(@) - Raf

Mehmet Güreli'nin Gecenin yalnızlığı şarkısıyla büyük aşk yaşayarak filmi kapattım. Hemen buraya koştum. Salah Birsel'in Dört köşeli üçgen kitabının uyarlamasıymış. En başta adı çok ilginç. Neyi anlatmak istiyor bu imge, film boyunca kavramaya çalıştım. Ve incelememin sonunda kendimce yorumladım :)…devamıMehmet Güreli'nin Gecenin yalnızlığı şarkısıyla büyük aşk yaşayarak filmi kapattım. Hemen buraya koştum. Salah Birsel'in Dört köşeli üçgen kitabının uyarlamasıymış. En başta adı çok ilginç. Neyi anlatmak istiyor bu imge, film boyunca kavramaya çalıştım. Ve incelememin sonunda kendimce yorumladım :) Kendini gözlemci olarak tanımlayan, insanlara kendini adıyla değil bu özelliğiyle tanıtan bir karakterimiz var. "Ben gözlemciyim benim mesleğim bu" , "Ben bir gözlemciyim ama yoksul bir gözlemci" .. Bakmadığımız sürece görmeyeceğimiz, toplumsal yargılardan ötürü kafamızı çevirmediğimiz yönlere, baksak bile görmezden geleceğimiz şeylere pür dikkat odaklanıyor bu gözlemci. İçine kapanarak değil gördüklerini paylaşarak yapıyor. Bazen gözlerinin içine sokuyor, sözleriyle insanların kafalarını karıştırıyor. Gittiği çoğu ortamda sivri tip olarak görülüp bir süre sonra bir şekilde ortamdan uzaklaştırılıyor. Bir adamla arasında geçen konuşma şöyleydi; - Size gözlemci olma yetkisini kim verdi? - Kimse vermedi, aslında herkes birer gözlemcidir. - Peki size gözlem yapma hakkını kim veriyor. Ya ben gözlemlenmek istemiyorsam. - Hayır siz gözlemlenmek istiyorsunuz - Bunu da nereden çıkardınız. Tabi ki istemiyorum - Siz toplumun içine çıkarak zaten gözlem yapılmama hakkınızdan vazgeçiyorsunuz, eğer bu hakkınızı korumak istiyorsanız gizlenebilirsiniz - İnsanların arasına karışmadan nasıl yaşayabilirim. Siz benim gözlemlenmeme hakkımı elimden alıyorsunuz. Benim iznim olmadan beni gözleyemezsiniz - Siz de bu şekilde benim gözlem yapma hakkımı elimden almış oluyorsunuz - Siz toplum için çok zararlı birisiniz Film boyunca böyle gider, gözlemci hiçbir yerde kabul görmez. Tanımadığı kişilerce dükkanı yağmalanır, takip edilir ve en sonunda yok edilir. Bunlar gözlemlerini fazlaca insanla paylaşmaya başladığında ve onun gözlemlerini merak eden insanların sayısı artınca iyice belirginleşir. Gördüğü şeyleri olduğu gibi söylemesi, mantığının daima ön planda olması, ortamına ve karşısındaki kişinin sosyal statüsünden bağımsız eğilip bükülmeden durumları ifade edişi doğal olarak kabul görmez. Bu kişi hep bir çıkıntı olarak görülür. Dört köşesi olan şeylere farklı yorumlar getirip farklı açılardan baksak ve dikdörtgen,kare,eşkenar dörtgen,yamuk demeyi bırakmayıp bu bir üçgendir diye bize diretilmesine izin vermediğimiz günlere... Ya da dörtgenin bir köşesine mıhlanıp olduğumuz yerin de bir köşe olduğunu unutmadığımız,üçgen olduğundan emin olduğumuz şeyin içinde ve dahil parçası olduğumuzu kavradığımız günlere diyeyim

