(@) - Raf

Jean Grangé’in kitaplarını benim için çok keyifli kılan birincil bir nitelik var. Yazarın tekrara düşmemesi, her zaman yeni ve enteresan konuları beş yüz, altı yüz sayfalık kitaplara dönüştürebilmesi ve bunları araya fuzuli kelimeleri sıkıştırmadan yapması. Sevdiğim başka yazarlarda bile, farklı…devamıJean Grangé’in kitaplarını benim için çok keyifli kılan birincil bir nitelik var. Yazarın tekrara düşmemesi, her zaman yeni ve enteresan konuları beş yüz, altı yüz sayfalık kitaplara dönüştürebilmesi ve bunları araya fuzuli kelimeleri sıkıştırmadan yapması. Sevdiğim başka yazarlarda bile, farklı konuları ele alış şekillerinin benzer olduğunu fark ettim. Kendilerini yineliyorlar. Suçlu aklınızdan silinip gidiyor, kimin ne olduğunu unutuyorsunuz silik ve benzer karakterler okudukça. Diğer yandan Grangé, unutulması zor karakterler ve olaylar ortaya koymayı başarıyor. Şu ana kadar bu yazardan on üç tane kitap okudum. Içlerinden ya birini ya da ikisinin detaylarını unutmuşumdur. Bu da salt o konuların veyahut karakterlerin çok ilgimi çekmemesinden kaynaklı. Mermer Adam'da da yine özgün, yüksek bir hayal gücünün yaratmış olduğu akıcı bir kitap sizi bekliyor. Merakınızı kamçılayacak ufak bir detay vermek gerekirse Hitler zamanında geçen, olağanüstü plot twist ve gizemlerle dolu bir suç kitabı. Kitapta olumsuz yönde eleştirebileceğim pek bir şey yok. Ikinci dünya savaşının toplum üzerindeki etkisi, bazı insanların durumu kabullenip başkalarının acı ve sefaletini kendi avantajına kullanmaları, kötülüklerinden kendileri bile etkilenen, dengeleri bozulan insanlar... her detay ayrı etkileyici ve gerçekçi yazılmış. Bir katilin peşinde koşan superman tarzı kusursuz dedektiflerin olduğu geleneksel polisiyeden sıkıldıysanız Mermer Adam'ın zihninizi yenileceğine ve hayal gücünüze enerji vereceğine inanıyorum. Reklam yapıyormuşum gibi oldu biraz ama ben okurken çok eğlendim. Ilk defa bir kitapta doğru düzgün tahminler yapabildim çünkü her şey mantığa dayalı yazılmıştı ve yazarın fantezisiyle derinliği kaybolan kitaplardakinin aksine yapmacıklıktan uzaktı. ♤ "Kelimenin tam manasıyla kadınlar hayatı, erkekler ölümü temsil ediyordu." ♤ "Rezil entellektüeller. Onlar yeni toplumların cüzamıydı. Çok düşünüldüğünde, onlar hayatın anlamını kirletiyorlar, artık dünyanın doğal ve çok önemli yürek çarpıntısını duymuyorlardı..." ♤ "Her şeye alışılırdı, hayallerinin gerçekleşmesine bile." ♤ "Kendi deliliklerine hapsolmuş bu insanlar için yapacak bir şey yoktu..." ♤ "Üstün bir düşünceden daha büyüleyici bir şey yoktu." ♤ "Bir fakir kendini kurtarmak için savaştığında her zaman haklıdır, bu hakka sahiptir - yoksulun, adaletin, aşağılanmışın hakkı." ♤ "Bu düzende hayatta kalmak için tek bir koşul vardı, hükmedene saygı göstermek ve onu asla kışkırtmamak."

