(@) - Raf

Lev Tolstoy—Rus edebiyatının devlerinden biridir. Adı tüm dünyada bilinir, ancak görüntüsünün ardındaki olağanüstü hikâyeyi pek az kişi bilir. Tolstoy, elli yaşına geldiğinde derin bir melankoliye kapıldı. Her geçen gün, açıklanamaz bir hüzün ruhunu daha da ele geçiriyordu. Oysa bir konttu,…devamıLev Tolstoy—Rus edebiyatının devlerinden biridir. Adı tüm dünyada bilinir, ancak görüntüsünün ardındaki olağanüstü hikâyeyi pek az kişi bilir. Tolstoy, elli yaşına geldiğinde derin bir melankoliye kapıldı. Her geçen gün, açıklanamaz bir hüzün ruhunu daha da ele geçiriyordu. Oysa bir konttu, ülkesinin en zengin adamlarından biriydi, dünyanın dört bir yanında hayranlıkla anılıyordu. Ama bunların hiçbiri ona mutluluk getirmedi. “Para hiçbir şeydi, güç hiçbir şeydi. Nice insanın bunlara sahip olup da yine de mutluluğu bulamadığını gördüm. Sağlık bile o kadar önemli değildi: Bazı hastalar yaşama tutkuyla sarılırken, sağlıklı görünen insanlar içten içe solup gidiyordu.” Bir gün, Afanassievski Caddesi’nde yürürken bir yetime rastladı. Ani bir şefkat duygusuyla çocuğu yanına aldı. Ve uzun bir aradan sonra ilk kez, içinde tatlı bir sıcaklık hissetti. Kendi kederini, sıkıntılarını, yalnızlığını unuttu. O gün, soylu yaşamın ihtişamına sırtını döndü, ayrıcalıklarından vazgeçti ve hayatını yardıma muhtaç insanlara adadı. “Bana dinden, merhametten ya da sevgiden bahsetme,” derdi sık sık. “Bana bunları sözlerinle değil, eylemlerinle göster.” Tolstoy, şiddetsiz direniş fikrini savunan ilk düşünürdü. İnsanlar arasında kardeşliği savundu ve fikirleri sınırları aştı, 20. yüzyılın büyük isimlerinden Mahatma Gandhi’ye ilham verdi. Ömrünün sonuna kadar başkalarına yardım etmek için çabaladı. Bu yüzden delilikle suçlandı. Çünkü dünya, başarıyı sahip olmakla ölçüyordu—eşyalara sahip olmak, insanlara sahip olmak… Herkes almak istiyor, ama çok az kişi vermeyi biliyordu. Bu yüzden, Tolstoy bir deli gibi görünüyordu. Bir gün, hâlâ lüks ve konfor içinde yaşayan eski bir dostu, ona hayretle şu soruyu sordu: “Neden bunları yapıyorsun? Başkalarını düşünerek ne kazanıyorsun? Kendini düşünmelisin.” Tolstoy gülümsedi ve şöyle yanıt verdi: “Eğer acıyı hissediyorsan, hayattasın demektir. Ama başkalarının acısını da hissediyorsan, işte o zaman gerçekten insansın.”

waryog 1 week ago

YÜK VE YOL... Eski zamanlardı. Yolların düzgün olmadığı zamanlar... Fakirdi çoğunluk, bu nedenle taşınacak yüklere talip olacak hamallar bulmak zor olmuyordu... Hamal isen iki şey önemli oluyor senin için: Yük ve yol... Ancak sırtına aldığın yükle bu mesafeyi aşabilirsen, ücret…devamıYÜK VE YOL... Eski zamanlardı. Yolların düzgün olmadığı zamanlar... Fakirdi çoğunluk, bu nedenle taşınacak yüklere talip olacak hamallar bulmak zor olmuyordu... Hamal isen iki şey önemli oluyor senin için: Yük ve yol... Ancak sırtına aldığın yükle bu mesafeyi aşabilirsen, ücret mevzu bahis oluyor. Aksi olursa, cereme çekiyorsun! Bunu düşünüyordum, yanımdaki hamalla yola çıkarken, ihtiyardı. Kendinden büyük bir yük almıştı. Benim sırtımda ise birkaç bavul vardı sadece, onunkinin çeyreği... Diyordum ki içimden: "Çok gitmeden kıvrılırsa titreyen bacakları, yüklenirim sırtındaki yükün yarısını!" Nitekim çok geçmeden dedi ki: "Mola vakti. Gel biraz dinlenelim!.. "Ne molası, dedim ona hayretle. Ben daha terlemedim!. . "Sözüme aldırmadı. Durdu. Çöktü. Salarken yükünün ipini: "Sen de dinlen hadi" dedi. Benim canım sıkılmıştı bu işe. Genç olduğumu, ondan kuvvetli olduğumu, bunun gibi bir bunakla yola çıkmamın ne büyük hata olduğunu düşünüyordum. O ihtiyar, bir bacağını azıcık uzatmış halde sessizce dinleniyorken, ben huzursuz bir şekilde ayakta dolanıyordum. Bir saat kadar sonra yine durdu, oturdu, dinlendi. Ben kızgınlıkla dolandım etrafında... "Yükünü indirip sen de dinlen", demesine aldırmadım, ona daha çok kızdım... Sonra yine durdu. Bana da "dinlenmemi" söyledi yine ama dinlenmedim. Yarım saat sonra "dinlenelim mi" diye sordu, aksi aksi başımı salladım... Kaçıncı molasıydı hatırlamıyorum, birden bire dizlerimin bağı çözüldü. Kafamın içinde uçuşan karasinekler sustu, çöküp kaldım. Kayış kolumdan çıktı, sırtımdaki bavullar kaydı. Ne kadar zaman geçtiğini fark etmedim. Uyumuştum da uyandım mı, yoksa bayılmıştım da ayıldım mı anlamadım... Baktım kendi kocaman yükünün üzerine benim bavullarımı da bağlamıştı. Küçük tasına birazcık su koyup dudağıma dayadı, içtim. Sonra koluma girerek; "Hadi kalk, dedi. Bana yaslan. Ağır ağır gider ve bir süre sonra gene dinleniriz." Dediğini yaptım. Omzundan güç aldım, ama asıl anlattıkları iyi geldi bana. "Ben yılların hamalıyım, dedi. Nice pehlivan yapılı adamlar gördüm. Çoğu, dinlenmek istemediklerinden yükleriyle birlikte kendilerini de toprağa serdi sonunda... Yolda gördüğümüz saçılmış kuru kemiklerin çoğu, anlattığım bu insanlara ait... Halbuki bir yükü "taşımak" bizim işimiz, "altında ezilmek" değil!.. Unutma ki bir yük taşıdıkça ağırlaşır. Dinlenerek sen yükünü hafifletiyorsun! Belki günün birinde hamallığın şekli değişir. Belki o günleri ben göremem… Lakin sen kavuşursan o zamanlara, aman ha, kafanın içinde de sakın yük taşıma... Akşamları bırak ve hafifle... Sabah dinlenmiş olarak yeniden tekrar taşırsın yükünü. Bizim işimiz, bugünü yarına taşımak, bugünün altında yok olmak değil. Çünkü yarınlarda bizi bekleyenler var, taşıdıklarımızı bekleyenler var... Gerçek şu ki, hepimiz şu kısacık hayatın hırsla koşuşturan, bilinçsiz hamallarıyız. Herkesin yükü ağırdır kendince. Bari akşamları yüklerinizi indirin omuzlarınızdan. Hafifleyerek gidin evinize. Gülümseyerek girin kapıdan içeri. Sabaha, elbette daha kolay bulacaksınız ayağa kalkıp yükünüzü sırtlanacak o gücü! Yüklerimizi en doğru ve bilinçli şekilde taşımak ve hayatın güçlükleri altında ezilmemek dileğiyle… Alıntı

