alanturing (@alanturing)

YAŞASIN SANSÜR! YAŞASIN SANSÜR! İYİKİ YALAN VAR! İYİ Kİ YALAN VAR! YALAN OLMADAN, FANTEZİ VE METAFOR DİYE BİR ŞEYİN YOKTUR. “SANIRIMLAR.. YALANLAR..” Tek bir şey. Tek bir şeyi insanlık tarihinden çıkartırsak, %99.9 oranında bir değişimle karşılaşırız. Yine yemek yerken çatal…devamıYAŞASIN SANSÜR! YAŞASIN SANSÜR! İYİKİ YALAN VAR! İYİ Kİ YALAN VAR! YALAN OLMADAN, FANTEZİ VE METAFOR DİYE BİR ŞEYİN YOKTUR. “SANIRIMLAR.. YALANLAR..” Tek bir şey. Tek bir şeyi insanlık tarihinden çıkartırsak, %99.9 oranında bir değişimle karşılaşırız. Yine yemek yerken çatal kullanabilir, eğitim alıp verebilir, çalışabilir, kısacası; beslenme-barınma-üreme ihtiyaçları karşılanabilirdi. Yine de %99.9 farkla olurdu. Düşünsenize, sansürün olmadığı bir dünyada yaşıyoruz. Kendimizi sansürleyemediğimiz bir yaşam ne sıkıcı ve katlanılmaz olurdu. Gerçekliğin çarpıcı soğukluğu altında yaşamayı kim ister ki? Çok sıkıcı. İçinde bulunduğumuz yaşama küçük bir mola verip bir düşünelim; bakıma muhtaç, insanlara deneyimlerini sözlü aktarım dışında hiçbir işe yaramayan yaşlı insanları bırakıp unuttuğumuz yere, “Huzurevi” değil de, "Yaşlı Umutsuz İnsanlar İçin Üzücü Bir Yer" dediğimizi. Ya da SANSÜR olmasaydı, “aşk” denilen şeyin aslında orta çağda uydurulmuş bir şey olduğunu ve cinselliği kamufle etmek için insanların yaşamda var kılmak zorunda olduğu gerçeğiyle karşı karşıya kalacaktık. Dolayısıyla kadınlar ve erkekler, “sevgi” denilen sıkıcı şeyle yetinmek zorunda kalacak, cinsel arzuya bir kılıf uydurulamayacak, William Shakespeare gibi insanlar şiirler yazamayacak, insanlar birbirine karşı beslediği cinsel isteği belirtmek için; “SANA AŞIĞIM” gibi, ilk duyumda neredeyse herkesi hoşnut eden bu cümle değil, “SENİ CİNSEL ARZULUYORUM.” Demek zorunda kalacaktı. Çok iticiymiş.. İYİKİ SANSÜR VAR! (bu günlerde; sevgi, arayış, hoşlanma gibi fenomenler de aşkla karıştırılıyor ama neyse) Veya SANSÜR olmasaydı; Roma, Britanya, Çin, Moğol, Bizans ve Osmanlı gibi örnekleri olan oluşumlara imparatorluk değil de; “Tecavüzcü, işgalci, sömürgeci, ilhakçı, sapık, düşkün, diktatörlükler” dediğimizi bi düşünsenize. Aslında ne sıkıcı ve mide bulandırıcı olduklarını bilmek hiç te keyifli olmazdı. Sakın yanlış anlaşılmasın! “Talihsiz” bir gerçekliğin darbesini yumuşatmak için söylenen, adına “Beyaz yalan” denilen şey bundan bağımsız değil, zaten yukarda söz konusu olanların hepsi “beyaz yalan”dır. Yalanın rengi yoktur, ama beyaz yalan en tehlikelisi pardon en masumudur. Çünkü, beyaz yalan olmasaydı, umut diye bir kandırmaca, yine pardon (klavyeyi iyi kullanamıyorum “SANIRIM”) umut diye bir iyilik muhtevası olmayacaktı. Sanki daha da anlaşılır oluyor; yalan olmadan, fantezi ve metafor diye bir şeyin olmadığı gerçeği. Beyaz yalan da mı söylemeyelim yani? Şşşt, sanır mısın biri birine aşık mı? Yalanın icadı değil! Aslında “ilkel-orijinal olan dışındaki ‘her şeyin’ icadı” demek daha yerinde bir tanımlama olur. Evet, her şeyin icadı. HER ŞEYİN İCADI! Yalan diye bir şey olmasaydı, ahlak, saygı, şüphe denilen şeyler yerini hayal kırıklığına bırakır olurdu. Yalan olmasaydı, %1’lik kesimin konforu ve elindeki kontrol mekanizmasını topluma mal edemez, adına “toplum ahlakı” diyemezdik. Yalan olmasaydı, düşüncelerin saygı duyulması gerektiği değil, diyalektik çözümlemeyle tartışılması, var veya yok edilmesi gereken bir şey olması gerekirdi. Yalan olmasaydı, şüphe diye bir şey olmaz, onun yerine; beyinin nöro-elektrik fonksiyonları stabilleşir ve tanrı veya diğer kutsallık metaforları gerçekten-gerçek olmuş olurdu. Eğer; YALAN DİYE BİR ŞEY OLMASAYDI. Yaşamdaki eğlencenin rolü de değişmiş olurdu. Film ve dizi gibi görsel alanların olması mümkün olmayacaktı. Çünkü, “sanrının” olmaması demek rol yapmayı imkansız kılardı. Her şeyin olduğu gibi yazıldığı bir dünyada seyir zevki denilen durum, yazılanların biri tarafından okuduğu görsel materyaller olurdu. Bunun dışında başka bir durum tahayyül etmek oldukça zor. Çünkü, gerçek-gerçekler yazılsa bile herhangi bir şeyi canlandırmak, rol yapabilme, manipüle edebilme yalandan bağımsız şeyler değil. Hayal gücümüz ya var olmayan şeyleri sanrılaştırmaktan ya da olabilecek şeyler hakkında spekülasyon yapmaktan ibarettir. Gerçek tek başına pek tatmin edici değildir; hayal gücüne ve birilerini yapılan şey-şeylere inandırmaya ihtiyaç vardır. Filmin ana motivasyonunu açığa çıkaran, ölüm döşeğindeki yaşlı anneye “öbür taraf” (cennet-cehennem) tasvirinin yapıldığı sahneyle birlikte, filmin konusu düşüncelerini daha da derinleştirmeye başlıyor. Eğer bazı “kötü şeyler” yapılmadığı takdirde öbür taraftaki cennet denilen mükemmel yere geçiş garanti ise; insanlar neden birkaç kötü şeyi yapsın ki? Şu andaki yaşamlarından çok daha iyi bir öbür dünyaya geçiş garantiyken, neden oturup gelecek kaygısı beslensin ki? Doğal yollardan, genetik veya zayıf bağışıklık nedeniyle oluşan hastalıklara tedaviler araştırılsın ya da uzaya bir merak beslensin ki. Zaten mevcut dünyada çok kısa olan insan ömrünün sonraki yaşamında istediği her şey olmayacak mı? Öldüğümüzde bizi daha iyi bir şey bekliyorsa, hayatımızı dolu dolu yaşamaya neden önem verelim ki? Varsayımsal olarak tanrı ve dinin yalan olmadığını düşünelim. Eğer din gerçeklere veya iyi niyetli-zararsız süpekülasynlara dayansa bile bunu kanıtlamanın hiçbir yolu yoktur. Tevrat, İncil veya Kuran’daki olaylar meydana geldiğinde ne biz oradaydık ne de yaşandığına dair nesnel kanıtlar gösterilebilir. Sorun, inanan insanların kendi kendine tanrı ya da ahiret gibi konularda süpekülasyonlar yapıp onlara inanması değil, olamaz da. Dinin yalan ve spekülasyondan başka bir şey olarak görülmemesi gerektiğini söylemek beni veya inanmayan diğer bir insanı en büyük yanılgıya götürür. Çünkü din, etrafımızda her gün gördüğümüz gerçeklerle aynı türden bir gerçek değil, etrafımızda karşılaştığımız sağduyuya dayalı gerçek şeyler gibi bir fenomen değildir. Dinin doğru olduğuna inanmakta sorun yoktur, ancak diğer insanlarla ilişkilerde onun sizin için olduğu kadar herkes için de doğru olduğunu varsaymamak gerekir. *** **** •“Engel-engeller” olmasaydı şeyleri ve şeylerin doğasını anlayamaz ve tanımlayamazdık. Bu durum engelleri dünyanın en verimli şeyi yapar. •Dünyadaki en kötü şey iyiliktir. •Yerleşik hayata geçildiğinden beri hiçbir şey icat edilmedi. İnsanlığın icad ettiği iki şey vardır, “KONTROL VE LÜKS” Telefonun icadı diye bir şey yoktur. Telefon denilen şey, dumanla haberleşebilmekten daha kontrollü ve lükstür. •Ağustos böceği karıncadan daha aylak ve tembel değildir. Sadece ağustos ayında yaşayan bir böcek, kışın soğuğunda karıncanın kapısına dilenmeye gitmez. •Aslında tanrı yoktur! İnsanların taciz ve tecavüz barındıran fenomenler topluluğuna bir günah keçisi lazımdı ve o da tanrı oldu işte. •1’den sonra 2 gelmez (aralarında sonsuzluk vardır) bu yüzden hareket diye bir şey yoktur, dokunmanın eylemsel olarak mümkün olmadığı gibi.. Ve “sanırım” bunların hiçbiri “yalan” değil••

