Raf Yorumu: Miss Rainbow (@missrainbow)

Spoiler içeriyor Dün kitabını bitirdikten birkaç saat sonra hemen filmini de izledim. Nasıl yapmışlar merak ediyordum. Konusunu merak edenler varsa bir önceki yazıma gidip kitap için yazdığım yazıyı okuyabilirler. Film bir şamata ile başlıyor diyebilirim. Ve şok olmaya hazırlanın. Kitaptaki Anne’in sessizliği…devamıDün kitabını bitirdikten birkaç saat sonra hemen filmini de izledim. Nasıl yapmışlar merak ediyordum. Konusunu merak edenler varsa bir önceki yazıma gidip kitap için yazdığım yazıyı okuyabilirler. Film bir şamata ile başlıyor diyebilirim. Ve şok olmaya hazırlanın. Kitaptaki Anne’in sessizliği ve görünmezliği filmi hazırlayanları rahatsız etmiş olacak ki Anne’i konuşkan birisi yapmışlar. Hikayeyi çoğu kez Anne anlatıyor. Karakterleri izleyicilere bakarak o anlatıyor. Üstelik bunu yaparken de modern olabilecek bir dil kullanıyor. Dahası duyguları konusunda kapalı olan Anne oldukça şapşal da. Bol bol pot kırıyor,şaka ve ironi yapıyor. Sakarlıklarından bahsetmemek de olmaz. Böyle uyarlamalarda değişen tabiki çok şey oluyor. Ama hikayenin temelindeki şeyler değişince kitabı okuyanlar şaşırmadan edemiyor. Bunlardan spolu kısımda bahsedeceğim. Ben şimdi oyunculara değineyim. Bence Sör Walter,Elizabeth ve Mary cuk olmuşlar. Wentworth da dış görünüş olarak okurken hayal ettiğim adama çok yakın. Yalnız Anne çok başka ya...kitaptaki Anne ile alakası yok. Yepyeni bir Anne yaratmışlar. Dahası Dakota Johnson’da bazı sahnelerde Grinin Elli Tonu’nun Anastasia’sını görmeden edemedim. Bazı mimikler,yutkunmalar ve bakışlar aynı Anastasia gibiydi. Oyunculuğunu beğenemedim. Bazı yerler bana geçmedi gibi. Filmi izlediğime pişman değilim ama beğenmedim,yalan söyleyemeyeceğim. Şimdi spolu kısma giriyoruz*** *** Filmde çok önemli bir karakter yok. Bayan Smith yok efendim. Zira kendisi Anne’in her şeyi fark etmesini sağlayan kilit isimdi. Biliyor musunuz ben Anne’in sık sık elinde şarap şişesiyle gezip bol bol içmesine de şaşırdım. Kitaptaki Anne tasvirinden ne kadar uzak geldi anlatamam. Sonlara doğru yaklaşırken o mektup sahnesi geldiğinde tam olarak istediğim de bu değildi. İtiraf mektubunun başını kameraya bakarak okuyan Anne hoşuma gitmedi. Sonra mektubun devamını Wentworth’ten duyuyoruz ama ben başından itibaren onun sesi olsun isterdim. Ve Anne’in de izleyiciye bakmak yerine kağıda bakmasını. Son şaşırtmacayı da unutmayalım. Bayan Clay ve Kuzen Bay Elliot’ın evliliği. “Nasıl yani!” oldum. Beğenmedim. Jane Austen kitabının böyle uyarlandığını görse ne hissederdi acaba?