Indiana Jones and the Temple of Doom (1984) — bu dəfə Indiana Jones bizi daha qaranlıq və daha təhlükəli bir macəraya aparır. İlk filmdəki klassik macəra ruhunu qorusa da, bu film daha sərt və yer yer daha qorxulu atmosfer yaradır.…devamıIndiana Jones and the Temple of Doom (1984) — bu dəfə Indiana Jones bizi daha qaranlıq və daha təhlükəli bir macəraya aparır. İlk filmdəki klassik macəra ruhunu qorusa da, bu film daha sərt və yer yer daha qorxulu atmosfer yaradır.
Indiana (yenə də əfsanəvi Harrison Ford) təsadüfən Çindən Hindistana düşür və burada bir kəndin uşaqlarının yoxa çıxması və müqəddəs bir daşın oğurlanması ilə qarşılaşır. Onun yanında bu dəfə iki fərqli yoldaş var: səs-küylü və bir az da çətin xasiyyətli müğənni Willie (Kate Capshaw) və cəsur, amma gülməli kiçik dostu Short Round (Jonathan Ke Quan). Bu üçlük, min bir təhlükənin ortasında özlərini tapır və gizli bir məbədin dərinliklərində, dəhşətli bir kultun qurban vermə ayinlərinin şahidi olur.
Film əvvəlki hissəyə nisbətən daha gərgin və qaranlıqdır — insan qurbanları, ürəyi çıxarılan insanlar, qaranlıq mağaralar... Sanki macəra janrı ilə qorxu elementləri birləşib. Buna baxmayaraq, Indiana-nın xarizması və Short Round-un səmimiyyəti bu gərginliyi balanslaşdırır və filmi yenə də dinamik və izlənəsi saxlayır.
Xüsusilə mədən vaqonundakı təqib səhnəsi və asma körpü üzərindəki son qarşılaşma — bu cür səhnələr indi də "əfsanəvi səhnələr" siyahısına daxildir. Indiana-nın son anda bütün cəsarətini toplayaraq körpünü kəsməsi və düşmənlərin uçuruma yuvarlanması, tamaşaçını nəfəs-nəfəsə saxlayır.
İlk film daha "klassik macəra" ruhunu daşıyırdısa, Temple of Doom daha çox "həyat və ölüm savaşı" hissi yaradır. Bəzi səhnələri hətta o dövr üçün çox sərt hesab edilirdi. Amma Indiana Jones-un bir macəra simvolu kimi qalmasının əsas səbəblərindən biri də məhz budur: o, hər dəfə fərqli və daha riskli bir macəraya atılmağa hazırdır.
Nəticə? Daha qaranlıq, daha vəhşi və yenə də Indiana Jones ruhunu daşıyan bir film. Macəra ruhunu sevənlər üçün unudulmaz bir səyahət!