waryog 1 week ago

Unbelievable

N/A

50 Gönderi

Ne desem bilmiyorum, başlangıçta hikayesi kötü ama işleniş ve oyunculuklar açısından mükemmel diyecektim fakat yaşanmış bir hikaye olmasi düşüncelerimi tasdikler nitelikte oldu diyebilirim,rastgele açtım izlemeye başladım,her paylaşımımda da söylerim rastgele izlemeye başladığım çoğu yapım beni pişman eder listeden gitmem, bu…devamı

waryog 1 week ago

* İyice tanımadan hiçbir insana asla bağlanmayın; acı çeken hep siz olursunuz. * Sizin varlığınızı dikkate almayanı siz hiç almayın… * Konuşmayanla asla konuşmayın… * Güvenmediğiniz biriyle asla dostluk kurmayın… * Yalanını yakaladığınız kişinin düzelebileceğini düşünmeyin… * İnsanlara doğru değer…devamı

waryog 1 week ago

Annene nasıl davranıyorsan… hayat sana onu öyle geri verecek. O sana her şeyini verdi, çoğu zaman sessizce, çoğu zaman acı içinde. Belki yaralarını bilmiyorsun, ama o her şeyi göğüsledi ki sen aynı yükü taşımayasın. 💔 Onu yargılama. 💬 Onu dinle.…devamı

waryog 2 weeks ago

Geçmisten Gelen

Joel Edgerton

22 Gönderi

Film tür olarak Gizem gerilim olarak geçiyor fakat pek öyle denemez diyebilirim, daha doğrusu minimal seviyede , yani herşey zaten açık şekilde ilerliyor tahmin edilebilir yada senaryo gereği gözler önüne seriliyor..Sonu öyle ters köşe değil mesela ama sürprizli bitiyor ..İzlenir…devamı

waryog 2 weeks ago

İtaatsizlik

Sebastián Lelio

7 Gönderi

Film her ne kadar çok ağır ve yavaş ilerlese de ben sevdim filmi fakat her kesime hitap edecek bir film değil zaten bu görüş ayrılıklarını film içinde de görüyorsunuz... Konu işlenişi biraz yavan kalsa da verilen mesaj güzel oyunculuklar gayet…devamı

waryog 2 weeks ago

Olay gerçektir. Elaziğ'da geçer. 1960'lı yillar! Elazığ akıl hastanesinden personelin bir ihmali sonucu bütün deliler kaçar.Elazığ'ın cadde ve sokaklarina dağılırlar. Toplam 423 deli kaçmıştır. Mülki makamlar panikler, Başhekime koşup;"Doktor bey ne yapalım" diye sorarlar. O zamanin ünlü doktoru Mutemet Bey…devamı

waryog 2 weeks ago

Sizi önemseyen insana incelik, sizi kırmaya çekinen insana anlayış, her hatanızla seven, yanlışınızı size gösterip doğrusunu öğreten insana saygı gösterilir. Bazı şeylerin farkına varmak ve değmeyecek insan için taviz vermemek gerekir. Her şey görmek isteyene gayet nettir..” Üzülmeye değmeyen insanlar…devamı

waryog 2 weeks ago

"Hastanede iki doktor yemekten sonra yürüyüşe çıktıklarında önlerinde paytak paytak yürüyen yaşlı bir adam ile ilgili aralarında yorum yaparlar. Biri adamın kalça çıkığı var der, diğeri hayır adamın bel fıtığı var der ve aralarında anlasamayınca, "gel adama soralım " derler…devamı