(@) - Raf

kore edebiyatindan sonra sira japon edebiyatina adim atmaya geldi. cok dogru bir kitapla giris yaptigimi dusunuyorum ve inanilmaz guzeldi. uzun zamandir hicbir acik gormedigim bir kitap olmamisti. bu yuzden cok keyifliyim. belirli kurallar cercevesinde gecmise donebildiginiz bir cafe ve o…devamıkore edebiyatindan sonra sira japon edebiyatina adim atmaya geldi. cok dogru bir kitapla giris yaptigimi dusunuyorum ve inanilmaz guzeldi. uzun zamandir hicbir acik gormedigim bir kitap olmamisti. bu yuzden cok keyifliyim. belirli kurallar cercevesinde gecmise donebildiginiz bir cafe ve o cafedeki bir sandalye. oldukca kati kurallara sahip olmasi nedeniyle gereksiz ve amacsiz gozukse de yine de yapmak istiyorsaniz gecmise gidip ne yaparsaniz yapin gelecegi degistirmeyeceginizi bilmeniz gerekiyor. iyi de bir seyi degistirmeyecekse ne faydasi var mantiken diye sordum ben de henuz basindayken. yani ne anlatabilir kitap bu 4 oykude, nelere deginebilir mesela? hic de oyle olmadi. cok guzel yanilmisim. gecmis degismeyecek ne olursa olsun fakat sizin dusunceleriniz ve duygulariniz gecmise dondukten sonra geleceginizi cok buyuk degistirebilir. ne de olsa boyle bir kural yok. yazarin dilini cok sevdim. japon edebiyatini da buram buram hissettim ve istedigim de zaten o evrene adim atabilmekti, bunu da sagladi kendileri. ozellikle kitaptaki karakterler ve oykuler. inanılmaz baglandim diyebilirim. karakterler o kadar guzel yazilmisti ki bircok saf duyguyu en icimde hissettim. kitabi ne tarafindan tutarsam tutayim, beni her sekilde tatmin etti. zekice yazildigini, karakterlerin uyumundan ve oykulerin islenis seklinden anlayabiliyorum cunku oyle baglayabilmek bence kolay olmamistir. karakterler gercekten cok hos ve cok guzeldi -bunu yuz kere daha tekrar edebilirim. bir kitabi okurken sanirim hicbir zaman aglamadim, nadiren gozlerim dolardi ve bu kitabi okurken pek cok yerde de yasadim, cunku duygularim cok yerde kabardi. kesinlikle birine gonul rahatligiyla onerebilecegim bir kitap oldu. devam niteliği tasidigini dusunmedigim, cafeden hikayeler adinda ayni konu uzerinden ilerleyen bir kitabi daha varmis. yakinda onu da alip okumak istiyorum cunku nedense bi doyamadim, kopamadim. uzun zamandir varligini unuttugum hisleri yasattigi icin de olabilir, emin degilim. daha uzun uzun ovmek ve anlatmak gelse de icimden burada bitirmem yerinde olur. 2024/17. kitap

ultraviyole 1 year ago

Badem

Won-pyung Sohn

12 Gönderi

kore edebiyatina giris kitabim oldu kendisi. oldukca karmasik duygular besledim, ki kitapta da ya duygudan yoksunluk ya da her turlu duyguyu doruklarina kadar yasayan karakterler icerisinde benim yasadigim karmasa cok da siritmadi gibi geldi. oncelikle kitap oldukca akici ve yazarin…devamı

ultraviyole 1 year ago

Genç Kız Kalbi

Mehmet Rauf

19 Gönderi

mehmet rauf’la tanisabildim ve kutuphaneme ekleyebildim sonunda. gunumuz turkcesiyle bile gunumuz turkcesinden oldukca uzak olan cevirisi ve diline asik olmamak mumkun degil. yogun olmakla beraber fikrimce kimse guzelligini de inkar edemez. belki bazi insanlari bogabilir yogunluguyla fakat ben diger cizgide,…devamımehmet rauf’la tanisabildim ve kutuphaneme ekleyebildim sonunda. gunumuz turkcesiyle bile gunumuz turkcesinden oldukca uzak olan cevirisi ve diline asik olmamak mumkun degil. yogun olmakla beraber fikrimce kimse guzelligini de inkar edemez. belki bazi insanlari bogabilir yogunluguyla fakat ben diger cizgide, bu yogunlugun hosuma gittigi taraftayim. gelelim pervin hanim’a. kendisi 19 yasinda oldukca coskulu ve “muskulpesent” bir hanimefendi, daima gercek, masum aska inanan fakat buna ragmen aramayan bir genc kiz. ve biz yazdigi gunlukte onu tanirken ayni zamanda kitabin yazildigi donemin cok buyuk izlerini ve yazarin ustunu kapatmadan bircok seye dair olan dusuncelerini apacik goruyor ve okuyoruz. hatta cok sasirdigimi da soylemeden edemeyecegim cunku kitapla aramda 100 yil degil de birkac sene varmis gibi hissettim. insanimiz degismemis, biz degismemiz fakat yazarimiz degistirmemiz gereken sistemi bir genc kizin masumane dusunceleri uzerinden vurgulayarak anlatmakla bitiremedi. bu noktada cok uzuldum fakat cok etkilendim. kitabin her noktasindan etkilendim desem abartiya kacmis olmam sanirim. cunku yazarin psikoloji ve insanlarin uzerinde yaptigi gozlemler cok derin ve cok keskin. insan duygularina karsi bir hassasiyeti, vurgulanmasi gereken en buyuk sey oldugunu dusundugu sonucuna vardim kendi kendime. ilk defa bir erkek yazarin yazmis oldugu kadin karakteri bu kadar cok sevdim. yazarin elestirmis oldugu seylerde en cok kadin-erkek esitsizligi uzerine yaptigi yorumlar beni hayli sasirtti ve baya mutlu etti. gercekten bir genc kiz uzerinden pek cok sey anlatti ve yalnizca olayi bir genc kizin masum aski olarak gormek kitaba saygisizlik olacakti. oyle gorecek olursaniz bile eminim kitaptan zevk alirsiniz, o ayri. cunku pervin hanim’in dusuncelerini okumak cok guzeldi, gercekten. kaliteliydi ve bir solukta okuyacagim kitabi 3 gune yigabildim en fazla. bitsin istememistim ve hala yarim kaldigina inaniyorum. belki devam etmesini cok istedigimdendir cunku bittigi yer gercekten iyiyse bile keske karakterin devamini gorebilseydik boyle cok firari oldu ve aceleye gelmis gibi hissettirdi. bunun disinda kenara koseye not aldigim cok alinti oldu. buraya da birakmasam yazik olur. “ bilmiyorlar, dusunmuyorlar ki kader bizim kendi hareketlerimizin sonucuna kendimizin verdigi bir isimdir. butun cektiklerimizin yalniz kendi sersemligimizin sonucu oldugunu bilmek istemeyerek kendimizi sorumluluktan kurtarmak icin uydurulmus bir sozdur. iste boyle kadere bagladigimiz bu sefalet icinde acizlik ve istirapla surunuyorken buna nazaran onemsiz, gorunurdeki sefaletlere karsi duygusuz kalamayan butun millet, samimi hayatini harap eden bir yaraya karsi tevekkul ve ihtiyat icinde sukût ediyor.” “evet, dusunmuyorlar ki ben yakisikli, parlak erkek degil, yalniz beni anlayacak, hassas, ince bir kalp sahibi bir erkek istiyorum; bilmiyorlar ki benim aradigim, istedigim servet ve güzellik değil, yalniz, yalniz ruhtur.” 2024/15.kitap

ultraviyole 1 year ago

Mecburiyet

Stefan Zweig

125 Gönderi

sanirim zweig’in aktardigi hisleri apacik sekilde aldigim, dilinden oldukca etkilendigim kitap oldu. bunun sebebi ozgurlugume duskun, esaret altinda bi yasama koru korune karsi olmamdan kaynakli oldugunu dusunuyorum. bahsettigim esaret yalnizca bir seylerin himayesi altinda olma zorunlulugu ve bunun kolesi olmak…devamı

ultraviyole 1 year ago

Okçu'nun Yolu

Paulo Coelho

14 Gönderi

schopenhauer’un mutlu olma sanatindan birtakim kurallar alinmis yerlestirilmis gibi bi his aldim -oyle olmasa da. birkac postumda daha belirtmistim kisisel gelisim sevemiyorum diye. paulo simyaci’da anlatmak istedigi birkac dusunceyi burada da aktarmak istemis bu yuzden tekrar etmis ancak yanindan bile…devamı

