Raf Yorumu: Dilara (@dilarauzmez)

Kitaptan uyarlanan filmlerin çoğunlukla hüsran olmasına alışkın olunca böyle hakkını verebilen düzgün filmlerle karşılaşmak ufaktan bir şaşırtıyor. Yadırgıyor insan tabii bünye alışık değil... Gerçi bu uyarlama film olayı el mahkum sinir bozucu bir kısır döngü, başlı başına ayrı bir dert...…devamıKitaptan uyarlanan filmlerin çoğunlukla hüsran olmasına alışkın olunca böyle hakkını verebilen düzgün filmlerle karşılaşmak ufaktan bir şaşırtıyor. Yadırgıyor insan tabii bünye alışık değil... Gerçi bu uyarlama film olayı el mahkum sinir bozucu bir kısır döngü, başlı başına ayrı bir dert... Önce kitabını okusan filminden hazzetmiyorsun, önce filmini izlesen kitabı sarmıyor. Birbirinden bağımsız değerlendireyim bari desen kafanın bir köşesine pusmuş başlıyor sinsi mi sinsi bir ses "Bak burası böyle miydi, hani ya o olay öyle mi olmuştu?.." diye beynini dürtüklemeye... Neresinden tutsan elinde kalıyor yani. O sesi susturabilmenin mümkünatı var mıdır, bilemiyorum lakin sanki bir çıkar yol buldum gibi. Önce kitabını okuyup aradan uzunca birkaç ay geçip de hafiften unutmaya yüz tutunca filmini izlemek iyi geldi. (O sırada malum ses:"Yok yok iyi değildir. Hatırlıyorum, bak burası aslında şöyle değil miyd..."😭🔫 Neyseciğime mevzubahis filmimize dönersek kitabını okuduğumda zihnimde canlanana benzer, umduğumu bulmak sevindirdi. Filmi fazlasıyla beğendim. Yaklaşık %80-90 civarı kitaba sadık kalmışlar, onun haricinde farklılıklar da vardı tabii ama hiçbiri gözüme batmadı ve değiştirilmiş yanları bile hoşuma gitti. Filmin geneliyle şık ve zarif bir havası vardı. Sinematografi açısından da gayet estetikti. Özellikle saldırı sahnesinde lambanın sallanan ışığında nesneleri görmek hoştu. Tablonun sondaki değişim sahnesi de aynı şekil iyiydi. Müziklerini de gerilime uygun, atmosferini güzel buldum. Tek sıkıntı, Lord Henry'nin konuşmalarıydı... Aman ya Rabbiiim yani ben kendimi hızlı konuşur sanıyordum ki arada sustuğum zamanlar derin bir nefes alma ihtiyacı hissederim o derece ama düşünün, bu adam o nefesi bile almıyordu, adeta taramalı manipületör 👀 Şimdi bir de o sahnelerde altyazıların nasıl geçtiğini hayal edin... Üstüne çoğu sahnenin dekoru da dolu doluydu, arkada bir sürü heykel, biblo, tablo... alabildiğine eşya dizmişler ve istemsizce her sahneyi, yüzleri, eşyaları inceleme ihtiyacı hissediyordum. Bir yandan uçuşup tozu dumana katan kelimeleri kaçırmadan okuyayım, bir yandan da orayı burayı inceleyeyim derken sanıyorum iyi bir göz kası yapmışım... çok şükür bugün de sportifiz (çizgifilmlerdeki misket gibi ayrı yönlere dönen şaşı gözleri hayal edebilirsiniz) 😅 9/10 ⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐☆