Raf Yorumu: Justhusnay (@tiredreams)

ALTINI ÇİZDİKLERİM ✍🏻 •Benzersiz olmak için kendimi zevk ve saadetten mahrum etmeye nasıl razı olurum? •Bu boş hayat içinde, rüzgarın, güneşin sert etkilerine karşı muhtaç olduğu ilgiden mahrum kalarak solup, kuruyup mahvolan fidanlar gibi yok olmaya mahkum bir hayatım var;…devamıALTINI ÇİZDİKLERİM ✍🏻 •Benzersiz olmak için kendimi zevk ve saadetten mahrum etmeye nasıl razı olurum? •Bu boş hayat içinde, rüzgarın, güneşin sert etkilerine karşı muhtaç olduğu ilgiden mahrum kalarak solup, kuruyup mahvolan fidanlar gibi yok olmaya mahkum bir hayatım var; bunu biliyorum ve işte beni bu harap ediyor. •Bir erkeğin güzelliği zekasından ibarettir. •Bazen düşünüyorum da dünyaya gelmek bir afetken, sonra bu memlekette, üstelik kadın olarak dağınanın dayanılmaz azabına nasıl tahammül ettiğime hayret ediyorum. •Mesela Behiç Bey şimdi istediğini yapmakta, istediğini görmekte, istediğini sevmekte özgürdür; arzu ettiği vakit istediği yere gider, istediği kişilerle görüşür, istediği şeylerle meşgul olur. Bizim bu esir hayatımıza göre ne kadar gıpta edilecek bir hayat! İşte ben ... Ne istediğim vakit sokağa çıkabilirim, ne istediğim şeyi yapabilirim, ne istediğim yere gidebilirim ... Çünkü kadınım. Yani iradesiz, arzusuz, kudretsiz bir aciz, bir esir ... Hayat yalnız onlara müsait, yalnız onlara lütfetmiş, biz her şeyde yenilmiş, her durumda ezilmiş ve mağdur... Erkekler istedikleri vakit evlenirler, isterlerse hiç evlenmezler, eğer fikirlerine uygun bir kadına tesadüf etmezlerse tesadüf edinceye kadar yahut hiç evlenmeyebilirler; yahut kırk hatta elli yaşına kadar bekar duran erkekler vardır, halbuki biz zavallı kızlar ... Yirmi, yirmi iki yaşına geldik de kocaya varmadık mı artık çürümüş sayılırız. Hem sonra talep mutlak erkek tarafından olacak! Nasıl her şeyde ellerimizi bağlamışlar, nasıl bizden her İsteğimizi çekip almışlar! Ben her özgürlüğü feda etmeye hazırım, hatta sokağa çıkmak hakkımı bile kolaylıkla feda ederim, yalnız evimde rahat ve mutlu bir hayat sürmek mümkün olmalı ... Yani hiç olmazsa beraber yaşayacağım adamı mümkün olduğu kadar tanımak ve sevmek mümkün olmalı... Fakat mümkün değil, bu bile mümkün değil! •Kainat bütün servetleri, bütün saltanatlarıyla, hayat bütün neşeleri, bütün gülüşteriyle mevcuttur. Fakat bütün bu yıldızlar, mehtaplar, çiçekler, bütün neşeler, sevinçler, kokular ... nursuz, lezzetsizdir ve sizi mutlu edemez ... Çünkü kalbiniz, çünkü ruhunuz titremiyor; çünkü sevmiyorsunuz. •Yaşamak için hayal değil, hayat lazımdır. •Acaba onun ruhunda benim zerre kadar yerim var mı? Acaba onun ruhunda, o benim ruhumda sahip olduğu kadar bir yer sahibi olmak mümkün oldu mu