ultraviyole 1 year ago

Kadınlar Ülkesi

Charlotte Perkins Gilman

30 Gönderi

oncelikle uzun bir yazi ve oldukca bilincakisi olacagini vurgulamak isterim. bir altiniyla baslayalim. “bu kadinin benim icin ne ifade ettigini anlatmakta zorlaniyorum. biz erkekler kadinlar hakkinda guzel seyler soyleriz ama cogunun da oldukca sınırlı varliklar oldugunu biliriz. onlarin pratik yeteneklerini…devamıoncelikle uzun bir yazi ve oldukca bilincakisi olacagini vurgulamak isterim. bir altiniyla baslayalim. “bu kadinin benim icin ne ifade ettigini anlatmakta zorlaniyorum. biz erkekler kadinlar hakkinda guzel seyler soyleriz ama cogunun da oldukca sınırlı varliklar oldugunu biliriz. onlarin pratik yeteneklerini overken, bu yeteneklerinden adeta faydalanarak onlari yereriz aslinda, dikkatle koruduklari erdemleri icin onlara saygi duyar ama bu erdemi ne denli onemsemedigimizi kendi davranislarimizla adeta sergileriz. deger veririz onlara, elbette, karilarimizi en sahane hizmetkarlara donusturen o annelik gorevlerinden oturu deger veririz, parayi kazanan biz oldugumuzdan hayatlari boyunca bize baglidirlar cunku, ve anneligin gerektirdigi gecici gorevler disinda tek isleri bizim her ihtiyacimizi karsilamaktir.” kitabin kadin-erkek esitsizligi, “saygi” cercevesini en buyuk vurgulayanin bu paragraf olduğunu dusunuyorum ben. bu paragraf uzerinden gidecek olursam, kitabinda yazildigi donemlerde kadinlarin oldukca geri planda ve “gorevleri” olduğunu ve bu gorevler dahilinde ve disinda oldukca kucumsendigini o donemden bu doneme kadar yazilmis bircok kitapta yer aldigini biliyoruz. fakat bu yazilanlarin olmadigi, erkek cinsinin yasamadigi, refah duzeyi oldukca yuksek bir yer dusuneyim. aklima hicbir yer gelmiyor hakli olarak. fakat yazar, donemi neticesinde cok buyuk bir adim atip bilimkurgu kategorisinde de bunu oldukca iyi harmanlamisti. evet gecmis zaman, cunku son 30 sayfasi kalana dek cok iyi gidiyordu daha sonrasinda bende bir seyler koptu. hayir kitapla ilgili oldugunu dusunmuyorum. oyle bi carpiklikti ki son 30 sayfasini kenara birakip araya iki kitap (cadinin yuregi ve on kisiydiler) sigdirdim. bugun ise dedim ki fatma boyle olmaz, bayadir okumak istiyordun -ki cok da sevdin niye boyle yapiyorsun diye sordum. cevabinin annelik olduguna karar verdim. oncelikle kitap bircok unsuru elestiriyor, elbette ki cogunlugun elestirdigi basliklar bunlar fakat cok yuksek bi huzura kavusmus, her yerden ve bircok seyden bihaber insanlarin yasadigi yerle kiyaslanip da orada yasayan insanlara bunu anlatmak cok zor gelince -cunku anlayamiyorlar- asil cehaletin onlarin yasadigi degil de bizimkinin oldugu insani çok rahatsiz ediyor. hayir, mesele erkek degil. erkek yok diye refah icindeler degil. mesele sevgi. annelik sevgisi, kutsallastirdiklari ve tirnaklarin ucuna kadar benimsedikleri olan sey. iste beni tam da bu noktada rahatsiz etti ve bir ara vermeye karar verdim. beni oldukca korkutan ve sarsan bir gercek annelik. kaldiramayacagimi dusundugum, bu yuzden erismek istemedigim bir seruven. hem de cok onemli bir seruven. iste bu seruvenin kitapta her seyin temelini kapsamasi ve beni icten ice huzursuz etmesi bundandi. kitabin bu dozu yakalayamadigini dusunuyorum. soyle ki, annelik ve kadin arasindaki ince cizgiyi ortalayamadigi fikrindeyim. soyle ki, annelik uzerine olan varolusun cok buyuk ve yalnizca insan olduklari icin saygiyi hak ettiklerini dusunuyorum tabi ki. annelik duygusunun elbetteki empatisini yapamiyor ve gozume de cok korkutucu geldigi icin beni rahatsiz eden iki seyden birisiydi. yanlis anlasilmak istemem ancak annelik-babalik insan hayatinda olmazsa olmayan bir sey degil. hatta olursa tipki kitaptaki gibi cok buyuk titizlik isteyen ‘kutsal bir sey’ oldugunu kabul ediyorum. ancak varolus kadar onemli bir olgu degil. elbette ki kitapta savunulan dusunce cok farkli, bir seyleri one surmeliydi ki yazar anlasilabilsin. iki rahatsiz eden şey olduğunu söylemistim. bir digeri ise Terry serefsizi. tiksiniyorum ya gercekten. kitabi terry yuzunden atasim yirtasim geldi cunku aklima gercekten de boyle insanlarla bazi konulari hakkinda munakasa ettigim geldi. “erkeklik” en buyuk seydi ona gore. inanilir gibi degil. ben kadin erkek demiyorum hicbir zaman, insan ya. insan olmali bir cumleye baslarken veya bitirirken. gercekten kacinci yuzyildayiz ve hala kitaptaki -o ucuk olsa dahi- huzura bir adim degil, bir salise kadar dahi yaklasamadik. kiskanclik, gorgusuzluk, irkcilik, ayrimcilik, adaletsizlik. korkunc. ciddi manada korkunc ve husran. ara ara dusundum, boyle bir distopyada yaşamak ister miydim diye. istemezdim fakat neden? ister miyim ama neden? oyle guzel endisesiz, rekabetsiz, mutsuzluk olmadan surulen bir yasami elinin tersiyle itebilir mi insan? itmez fakat nicin baska insanlara cehennemi yasatir? ne istiyor hayattan ve ne bekliyoruz dunyadan tam olarak? sinirlarini ve saygisini bilmeyen, sevgisiz insanlarin arasinda oradan oraya savrulup eksilip ufalmak icin hayat cok kisa. lutfen bu insanlardan olmayin. kadinlari elinizin tersiyle itilecek cinsler olarak degil, tek gecelik iliskiler altinda kullanilcak objeler degil, insan olarak bakin. kalbi ve ruhu olan, hayir cicek degil hayir bocek degil, yalnizca insan. hayir naif degil, hayir duygusal degil, hayir feminen degil, hayir maskulen degil. yalnizca nasil olmak istiyorsa oyle olan bir insan. ve kitabin ben devaminin olduğunu bilmiyordum acikcasi. yazarin diger kitaplarini biliyorum elbette ancak tek bolumluk bir distopya olduğunu sandim. ve beni sasirtan da bu ilk kitap degilmis uclemenin, ikincisiymis. fakat devami da varmis ve bu beni biraz gerdi. (spoi) ellador neler gorecek? neler yasayacak gercekten inanilmaz merak ediyorum. korkmuyor da degilim. daha anlatmak istedigim cok sey vardi. fakat burada kesmeye karar verdim. neden bilmiyorum, daraldim ve sinirlendim. ocak ayinin son kitabiydi. teşekkürler. 2024/12.kitap