berrybutcher 4 months ago

Dutlar Yetişmedi

Kemal Tahir

1 Gönderi

♤ "Bu akşam iyi değilsin. Yahut ben artık her şeyi biliyorum da bana bu hal iyi gelmiyor." Kitapta, Kemal Tahir’in daha önce yayımlanmamış ya da taslak olarak kalmış öykülerinin yanı sıra kitaba ismini veren Dutlar Yetişmedi öyküsü de dahil, yaklaşık…devamı♤ "Bu akşam iyi değilsin. Yahut ben artık her şeyi biliyorum da bana bu hal iyi gelmiyor." Kitapta, Kemal Tahir’in daha önce yayımlanmamış ya da taslak olarak kalmış öykülerinin yanı sıra kitaba ismini veren Dutlar Yetişmedi öyküsü de dahil, yaklaşık otuz tane, insanın aklında yer edecek türde hikâye yer alıyor. Kitaba ismini veren Dutlar Yetişmedi'nin kahramanları da, yine yazarın Karılar Koğuşu kitabının ana karakterleriymiş sanırım. Ayrıca okursanız anlatımından da anlayacağınız üzere bu hikaye, Kemal Tahir'in on iki senelik mahpusluk döneminde kaleme alınmış. Frame tale gibi, kitaba girmiş de yine kendi bakış açısından anlatıyormuş gibi yazması beni çok etkiledi. Kendi hayatı ile, yazmak istediği şeyler birbirine karışmış sanki. Toplumsal konularda kendini tutmadan kaleme aldığı eleştirilerinin esas amacı değişirse yerli Emile Zola olabilir. Hatta bana kalırsa çok daha iyisi. Sosyolojik alanda kurgu yazanların, Emile Zola gibi, gayeleri çözüm sunmaktır. Ütopik bir evreni adım adım yaratırlar ve karşılaşabilecek genel sorunlarla çözümlerini peyderpey verirler. Fakat Kemal Tahir çözüm falan sunmuyor. Doğruca soruna dalıyor, eleştiriyor, alay ediyor ve gerçekçi bir sonuca dayandığını bildiği için haklı bir küçümseme ile hikayeyi noktalıyor. Kemal Tahir'in üç eserini de okurken -özellikle Köyün Kamburu ve Dutlar Yetişmedi- yazarın hissettiği öfkeyi, bastırmak için değiştirilmesi birkaç nesli aşacak sorunları iğnelemeyi her hikayede hissettim. Sosyal statü fark etmeksizin, insanların asıl niyetlerinin ve taktıkları maskelerin tamamının farkında olan bir yazar. Siyasi görüşünü pek desteklemiyor olsam da toplumsal sorunlara karşı lafını hiç esirgememesi ve kendine özgü kinayeli yazım tarzı aşırı hoşuma gitti. Bütün Öyküleri'nin derlemesi toplam dört ciltten oluşuyor. Kalan üçünü de okumayı umuyorum. Romanları daha çok sevilmiş fakat ben öykülerini tercih ederim. Sayfalarca, zaten çoğunu deneyimlediğimiz sorun üzerine sorun okumayı sevmeyenlere kısa ama etkili öykülerini öneririm. ♤ "Mazisiz yaşamak daha kolay çünkü seninle ne kadar uzağa gitsek o kadar ben varım." ♤ "Benden sonra sana şiir de yazmamışlardır. Halbuki sen yavaşça, uğruna şiir yazılmaya layık bir hale geliyordun." ♤ " Nihayet hürriyet, uçabilmekle de anlaşılmıyor." ♤ "Namütenahi sözleri, bütün bir lisanı unutmuştum. O anda adını sorsaydın, sadece gülümseyebilecektim." ♤ "Namus yalnız başına sanki onlara yetermiş gibi ayrıca başka bir kaygıları olmaz." ♤ "İki aydır devam eden kabus arasında bazı bazı kendimi bu kitaplara doğru attığım olmuştu. Demek, onlara iltica etmek istemişim. Hepsini okuduğum, kalabalık ve karmakarışık bir kitap sürüsü. " ♤ "Gurur, hiçbir işe yaramaz; ama bir insanın bunca senelik arkadaşını aldatmamasına belki yardım eder." ♤ "Dervişlikte aşkın gerçeği odur ki, iyilik görünce artmayacak acı görünce eksilmeyecek." ♤ "İnsanoğlu çiğ süt emmiştir. Kuzu gibi bakar ama yılan gibi sokar."

