Raf Yorumu: weltschmerz (@leben)

Bugün üzerine düşünmek, kafa yormak istediğim bir kelime var: "Hatırlamak" Duygusal yoğunluklu olduğum bazı zamanlar oluyor, böyle zamanlarda kendimi bir şeyleri düşünmekten alıkoyamıyorum. Bu çoğu zaman kendime ve geçmişe dönmek şeklinde nüksediyor bende. Metni yazarken satırlarıma eşlik eden şarkıyı söylemeden…devamıBugün üzerine düşünmek, kafa yormak istediğim bir kelime var: "Hatırlamak" Duygusal yoğunluklu olduğum bazı zamanlar oluyor, böyle zamanlarda kendimi bir şeyleri düşünmekten alıkoyamıyorum. Bu çoğu zaman kendime ve geçmişe dönmek şeklinde nüksediyor bende. Metni yazarken satırlarıma eşlik eden şarkıyı söylemeden geçersem, duygularımın sesini göz ardı etmiş olurum. Sezen Aksu'nun Hasret şarkısı çalıyor satırlarım arasında. Düşüncelerimizi nasıl yazıya dökerek insanlara aktarıyor ve onları kalıcı kılıyorsak; duygular da en güzel şarkılarla ifade edilebiliyor bence. Duyguların aktarımını sağlayan en iyi aracın müzik olduğunu düşünüyorum. Her neyse, hatırlamak kelimesi üzerinden birkaç düşüncemi paylaşacaktım neredeen nereye geldik :) Hafızamda canlanan birkaç fotoğraf, koku ve gülümseme nedeniyle raf'a geldim. Tozlu rafıma geldim de diyebilirim aslında çünkü uzun zamandır aktif değildim. Hayat koşuşturmacası ve birtakım mücadelelerle geçen zamanın ardından soluğu yine burada aldım. Gelelim hatırlamak kavramına... Anımsama, bellek, anıları akılda tutma yetisi/becerisi. Hatıra kelimesi her zaman olumlu anıları ifade etmek için daha doğru gelmiştir bana ve yaygın kullanımının da bu şekilde olduğunu düşünüyorum. Ben hiç "kötü hatıralarım oldu" şeklinde bir tabire/kullanıma rastlamadım. İyi şeyler anımsanmaya ve hatırda kalmaya daha yatkın sanırım etimolojik olarak. Bu düşünceye kapılmamın esas sebebi de şu: Hatır kelimesinin "gönül, kalp" yahut oldukça önemli bir şeyi (ağırlığı olan) ifade ederken de kullanılıyor oluşu. Örneğin; kimsenin hatırını kırmamak, hatırı sayılır olmak. Biri gönül anlamını taşıyor, diğeri ise bir ağırlığı ifade ediyor. Buradan anlıyorum ki: bizim için bir ağırlığı olan, hayatımızda bir şeyler ifade eden ve gönül bağımızın olduğu şeyler hafızalarımızda yer eder ve hatırlanmaya değerdir. Bu an'ların çok kıymetli ve zaman zaman hatırlanmaya değer olduklarını düşünüyorum. Bu anımsama bir şarkıyla, kokuyla yahut bir gülümsemeyle tekrar bizi o kişiye, o yere yahut o yaşa götürebilir. Hatırlamanın o boğazı yakıp burnu sızlatan alfabesi, tohumu rüzgarların taşıdığı kokularda gizlidir. Son olarak; geceye, dinlemekten ve okumaktan keyif aldığım bir şiir bırakalım. Apansız uyanırsan gecenin bir yerinde Gözlerin uzun uzun karanlığa dalarsa Bir sıcaklık duyarsan üşüyen ellerinde Ve saatler gecikmiş zamanları çalarsa Bil ki seni düşünüyorum Bir vapur yanaşırsa rıhtımına bin, açıl Örtün karanlıkları masmavi denizlerde Ve dinle kalbimi bak nasıl çarpıyor nasıl O bütün özlemlerin koyulaştığı yerde Bil ki seni bekliyorum Bir sabah gün doğarken aç perdelerini,bak Sevinçle balkonuna konuyorsa martılar Kendini tadılmamış derin bir hazza bırak Dökülsün dudağından en umutlu şarkılar Bil ki seni istiyorum Gecelerden bir gece uyanırsın apansız Uzaklarda elemli,garip bir kuş öterse Bir ceylan ağlıyorsa dağlarda yapayalnız Ve bir gün kabrimde bir sarı çiçek biterse Bil ki seni seviyorum - Ümit Yaşar Oğuzcan