Raf Yorumu: alizeh (@alizehh)

Spoiler içeriyor Vikramaditya Motwane'in izlemediğim son filmini izledim içimde tuhaf bir burukluk var. Kendisini Lootera'yla tanıdım ki o dönemde izleyip izleyebileceğiniz en farklı filmdi. Sakin olduğu kadar çetrefilli ve bir Hint filminde olması gereken maksimum dramı barındıran çok farklı bir filmdi. Benim…devamıVikramaditya Motwane'in izlemediğim son filmini izledim içimde tuhaf bir burukluk var. Kendisini Lootera'yla tanıdım ki o dönemde izleyip izleyebileceğiniz en farklı filmdi. Sakin olduğu kadar çetrefilli ve bir Hint filminde olması gereken maksimum dramı barındıran çok farklı bir filmdi. Benim için bambaşka bi kapı açılmıştı. Sonrasında aslında hep ona benzeyen filmler aradım. Biraz da olsa The Lunchbox, Raincoat, Udaan gibi filmlerle aradığım şeye ulaşmaya çalıştım. Bu filmin haberleri ilk çıktığında bir süper kahraman hikayesi olacağı ve başrolünde Sonam Kapoor'un kardeşinin oynayacağını öğrenince gerçekten sinirden ağlayacaktım. Gelin görün ki beni hayretlere gark eden, görüntü yönetmeliği konusunda şaha kalkmış bir film gördüm. Film Siku, Bhavesh, Rajat adında üç yakın arkadaşı anlatıyor. Bu üç yakın arkadaş düzenin işleyen çarkına çomak sokmaya yemin etmiş, İnsaaf-man adında bir kimlik altında kurallara uymayanları "kendilerince" uyarıp bir nevi devrim yapmaya çalışırlar. Bir müddet işler güzel gider ve ciddi anlamda popülerite bile kazanırlar ama Siku bir şeylerin değişeceğine, toplumsal bir adalet sağlanacağına dair inançlarını yitirir ve 8-5 plaza işine tamah eder. Bilen bilir bu üniversiteden mezun olduğumuz ilk yıl yaşadığımız şoktur. Siku'nun umudunu yitirmesine karşın Bhavesh Joshi asla pes etmez tabiri caizse "halk için halka rağmen" bir şeyler yapmaya gayret gösterir. Günlerden bir gün yine böyle bir işin peşine düşer ama ipin ucunda kendi hayatı olduğunu bilemez ya da bilmesine rağmen didiklemeye devam eder çünkü Bhavesh ülkesini seviyordur. Yolsuzluk, iltimas, rüşvet gibi artık önüne geçilmesi mucizelere kalmış alışkanlıklara dur demeye niyetlidir. Belki bunu başaramaz ancak bu yolda son nefesini verir. Olanlarda bundan sonra başlar. Sikander Khanna yerinden doğrulmuştur. Bu üç arkadaşın uğraşını verdiği hatta bu yolda canlarını bile hiçe saydıkları şey partizanlıkla, ideolojilerle açıklanamaz. Ülkelerini sevdikleri için, hak ettikleri şekilde yaşamak için, diğer insanların da bunu fark etmesi için ellerinden gelenin fazlasını yapmaya çalıştılar ama halk olmaktan çıkıp sürü haline gelmiş öyle yaşamaya alışmış topluluklar için onların iyiliğini düşünmek ne yazık ki terörizmden farksız. Filmin özellikle bu gerçeği dillendirmesi en sevdiğim yanı oldu. Vikramaditya Motwane'in eylemler sırasındaki duruşunu bu filmi izlemiş olsam sanırım daha çok takdir ederdim. O artık sinema dünyasının Bhavesh Joshi'si benim için. Udaan ve Lootera kadar olmasa da sanırım sıkça söz edeceğim filmlerden olacak.