berrybutcher 4 months ago

Kongo'ya Ağıt

Jean-Christophe Grange

3 Gönderi

Polisiye ve suç türündeki kitapları okurken, sayfa sayısı aşırı fazla olan kitaplar beni yoruyor. Konu akıcı ve yazarın dili sade olsa bile, detayların içinde kaybolmuş hissediyorum. Bu durumu özellikle Stephen King ve Jean-Christophe Grangé’nin kitaplarında yaşıyorum. İkisi de harika bir…devamıPolisiye ve suç türündeki kitapları okurken, sayfa sayısı aşırı fazla olan kitaplar beni yoruyor. Konu akıcı ve yazarın dili sade olsa bile, detayların içinde kaybolmuş hissediyorum. Bu durumu özellikle Stephen King ve Jean-Christophe Grangé’nin kitaplarında yaşıyorum. İkisi de harika bir gizem kurgusu yaratmak için ince ayrıntılara kadar dikkat ediyor. Ancak, hikâyeyi çok sevmiyorsanız, bu durum kitabı bitirmeyi hayli zorlaştırabiliyor. Konudan bir süre sonra kopuyorsunuz. Bu kitap, yazarın önceki eseri Lontano’nun devamı niteliğinde bu arada. Karakterler neredeyse aynı olsa da bu kitapta, ilk kitapta çözülmeyen tüm gizemlerin birer birer ortaya çıktığını görüyoruz. Grangé’nin bu kitabı, Siyah Kan’dan sonra en sevdiğim kitabı olabilir. Tipik polisiye kitapları genellikle dedektifin tehlikeye düşmesi veya katilin yöntemi veya özellikleriyle ilerlerken fazla detaya girmez. Ancak bu kitap aceleye getirilmemiş; adım adım çözülmesi gereken çok daha derin bir gizem barındırıyor. Bir gizem çözüldüğünde, bu sizi başka bir gizemin başlangıç noktasına götürüyor. Kitabı okurken bazı tahminlerde bulundum; birkaçını doğru tahmin etsem de Grangé beni şaşırtmayı başardı. Kitapta karşınıza çıkan pek çok sürpriz, okuyucuyu şaşırtacak şekilde sunuluyor ve bunların hiçbiri zorlama hissettirmiyor. Bazı polisiye kitaplarında olduğu gibi "katil aslında baş dedektif" gibi uçuk ve gerçekçi olmayan kurgular yerine, burada her şey mantıklı ve sağlam dayanaklara oturtulmuş. Aslında yazarın pek çok kitabını okuduğum için başka bir eserine başlamayı düşünmüyordum. Ne yazık ki, iyi yazarlar bile kendilerini tekrar edebiliyor. Ancak kütüphanede bu kitaba rastlayınca okumaya karar verdim ve hiç pişman olmadım. Polisiye türüne ilginiz varsa Grangé’nin özellikle bu kitabına mutlaka bir şans vermenizi öneririm. ♤ "Yaşanılan bir gün, daima kazanılmış fazladan bir gün demekti." ♤ "Aynı rezil ve alçak hayatı paylaşınca konuşmak gereksizdi." ♤ "Kötülük, diğer şeyler gibiydi: Belli bir eşiği aşınca, insan duyu yitimine uğruyordu." ♤ "Insan, her şeyin ertelendiği bu dünyada her anın doya doya tadının çıkarıldığını düşünebilirdi..." ♤ "Bir anoreksik için, her şey, başta Hayatın kendisi olmak üzere fazla kiloydu, yüktü." ♤ "Ölüm yine de bildiğini okumaktan geri kalmazdı."

