(@) - Raf

"Rutubetli bir karanlık, ezici, kasvetli bir sessizlik içinde yaşayan Thérése, hayatın, gözlerinin önünden akıp gidişine umarsızca bakıyordu. Her akşam, soğuk bir yataktan, her sabah bomboş bir günden başka bir şey getirmiyordu bu hayat ona." p.25 (HAFİF SPOİLER İÇERİR) Bütün hırsını,…devamı"Rutubetli bir karanlık, ezici, kasvetli bir sessizlik içinde yaşayan Thérése, hayatın, gözlerinin önünden akıp gidişine umarsızca bakıyordu. Her akşam, soğuk bir yataktan, her sabah bomboş bir günden başka bir şey getirmiyordu bu hayat ona." p.25 (HAFİF SPOİLER İÇERİR) Bütün hırsını, motivasyonunu kaybetmiş ve yaşadığı ölüm sessizliğindeki hayatını kabul etmiş Thérése Raquin'in hayatının değişmesini konu alıyor kitap. Ailesi öldükten sonra akrabalarına emanet edilen ve burada kuzeniyle büyüyen Thérése, tüm karakterini bastırıyor ve silik bir kişiliğe bürünüyor. Ancak kuzeniyle evliliğinden sonra, kuzeninin arkadaşı Laurent ile tanışıyor. Bu da kadının aslında tutkulu ve canlı mizacını ortaya çıkarıyor. Olayların gidişatı ise çok dramatik geldi bana. Sonuna kadar her yerde ve zamanda görebileceğimiz aile faciaları diye düşünüyordum ama finali Shakespeare'a bağladı sanki. Fazla tiyatro materyali, gösteri amaçlı abartılan tepkilere yer verilmiş. Gerçi beğenmedim diyemeyeceğim. Emile Zola'nın bu tür bir kitap yazacağını düşünmezdim. Önceki kitaplarıyla bağlantı kurmaya çalışıyorum da yalnızca aile içi şiddeti ve sorunları yarı umursamazlıkla ele alış şekli oldukça benziyor. Ilk kısımlarda Anna Karenina, Madam Bovary eserlerini andıracağını düşünmüştüm ama yanıldığımı not olarak eklemek isterim. Emilé Zola için kitap tavsiyesi isteseler aklıma ilk olarak Thérése Raquin'in gelmeyeceğini de biliyorum. Yine de bu yazara ilgisi olanlar, farklı bir konuyu kitaba dönüştürmesini okumak isteyebilirler. Vakit kaybı bir kitap değil elbette. Özellikle insan doğasını açık bir şekilde aktarmış bence. Kahramanlık, zamanla iyi- kötü birine dönüşmek gibi safsatalar yok. Acının ve pişmanlığın içinde bile alçalmaya devam eden, iyilik yaparken menfaatlerini doğrultusunda hareket ettiklerini saklayamayan saf insan mizacı var.

berrybutcher 10 months ago

Şeytanla Bir Gece

Cameron Cairnes

26 Gönderi

Sıradan bir korku filmi olsaydı hayatta izlemezdim. Ilgimi çeken yetmişlerin havasını aktarabilmeleri ve gerilimi dozunda ayarlayarak bir konuyla birlikte vermeleri oldu. Bunu bu türde çok az film başarabiliyor. Konu, korku temasının gölgesinde kalıyor ancak bu filmde esas konu, gerilim ve…devamı

berrybutcher 10 months ago

Pluto

Osamu Tezuka

11 Gönderi

"Bay Haas, size bir şey soracağım. Siz insanların nefreti hiç yok oluyor mu? Yoksa ne kadar silmeye çalışsanız da asla kaybolmuyor mu? En çok kendimden korkuyorum. Çünkü nefret etmeyi öğrendim." Bence yaratıcılık ve senaryo bakımından kaliteli bir bilim kurgu animesi…devamı