perarosa 3 years ago

Alacakaranlık Samurayı

Yôji Yamada

2 Gönderi

Ambarda çalışan klan üyesi İguchi Seibei genç yaşında dul kalmıştır. Karısını veremden kaybettikten sonra beş ve on yaşında kızları,demans olan annesiyle kalınca sorumluluğu daha da artmıştır. İşten çıkıp hemen eve gelir,tarla çapa işleriyle ilgilenir ne yapılması gerekiyorsa tek başına yüklenir.…devamı

perarosa 3 years ago

Bab'Aziz

Nacer Khemir

38 Gönderi

Sevgili Nacer Khemir'in çöl üçlemesinin üçüncü filmidir. Diğer filmleri Güvercinin kayıp gerdanlığı (1991) ve Çöl işaretçileridir(1984). Film derviş Bab'aziz ve torunu İstar'ın yolculuğudur. Sahra'nın üzerinde günlerce yol alırlar. Ne bir iz ne bir pusula vardır sadece gözleri görmeyen dervişin hissettiği…devamı

perarosa 3 years ago

Kirazın Tadı

Abbas Kiarostami

98 Gönderi

Spoiler içeriyor En çok merak ettiğim Abbas Kiyarüstemi filmiydi. İzlediğim ilk filmi bu olmuş oldu. Tüm film boyunca bi arabanın yan koltuğuna misafir oldum. Karakterimiz Bedii'nin başına ne gelmiş neden hayatı hakkında bu kadar ümitsiz bilgi verilmiyor. Hikayesini bilmiyoruz ancak bilmemiz de…devamıEn çok merak ettiğim Abbas Kiyarüstemi filmiydi. İzlediğim ilk filmi bu olmuş oldu. Tüm film boyunca bi arabanın yan koltuğuna misafir oldum. Karakterimiz Bedii'nin başına ne gelmiş neden hayatı hakkında bu kadar ümitsiz bilgi verilmiyor. Hikayesini bilmiyoruz ancak bilmemiz de gerekmiyor zaten. Bedii'nin sözlerinden biri şöyleydi "Anlayabilirsin ama benim hissettiğim şeyleri hissedemezsin." Film biraz da bunu amaçlamış bu adam ne hissediyor olabilir ve çok başarılı olmuş. Bunlar bir yana o kum tepeleri,o çöl arazisinde,o soluk renk hakimiyetindeki coğrafyada bir film çekiyorsun ve izleyenleri hayran hayran o görüntülere kilitliyorsun. Görüntü yönetmeni harika iş çıkarmış. Sosyal medyada yüksek ihtimal karşınıza çıkan kirazın tadı sahnesinden alıntı yapacağım: "İntiharın büyük günahlardan birisi olduğunu biliyorum. Fakat mutsuz olmak da büyük bir günah. Mutsuzken başka insanları incitirsiniz. Bu da bir günah değil midir? Aileni incitiyorsun, arkadaşlarını.. kendini incitiyorsun. Bu bir günah değil mi? Eğer seni incitirsem günah değil kendimi incitirsem günah, öyle mi? " Tahran'da geçen filmde Bedii'nin arabasına alıp sohbet ettiği Kürt, Afgan ve Türk kişilerden beni en çok Türk olan Bagheri etkiledi. Hikayesi çok güzeldi. Ve gözlerimi dolduran o sahneden yazacağım. - Öyle bıkkındım ki her şeye son vermeye karar verdim. Bir sabah şafak sökmeden önce arabama ip koydum. Kendimi öldürmeyi kafama koydum. Dut ağaçlarıyla dolu bir bahçeye vardım. Orada durdum hava hala karanlıktı. İpi bir ağacın dalı üzerine attım ama tutturamadım. Bir kere daha denedim ama kâr etmedi. Ardından ağaca tırmandım ve ipi sımsıkı düğümledim. Sonra elimin altında yumuşak bir şey hissettim. Dutlar. Lezzetli tatlı dutlar. Birini yedim taze ve suluydu. Ardından ikincisini ve üçüncüsünü. Birdenbire güneşin dağların zirvesinden doğduğunun farkına vardım. O ne güneşti,ne manzara,ne yeşillikti ama. Birdenbire okula giden çocukların seslerini duydum. Bana bakmak için durdular. Ağacı sallar mısın? Diye bana sordular. Dutları düşürdüm ve yediler. Kendimi mutlu hissettim. Ardından alıp eve götürmek için biraz dut topladım. Bizim hanım hala uyuyordu. Uyandığı zaman dutları güzelce yedi ve hoşuna gitti. Kendimi öldürmek için ayrılmıştım ve dutlarla geri geldim. Bir dut hayatımı kurtardı. -Dutları yediniz sonra eşin de yedi ve her şey düzeldi,öyle mi? -Hayır öyle olmadı ama ben değiştim. Ardından durumum daha iyiydi ama aslında düşüncelerimi değiştirmiştim. Yeryüzünde her insanın hayatında sorunları var. Bu böyledir. Sorunsuz bir aile yoktur. Yaşadığımız zorluktan sonra herkes hayatına son verecek olsa dünyada tek bir insan kalmazdı.

