Uzuuuun bir itiraf ama bir o kadar da düşündürücü. ""1 yıl önce speaking uygulamasında bir beyefendi ile tanıştım. O da ben de ilk konuşmamızda kişisel bilgilerimizi paylaşmadan da iletişim kurabiliriz diyip özel bilgiler vermedik ama yine de bizim hakkımızda iletişim…devamıUzuuuun bir itiraf ama bir o kadar da düşündürücü.
""1 yıl önce speaking uygulamasında bir beyefendi ile tanıştım. O da ben de ilk konuşmamızda kişisel bilgilerimizi paylaşmadan da iletişim kurabiliriz diyip özel bilgiler vermedik ama yine de bizim hakkımızda iletişim kurduk. Her konuştuğumuzda en az 3 saat aralıksız konuşuyorduk, bazen 5 saati bile buluyordu😬. Düşünce olarak bana çok yakın biri gibi gelmişti. İlk tanıştığımız gün takip bile edemedik çünkü ikimiz de onaylı hesap değildik. Uygulamada onaylı hesap olmak için 15 kişi ile takipleşmeniz gerekiyor. O gün muhabbetin sonunda boşluğa atalım bir gün yine karşılaşırız zaten diyip herhangi bir iletişim kurmadan bitirdik konuşmayı. Daha sonraki günlerde karşılayıp konuşmaya devam ettik. Uygulamayı kullanma amacım İngilizce idi ama onunla İngilizce konuşamadım İngilizce seviyem onunkinden kötüydü. O sürekli konuşabilirsin, dene falan dese da bir süre sonra konuşmaya Türkçe olarak devam ettim. Bu iletişimlerimiz Türkçe olarak devam etti ve hâlâ kişisel bilgilerimizi paylaşmadan konuşuyoruz (Aslında bunun böyle devam etmesinin sebebi ben olabilirim, başta kişisel bilgi paylaşmadan konuşabiliriz dediğim için kendisi bana kişisel bir şey soramadı bence). Aradan zaman geçti o çok kullanmamaya başladı. Ben uygulamayı aktif bir şekilde olmasa da arada kullanıyordum. Uzun bir süre hiç girmedi. Ben arada mesaj attım ama girmediği için mesajımı görmedi. Ben yoğundur falan diye düşündüm. Sonra bir gün speaking yapmak için birinin odasına girdim. Yarım saat İngilizce konuştuktan sonra ben seni tanıyorum dedi. Şaşırdım ben de, nasıl tanıdığını merak ettim. Sonra bana dair hatırladığı şeyleri söyledi. O bunları söyleyince sesinden onun benim tanıdığım kişi olduğunu fark ettim. Hep ona bir gün İngilizce konuşacağız inanıyorum demiştim o gün gelmişti işte. Tesadüf gibiydi. Tekrar konuştuğumuz için ikimiz de çok mutlu olduk. O gün de çok uzun konuştuk. Eski hesabını sordum, neden kullanmıyorsun falan diye. Dedi ki '' ben onu sildim yaa''. Bu cümlesinden sonra bana değer vermediğini, önemsemediğini düşündüm. Silerken haber vermesini beklemiyordum ama yine de en azından böyle ifade etmeseydi iyiydi. Konuşmanın sonlarına doğru da sen nasıl istersen öyle diyip aramızdaki olan bu iletişimin sınırlarını bana bıraktığını fark ettim. Sonuç olarak iletişim halinde değiliz. Ben de yazamıyorum o da yazmıyor:d""
O zaman şöyle diyelim mi?
Bazen kendi kendine düşünüyor; belki de her şeye bu kadar anlam yüklememeliydi. Ama ne olursa olsun, o karşılaşmalar, uzun sohbetler, paylaşılan düşünceler… hepsi onun için çok kıymetliydi. Şimdi iletişimleri yoktu ve bu hikâye, başladığı gibi sessizce sona ermişti.