berrybutcher 10 months ago

Akhilleus'un Şarkısı

Madeline Miller

57 Gönderi

Spoiler içeriyor "What has Hector ever done to me?" “Böyle bir güzellik karşısında mağlup olmaktan kim utanırdı ki? Akhilleus’un kazanmasını seyretmek, kumları döven ayak tabanlarını veya tuzlu suda inip çıkan omuzlarını görmek yeterliydi.” Bu kitaba nasıl yorum yapacağımı bilmiyorum. Her sayfasına ayrı…devamı"What has Hector ever done to me?" “Böyle bir güzellik karşısında mağlup olmaktan kim utanırdı ki? Akhilleus’un kazanmasını seyretmek, kumları döven ayak tabanlarını veya tuzlu suda inip çıkan omuzlarını görmek yeterliydi.” Bu kitaba nasıl yorum yapacağımı bilmiyorum. Her sayfasına ayrı aşık oldum. Troy filmini de izlemiştim ama orada Akhilleus'u ve Patroklos'u itici bulmuştum. Ancak bu kitap bambaşka bir hikaye. Çok daha derin ve güzeldi. Filminden yola çıkarak Kirke'den daha fazla seveceğimi hiç düşünmemiştim. Kirke kadar harika detayları vardı ama bu hikayenin başından bile hissedilen trajedisi okurken beni hüzünle doldurdu. Yalnız kitabın ismi dolayısıyla benim düştüğüm yanılgıya sizin de düşmemeniz için açıkça belirteyim; bu kitap filmdeki gibi efsane, savaşçılık ve arkadaşlık ile sınırlı değil. Daha çok aşk, iki erkeğin aşkı, mitoloji ve dramla ilgili. Birbirinden farklı iki çocuk, ikisinin tek ortak noktası ailelerinin kedilerine olan yanlış tutumu. Birbirlerine anlamsızca çekiliyorlar. Bunu Patroklos'un gözlerindeki hüzün ve acı çekmesine bağlıyorum. Akhilleus’un tasasız ruhunun bu farklılığı ilginç bulması da olabilir. Çocukluklarını, gençliklerini ve yetişkinliklerini bir arada geçiriyorlar. Birbirlerini her alanda destekliyorlar, adilce davranıyorlar ve birbirlerini dünyanın sonuna kadar takip etmeye hazırlar. Kitabın sonunun kanla noktalanacağından adım gibi emindim. Bugüne kadar mutlu sonla biten mitolojik öykü de eşcinsel film de görmedim. Zaten düşük olan modumu daha da düşüreceğini biliyordum. Yine de üç günde bitirmekten kendimi alamadım. Onları bekleyen önlenemez kehanet ruhuma, duygularıma öyle bir sirayet etti ki yirmi sene sonra bile hâlâ hatırlayacağımdan eminim. Eşcinselliğe karşı ön yargıları olmayan kişilere şiddetle tavsiye ederim. Madeline, Yunan mitolojisine harika bir bakış açısı kazandırmış. ♤ "Hem biri gitmişken dünyada kalmak daha büyük bir cezadır belki.” "Aslanlarla insanlar arasında pazarlık olmaz. Seni öldüreceğim ve çiğ çiğ yiyeceğim.” “Ölüler için huzur aramak doğrudur. Geride kalanların huzur bulamadığını ikimiz de biliyoruz.”

berrybutcher 11 months ago

Yılanı Öldürseler

Yaşar Kemal

29 Gönderi

Spoiler içeriyor "Hasan gibi insanlara, her şeyi göze almış, ölümün öte yanına düşmüş, ölümün tarlasında, ölümde yaşayan yürekli insanlara yaklaşmak, kim olursa olsun, jandarma, eşkıya, katil olsun, isterse en yürekli olsun, kolay değildi. Hasan'a ancak, Hasan gibi yaşamın ötesine, ölüme düşmüş insanlar…devamı"Hasan gibi insanlara, her şeyi göze almış, ölümün öte yanına düşmüş, ölümün tarlasında, ölümde yaşayan yürekli insanlara yaklaşmak, kim olursa olsun, jandarma, eşkıya, katil olsun, isterse en yürekli olsun, kolay değildi. Hasan'a ancak, Hasan gibi yaşamın ötesine, ölüme düşmüş insanlar yaklaşabilirler, onunla aynı ipte oynayabilirlerdi." 21p Günümüzde, kitapta yaşanan olaylar eskide kalmış gibi görünse de aslında hâlâ tamamıyla bir değişim yok toplumda. Ahlak ve namus diyerek manipülasyonla istedikleri türde tek tip insan yaratmak amaçlanıyor. Kendilerini ahlak, iyilik timsali farz edip, başkasının hayatında her daim küçümseyecek bir kötülük görmek bu kişilerin tek vasfı gibi bir şey. Kitapta da aynı bu türde bir adam, güya sevdiği(!) bir insana t*cavüz edip kendisiyle evlenmek zorunda bırakıyor. Eh, kadın da toplumun beklentisi yönünde hareket edip 'namusunu temizlemek için' evleniyor. Bir çocuğu olduktan sonra eskiden sevdiği adam geri dönüyor. Bu adam sapık kocayı öldürüyor. Sonra tüm insanlar kadının suçlu olduğunu düşünüyor. Kocasının iyi, ahlaklı ve mert biri olduğunu, karısının ise iffetsiz olduğunu, eski sevdiğine kocasını öldürttüğünü öne sürerek kan davası güdüyorlar. Kadından intikamı almaları da yine batıl inançlarıyla insanları manipüle etmeleriyle oluyor. Kadının küçücük çocuğunu bin bir türlü hayalet, namus, cin masallarıyla dolduruşa getiriyorlar. Zavallı çocuk ve annesi yaşadıkları toplumun kurbanı oluyor kısaca. Insanların, güçlerini yetirdikleri herkesi kendi uydurdukları kurallara göre nasıl etkilediği ve ölüme sürüklediğini en iyi Yaşar Kemal anlatıyor bana göre. Belki ben de aynı topraklarda yaşadığım içindir, tam da her şeyin anlatıldığı gibi olduğunu ve kurgunun salt gerçekten ilham aldığını görüyorum. Eskilerin yardımlaşma ve iyi niyetini özleyenler bana hep başka bir alemde yaşıyorlar gibi gelmiştir bu yüzden. Kitaptaki, yani benim yaşadığım toplulukta herkes iyi geçinir gibi görünür ve bir zayıflığınızda etinizden bir parça koparmak için tepenize üşüşürler. Lafta hep ahlaklı bir toplum arzusu güderler ancak bunun için katkıda bulunmazlar. Hem suçlu hem güçlü olana dişlerini geçiremedikleri için kendilerine en yakın olanı aşağıya çekerler. Kitap yine Ince Memed'te olduğu gibi toplumun kusurlu tarafına değiniyor. Bunu da eskiden sık sık yaşanan, şimdiyse arada bir gördüğümüz olaylar üzerinden yapıyor. Anlatımı, hikayesi, karakterleri ve üslubuyla mükemmel bir kitaptı. Yaşar Kemal ne yazarsa yazsın severek okuyacağıma eminim. "Hasan bir esriklikte, mavi yağmurcuk kuşunda, havada dönen kartallarda, çıngıraklıyılanlarda, bir de Salih'te kendini unutmasa ölürdü." 13p