perarosa 3 years ago

Ah Güzel İstanbul

Atıf Yılmaz

7 Gönderi

Atıf Yılmaz'ın çektiği toplumsal gerçekçi filmlerden biri. Anadolu'dan büyük şehre kaçan saf temiz köylü kızı Ayşe ve saraylı soyundan miskin ancak görgülü istanbul beyefendisi Haşmet'in karşılaşma hikayesidir. Mesaj olarak kolay yoldan para kazanmak isteyen kızımızın saflığını koruyarak bunu başarması imkansızdır.…devamı

perarosa 3 years ago

Tenere

Hasan Söylemez

6 Gönderi

Hikayesi yarım kalan Afrikalılara adanmış bir belgesel. Sadece 2016-19 yılları arasında 20.000 insan çalışabilmek için çöl yolculuğuna katlanmak zorunda kalmış. Tam sayısı bilinmese de 4.000 ölü tespit edilmiş. Çölde hayatını kaybedenler denizde kaybedenlerin iki katı. Çölde görülen araba lastikleri birer…devamı

perarosa 3 years ago

Mor Yıllar

Steven Spielberg

13 Gönderi

Filmin ilk saniyeleri ve son dakikaları hariç acı içinde izledim. Hikayesi çok dramatikti. 1985 yapım bu film Spielberg yeteneğiyle iyi ki onun tarafından çekilmiş ve binlerce kişi tarafından izlenmeye devam edecek. 4 siyahi kadın üzerinden tüm siyahi kadınların aşağı yukarı…devamıFilmin ilk saniyeleri ve son dakikaları hariç acı içinde izledim. Hikayesi çok dramatikti. 1985 yapım bu film Spielberg yeteneğiyle iyi ki onun tarafından çekilmiş ve binlerce kişi tarafından izlenmeye devam edecek. 4 siyahi kadın üzerinden tüm siyahi kadınların aşağı yukarı neler yaşadığını anlatmak için gayet dolu dolu ve etkileyici tasarlanmıştı. 14 yaşına varmadan babası tarafından iki çocuk sahibi olup çocukları zengin ailelere satılabilirler. 3 çocuklu bir adamın karım öldü bana kız lazım küçük kızını karım olarak almak istiyorum diyen bir adama; küçük kızı vermem alırsan ablasını veririm, küçüğü gibi güzel değil ve kız da değil iki çocuğu oldu ama kısır kaldı ne istiyorsan yap diyen BABA(!) tarafından her türlü hizmeti görmesi için satılabilirler. Başına fiziksel ve psikolojik şiddet, baskı, kölelik, duyguların hiçe sayılması, en büyük acıların çekilmesi, asla insan yerine konmaması, düşünce ve duygusunun olabileceğinin akıla bile getirilmemesi gibi binlerce maddelik felaketin geleceği bir başka cehenneme düşebilir. Sessiz kalabilir, kendine güveni yok olabilir, dayak yer ve başkalarına karına hükmetmek istiyorsan döv onu diyebilir. Bir kadın olarak o şeyin ne kadar incittiğini bildiği halde öğrendiği o çaresizliği başkasına öğretebilir. "Bir siyahi kadın kendini erkek kuzenlerinden, amcalarından,erkek kardeşlerinden,babalarından korumak zorundadır, bunun için çok mücadele ettim hala ediyorum" diyor Oprah Winfrey'in canlandırdığı cesur güçlü kadın Sofia. Bu şekilde güçlü durup sadece erkek değil insan egemenliğine savaş açabilirler. Bir beyazla karşılaşıp ona karşı hakkını savunmadığı sürece öz itibarlarıyla yaşamaya devam edebilirler. Güzel,alımlı,herkesin görmek için can attığı bir şarkıcı olur sadece şarkı söylediği için orospu damgası yiyebilirler. Onlar çocuk sahibi olsa da babaları belli değildir,onlar aşık olamazlar,onlar evlenemezler,onlar barlardan başka bir yere hele hele kiliselere asla ait olamazlar. İçinde inanç taşıyan bir ruha sahip olamazlar çünkü günahkarlardır. Ya da 11 yaşında babasının,kız kardeşinin kocasının tecavüz girişimlerinden kaçıp yersiz yurtsuz kalabilirler. Bir aileye şanslıysa vicdanlı insanların olduğu bir aileye hizmetçi olabilirler.

