Raf Yorumu: . (@cameron)

dostoyevski... kendisi küçükken babası mihail uykuya yattığında başına sinek konmasın diye nöbet tutar ve bu nöbet sırasında nefesini bile tutardı. yine babasının onu ve kardeşini hayattan uzak, arkadaşsız yetiştirmesi ona bir romanının karakterine şöyle dedirtecektir. "biz hepimiz hayat alışkanlıklarımızı kaybetmişiz."…devamıdostoyevski... kendisi küçükken babası mihail uykuya yattığında başına sinek konmasın diye nöbet tutar ve bu nöbet sırasında nefesini bile tutardı. yine babasının onu ve kardeşini hayattan uzak, arkadaşsız yetiştirmesi ona bir romanının karakterine şöyle dedirtecektir. "biz hepimiz hayat alışkanlıklarımızı kaybetmişiz." ileriki yıllarda da kendisi "binbaşı uyudu mu yaşamanın tadına doyum olmazdı." demiştir. hapse girdiğinde ise "on beş yıl hapse razıyım ama elimde bir kalemle.." diye not yazan mektubu kardeşine göndermiştir ahmet mithat.. küçükken babasının, yanına çırak olarak verdiği bir baharatçıda yediği dayakları ileriki yıllarda şöyle anlatıyor: o kadar dayağa nasıl katlandım bilmiyorum. ustamın evine giderdim, karısı nerede kaldın diye döverdi. dükkana giderdim, bu sefer usta ben sana evde çok geç kalma demedim mi diye döverdi. eve giderdim babam çeşitli sebeplerden döverdi. bunların üstüne ek olarak: ilk ustamı daima minnetle anarım. onun suratımda şaklayan tokatları ruhumu kamçıladı. ben ise o kamçılardan aldığım hızın yardımıyla bilgisizlik karanlığının dimdik yokuşunu çıkmayı başarabildim, der. abraham lincoln... bir gün bir avukatın savunmasını çok beğenmiş ve yanına gidip elini uzatarak tebrik etmiştir. avukat ise üstü başı dökülen bu oduncu çocuğu küçümseyici bir bakış atarak uzaklaştırmıştır. abe, başkan olduktan sonra bir yerde bu avukatla karşılaştığında. büyük bir ciddiyetle yanına gidip "sizi o zaman tebrik edememiştim. şimdi tebrik ediyorum, çok güzel savunmaydı" demiştir. bu adamların hayat hikayelerine baktığımızda hayatın kendilerine yaşattırdıkları sade acıdır, yabancılaşmadır, sevgisizlik ve imkansızlıktır. hepimizin gerçekten korktuğu yaşantıları yaşayıp onlardan güç alarak bugünlerde isimlerinin hala hatırlanmasını sağladılar. saygı duyulası insanlar. abraham lincoln'un sözüyle noktalamak istiyorum. "ne kadar mutlu olmaya karar vermişseniz o kadar mutlu olursunuz."