berrybutcher 5 months ago

Gülistan

Şeyh Sadi Şirazi

4 Gönderi

"Tanrıyı tanıma iddiasında bulunanların yok bir şeyden haberi. Tanrıyı tanıyandan ise gelmedi bir haber." Iran'ın önemli şairlerinden Şirazlı Sadi'nin iki önemli eserinde biridir Gülistan. Hem nesir hem de nazım biçimi ile yazılmıştır bu kitabı. Her yaştan insanın dostluk, aşk, yaşlılık,…devamı"Tanrıyı tanıma iddiasında bulunanların yok bir şeyden haberi. Tanrıyı tanıyandan ise gelmedi bir haber." Iran'ın önemli şairlerinden Şirazlı Sadi'nin iki önemli eserinde biridir Gülistan. Hem nesir hem de nazım biçimi ile yazılmıştır bu kitabı. Her yaştan insanın dostluk, aşk, yaşlılık, terbiye, kanaat gibi türlü konularda ders çıkarabilecekleri, daha çok dini öğütler yer alıyor. Bu öğütleri daha etkileyici kılmak için de kısa hikayelerle desteklemiş Sadi Şirazi. Birçok tavsiyeyi yerinde ve mantıklı buldum. Günümüz için bile geçerliler. Ancak yer yer eskimiş, gelişmiş bir devir için yetersiz ve yanlış tavsiyeler de mevcuttu. ♤ (İçerikle ilgili hafif spoiler içerir) Kadınlardan hiç iyi şekilde bahsedilmiyor. Mesela kitap boyunca kadınlardan bahsedilen sayılı yerlerden bazıları cinsellikle ilgili, bazıları da kadınların akıl konusunda eksik olduğuyla ilgili. Sadi Şirazi, kitabını okuyan kadınların hayal kırıklığına uğraşacağını düşünmemiş ya da umursamamış herhalde. Ayrıca büyükler konuşurken yanlış da olsa sözlerini düzeltmemek, kölelik, cariyeler, yoksulluğa şükretmek gibi benim için fazla gerçek dışı, insanın gelişmesi için gereken cesarete ve hırsa ket vuracak eylemleri övmüş. Tabii olur da yoksulluğa düşersek hemen isyan edelim, gördüğümüz her buluta, ağaca lanet edelim demiyorum. Bunları, sadece bizim başımıza gelen, bahtsız olduğumuz için karşılaştığımız talihsizlikler olarak görmemek gerekir. Bu talihsizlikleri, hayatın gerçekleri olarak düşünmek ve değişebileceğini unutmamak, sonsuza kadar çıkmazın içinde saplanıp kalmamızı engeller. Beni en çok rahatsız eden kısım, Sadi'nin inançsız olan insanlara sürekli lanet etmesi oldu. Kendi halinde yaşayan insanlardan salt farklı görüşteler diye nefret etmek benim hiç anlayamadığım bir şey. Insanın taşıyabileceği nefret sonsuz olabiliyor sanırım. ♤ "Dayanıklı ol toprak gibi ey fakih. Yoksa göm gitsin okuduklarını toprağa." ♤ "Huzurda yapılan dualar dalkavukluğa ve gösterişe daha yakındır." ♤ "Kötü demirden kim yapabilir iyi kılıç? Ey bilge, adam olmaz terbiyeli hiçbir soysuz." ♤ "Kötülük tohumu ekip de iyilik bekleyen boşuna heveslenmiş, saçma sapan hayallere kapılmıştır." ♤ "Padişah bir elma yerse halkın bağından, Adamları söker ağacı kökünden. Sultan reva görürse beş yumurta için zulmü, Askerleri şişe geçirir bin tavuğu." ♤ "Şunu da bil ki padişahlar halkı gözetmek için vardır, halk padişahlara eğilip selam vermek için değil." ♤ "Öfkelendi mi zırvalayıp ağzını bozmayan kişidir yiğit aslında." ♤ "Sürerim yüzümü acizlik içinde toprağa; Derim her seher vakti esince rüzgar: Ey seni hiç unutamadığım, Oluyor mu hiç kulunu hatırladığın?" ♤ "Kaçıyordum insanlardan daha dağa, çöle. Yoktu meşgul olduğum Tanrı'dan öte. Kıyas et, gör halimi şu an. İnsan kılıklı hayvanlar tavlası kalmam gereken mekan." ♤ " Fakihi, piri, müridi Nefesi temiz ünlüsü İndi mi şu sefil dünyaya Benzer bala saplanmış sineğe." 95 ♤ "Engin deniz bulanmaz taşla. İncinen arif sığ kalmıştır hâlâ." ♤ "Olmayınca sevgilinin gözünde paranın değeri, Para ile toprağın birdir gözünde değeri." ♤ "Ölmezsem eğer veda günü kederden, Sayma beni gerçek sevenlerden." ♤ "Yeter insanı korkutmaya, zamanın gelip geçişi." ♤ "İnsanlık dediğin lütuf demek, yiğitlik demek. Sanma ki şu kalıp kıyafet insanlık demek." ♤ "Allah saklasın; İnsanlar haberdar olsaydı gaipten, Huzur kalmazdı kimsede insan elinden."

berrybutcher 5 months ago

Av Mevsimi

Mason Cross

1 Gönderi

Keskin nişancı ve eski asker arasında geçen güç gösterisi desek daha yerinde bir tanımlama olur bu kitap için. Aksiyonu gayet yerinde. Ne abartmışlar ne de adrenalini söndürmüşler. Tam kararında bir kovalamaca ve yerine göre bazı küçük toplumsal hicivleri de aşırı…devamı