alanturing 1 year ago

Unutulmuş

Hang-jun Zhang

196 Gönderi

İLK KORE FİLM YORUMUM HATRINA BİRAZ SİNEMATOGRAFİ.. *Yönetmene küçük bir not: o ses efektleri neydi öyle? Sitcom ses efektlerine benziyordu. Cin filmleri ya da 20 yıl önceki sinema için gerilimi artırıyor olabilirdi ama artık daha yaratıcı efektler var. Kore sinemasını…devamıİLK KORE FİLM YORUMUM HATRINA BİRAZ SİNEMATOGRAFİ.. *Yönetmene küçük bir not: o ses efektleri neydi öyle? Sitcom ses efektlerine benziyordu. Cin filmleri ya da 20 yıl önceki sinema için gerilimi artırıyor olabilirdi ama artık daha yaratıcı efektler var. Kore sinemasını bir kaç popüler yapım ve son dönemlerde çıkan Balerin dışında yabancısı olduğum bir sinema. Film, renkleri kullanım şekli gerçekten etkileyiciydi. Ve o renklerin yarattığı atmosfer. Başlangıçta sıcak ve canlı renklerle karşılaşırken, hızla soğuk ve tehditkar tonlara geçiş yaptı. Bu durum, senaryodan daha çok karakterlerin iç dünyasına daha derinlemesine çekmekte daha başarılı oldu. Karakterlerin psikolojik durumunu yansıtmak için çeşitli ve başarılı çekim açıları kullansa da, benim Çin, Kore ve Japon filmlerinde karakterleri birbirine karıştırma durumum biraz engel oldu. En azından yakın çekimler bana epey yardımcı oldu. Ha bir de, senaryoya ayrı bir destek de mekan seçimlerinde var. Çoğu sekansın labirent gibi karmaşık yerlerde çekilmesi, karışmayan kafaları karıştırmaya itmedi değil. Kardeşinin ardındaki gerçeği araştırırken unutma ve intikam arasında sıkışması, filmdeki bir diğer diyalektik bağı açığa çıkardı; unutmak, intikamın temelini oluştururken, intikam da unutmanın ardındaki gerçeği açığa çıkarır. Film, kimlik ve bellek üzerine düşündürmeye çalışsa da, aslında kim olduğunu hatırlamayan bir karakterin içine girdiği açmazla karşı karşıya bıraktı. Sahi ya, belleğimiz kimliğimizi nasıl şekillendiriyor? Sonuç olarak, bazı küçük mantık hataları yanı sıra intikam planının bazı yerlerinde boş bırakılan ya da mantık hatası olarak kalan yerler de vardı. Ya da film sonunun daha net-tatminler olabilme olasılığını bekleyenler çokmuş. Bu durumlar filmi kötü yapmaz. Konusuna göre filmden kopmadan, keyifle izlenebilir bir filmdi.

alanturing 1 year ago

Diren!

