Raf Yorumu: EnesG. (@enesgrs)

Hikayesi modacılıktan yönetmenliğe uzanan Tom Ford,2016 yapımı Nocturnal Animals eseriyle izleyiciyi sanatkâr kimliğinden izler taşıyan psikodramatik bir hikayeyle buluşturuyor.3 farklı hikayesi arasındaki bağlam noktalarını ilmek ilmek işleyen Nocturnal Animals,göz kamaştıran prodüksiyon tasarımı ve nefes kesen gizemiyle sürükleyici bir yolculuk vaat…devamıHikayesi modacılıktan yönetmenliğe uzanan Tom Ford,2016 yapımı Nocturnal Animals eseriyle izleyiciyi sanatkâr kimliğinden izler taşıyan psikodramatik bir hikayeyle buluşturuyor.3 farklı hikayesi arasındaki bağlam noktalarını ilmek ilmek işleyen Nocturnal Animals,göz kamaştıran prodüksiyon tasarımı ve nefes kesen gizemiyle sürükleyici bir yolculuk vaat ediyor.Ayrılık sonrası kırgınlıklara sahip iki insanın hikayesinden yola çıkan senaryo gerçek ve roman arasında oluşturduğu bağlantılarla intikamın ne denli akıl dolu alınabileceğini kanıtlıyor.Tom Ford,bu intikam hikayesini göze soka soka vermektense aynı isimli bir kitapla simgeleştirerek anlaşılması biraz daha zor fakat bir o kadar da eğlenceli bir yol izlemiş.Filmin ve simgeselliğin anlaşılabilirliğini artırmak adına da karakterlere ortak replikler verilerek veya gerçekle roman içerisinde ortak prodüksiyon tasarlanarak film derdini açıkça dile getiriyor.Özellikle yazarımız Edward'ın sözleri hikayenin açığa çıkması konusunda kilometre taşı niteliği taşıyor.İlerleyen dakikalarda ise kalabalıklar içinde kendini yalnız hisseden ve gerçek gibi görünen illüzyonlar aleminde sıkışıp kalan Susan karakterinin kendisinden parçalar bulduğu bu hikayenin onun üzerinde bıraktığı etkinin giderek arttığını görüyoruz.Tek etkilenen sadece Susan olmakla kalmıyor otoban sahnesinde gerim gerim germeyi yer yerse üzmeyi başardığı izleyiciyi de etkisi altına alıyor.Sinemada savaş anlamına gelen kırmızı ve matemi simgeleyen beyaz renklerle sağlanan renk uyumu bizleri etkileyen bir başka nokta olarak karşımıza çıkıyor.Fakat prodüksiyon ve senaryo açısından başarılı şekilde ilerleyen bu filmin kusursuz olduğunu söyleyemeyiz.Tam kitapla beraber sürüklenip giderken tempoyu oldukça düşüren Susan'ın günümüzdeki hayatından kesitler görmemiz şok etkisi yaratıyor.Kitabın ve simgesel anlatımın akıcılığını engelleyen bu sahnelerin olmasa da olurdu denilebilecek nitelikte olması senaryosunda veya kurgusunda birtakım hatalar olduğunu gösteriyor.Tom Ford'un ikinci yönetmenlik projesi emekleme adımları olan bu yapım,benim üzerimde modern başyapıt etkisi bırakmasa da işlenişiyle ve yoğunluğuyla başka sanat alanından gelen birinin yaratıcılığını başka bir tür sanata aktarabileceğini göstererek takdirleri topluyor...