Çocuk olmak unutulmasaydı. Babalar hep kahraman kalsaydı. Pavel, patates soymak için işinden vazgeçen bir doktor olsaydı. Karşı çiftlikteki çocukların gündüzleri de pijama giymesi sadece biraz tuhaf olsaydı. Ama o kadar. Yine de arkadaş olabiliriz, öyle değil mi?