Sarah Gavron

23 Gönderi

MODERN ERKEK TARİHİNİN KADINLARA EN BÜYÜK İRONİSİ//KUTLAMA ZIRVALIĞI YETER!! 8martdünyakadınlargününüzkutluolsun(!) 8 MART |DİRENENLERE SAYGIYLA| Erkekler meselenin "yaranma" boyutundalar, haliyle de onların kutlama mesajlarını anlamak mümkün. Peki ya kadınlar, onlar neden kutluyor? Kadınların 8 Mart'ı kutlanacak bir gün olarak kabul edip,…devamıMODERN ERKEK TARİHİNİN KADINLARA EN BÜYÜK İRONİSİ//KUTLAMA ZIRVALIĞI YETER!! 8martdünyakadınlargününüzkutluolsun(!) 8 MART |DİRENENLERE SAYGIYLA| Erkekler meselenin "yaranma" boyutundalar, haliyle de onların kutlama mesajlarını anlamak mümkün. Peki ya kadınlar, onlar neden kutluyor? Kadınların 8 Mart'ı kutlanacak bir gün olarak kabul edip, kutlama mesajları yayınlamalarını ve kutlama mesajları kabul etmelerini anlamak oldukça zor. Öyle ya, bayram değil seyran değil, herkes birbirini neden kutluyor ki? Öncelikle 8 Mart'ın bir bayram olmadığını belirtmek gerekiyor. Bayram, ancak ve ancak hallolmuş ve müjdeli bir olayı sembolize eder. Topluluklar kendileri açısından tarihsel önemi olan bir olayın yıl dönümünü ya o günü yas günü ya da bayram günü olarak ilan ederler; o gün geldiğinde yas tutar, öfkelerini bilerler ya da kutlama yaparlar. Peki, 8 Mart emekçiler ve emekten kadınlar açısından ya da genel olarak kadınlar açısından bir bayram günü olarak kutlanabilir mi? Hayır. 8 Mart'ın bir bayram günü olarak kutlanabilmesi için, onun taşımış olduğu mesajın hayat bulmuş olması gerekir ki, bir bayram olarak kutlanabilsin. Hâlbuki 8 Mart, yalnızca ve yalnızca bir çağrıdır. Kadınların eşitlik için mücadele çağrısıdır. Bu çağrı gerçekleşmiş midir? Hayır! Bu çağrı gerçekleşmediği gibi, bu süre zarfında bu çağrının taşıdığı mesaja inanılmayacak derecede uzak düşülmüştür. Bu bakımdan düşünüldüğünde ortada kutlanacak bir bayram değil, yası tutulacak bir durum söz konusudur. Bundan dolayıdır ki, 8 Mart bayram değil, erkek egemen sisteme ve rollere karşı kavganın çağrısı olmaya devam etmek durumundadır. 8 Mart kutlanacak bir bayram değil, bir yas ve mücadele günüdür! Kimilerince kutlanma, kimilerince anılma, kimilerince ise mücadeleyi yükseltme günü olarak kabul edilen 8 Mart, esasen işçi kadınların “eşit kölelik” ve daha iyi koşullarda kölelik” hakkı için mücadelenin sonucu olarak doğdu. Bu da ezilenlerin, sömürülenlerin mücadelelerinin doğasına uygundur zira ezilen veyahut da sömürülen bir topluluğun ilk mücadelesi mutlak eşitlik ve özgürlük maksatlı değil, kendisini ezen kadar eşit ya da daha iyi koşullarda sömürülmek maksatlı olur. 1857 yılında New York’da, tekstil sektöründe çalışan 40 bin kadın işçinin daha iyi ücret ve çalışma koşulları maksatlı direnişi, ikili bir karaktere sahipti. Bunlarda biri, erkek işçilerle eşit kölelik, diğeri ise daha iyi koşullarda sömürülme hakkı idi. Zira kadın işçiler, erkek işçilere nazaran daha kötü koşullarda ve düşük ücretle çalıştırılmaktaydı. Bu bakımdan, 1857’deki kadın işçilerin direnişi hem sınıfsal hem de dar anlamda feminist bir perspektife sahipti. 129 kadın işçinin yaşamını yitirdiği bu direniş, bir yanıyla da kadınn İşçilerin 1 Mayıs’ı. 1857 yılında New York’da başlayan direniş, zamanla bütün dünyaya yayıldı ve gerek işçi sınıfının gerekse de feminist hareketin şekillenmesinde, karakter almasında etkili oldu. Tabii ki 8 Mart ile ilgili birçok tez, hipotez ileri sürülebilir, nihayetinde tarih devam ediyor, mücadele de; bu demek oluyor ki tartışma da devam edecek. Lakin tartışmaya açık olmayan şudur: 8 Mart, “Bayram” olmadığı gibi “Kadınlar Günü” de değildir. 8 Mart, cinsiyetçiliğe ve sınıf sömürüsüne karşı mücadele günüdür. DİRENENLERE SAYGIYLA E.N..

