Raf Yorumu: vxhxp (@orpheus)

"𝙽𝚊𝚜ı𝚕 𝚢𝚊𝚗𝚒? 𝙾ğ𝚕𝚞𝚗𝚞𝚗 𝚖𝚎𝚣𝚊𝚛ı𝚗ı𝚗 𝚢𝚊𝚗ı𝚗𝚊 𝚋𝚒𝚛 𝙶ü𝚛𝚌ü 𝚐ö𝚖𝚍ü𝚗." Günümüzde de gündemden hiç düşmeyen göç, savaş, mülteci gibi kavramları, basmakalıp yaklaşımlardan uzak, doğal ve biraz da metaforik bir gösterge ile ortaya koyan bir film var önümüzde: Mandalinalar. Benzer filmlerden farklı olarak…devamı"𝙽𝚊𝚜ı𝚕 𝚢𝚊𝚗𝚒? 𝙾ğ𝚕𝚞𝚗𝚞𝚗 𝚖𝚎𝚣𝚊𝚛ı𝚗ı𝚗 𝚢𝚊𝚗ı𝚗𝚊 𝚋𝚒𝚛 𝙶ü𝚛𝚌ü 𝚐ö𝚖𝚍ü𝚗." Günümüzde de gündemden hiç düşmeyen göç, savaş, mülteci gibi kavramları, basmakalıp yaklaşımlardan uzak, doğal ve biraz da metaforik bir gösterge ile ortaya koyan bir film var önümüzde: Mandalinalar. Benzer filmlerden farklı olarak savaş karşıtlığını bağırarak, savaşın o kanlı ve kirli yönlerini aksiyon sahneleriyle değil, bir nevi tarafların ağzını kapatarak ve acıyla beslenen o bilge dolu kısa sözlerle hissettirmeye çalışıyor bu film. Filmin başından sonuna kadar fiziksel düşmanlığın, diğerinin müziğine bile tahammül etmeyecek denli o kültürel husumetin bile nasıl gittikçe azaldığını ve kadim Kafkas haklarının kardeşliğinin nasıl temel alınabileceği minimalist ve estetik bir dille yansır önümüze. "Mandalinalar" bir savaş filmi değil. Savaşın güzel olan her şeyi öldürdüğü bir ortamda sakin, sevgi dolu, iyi kurgulanmış ve yer yer de gülümseten bir insanlık öyküsü olarak dini, etnik ve milli nefretin her yeri kapladığı bir ortamda bir barış, kardeşlik ve insanlık çağrısı aslında. Zaza Urushadze filmi hakkında verdiği bir röportajda bunu şöyle açıklıyor: "Filmim devletler arasındaki siyasi mücadeleye dair bir ifade veya bir şekilde bu mücadeleye bulaşan bir söylem olarak algılanmamalıdır. Bu film, her şeyden önce, kendi istek ve kontrolleri dışında gelişen ve onları insanlığından vazgeçmeye zorlayan bir savaşın içinde kalan insanlar hakkında bir hikayedir." Bu hikayenin en büyük başarısı şüphesiz bölgesel bir savaştan yola çıkarak evrensel bir film yapabilmek, dini ve etnik nefretten başlayıp sakince ve doğal bir biçim de insanlığa dair söz söyleyebilmek ve bunu çok düşük bir bütçe ile gerçekleştirmek olacaktır. Düşük bütçesine rağmen kocaman bir “kalbi” olan ve bize “insanlığımızı” hatırlatan bir film. İzleseniz ne mi fark eder? "𝙰𝚑𝚖𝚎𝚍 𝚏𝚊𝚛𝚔 𝚎𝚍𝚎𝚛 𝚖𝚒?"