berrybutcher 5 months ago

Köyün Kamburu

Kemal Tahir

1 Gönderi

"Dert kısmı adamın ağzından sıçrayıp çıkarmış ki; zapt olması yokmuş." Kemal Tahir'in doğal ve her duruma uyum sağlayan üslubunu seviyorum. Her ne kadar politik görüşünü desteklemesem de gerek Mike Hammer çevirileri gerekse Çorum üçlemesi -Büyük Mal, Köyün Kamburu, Yediçınar Yaylası-…devamı"Dert kısmı adamın ağzından sıçrayıp çıkarmış ki; zapt olması yokmuş." Kemal Tahir'in doğal ve her duruma uyum sağlayan üslubunu seviyorum. Her ne kadar politik görüşünü desteklemesem de gerek Mike Hammer çevirileri gerekse Çorum üçlemesi -Büyük Mal, Köyün Kamburu, Yediçınar Yaylası- kitapları ile gerçekçi ve yerinde eleştirilerde bulunduğu eserler ortaya koyduğunu düşünüyorum. Kemal Tahir eleştirilerini esirgememiş, biraz da provokatif bir cesurlukta dile getirmiş. Oldukça sert ve bu tür yaşantılarla karşılaşmamış kesimin aşırı bulacağı türde gözlemleri var. Insanların, birbirlerini kendi avantajı için nasıl kullanmayı hedeflediklerini, aslında sevgi, emek, saygı gibi şeylerin nasıl da kolayca yok edilip görmezden gelineceğini ortaya koymuş. Eski bir zamandan bahsediliyor. Osmanlı'nın son dönemine, cumhuriyetinse ilk zamanlarına denk gelen bir zaman diliminde geçiyor Çalık Kerim'in hikayesi. Seferberliğin, savaşın, yoksulluğun ve değişimin köy halkı üzerindeki etkisini başarılı bir şekilde yansıtmış Kemal Tahir. Kitaptaki insanlar alabildiğine hayasız, çıkarcı, bencil ve ikiyüzlü. Pedofili, cinayet gibi iğrenç konuların nasıl normalleştiğini ve kalıbına uydurulduğunu görünce aslında insanları kontrol altında tutacak etik ve ahlak gibi gemlerin hiçbir işe yaramadığının farkına varıyorsunuz. Köyün namusunu korumak için eşlerini dövmek, disiplin bahanesiyle maskelemek bunlarda. Fırsatını buldukları ilk anda da hayvanlara, çocuklara, savunmasız diğer insanlara kötülük etmek de bunlarda. Hâl buyken soruyorsunuz, bunlar kimin namusunu koruyor tam olarak? Tabii ki sizinkini koruyorlar. Gerçekten namuslu olmaya geldi mi, arka planda kalır kendi eylemleri. Yalnızca başkasına odaklanır. Herkes ahlaksız olursa işlerine gelmez çünkü etik değerleri sallamayanlar kendilerini ısırabilir. Başkaları çizgiyi aşmayacak ve kendileri de fırsat buldukça gizliden her haltı yiyip diğerlerini koyun gibi sağacaklar. Her şey şimdi olduğu gibi geçmişte de aynı tas aynı hamam. Minareyi çalan kılıfını da uyduruyor. Sinsilikleri, eylemlerinin iğrençliklerini örtecek kadar sivri ve yeterli. İşin içine akla hayale sığmaz şeytanlıklar mı giriyor, araya hemen aklınıza gelen bahaneleri sokmak yeterli. İnançları ve gelenekleri kullanıp kendilerini aklayabiliyorlar. En güvenilir olması gerekenler, en yakınınızda olanlar bile ayrı yol tutmuşlar. Biraz sansürleyerek anlatmak durumundayım. Çünkü bu kitaptaki insan tipleri hâlâ var ve bu zamanda bile inanılmaz bir şekilde hastalıklı düşüncelerinin peşinden tereddütsüz gidebiliyorlar. Bunun çözümü ise düzgün bir eğitim ve kaliteli hayat şartlarına sahip olmaktan geçiyor. Dünyaya getirilen çocukları hem maddi hem de psikolojik olarak korumak, eğitmek ve her hayatın değerli olduğuna dair örnek olmak gerekiyor. Zaten kitabı okursanız ya da benzer kitaplar okuduysanız, etrafına ve kendine ziyanı olanların genelde ihmal edilmiş, basit ihtiyaçlar piramidinin yarısını tamamlayamamış kişilerden oluştuğunu görebilirsiniz. Kitabı özellikle genç arkadaşlarımıza tavsiye etmiyorum. Kötü etki bırakacak açıklıkta yazılmış. Zaten hicivleri de daha dolaylı yoldan sunulmuş. Bu açıdan hassas olanların ve henüz daha çok genç olanların bu tür kitapları okuyup yanlış mesajlar edinmemeleri için beklemeleri gerektiğini düşünüyorum. ♤ "Yalnızlık bu dünyada bir Allah'a yaraşır, bir de ölüp gidenlere..." ♤ "Burada da fakirler sürünüyor, kimse kimseyi sevmiyordu. Ortada bölüşecek hiçbir şey yokken herkes birbirine düşmandı." ♤ "Adam kısmının, zenginledikçe canı tatlılaşır. Zengin takımı ölümü hiç sevmez. Neden? Canı tatlı olduğundan." ♤ "Bizim adamımız, yiğiti sırtını sıvazlayarak belaya iter."