alanturing 1 year ago

Köpek Dişi

Yorgos Lanthimos

53 Gönderi

Filmi izleyenlere diyecek pek bir şey yok. İzlemeyeniniz varsa sakın “İZLEMESİN!” DİKTATÖRLER, DEVLETLER, ANNE-BABA VE ÇOCUK VE EĞİTİM. Not: BU FİLM, ORTADOĞU VE DİĞER ŞOVEN, FAŞİST VE SÖMÜRGECİ DEVLETLERİN TEZAHÜRÜDÜR. *kelimelerin, anlam yönünden altüst oluşunun yaşandığı filmi anlatabilecek kelime bulamamak!!…devamıFilmi izleyenlere diyecek pek bir şey yok. İzlemeyeniniz varsa sakın “İZLEMESİN!” DİKTATÖRLER, DEVLETLER, ANNE-BABA VE ÇOCUK VE EĞİTİM. Not: BU FİLM, ORTADOĞU VE DİĞER ŞOVEN, FAŞİST VE SÖMÜRGECİ DEVLETLERİN TEZAHÜRÜDÜR. *kelimelerin, anlam yönünden altüst oluşunun yaşandığı filmi anlatabilecek kelime bulamamak!! *küçük bir hatırlatma: ilk defa bir filme filmin yaklaşımı gibi yaklaşmaya çalıştım. Film, 2009’da Cannes Film Festivali'nde Belirli Bir Bakış ödülünü ve 83. Akademi Ödülleri'nde En iyi Uluslararası Film adayı ve 40’tan fazla ödül almış olabilir. Sorun, filmin sinematografi alanındaki başarısı değil, sarsıcılığı ve çarpıcılığı üzerine. Öyle klasik, ‘bir tokat gibi’ klişesi değil. Basbaya izlerken, oturduğun yere çivileniyor, oturduğun yerde mide ağrısı başlıyor, oturduğun yere kusmaya başlıyorsun. Ve bu durum, film bittiğinde yerini bıraktığı tek bir şey var; HESAPLAŞMA. Dark Web’i duymuşsunuzdur. Neredeyse hayatımızın tamamını ilgilendiren internet buz dağının görünmeyen yüzü gibi bir şey. Asıl internet ortamı Dark Web deniliyor. Bizlerin kullandığı Google gibi arayüzlerin altında yatan asıl olay. Veya bir şehrin üzerinde yükseldiği kanalizasyonlar. Gördüğümüz o şaşaalı, heybetli, ışıl ışıl parlayan şehirlerin mide bulandırıcı, olmazsa olmazı. Bu filmin olayı tam da bu, Modern uygarlığın dark web’i. Filmden önce dikkat edilmesi gereken diğer bir şey de, film afişi. Afiş, tam bir spoiler tuzağı. O yüzden afiş üzerine çok düşünmemek gerekir. Neredeyse sıfır reaksiyona sahip sarı çizgiyi temsilen erkek çocuk, belirli bir öz-aksiyona sahip küçük kız ve asıl reaksiyon ve isyanın kendisi olan ve mavi çizgiyi temsil eden ablaları. Film, alışılagelmişliğin dışında olmakla birlikte izleyiciye fütursuzca saldırıyor. Yönetmenin ilk sahnede başlattığı saldırı film boyunca devam ediyor. İzlerken kendi kendine, “tamam, bekle, yönetmen şimdi bizi aydınlatır” diyerek kendimi avutmaya çalışsamda; aslında yönetmenin filmdeki anne ve baba, biz izleyeni de o evde yaşayan çocuklar olarak rollemesi kamera hareketleri ve filmin bitiminde anlaşılıyor. İşte o zaman, beyninin kustuğunu, midenin ağrıdığını, o yüce aile ve ahlak değerleri denilen şeyin aslında düşünsel taciz ve zorbalığın diğer bir adı olduğunu. Bir adı bile olmayan çocukların karşısında; binbir adı ve maskesi olan ulus-devlet, aile ve diktatörlüğün, kontrol etme fenomenin insanlık tarihinin maskeler ardına saklanmış en alçak ve adiliğin olduğu belirmeye başlıyor. Işıl ışıl görünen şehirlerin aslında bok üstünde yüzen yapılar olduğunu hepimizin bildiği halde bizi cezbetmesi ve kontrolü altına alması gibi. Üç çocuklu ailenin durumu biraz da, makinelerin ve yüksek teknolojilerin olmadığı Matrix filmi ve felsefesi gibi. Bu üç çocuk, sadece kendi evlerinin sınırlarını bildikleri bir karantinadalar. Her iki ebeveyn de, dünya hakkındaki bilgilerini, onlar üzerinde tam kontrol sahibi olabilmek için dikkatlice kullanıyor. Matrix dünyasının bizi kontrol altında tutmak için; gerçeklerden kör olmak gibi. Evdeki üç genç ve ebeveynlerinin yarattığı uydurma dünyaya bağlı kalma hikayesi. Bertolt Brecht’in destansı tiyatro tasfiri gibi bir tasarım; bir açıdan bakıldığında, burası modern bir Cennet bahçesi: Ev geniş ve temiz, yemyeşil bir bahçe, sıcak bir yaz gününde içinde yüzülebilecek temiz bir yüzme havuz. Ancak çok geçmeden gördüğümüz şeyin bir hapishane olduğu anlaşılıyor: YÜKSEK DUVARLAR VE BAHÇE ÇİTLERİ DAVETSİZ MİSAFİRLERİ DIŞARIDA TUTMAK İÇİN DEĞİL, ÇOCUKLARI İÇERİDE TUTMAK İÇİNDİR! Her şey yaklaştıkça berraklaşıyor, yaklaştıkça ürpertiyor. Ebeveynler, çocuklarına “öğrettiği” her bilgiyi demir yumrukla ve sessizce kontrol ediyor ve en küçük bir ihlalde bile onları acımasızca cezalandırıyor. EVET! FİLMDE KİMSENİN ADI YOK. Çocuk ve anne-babanın isimleri yok. Nesne ve şeylerin tanımlamaları da değiştirilerek sunuluyor. Dogtooth dünyasında; *“Otoyol”, güçlü bir rüzgar türü. “Seyahat”, zemin kaplamada kullanılan güçlü bir madde. “Tüfek”, güzel, beyaz bir kuştur. “Deniz”, ahşap kolluklu deri koltuk. Örneğin: Ayakta kalmayın “deniz”e oturun da biraz konuşalım. *Kedi, dünyadaki en tehlikeli hayvandır. Etobur ve özellikle de çocukların etini yemeye çalışan bir hayvandır. Bu vahşi hayvandan kendini korumanın yolu köpek gibi havlamaktır. Çocuklara söylenen bir diğer yalan ise; evden ayrılan ve şimdi dışarıda olan bir erkek kardeşleri olduğudur. Erkek çocuk, bu hayali erkek kardeşle yarışırken, büyük kız ise, şefkatli tavırlarla pastasından ona kalan payını çitlerin üzerinden atarak dışardaki kardeşine paylaşır. Baba, bu duruma son vermek için, erkek kardeşinin bir kedi tarafından öldürüldüğünü söyler. *Anne