Ben kendimi tanıyamazken Dostoyevski nasıl beni bu kadar iyi tanıyabiliyor. Nasıl oluyorda her eserinde en ücra köşelerime dokunuyor. Benden içeri olan beni tanıyor gibi. Bir insanı tamamıyla anlayabilmek mümkün değildir ama Dostoyevski sınırları çok zorluyor.