berrybutcher 5 months ago

Salgın

David Moody

1 Gönderi

Gerilim ve korku türünde yazılmış olsa da o tansiyonu hissedemeyeceğiniz bir kitap ortaya çıkarmış David Moody. Kitabı hiç beğenmedim demiyorum. Konusu sıradan zombi ve hastalık filmlerinden oldukça farklı, dili de akıcı. Ancak kelimeleri ve anlatım tarzı sönük kalmış. Hafif bir…devamı

berrybutcher 5 months ago

Ecce Homo

Friedrich Nietzsche

10 Gönderi

Spoiler içeriyor "Anlamım ve uğraşım bu benim, kırık parçaları, bilmeceleri, korkunç tesadüfleri toplamak tek bir şey yaratmak." ♤ Nietzsche bir decadent ama aynı zamanda decadent değil. Çelişki kafa karıştırıcı dursa da olayın çekirdeği de bu. Insan ne iyidir ne kötü, bunların ötesindedir.…devamı"Anlamım ve uğraşım bu benim, kırık parçaları, bilmeceleri, korkunç tesadüfleri toplamak tek bir şey yaratmak." ♤ Nietzsche bir decadent ama aynı zamanda decadent değil. Çelişki kafa karıştırıcı dursa da olayın çekirdeği de bu. Insan ne iyidir ne kötü, bunların ötesindedir. Bizler tarafından, bazı durumları karşılaması ve kolay sınıflandırılması için üretilmiş terimlerle değişmez bir etiketlenmeyi kabul etmiyor. Varoluşun getirdiği zorluklara katlanmak yerine, olumlu kılarak yaşama enerjisini korumak için hayatı sevmeye teşvik ediyor kendisini. Nietzsche, töreyi, dini, "idealeri", yani doğaya aykırı olan, insanın mutluluğuna Dionysosculuğuna engel olmak isteyen bu görüşlere karşı duruyor. Ona göre bunlar, sadece insanın hayattan alabileceği hazza ket vurmak, şekillendirmek ve sonucunda mutsuzluk getirmek gayesindeler. Nietzsche'nin üstüninsanı ermiş veya ideal bir insan tipi değildir. Onun üst insanı yiğitlikten, ideallerden ve insanın ruhunu bozan, mutluluktan alıkoyan, hayatı "katalanarak" yaşamaya çalışan inançlılardan değildir. Onun için üst insan, doğaya karşı gelmeyen, idealleri bir kenara bırakarak bencillikle mutlu ve sağlıklı yaşamasını bilen töresi olmayan -zerdüşt- birisidir. Ecce Homo'yu sanırım kendini daha derli toplu bir şekilde açıklamak, diğer kitaplarında bahsettiği konulardan sonra meydana gelen yanlış anlaşılmaları ve olumlu olumsuz geri dönüşleri yanıtlamak için yazmış. Böyle Buyurdu Zerdüşt, Iyinin ve Kötünün Ötesinde, Putların Alacakaranlığında ve atıfta bulunduğu diğer kitapları için daha çok yardımcı kaynak niteliği taşıyor. Daha derin bir anlam arayışında olan insanlar, "La uhibbül afilin" diyenler, kendim de dâhil, yanlış anlamadıysam Nietzsche için olmaması gereken, doğal seçilimle yok olması gereken insanlardanız. Bir parçamı ait hissettiğim bu gruba, marazlı etiketini vuruyor. Var olmaması gereken, doğal düzene, sağlıklı ve hayattan zevk alanların seyrine ters düşen, bulunduğumuz dünyada yarım hissedip ne olduğu bilinmeyen, ruhani şeyleri arzulayan bir grup.... Bu düşüncesi üzerine şahsen alındığımı söyleyemeyeceğim. Her zaman olmasa da böyle kati ve acımasız bir yargıya katılmıyor değilim. Kısaca, idealler