hem çocuk hem de köpek doğurabilir ve bu durum tamamen annenin tercihidir. Hamilelik ve doğum kavramı tamamen gizlenmiş, yok gibidir. Ayrıca anne doğum yapmaktan kaçınmayı da seçebilir ve buna üç çocuğun davranışlarına göre karar verir. *Çocuklara dedelerinin sesi olduğu söylenen Frank Sinatra'nın şarkıları dinletilir. Örneğin, “Fly Me To The Moon” şarkı sözleri, baba tarafından “ailenizi sevin ve her zaman minnettar olun” gibi anlamlara gelecek şekilde tercüme edilir. Anne ve baba bu ve bunun gibi yöntemlerle çocuklar üzerindeki kontrol derinleştirilmeye çalışılır. Biraz daha yaklaştığımızda, kontrol sahiplerinin(devlet-iktidar anne-baba) ne yapmaya çalıştığı biraz daha netleşiyor: Ebeveynler, çocuklarını esasen bir yerleşkeye kilitleyerek yalnızca gerçek dünyadan uzak tutmakla kalmıyor, aynı zamanda onları bu dünyayla iletişim kuramayacak hale getiriyor. Kendi eğitim sistemleri yoluyla dili manipüle etmeleri, üç kardeşten biri bile dışarıdaki dünyaya gizlice girse dahil, dış dünyayla iletişim kurabilmesini imkansız hale getirecek asıl silahı-virüslerini bu çocukları “dili olmayan bir dil” haline getirerek yapmaya çalışıyor. Gel gör ki insan, kontrole açık bir varlık olmasının yanında bir de kaotik ve komplike bir varlıktır. Evin dışında, üzerinde uçakların uçabildiği başka bir dünya var ise, mavi çizginin temsiliyeti o dünya için üstüne yapıştırılan kimlikten vazgeçecek, köpek dişinden vazgeçecekti. Evden dışarı çıkabilen tek kişi olan baba, erkek çocuğun cinsel ihtiyaçlarını karşılaması için çalıştığı fabrikadan bir kadın getirir. Gel gör ki, kadının adı vardır. Filmin bu kısmındaki durum, yaradılış mitinden referans alınırcasına olmuş. Allah ve çocuklarının “baş belası” Lilith gibi. (tırnak içine alınan bu paragrafı, bold olarak okumak gerek) “Konu temelde mavi çizginin (büyük kızın) uyanışı ve tüm bilinmezlikleri aşıp gerçeği arama yolculuğunun yanı sıra; Umberto Eco’nun “kök faşizmi” çözümlemesi, ulus-devlet ve onun kök hücresi-prototipi olan aile sorunsalı, diktatörlük ve en önemlisi; “KONTROL”ün serbest bırakılması gereken bir gerilimin çocukça tezahürüdür.” Tıpkı Matrix'teki Neo gibi, dünyasında bir şeylerin ters gittiğini hissediyor. NEYİN TERS GİTTİĞİNİ ANLAMLANDIRAMAYAN BİR HALDE.. Büyük kız, baba (iktidar) tarafından eve getirilen Christina’yla ilişkilenmesi; Adem ve Havva’nın “yasak elma”yı ısırmasındaki trajediyi yeni bir yorumla sergiliyor.. PROMETHEUS ZİNCİRİ KIRMAYA BAŞLAR.. Büyük kızın daha sonra izleyeceği yol özgürleşme için argümanların tamamlama aşamasıdır! Alışveriş yapan bir tüccar edasıyla değiş tokuş ve rekabete atılmaya başlar. Değiş tokuş rekabeti çıkmaza girdiğinde devreye şantaj girer! Büyük kız, Christina ile cinsel ilişki karşılığında iki video kasetini vermesi için, yeni “becerisi” olan şantaj kartını kullanır. Kasetlerde iki film vardır: Rocky ve Jaws. BU KIZIN (FİLMİN) EN KRİTİK ANI. Gerçek dünyadan gerçek bir şeyler. Büyük kız, filmleri izledikten sonra özel olarak filmlerdeki sahneleri taklit etmeye başlar. Daha sonra havuzda erkek kardeşine sanki köpekbalığıymış gibi saldırır. Çok geçmeden baba video kasetleri öğrenir ve o kasetlerle büyük kızı döver. Dayak yiyen büyük kız için belirleyici olan yediği dayağın verdiği hasar değil, kırmaya başladığı kontrol zincirinin kırmaya devam etmesi. Büyük kız çarpık gerçekliğin ötesini görmeye başlaması, BİLMEYE BAŞLAMASINA ve dolayısıyla bildiklerinden doğan “tanımlama” yapma ihtiyacı kendini dayatır. Umberto Eco’nun GÜL’ÜNE BİR AD-BÜYÜK KIZA BİR AD.. Bruce ismini alıyor ve kardeşiyle bunun alıştırmalarını yapar. Babanın cennetine baba dışında bir isim girmiştir. Baba öfkeyle Christina'nın yanına gider ve onu büyük kaset çalar ile döver. Lilith bilgiyi özgür bırakmıştır artık. Bir kutlama akşamında, yemekten sonra büyük kız her zamanki dans rutininden ayrılarak, filmlerde gördüğü Footlose ve Flashdance daanslarını etmeye başlar. AL SANA ÖZGÜRLÜK! Anı filmlerden; Telefonun, “Tuz” anlamına geldiği bu “cennette”, büyük kız telefonun “Telefon”, tuz’un da “Tuz” olduğunu öğrenmiştir. Filmde telefonun bir iletişim aracı olarak görmesiyle, bir telefon bulmak için ebeveynlerinin odasına gizlice girer ve telefonu keşfeder. Bu durum Lilith izindeki büyük kız için bardağı taşıran son damla, zincirin parçalandığının ve hiçbir anlamının kalmadığının göstergesidir. Hayatının yalanlar üzerine inşaa edildiği aşikardır. Bilgi bir kez beyne yerleşti mi çıkması mümkün değil. Ya o seni kemirir, ya da sen onu kemirir yeni, yeni ve daha yeni şeylerin anahtarı yaparsın. V For Vandetta’da geçtiği gibi, “O MASKENİN ALTINDA BİR FİKİR VAR! VE FİKİRLERE KURŞUN İŞLEMEZ” Bunu bilerek bu evde yaşayamaz. HAYATININ BÜYÜK BİR KISMININ YALAN OLDUĞUNU BİLSE DE HANGİ KISIMLARININ YALAN OLDUĞUNU BİLMİYOR. Bu yüzden son bir kez kurallara uyuyor. Ve gidebilmesi için Köpek dişinin düşmesine ihtiyacı var. Düşmüyorsa Köpek dişini kendi elleriyle kırmasına ihtiyacı var! Neo’nun Kırmızı hapına ihtiyacı var. Kendi kırmızı hapına ihtiyacı var. Buraya sığmadığından devamı yorum kısmında.