ultraviyole 1 year ago

On Kişiydiler

Agatha Christie

40 Gönderi

agatha’nin okudugum ikinci ve en cok merak ettigim kitabi -pek cok kisiyle hemfikir olmayacak olsak da- beni biraz uzdu. bunun sebebini yanlislikla en arka sayfasinin acilip da her şeyin sorumlusu ismi bi anda gormemden kaynakli yasadigim sok da olabilir, kitap…devamı

ultraviyole 1 year ago

Cadının Yüreği

Genevieve Gornichec

8 Gönderi

merak etmeme ragmen bayadir erteliyordum cunku iskandinav mitlerini pek sevemiyorum acikcasi, isinamiyordum. fakat Boda, Loki ve Skadi beni oylesine savunmasiz yakaladi ki uzulerek bitirdigim bir kitap oldu kendisi. guclu bir cadi, gecmisinin neredeyse tamamini duygularla beraber unutmus. bazen kizsam da…devamı

ultraviyole 1 year ago

Geçmişe Yolculuk

Stefan Zweig

42 Gönderi

kalemini ve novellalarini da cok begendigim bir yazardir. genelde bircok oykusune carpici birkac ayrinti -yasak ask olmazsa olmazlarindandir- vermeyi ve bunun uzerinden gitmeyi cok seviyor galiba yazar. bu novellasinda da yillarin ve zamanin, iki taraf ne kadar iletisim halinde kalsa…devamı

ultraviyole 1 year ago

Doğu Ekspresinde Cinayet

Agatha Christie

20 Gönderi

yeni yılın 8. kitabiyla -ve bu kitapla- gayet iyi ilerledigimi dusunuyorum. yalnizca bu kitabi 20 yasinda degil de daha erken okumus ve yazarin diger kitaplariyla da daha erken tanismis olmayi dilerdim. 1,5 gunde gercekten cok keyifli vakit gecirdim sayesinde. elbette…devamı