Raf Yorumu: EnesG. (@enesgrs)

Günümüze gelene kadar Persona,Taxi Driver,Joker gibi eserlerle insan psikolojisinin sularında boğulduk.Lee Chang-dong 2018 yapımı Burning eseriyle bu başyapıtların denizine su katarak izleyicileri farklı bir psikolojik yolculuğa davet ediyor.Hamallık ve ek iş olarak yazarlık yapan Lee Jong-su'nun kafasının içerisinde hapsolduğumuz Burning,psikolojinin…devamıGünümüze gelene kadar Persona,Taxi Driver,Joker gibi eserlerle insan psikolojisinin sularında boğulduk.Lee Chang-dong 2018 yapımı Burning eseriyle bu başyapıtların denizine su katarak izleyicileri farklı bir psikolojik yolculuğa davet ediyor.Hamallık ve ek iş olarak yazarlık yapan Lee Jong-su'nun kafasının içerisinde hapsolduğumuz Burning,psikolojinin ve sosyolojinin katmanlarından oluşan duvarlarıyla etkileyici bir hapis süreci yaşatıyor.Türkçeye Şüphe olarak çevrilmiş bu filmin senaryosu oluşturduğu sosyolojik ve psikolojik derinlikle isminin hakkını veriyor.Şüphe şölenimiz ilk olarak Lee Jong'un aşık olduğu kadın Hae-min'in hikayeye dahil olup gösterdiği yakınlıkla başlıyor.Hae-min'in hikaye içerisinde yer almadığı kısımlarda bile Lee Chang bu şölenden enstanteneler sunmayı başarıyor.Gözetleme kulesine duyulan güvensizlik,Hae-mi'nin davranışları,Afrika yolculuğu sonrasında yaşananlar filmin her dakikasında şüphe hissiyatını iliklerimize kadar hissettiriyor.Psikolojik kanadının yanı sıra başkarakterimizin aksine zengin Ben karakteri hikayeye dahil olduktan sonra yönetmen sınıf çatışmasını ve yarattığı aşk ücgeniyle kadın-erkek ilişkisini bizlere yansıtarak sosyolojik açıdan da anlamlar katıyor filme.Filmin kırılma noktası olarak değerlendirebileceğimiz bu aşamadan sonra gizem dozajı gittikçe artıyor ve hikaye beklenmedik şekillere bürünüyor.Yoo Ah-In'in yüzündeki şaşkın ve bitkin ifadesi işlenişin yarattığı hissiyatın gücüne güç katıyor.Bütün bunları durağan tempoda yapması bir sorun teşkil etmese de diyalogların azlığı ve tekrar eden sahnelerin çokluğu filmin akıcılığını engelliyor.Kimi sahnelerin fazla uzaması ve gereksiz yan karakterler içeren sahnelere yer vermesi kurgusunda da birtakım sorunlar barındırdığını gösteriyor.İsmini Faulkner'den konusunu ise Murakami'den alan bu yapım, akıllarda kalacak düzeyde beğendiğimiz parçalarının bir bütün olamayışından dolayı bizim için "Bir başyapıt değilsin" listemize giriyor.