ve ahlak tarafından baskılanmadan, yalan söylemeyi, hayatta kalmak için bencil olmayı kötülükten saymayan Nietzsche bu kitabında, "iyilik" adı altında doğamıza ters düşen ikiyüzlülüğe yöneltilmiş yergisini kaleme almıştır. Bu kitabı elbette tavsiye ederim ama okumaya bununla başlarsanız bazı atıfları anlayamazsınız. Felsefeye ait terimler, kendi yarattığı karşılığını da sadece kendi bildiği kelimeler, kitabın zor olan konusunu daha da ağırlaştırıyor. Hızlıca okuyup geçmek yerine bebek adımlarıyla okudum. Nietzsche'ye sorma imkanım olsa kitabından hiçbir şey anlamadığımı söyleyeceğini tahmin ediyorum. Yine de orijinal ve ilgi çekici perspektifini okuduğum için memnun ve sizlere de tavsiye ederim. Keyifli hafta sonları diliyorum herkese. ♤ "Felsefe, şimdiye dek anladığım ve yaşadığım kadarıyla gönüllü olarak yüksek dağlarda ve buzda yaşamaktır." ♤ "En sessiz sözcüklerdir fırtınayı getiren, güvercin adımlarıyla gelen düşünceler yönetir dünyayı." ♤ "Acıyanları eleştiriyorum, çünkü utanmayı, saygıyı insan farklılıklarını sezme inceliğini kolayca yitirirler..." ♤ "Benim insan aşkım, başkasının duygusunu paylaşmaktan değil , paylaştığım duyguya katlanabilmekten oluşur." ♤ "Benim yalnızlığa ihtiyacım vardır; yani iyileşmeye, kendime dönmeye, özgürce, hafif hafife esen bir havanın nefesine..." ♤ "Geçti artık baharımın tereddütlü üzüntüsü! Geçti artık haziranda lapa lapa karları kötücülüğümün! Yaz oldum iyice, yaz öğlesi oldum." ♤ "Sakının rüzgara karşı tükürmekten!" ♤ "Tanrı biz düşünürlere karşı bir kabalıktır; üstünkörü bir cevaptır, hatta aslına bakarsanız üstünkörü bir yasaktan ibarettir bizlere." ♤ "O "cehennem tatlarını" duymak için asla yeterli derecede hasta olmayan kişi için dünya nasıl da yoksuldur." ♤ "Yetenekli, verimli, özgür yaradılışlar, daha otuz yaşlarında "zarar görene dek okumuşlar", kibrit gibi olmuşlar artık; kıvılcım, _"düşünce" verebilmeleri için sürtülmeleri gerek." ♤ "-Sabahın köründe, gün başlarken, dinç ve gücünün şafağında iken, bir kitap okumak, -bunu ayıp derim ben!" ♤ "Çünkü siz bir ipi titrek ellerle yoklayarak inmek istemezsiniz, tiksinirsiniz kapıyı açmaktan ardında ne olduğunu anladığınız vakit..." ♤ "Tek bir şey olabilmek, tek bir şeye varabilmek için, çok yerde çok şey olmak; işte budur bendeki sağduyu." ♤ "Bütün yanılgıları teker teker, hiç aceleye kapılmadan buz üstüne yerleştiriyorum; idealleri çürütmüyor, donduruyorum... Mesela, şurada "deha" donuyor; az ötede "ermiş" donuyor köşede; şu kalın bu sarkıtlarının altındaki "yiğit"; en nihayet "inanç" donuyor, "aldanış" dediğiniz o şey; "acıma" da az çok donuyor işte, -her tarafta donuyor "kendiliğinden şey" ♤ "Hiç durmadan diğer benlikleri dinlemek -başka ne olabilir ki okumak ?" ♤ "Törel insan doğal insandan daha yakın değildir anlaşılır dünyaya, -anlaşılır dünyaya yoktur çünkü..." ♤ "Bana verecek mutluluğun kalmadı mı artık, ne yazar! Acıların var hâlâ."

