Raf Yorumu: Elif Alp (@kitapgezgini)

Görmüşken yazmasam olmazdı aklımdakileri... Didaktik bir eser diyebiliriz. Genel itibariyle çocuk kitaplarından beklenen budur kanımca. Bunu aklımda tutmaya çalışıyorum. Çünkü tüm bu kargaşaların içerisinde, küçücük çocukların öğrenmesini istediğimiz şeyleri bile unutabiliyoruz. Temel, basit şeyleri. En azından kendi adıma unutabildiğimi itiraf…devamıGörmüşken yazmasam olmazdı aklımdakileri... Didaktik bir eser diyebiliriz. Genel itibariyle çocuk kitaplarından beklenen budur kanımca. Bunu aklımda tutmaya çalışıyorum. Çünkü tüm bu kargaşaların içerisinde, küçücük çocukların öğrenmesini istediğimiz şeyleri bile unutabiliyoruz. Temel, basit şeyleri. En azından kendi adıma unutabildiğimi itiraf etmeliyim. Yine kendime... O yüzden ara ara açar çocuk kitapları okurum ve düşünürüm neden sadece çocuklar için oluyor bu kitaplar? Hem anneler babalar, özellikle de bu kadar dikkatli olunması gereken zamanlarda açıp şöyle bir göz bile atmadıkları kitapları nasıl oluyor da çocukların ellerine teslim edebiliyor? Bu da merak konusu. Bu sebeple de okunmaları gerekiyor bence. Gerçi okumayan ailelerde yine okumuyor diye kızılan çocuklar ne kadar özümsüyor o kitapları orası da ayrı tartışılır ama çocuk bu. Başlı başına bir zeka küpü. Üst düzey bir alıcı. O yüzden her şekilde bir risk söz konusu. Zaten buna dikkat etmek için illa anne baba olmaya da gerek yok. O yüzden kendimde de bu açığı kapatmaya çalışıyorum. Olabildiğince, en azından orta düzeyde bilgi sahibi olmalıyım. Hem kendim hem çevremdekiler için. Fakat her zaman vakti olmuyor insanın. Bu ay olduğu gibi yoğun vakitlerimde değil çocuk kitabı, kendi listemden bir kitabı bile zor bitirebildiğim oluyor. O zamanlardaysa dinlemeyi tercih ediyorum. Evet dinlemek 😊 Radyo tiyatrosu favorilerimdendir çok seviyorum. Sesli kitap uygulamasını deneme şansım olmadı. (Keşke olsa 😅) Bu kitabı da okumadım ama dinledim. Ankara tiyatrosu yapımıydı ve seslendirmeler o kadar tatlıydı ki içim eridi. İşimi bırakıp, elimi çenemin altına yerleştirip suratımın eriyen bir hal almaması için kendimi tutmam gerekti. 😅 Bu yazı kitap bilgisinden çok söyleşi halini aldı. Bu uzuun yazıyı okuyanlara teşekkür etmem gerekiyor 🤗 Ana fikre mi gelsem artık 😅 Cahit Beyi kapalı üslubuyla şiirlerinde ve kendine has tarzıyla denemelerinde zaten severdim. Çocuk kitapları bu ağır üsluplu yazar için gerçekten sade ve anlaşılır. O da öyleydi. İlk okuyuşta şaşırtmıştı beni. Farklı kesimlere farklı tarzlarda hitap edebilmesi hoşuma gitti. Kişiye göre konuşabilme yetisi herkesin harcı olmuyor malum. Tekrar sevdim kendisini. Okuyun arkadaşlar sadece kendimiz için değil çevremiz için de okuyalım ki okutabilelim. İlla bu yazar olmasına gerek yok. Biraz seçici olmak bize çok şey kazandıracaktır. Sağlıcakla...🌱🌱🌱