Raf Yorumu: jacxparow (@jacxparow)

Bugün tam bir sene oldu uygulamayı kullanmaya başlayalı tamamen konseptine uygun kullanmıyorum aslında ilk birkaç ay sadece şiirlerimi not aldığım bir platformdu sonradan içimi döktüğüm ve birkaç film postu attığım bir yere dönüştü. seviyorum buraya bir şeyler yazmayı kimsenin beni…devamıBugün tam bir sene oldu uygulamayı kullanmaya başlayalı tamamen konseptine uygun kullanmıyorum aslında ilk birkaç ay sadece şiirlerimi not aldığım bir platformdu sonradan içimi döktüğüm ve birkaç film postu attığım bir yere dönüştü. seviyorum buraya bir şeyler yazmayı kimsenin beni tanımaması özgürlük hissi ve birilerinin yazdıklarımı okuduğunu bilmek iyi hissettiriyor sonuçta her ne kadar insan kendisi için yaşasa da bazen göstermek istiyor nasıl yaşadığını. Neyse hazır bir şeyler yazarken araya sıkıştırayım bir şeyleri dün yaşadığım bir olayı anlatayım pandeminin ilk yılı bir dönem 7 24 konuştuğum bir arkadaşım vardı tatlı birisiydi iyi anlaşıyorduk ama hayat görüşlerimizin uyuştuğunu söyleyemem çok da sürdürülebilir olmadı yani arkadaşlığımız o başka tarafa ben başka tarafa savrulduk, dün bana yazdı sanki 5 yıl hiç geçmemiş gibi konuşmaya devam etti öyle ki neyi varsa anlattı iyi kötü tahmin edeceğiniz üzere eğer okadar geçmişten birilerine yazıyorsanız bir şeyler kötü gidiyordur öyleydi de o kıza baktığımda çok parlak olmasa da fena olmayan bir gelecek canlanırdı gözümde ama olabileceği kadar kötü bir haldeydi 18 yaşından beri süren tutumları bugün onu içinden çıkılmaz bir hale sürüklemiş zaten evden kaçmıştı geçen yıllarda da eve dönmemiş üniyi bırakmış saçma sapan yerlerde çalışıp gençliğini tüketmiş olabilecek en kötü ilişkide psikolojisinin sınırlarını zorlamış şimdi de her şeyi bırakıp eve mi dönsem diye düşünüyor ev dediğim de konteynır bana bunları niye anlattı bilmesem de acımadım desem yalan söylemiş olurum (bir de insanda nedense güzel olana şefkat duygusu daha çabuk uyanıyor neyse konumuz bu değil şimdi böyle parantezler açarsam bir sayfa yazmadan bırakmıyorum ama şimdi değil başka zaman konuşayım bunun üstüne) acısam da elimden bir şey gelmeyeceği baya açıktı duygusal bir destek bile veremeyeceğimi belirttim direkt söylemesem de anlaşılır olduğunu düşünüyorum iyi bir hayat diledim ve konuşma bitti bunu anlatma sebebim aslında tercihlerin işin sonunda sizi nereye götüreceği hakkında düşünmemenin ne kadar tehlikeli olduğuydu ama anlatırken vazgeçtim sonuçta o bunları biz ders çıkartalım diye yaşamadı. Dağınık bir zihnim var ve sizi de buna maruz bırakıyorum mazur görün efenim hepinize iyi günler :)