berrybutcher 5 months ago

Ev Sahibesi

Dostoyevski

1 Gönderi

♤ "Zayıf, güçsüz bir insana özgürlüğünü verirsen, onu koyar bir torbaya getirir sana teslim eder. Akılsız kalbe özgürlük ağır gelir." Dostoyevski'nin, duyguları bu kadar yoğun yaşayıp olduğu gibi de aktarması benim ruhuma biraz fazla geliyor. Bu nedenle kitap kısa da…devamı♤ "Zayıf, güçsüz bir insana özgürlüğünü verirsen, onu koyar bir torbaya getirir sana teslim eder. Akılsız kalbe özgürlük ağır gelir." Dostoyevski'nin, duyguları bu kadar yoğun yaşayıp olduğu gibi de aktarması benim ruhuma biraz fazla geliyor. Bu nedenle kitap kısa da olsa sürekli ara vermek durumunda kaldım. Karakteler gizemli bir şeyler yaşıyor, bu zamanın insanlarından da aşırı farklı değiller doğal olarak. Tecrübe ettikleri olaylar da aman aman şeyler değil. Basit bir konuşma yaparken, sokaklarda başıboş dolanırken o gün dünyanın son günüymüş gibi, iki saat sonra kıyamet kopacakmış gibi diken üstünde tüm karakterler. Bizim farkında olmadığımız bir takım duygular hissediyorlar sanki. Sebepsiz yere ortaya çıkan ve kitap boyunca devam eden bir ruh buhranıyla yazılmış. Hani kötü bir haber almışsınızdır da eve gidiyorsunuzdur, o tarz bir iç sıkıntısı içinde okudum kitabı. Dostoyevski'nin karakteleri hep yalnızlık içinde, iç çatışmaları bitmek bilmiyor. Bence bu karakterlerinden ziyade kendi dünyasının kitabına yansıması ile orataya çıkıyor. Her şey tam ve olması gerektiği gibiyken bile geçmişlerinden bir canavar devamlı onları kovalıyormuş gibi yaşıyorlar. Eserlerinde, yaratılan karakterlerin bir daha huzur bulamayacağını hissediyorum. Öyle ki bazen, Dostoyevski'nin yalnızca hayatının son anlarını yaşayan insanları kurgusuna dâhil ettiğini düşünüyorum. Okurken hissettiğim duyguları yazmaya çalıştım ama küçük bir Dostoyevski olmadığım için size kafası karışmış bir okur olarak yansıtmış olabilirim kendimi. Olsun, gizemli konusu ve psikolojik yanı için okuyup duyguları kendiniz keşfedebilirsiniz. Konusu hakkında söylemek istediğim şey aşkın, bencilliğin, zaman içinde değişen insani duyguların gelişimini gözleyebileceğiniz ama karakterlerin arasındaki ilişkiyi kesin olarak saptayamayacağınız tuhaf bir hikaye. Dostoyevski, diğer kitaplarından daha farklı bir tarz ortaya koymuş olsa da özellikle karakterlerinin karamsarlığı hep aynı. Derinliği ve yabansılığıyla aklımı meşgul edecek türde bir kitap. Karşıma çıktığı için memnunum. ♤ "Aniden hayatta tamamıyla kimsesiz olduğunu, ne sevildiğini ne de sevdiğini hatırladı." ♤ "Belki yanında samimi bir insan olmadığı için bu haldesin." ♤ "İnsan kitap okuyarak değişirmiş derler..." ♤ "Başkasının acısı için ağlama hayatım! Bunları kötü günlerin için sakla. Yalnız kalacağın, yalnızlık acılarını yaşayacağın güne sakla." ♤ "Ordinov hasretle beklenen bir misafir gibi bekliyordu ölümü. Çünkü uyanır uyanmaz içindeki coşku, istek ve etkiler birbirleriyle o denli şiddetli bir kavgaya girmişlerdi ki, hayatı bu hızlı yürüyüşle son bulacak gibiydi." ♤ "Geçmiş, içilmiş şaraba benzer. Geçmişte mutluluk aranır mı? Eskiyen paltonu çıkarırsın, olur biter!" ♤ "Mutluluk istersen, düşünmeden yaşayacaksın." ♤ "Felaket dayanıklı yüreklere bulaşır, sinsice kan ağlatır, kendini göstermekten çekinir." ♤ "Özgürlüğünü ona kendi elinle verecek geri de istemeyeceksin." ♤ "Doldur bir kadeh daha da şu deli başım gövdemden kopsun, ruh bedenden ayrılsın! Beni sabaha çıkmayan bir uykuya yatır da her şey unutulsun."

berrybutcher 5 months ago

Dünyalar Savaşı

H. G. Wells

9 Gönderi

"Bu Marslılar da neyin nesi?" "Biz neyin nesiyiz ki?" İnsanlığın aya çıkması 20.yy.ın son yarısında gerçekleşiyor. Mars'a uzay aracı gönderilmesi de yine 20.yy.da gerçekleşen önemli bir adım. H. G. Wells ise, hayal gücü sayesinde hiç keşfedilmemiş bir gezegen için kitap…devamı