Eternal sunshine of spotless mind hər dəfə ertələdiyim bir film idi. Bugün netflixi açıb nə izləsəm deyə baxanda birdən ağlıma gəldi və açdım baxdım. İndiyə qədər ağır və izləməsi çətin olan bir film sanırdım amma tam tərsi imiş. 2 illik…devamıEternal sunshine of spotless mind hər dəfə ertələdiyim bir film idi. Bugün netflixi açıb nə izləsəm deyə baxanda birdən ağlıma gəldi və açdım baxdım. İndiyə qədər ağır və izləməsi çətin olan bir film sanırdım amma tam tərsi imiş. 2 illik münasibətdən sonra sevgilisindən bezdiyini deyən Clementine onu xatirələrindən sildirmək üçün bir həkimə baş vurur və Joeli bütün yaddaşından silir. Joel da bunu öyrəndikdən sonra bir anlıq əsəblə o da bunu etdirmək istədiyini deyir amma işlər istədiyi kimi getmir. Yaddaşını sildirmə sırasında əslində Clementine’ı silmək istəmədiyini, onunla olan xoş xatirələri nə qədər sevdiyini öyrənir. Amma şüuru qapalı olduğu üçün proseduru dayandıra bilmir və hadisələr beləcə başlamış olur.
Və ağıllara ilk bu sual gəlir ki sevgi nə qədər ağrılı bitmiş olsa da onunla bağlı xoş xatirələri silməyə dəyərmi? Mənim fikrimcə zamana buraxmaq daha yaxşı seçimdir. Nə də olsa zamanla yaralar qabıq bağlayır və ondan geriyə sadəcə iz qalır. Tabii o yaranı yaşamamışdan əvvəl keçirdiyin hissləri unutmaq istəmək də bir seçimdir.
Bu arada film “ən yaxşı orjinal ssenari”kategoriyasında Oscar ödülü qazanıb və məncə çəkildiyi dövrə görə doğurdan elədi. Deməli neynirik? Ne varsa eskilerde var deyib izləməyən hər kəs izləyir bu filmi. Xoş izləmələr!
