Muhammed özcan (@rumpel)

Boccaccio’nun Decameron’u, edebiyat tarihinde bir dönüm noktası olarak kabul edilen, 14. yüzyılda yazılmış bir hikâye derlemesi. Kara Veba’nın Floransa’yı kasıp kavurduğu bir dönemde, salgından kaçan on genç soylunun on gün boyunca anlattıkları hikâyeleri içeriyor. Kendi içinde çerçeve anlatı tekniğini kullanarak…devamı

rumpel 1 month ago

Sadist

Stephen King

13 Gönderi

Stephen King’in Sadist (orijinal adıyla Misery) kitabı, başından sonuna kadar gerilimi iliklerinize kadar hissettiren, psikolojik gerilim türünün en iyi örneklerinden biri. Hikâye, ünlü yazar Paul Sheldon’ın bir trafik kazası sonrası saplantılı hayranı Annie Wilkes tarafından “kurtarılması” ve esir alınmasıyla başlıyor.…devamı

rumpel 1 month ago

Aylak Adam

Yusuf Atılgan

111 Gönderi

Yusuf Atılgan’ın Aylak Adamı, Türk edebiyatının kült eserlerinden biri olarak anılır ama bence bu unvanı biraz fazla abartılmış. Evet, romanın karakter derinliği ve psikolojik çözümlemeleri oldukça etkileyici, fakat anlatım tarzı ve kullanılan dil herkes için kolay sindirilebilir değil. Kitabı okurken…devamıYusuf Atılgan’ın Aylak Adamı, Türk edebiyatının kült eserlerinden biri olarak anılır ama bence bu unvanı biraz fazla abartılmış. Evet, romanın karakter derinliği ve psikolojik çözümlemeleri oldukça etkileyici, fakat anlatım tarzı ve kullanılan dil herkes için kolay sindirilebilir değil. Kitabı okurken çoğu zaman karakterin iç dünyasında kayboluyorsunuz ama bu kayboluş her zaman keyifli olmuyor; bazen sıkıcı, bazen de gereğinden fazla yorucu bir hâl alıyor. C.’nin başıboşluğu, modern bireyin yalnızlığı ve hayata tutunamaması gibi temalar oldukça derin işlenmiş, bunda hemfikirim. Ancak roman, okurun sabır testine tabi tutulduğu bölümlerle dolu. Karakterin sürekli bir arayış içinde olması, varoluşsal sancıları, sistemin dışına çıkma çabası ilginç ama bir süre sonra kendini tekrar etmeye başlıyor. Belli bir noktadan sonra C.’nin ne aradığını anlamaya çalışmak yerine, “Bu adamın amacı ne, ben neden hâlâ bu kitabı okuyorum?” diye sorgularken bulabiliyorsunuz kendinizi. Dili konusunda da fazla yüceltilmiş bir eser olduğunu düşünüyorum. Öyle inanılmaz edebi cümleler yok, ama metin yer yer gereksiz ağır. Anlatım biçimi bazen yapay bir şekilde süslü hale getirilmiş gibi hissettiriyor. Sade bir dilin gücünü kullanmak yerine, yer yer okuru dışlayan bir anlatım tercih edilmiş. Bu da kitabın, genel okuyucu kitlesi tarafından kolayca benimsenmesini zorlaştırıyor. Tabii ki Aylak Adam, özellikle bireysellik, özgürlük ve toplum eleştirisi gibi konulara getirdiği bakış açısıyla değerli bir eser. Fakat herkesin bağ kurabileceği, akıcı bir roman olduğunu söylemek güç. Kitap, bazı yönleriyle zamansız ama aynı zamanda aşırı abartılan bir eser. Belki de edebiyat çevrelerinin onu bu kadar yüceltmesi, C.’nin tutunamayan ruhuna fazla romantik bir anlam yüklemelerinden kaynaklanıyor. Oysa ki kitap, gerçekten de yer yer bıkkınlık verebilecek kadar yorucu olabiliyor.

rumpel 1 month ago

Çılgınlığın Ötesinde

John Carpenter

11 Gönderi

John Carpenter’ın In the Mouth of Madness filmi, Lovecraftvari korkunun sinemadaki en başarılı yansımalarından biri. Film, sadece bir korku hikâyesi anlatmakla kalmıyor, aynı zamanda gerçeklik algısı, delilik ve kurgu arasındaki sınırların ne kadar kolay çözülebileceğini gösteren metafizik bir kabusa dönüşüyor.…devamı

rumpel 1 month ago

Daha

Hakan Günday

27 Gönderi

Hakan Günday’ın Daha romanı, insan kaçakçılığı ekseninde, acımasız bir büyüme hikâyesi . Ana karakterimiz Gaza, babasının karanlık işlerinin gölgesinde, çocukluğunu ve insanlığını kaybederek büyüyen bir karakter. Kitap, onun gözünden dünyayı anlatırken, Günday’ın sert, gerçekçi ve çarpıcı diliyle gerçekten rahatsız edici…devamı