perarosa 3 years ago

Boyalı Kuş

Václav Marhoul

23 Gönderi

Ben daha önce böyle bir şeyin benzerine rastlamadım. Defalarca kez sorguladım bu filmi hangi kafayla çekmişler. Çekmeyi geçtim bu sahneleri aklıma getirmek,hayalimde canlandırmak bile işkence gibi geliyor. Filmi tamamlayamadım malesef. Arada durdum on,on beş dakikalık aralar vermek zorunda kaldım. Bir…devamıBen daha önce böyle bir şeyin benzerine rastlamadım. Defalarca kez sorguladım bu filmi hangi kafayla çekmişler. Çekmeyi geçtim bu sahneleri aklıma getirmek,hayalimde canlandırmak bile işkence gibi geliyor. Filmi tamamlayamadım malesef. Arada durdum on,on beş dakikalık aralar vermek zorunda kaldım. Bir ara gözlerim karardı,başıma ağrılar girdi,elim ayağım titredi. Bazı sahneleri durdurdum derin nefes aldım " hayır ya hayırrrr" diyerek gözlerim kapalı devam etmek zorunda kaldım. Bir saatin ardından daha fazla katlanamayacağımı gördüm ve kapattım. Otomatik portakal filminin çekilirkenki motivasyonu; bu distopyayı öyle bir çekelim ki insanlar dayanamayıp salonu terk etsin olmuş. Yalnız bu filmin yanında o film teletabiler gibi kalmış o derece..Filmi daha sonra tamamlayacağımı düşünmüyorum. Mümkünse bu gece rüyalarıma girmemesini de istiyorum..bakalım başarabilecek miyim? İçeriğe dair onca negatif şey yazdım ancak bu kadarı yeterli.. keşke başka bir dünyayı çekseymiş bu yönetmen çünkü bir yandan hayran kaldım. Şimdi filmde dikkatimi çeken bazı noktaları paylaşacağım: - Filmde çok az diyalog var hatta yok bile denebilir. Birileri bir şeyler söylüyor ve asla cevap almak için ya da karşısındakinden bir iki cümle duymak için ,duygusunu düşüncelerini merak ettiği için değil. Sadece yargılamak için. Sadece hakaret etmek için. - O kadar gerçekçiydi ki hayretler içinde izledim. Sanki evet bir şeyler oluyor ve biz de öylece izliyoruz. Ne dahiliz ne değiliz. Acayip bir şeydi. Ve izleyen varsa ya da izleyecek olanlar daha iyi anlayacak gerçekten bir şeyler oluyor bitiyor ve dersiniz ki bu sahne ikinci üçüncü defa çekilmiş olamaz. Tamam, oldu ve bitti bu kadar. - Film 15 20 dakikalık bölümlerden oluşmakta. Kimse kimseye adıyla hitap etmiyor ancak her bölüm geçişinde baş karakter çocuğumuzun sığınmak zorunda kaldığı kişinin adı yer alıyor. Marta,Olga,Miller,Lekh ve Ludmila(burada 4.bölümde bıraktım malesef). Ve çocuğumuz her bir bölümde aklımın hala almadığı olaylara bizzat tanık oluyor. Her bölümde yok artık bundan daha berbat bir olay olamaz dedim ve oldu arkadaşlar. - Dikkatimi çeken bir şey de her bölümde mutlaka hayvanlara yer veriliyor. Zaten çok doğal bir