alanturing 1 year ago

Ida

Pawel Pawlikowski

13 Gönderi

HAYRET EDİLECEK BİR ŞEY YOK. AŞIRI KONSANTRASYON VE TATMİN! ~ve 4:3 formatının mükemmelliğinde bir film izlemek. BİRAZ FİLM. SONRA ÇAĞRIŞIMLARDAN DEVAM EDEYİM. YOLDAŞ WANDA. KIZIL WANDA.. SENİ IDA’nın IDA’ların ŞARKILARINDA, DANSLARINDA BULMALI. ELVEDA WANDA. HOŞ GELDİN IDA VE ELVEDA IDA!…devamıHAYRET EDİLECEK BİR ŞEY YOK. AŞIRI KONSANTRASYON VE TATMİN! ~ve 4:3 formatının mükemmelliğinde bir film izlemek. BİRAZ FİLM. SONRA ÇAĞRIŞIMLARDAN DEVAM EDEYİM. YOLDAŞ WANDA. KIZIL WANDA.. SENİ IDA’nın IDA’ların ŞARKILARINDA, DANSLARINDA BULMALI. ELVEDA WANDA. HOŞ GELDİN IDA VE ELVEDA IDA! Biraz Film: Alkol. Sigara. Cinsel ilişkiler. Her türlü şehvetli tutkuyla mücadelesini sürdüren bir Wanda. Hararetli sadeliğiyle kendi kişisel mücadelesini içselleştirerek direnen bir Ida. 4:3 formatında Sessizlik ve portreyi en etkileyici biçimde kullanan; Alman işgali, Holokost ve Stalinizm sonrasındaki ruh hallerini kasvetli bir şekilde tasvir eden bir film. Film, Ida’nın teyzesinden gerçek adını, ailesini, dinini, kökünü, öğrenmesiyle, teyzesiyle birlikte öz-kimliğine doğru yolculuğa çıkar. Bu yolculukta, Wanda’nın Ida’yı kıskacına alan cehalete karşı açtığı savaşla, yol-mücadele filmi halini alır. Genç bir kadının hikayesi üzerinden bir coğrafya-milletin trajedisi nasıl anlatılabilir ki.. neredeyse diyalogların olmadığı bu filmdeki her bir sahne; dönemin izole edilmiş 1945 Polonya’sının Nazi Almanya’sı tarafından nüfusunun %20 yirmisini yitirdikten sonraki Stalinist Sovyet gizli polis rejimi altındaki trajedisi tek bir kelime olmadan hissetmeye başlıyoruz. Pawlikowski’nin kadrajlarında olduğu gibi; az biraz Ida, çokça güzel ve bunaltıcı, kasvetli olan kış manzarlarının, sanki gulyabanilerin olmadığı bir korku filmi izliyormuşuz gibi.. havada tekinsiz bir şey olduğunu gösteriyor. Şimdi de çağrışımlar: -saçları çok güzel. +Kim? -Ida. Annesi gibi, sanata yatkın, camlar ve tahtalardan süsler yapardı.. kilden ve taştan tanrının oğlunu yapar önünde diz çökerdi.. karşısına dikilebilir, sırtını dönerdi! Başka bir Tanrı, evlenip erkeğin sex makinesi olan kadını kutsal kılarken; senin Tanrın ise, hiç evlenmeyeni ve ya sevişmeyenini kutsal kıldı. Bir de tanrısı olmayanlar vardı. Bir de tanrıya diz çöktüren düşünceler vardı. İda henüz öz-kimlik arayışındayken ilk tanrının yalanlarına kananlardan biri. Ida’nın tanrısına karşı göstermiş olduğu cinsellik hakkındaki “fedakarlığını”, cinsel bir deneyim yaşamadan ne anlama geldiğini nerden anlayacaktı ki? Tanrının kutsal buyruğu, günaha bulandırılmadan ne kadar kutsal olarak kalabilir ki? O kutsal buyruk neye yarardı senin günahların, günahkarlığın olmasaydı.. Her hangi bir günaha bulandıktan sonra bir haç’ın önünde diz çöküp tövbe dilenmeden iyi bir Hıristiyanken haç’ın önünde diz çöküp dua etmek neye yarar? Neye yarar, karşı gelmeden kulluk etmek? KULOLMANINÖNKOŞULUOLMALIKARŞIGELMEK! KARŞI GELMEDEN KUL OLUNMAMALI! Özgür olmalı. Kul olmadan. Dilenmeden. Umut etmeden. Bildiklerine karşı gelmeli. Yeniden, her “an” yeniden bilme gayreti ile yaşamalı. Teyzenin dediği gibi, “Yarın oraya gittiğinde, orada Tanrı’nın olmadığını keşfedersen? Tanrı her yerdedir, bunu biliyorum.” Hitler söylemişti, biliyorum. Her savaş seferine çıkmadan, balkona çıkarak taraftarlarına sesleniyordu, “TANRI BİZİMLEDİR!” Tanrı onların yanındaydı. Ida’nın ailesi öldürülürken de anne ve babasının yanındaydı.. oradaydı, nazi subayları yahudileri boğazladığında da tanrı kendi subaylarının yanındaydı, oradaydı. Biliyorum.. Wanda biliyordu, tanrı her yerdeydi, yalan her yere sirayet etmişti artık ve oralarda, o yerlerde. Tanrı her yerdeydi! Sağlığımıza içmek varken ne diye yemin törenine gidilsin ki.. YOLDAŞ WANDA. KIZIL WANDA.. SENİ IDA’nın IDA’ların ŞARKILARINDA, DANSLARINDA BULMALI. ELVEDA WANDA. HOŞ GELDİN IDA VE ELVEDA IDA!

