Bir oturuşta soluksuz bitirdiğim, bitirdikten sonra da derin bir iç çekme ihtiyacı hissettiğim klasik bir Zweig kitabı Amok Koşucusu. Bütünüyle beni ürkütücü bir ruh haline sokarak satırlardan kopmamı engelledi desem yeridir, "amok koşucusu" sıfatıyla hikayeyi anlatan kişinin hislerinin ifade edilişi…devamı