ortamda çekiliyor filmimiz. Ancak bu yer verilen hayvanlar aynı zamanda o bölümdeki insanları temsil ediyor. Mesela; ilk bölümde bir tavşan malesef yanıyor ve bir insan da yanıyor :( 2.bölümde çiftleşen kediler var ve yine o bölümdeki kişileri temsil ediyor. Ve 3. Bölümde filmimize adını veren boyalı kuşun başına gelenler yine aynı bölümdeki bir karakterde canlandırılmış. Bunu fark etmek filmi izlerken bir yandan filmin gidişatını tahmin edebilmenin tuhaf bir hazzını yaşatıyor. - Son olarak boyalı kuşun başına gelenleri de anlatayım,bu spoiler gibi algılanmasın çünkü böyle olmayacak sadece şahsen benim ilk defa belki sizin daha önceden bildiğiniz bir hayvan davranışı deneyi olarak görün. Kanadını boyadıkları kuşu serbest bırakıyorlar. Kuş özgürlüğüne kavuşmanın heyecanıyla sürüsüne katılmak için hızla göğe yükseliyor. Ve göreceklerimi bir yandan tahmin etmiştim ancak bu kadar net bir şekilde izlemek beni çok şaşırttı. O boyalı kuşumuz dakikalarca mücadele etti..üzerine öyle bir geldiler ki ..onlarcası...aralarına öyle bir kabul etmediler ki..onların bu hırçın ve gaddar hallerini izlemek..hem de o güzelim serçeleri minnoş hassas çıt kırıldım hayvanların öyle vahşileştiğini görmek çok şaşırtıcıydı. Ve öyle bir ders verdi ki bu bölüm yine,hiçbir diyaloğa gerek duymuyor olması da açık aslında. Kendi türünden bile olsa sırf başka görünüyor,sırf başka görüyor,sırf başka kokuyor diye nasıl da katlanamıyoruz. Ve bu katlanamama hali kitleye zuhur edince nasıl büyük yıkımlara,yok ediciliğe dönüşüyor. Ve o kadar kolay oluyor ki. Kimse bu vahşetin büyüklüğünü umursamıyor,farkına varmıyor bile. Sanki ne kadar kalabalıksak o iğrençlik o derece azalıyor o suç o kadara bölünüyor gibi.. Sonuna kadar okuyanlarınız için teşekkürler, umarım merak edip izleme kararı alanlarınız olursa da dirayetli olmayı başarır sevgiler..

perarosa 3 years ago

400 Darbe

François Truffaut

19 Gönderi

Ben böyle güzel bir dönem eleştirisi filmi izlemedim. Her küçük ayrıntıda naif ve yer yer nüktedan eleştiriler hakimdi. Verdiği mesajların yanı sıra tam bir görsel şölendi. Antoine ahhh Antoine. Küçük haylaz bir türlü sevilemeyen çocuğum. Seni sevmeyi başaramayanlar utansın. İçindeki…devamı

perarosa 4 years ago

Into the Beat - Yürekten Dans Et

Stefan Westerwelle

6 Gönderi

Klasik bir hikaye. Uzun yıllardır bale yapan bir dansçı hayatının en kritik döneminde başka bir dans türüyle tanışır ve sancılı bir döneme girer bir karar almak zorunda kalır. Hoşlanmadığım bir kurgu aslında,klasik dansın modern dansla karşılaştırılması hoşuma giden bir tema…devamı