alanturing 1 year ago

Sonsuzluk ve Bir Gün

Theodoros Angelopoulos

46 Gönderi

BANA KAYIP, UNUTULMUŞ BİR KELİME SATAN VAR MI? LÊGERÎN. SIFIR VE BİR, BİR VE İKİ ARASINDAKİ SONSUZ SAYI VE ZENON! SENCE YARIN NE KADAR SÜRER? “Belki de bilmemek ve hayal etmek daha iyidir.” Sınırı ve bir çizginin izdüşümü olan bu…devamıBANA KAYIP, UNUTULMUŞ BİR KELİME SATAN VAR MI? LÊGERÎN. SIFIR VE BİR, BİR VE İKİ ARASINDAKİ SONSUZ SAYI VE ZENON! SENCE YARIN NE KADAR SÜRER? “Belki de bilmemek ve hayal etmek daha iyidir.” Sınırı ve bir çizginin izdüşümü olan bu “şey” ; “Benim gibi bir münzevi olabilir miydi?” Soru-sorunsallığıyla sonsuz olasılık denizi mümkün kılınıyordu. Ki, zaten imkansızı imkansız kılan bu, “Ya da belki küçük bir kız çocuğuydu…” cümlesiyle her şeyin mümkün olduğu gerçekliği yerini alıyor(du). Sanki çok çok eski hatta, ilkel olanın trajedisi gibi. Söz anlamını yitirdiğinde gaflet yaşanırmış. Bu yüzden, “Her şey ana hatları içinde kalmalı. Kelimeler itinayla seçilmeli.” diyordu. **** *** Uçurum, güzel koku, nehirler, gökyüzü Haber her yere yayılmış, “bir şair kelime satın alıyormuş” KELİMELERİ SATIN ALAN ŞAİR.. birkaç yüzyıl önceydi o şair. Şimdilerde ise; bir yaşlı bir çocuktan kelime satın alıyor… çocuğun sattığı ilk kelime yabancı/sürgün. Sürgündeydi ve her yer yabancıydı çocuk için. Bazen bir söz çağrışır, yalancıların olmadığı an’da, bilgelerin olmadığı an’larda. “YOL SÜRGÜN DEĞİLSE GÜZELDİR.” diyordu, çağrışıyordu. Yol sürgün değilse güzel gelmişti herkese. ********** ** Her Şey; Birbirine Çok Yakın Ve Bu Yakınlık Diğer Her Şeyi Ulaşılmaz Kılıyor. ***** ** -nasıl görünüyorum? +bir yaz güneşi kadar güzel. -yalancı. Peki, ya hamilelikten kalan kilolarım? +bu elbise yeni mi? -sadece kitabını düşünüyorsun. +Anna.. -ne zaman editöre yollayacaksın da baş başa kalabilecez, o anın sonsuza dek sürmesini isterdim. Uçmasını önlemek için bir kelebeği iğnelemek gibi. Belki bilmek yerine hayal etmek daha iyidir. Daha iyidir çünkü, sonsuzluğun uzun olmadığı bir duyumda, bir bakışta, bir rüyada, bir anıda, bir anda bir günde olduğunu belki o zaman anlardım. Sonsuzluğun bir gün olduğunu. Köpeğimi bırakıp sonsuzluk çıkmazından çıkmak istedim, bir nokta kondurmak. Köpeğimi geri alıp çıkmazda olmaya devam ettim. ŞİMDİ BİR ŞEY YAZMADAN SADECE YOL’A ÇIKMAK GEREK VE BİR YERE VARMAK GEREK. Halk otobüsündeki o yaşlı insanlar, direniş meydanı durağında neden inmişlerdi, henüz gençken neye tanıklık etmişlerdi ki? Ve o esnada otobüse binen genç. Elinde KIZIL BAYRAK, 50 kuruşu eksik! Elinde kızıl bayrak! Belli ki, kelime satın alan o şairin yoldaşıydı. Şair devrim şiirini yazmak için kelime satın alıyor, kızıl bayraklı gencin 50 kuruşu eksik! Yoldaşlar yüzyıllardır devrim şiirini yazmaya devam ediyor, kelime satın alıyor, kelime için dövüşüyor ve düşüyordu. Ve yüzyıllardır kızıl bayrağı dalgalandıranlar 50 kuruşu eksik olanlardı! Otobüste, bir şoför ve muavin. Bir yaşlı ve bir çocuk. Kızıl bayraklı bir genç ve 50 kuruşu eksik. Ve iki öğrenci, Maria’nın ellerinde bir buket papatya ve erkeğin elinde yolun parası. Dışarısı yağmurlu. Bak, 50 kuruşu eksik olan kızıl bayraklı devrimci, yorgunluktan otobüste uyudu. Devrimciler hep yorgundurlar. Hep yorulurlar. Hep kızıl bayrak taşır ve 50 kuruşları eksik olurlar. Ama komşular aynı müzikle karşılık vermeye devam edecek. Her zaman bir şair kelime aramaya çıkacak. Her zaman kelime satmak isteyen birileri olacak. Ve her zaman elinde kızıl bayrak taşıyan yorgun bir genç olacak ve 50 kuruşu eksik. Evet, kelimeleri satın alan şair, gecelerin uzun olduğunu biliyoruz, söyle bize yarın ne kadar sürer?

