Raf Yorumu: Mısra (@misra)

misra 2 months ago

İRLANDA İÇ SAVAŞI VE BİTEN BİR DOSTLUĞUN İÇ SAVAŞI Son zamanlarda atmosferiyle, sinematografisi ile beni çeken bir film oldu. Konusu aslında sıradan bir konu iki arkadaşın birbirinden uzaklaşması. Daha doğrusu bu bir arkadaş çerçevesinde gerçekleşiyor. Arkadaşından uzaklaşmak isteyen bir adam…devamıİRLANDA İÇ SAVAŞI VE BİTEN BİR DOSTLUĞUN İÇ SAVAŞI Son zamanlarda atmosferiyle, sinematografisi ile beni çeken bir film oldu. Konusu aslında sıradan bir konu iki arkadaşın birbirinden uzaklaşması. Daha doğrusu bu bir arkadaş çerçevesinde gerçekleşiyor. Arkadaşından uzaklaşmak isteyen bir adam ve sebebini bilmeyen, arkadaşının neden küstüğünü anlamaya çalışan ,tekrar onunla barışmak isteyen bir adamın öyküsü. Barışmaya çalışırken bu süreçte çok fazla olay yaşıyorlar. Olaylar absürd bir noktaya geliyor. Çoğu sahnesi dramatik ve komedi ağırlıklı ama komedi unsuru daha çok hikayenin içinde gizlenmiş bir şekilde var. Hikayesi sıradan olabilir ama izlerken beni de çok yaraladı. Çünkü son zamanlarda hiçbir arkadaş çevresi kalmamış bir insan olarak hikayeyi izlemek benim için zordu. Tek bir arkadaşım kaldı ve onunla da şu sıralar sıkıntılar yaşamaktayım. Ve birçok arkadaşlarım da nedensizce o ikinci adam gibi bitirdi dostluğumuzu. Sebebi olmadan sadece soğumadan kaynaklı, bir tarafın bir taraftan tamamen geri çekilmesi ile diğer tarafın daha çok çabalamasıyla oluşan bir arkadaşlıktı. Sanırım ortada bir bağ olmayınca böyle oluyor. Ya da bir taraf çok fazla gelişip diğer taraf sabit kaldığından dolayı birbirleriyle ortak bir bağ kalmıyor. Sebebi her neyse üzücü. Çünkü derin dostluklar güzel anılardan kaynaklanıyor ve biten dostluklardan dolayı anılar da insana yabancı geliyor. Hatta sebepsizce biten dostluklardan dolayı çoğu anı insana acaba bu anı hiç gerçekleşmemiş miydi sorusunu getiriyor akla. Ya da onca şey yalan mıydı duygusu insanın benliğinde hüküm sürüyor. Bu tür düşüncelerden dolayı kişi kendine yabancı kalıyor, uzaklaşıyor. Karakter de sürekli, ama ben iyi bir insanım, ben kibar birisiyim demesi ile kendini avutmaya çalışıyor. Yani aslında sadece arkadaşlıkların bitmesi değil karakter yavaş yavaş kendinden de uzaklaşmaya başlıyor. Bu da ona bir savunma stratejisi geliştirip karakterinin tam tersi bir yol izlemesine yol açıyor. Kırgınlığının ve hayal kırıklığının yol açtığı bu zedelenmeden dolayı etrafındaki birçok kişiyi de kaosa sürüklüyor. Evet sıradan bir konu olabilir alışılmamış bir şey değil ancak çoğu kişiye hitap ettiği için ve işlenme biçiminden dolayı fazlasıyla ilgi çekici bir film haline gelmiş. Dediğim gibi sinematografi 10'da 10'du. Oyunculuklar efsaneydi. Hikaye öz ve olması gerektiği gibiydi. İzlerken aşırı keyif aldığım bir film oldu. Bir daha olsa bir daha izlerim. Çokça ertelemiştim ama bence ertelemeden izlemenizi öneririm.