alanturing 1 year ago

Bu Bir Pipo Değildir

Michel Foucault

6 Gönderi

Bu Bir Michel Foucault’nun “Bu Bir Pipo Değildir” kitabına yapılan bir yorum-çağrışım değildir(!) Ne öğretmen ne de öğrencileri.. Her iki taraf ta haklı. Bu, haksız olanın olmadığı bir mesele. LEKELER, SESLER, FORM/FORMLAR,,, ŞUAN OKUDUĞUN ŞEY OKUDUĞUN ŞEY Mİ? Evet, bu…devamı

alanturing 1 year ago

The Queen's Gambit

Scott Frank

358 Gönderi

1-2-3 Borgov. Feda etmenin getirdiği zafer(Lan şoven diktatör, İNSAN SATRANÇ TAŞI DEĞİLDİR. Feda edilemez. BU SADECE BİR OYUN).!! Yüksek matematik hafıza, sanat, yaşam veya oyun. Saldıran piyade, istikrarla ilerler. Filler zaten mevcut savunma hattını kırdılar. Kral geri çekilmeye çalışıyor. Ama…devamı1-2-3 Borgov. Feda etmenin getirdiği zafer(Lan şoven diktatör, İNSAN SATRANÇ TAŞI DEĞİLDİR. Feda edilemez. BU SADECE BİR OYUN).!! Yüksek matematik hafıza, sanat, yaşam veya oyun. Saldıran piyade, istikrarla ilerler. Filler zaten mevcut savunma hattını kırdılar. Kral geri çekilmeye çalışıyor. Ama düşman süvariler, onu arkadan kuşatmıştır. Kaçmak imkansız. Bu gerçek bir savaş değil. Ama sadece bir oyun da sayılamayacak kadar bulandırılan bir olay. Bu olguda her olası hamle, olası bir oyunu simgeler. Daha iyi hamle yapılacak farklı bir evreni. İkinci hamle ile birlikte 72.084 olası oyun var. Üçüncüden sonra, 9 000 000. Dördüncü hamleden sonra ise, 318 000 000 000(milyar). Evrendeki atom sayısından daha fazla sayıda olası satranç oyunu vardır. Kimse hepsinin sonucunu tahmin edemez. Bu yüzden ilk hamle, gizem dolu ve korkutucu olabilir. BURASI, OYUNUN SONUNA EN UZAK OLDUĞUN NOKTADIR! Sen ve karşı taraf arasında sonsuz olasılıklar denizinin olduğu yerdesin. Ayrıca bir hata yaparsan, sonsuz çözüm yolu vardır. Yani anlayacağın, sadece rahatlamalı ve oynamalısın! Şimdi bu kadar yeter. Biraz da diziden konuşalım. “Erkekler gelip sana bir şeyler öğretmek isteyecek. Bu onları daha akıllı yapmaz. Havalarını atmalarına izin verirsin, sonra da gidip canın nasıl istiyorsa yapmaya devam edersin. Bir gün yapayalnız kalacaksın.” Olay tam da Beth’e yapılan bu nasihatte saklı. Hatta saklı da değil. 15. yüzyılda yükselen kadın mücadelesi, çoğu şeyde olduğu gibi, satranca da son şeklini verdi. Tarihi çok eskilere dayanan bu oyunun ilk hali, popüler söylemlerin aksine, İran menşeli değil. Bir savaşta prensin ölümünü annesine anlatmaya çalışırken ortaya çıktı. Tabii, bu günkü satrançtan biraz farklıydı. Sadece asıl kök itibarıyla en önemli noktası niteliğinde. Ortadoğu, Çin, Japonya derken, Avrupa’ya kadar uzun ve çetrefilli bir yolu var. 15. yüzyılda ise, nispeten zayıf olan danışman(vezir) taşı, güçlü kadın önderlerinin yükselişinden ilham alarak bu gün adına vezir dediğimiz güçlü kraliçe oldu. The Queen’s Gambit ismi de böylece bu metaforu tamamlanmış oldu. Dizi, İkinci emperyal paylaşım savaşından hemen sonraki süreçte geçiyor. O yüzden, dizinin mekan, dekor ve sanat ekibine çok iş düşmüş. Ve son dönemin en iyi görsel sanatlarından biri ortaya çıkmış. (Oppenheimer çıtayı arşa çıkardı) Bir genç kadının hayatı ekseninde ilerleyen bu 7 bölümlük dizi, 25 bölüm bile olsaydı hiç sıkmadan izlenirdi. Senarist, kurgucu, montajcı ve yönetmen öylesine bir iş çıkartmış ki, o kadar geniş bir konuyu çok kısa sürede anlatılabilecek en iyi şekilde anlatmayı başarmış. Günümüz yapımlarının tersine, konu gereksiz yere uzatılmamış, olabildiğince sıkılaştırılarak ortaya çıkarılmıştır. Bu da, dizi-filmlerin endüstri bataklığında değil de, sanat yüceliğinde ele alındığında nelerin olabileceğinin en iyi kanıtı. DELİLİK VE DAHİLİK AYRI ŞEYLER DEĞİLDİR! Dizide işlenen satranç oyunlarının, geçmişte oynanmış olan efsanevi oyunların seçilmiş olması da, eski satranç ustalara yapılmış güzel ahdi vefa jestiydi. 1 Borgov 2 Borgov ..3 Borgov.. ne yalan söyleyeyim, sosyalistlerin o muhteşem satranç becerilerini izlemek en keyifli yerlerden biriydi. Beth ablamızın canı sağolsun. (Şimdi söz konusu satranç olduğunda, zihnimde beliren, yazmam gereken her şeyi yazmak istemiyorum. Sonsuz olasılık denizi olan satranca bir son biçmeyi pek te istemem. Belki Zweig’in Satranç’ında devam..) Var mı bir satranç oyuncusu, rakiplerimi bekliyorum.

alanturing 1 year ago

Bir Kucak Hüzün

Misan Harriman

8 Gönderi

Filmin yorumu ayni @thalassophile in dediği gibi . Felsefik fikirlerim,derin düşüncelerim oluştu ama s.ktir ettim onlari. Ne derse doğru söylüyor 😂 ** **** Var olanı en basit-yalın haliyle anlatabilmek, en zor anlatım şekildir. ..düz ve sıradan “Hiç yaşamayacağı o hayata…devamı

alanturing 1 year ago

Modern Zamanlar

Charles Chaplin

40 Gönderi

Bize tartışma zemini ve olanağı sunan Chaplin’i çözümleyebilmek, bir iki fikir geliştirebilmek.. (ayrıcalık) TARİHTE BUGÜN! (Bu film geniş bir yorumu-çağrışımı hak ediyor) DAHA SONRA.. 5 Şubat 1936 - Charlie Chaplin'in son sessiz filmi Modern Zamanlar gösterime girdi. Modern Zamanlara bir…devamı