berrybutcher 11 months ago

Çinago

Jack London

2 Gönderi

Jack London'ın kitaplarında elimi hangi hikayeye atsam insanların kötülük potansiyelinin sonsuzluğuna denk geliyorum. Bu kitaptaki üç hikayede de farklı koşullarda aynı çıkar ve açgözlülükle karşılaşıyorsunuz. Bu tür hikayeleri uzaktan, sizinle alakası yokmuş gibi okuyup ayıplamak sahte bir tepki olurdu bana…devamı

berrybutcher 11 months ago

Amphitryon - Moliere'den Esinlenmiş Bir Komedi

Heinrich Von Kleist

1 Gönderi

Spoiler içeriyor "Beni buraya sürükleyen hayallere lanet olsun!" Okuduğum ilk Heinrich Von Kleist eseri. Tiyatro türünde yazılmış akıcı bir kitap. Olympus tanrılarının yeryüzüne inip sizin suretinizde eşinizi, evinizi, unvanınızı ve arkadaşlarınızı elinizden aldığını düşünün. Kendinizin 'gerçek siz' olduğunu nasıl kanıtlayabilirdiniz? Bu kısa…devamı

berrybutcher 11 months ago

Gora

Rabindranath Tagore

2 Gönderi

Spoiler içeriyor "Eğer Tanrı'nın katında özel bir yeriniz varsa, neden sizi önce Patanların, sonra Moğolların, sonra da Hristiyanların ayaklarına kapandırdı." "Ben ülkemizde insanın insana karşı beslediği nefretten ve bu nefretin parçaladığı bir toplumdan başka bir şey görmüyorum. Bu koşullar altında düş ürünü…devamı"Eğer Tanrı'nın katında özel bir yeriniz varsa, neden sizi önce Patanların, sonra Moğolların, sonra da Hristiyanların ayaklarına kapandırdı." "Ben ülkemizde insanın insana karşı beslediği nefretten ve bu nefretin parçaladığı bir toplumdan başka bir şey görmüyorum. Bu koşullar altında düş ürünü bir 'gerçek'e bağlanarak kendimizi avutmanın kime ne yararı olur?" (Spoiler) Konusunu araştırdıktan sonra okumak konusunda tereddüt ettiğim ilginç bir kitaptı Gora. Hint asıllı Rabindranath Tagore isimli yazarın uzun yıllar Emek vererek yazdığı, bir romandan çok daha fazlası olan ve Hindistan toplumuna dair birçok perspektiften farklı düşüncelere ve yaşam tarzına yer veren akıcı bir kaynak olduğunu düşünüyorum. Kitabı akıcı yapan şey, bu esere ismini veren Gora isimli genç ve en yakın arkadaşı Binoy'un hikayesidir. Hindistan'daki kast sistemi, Gora'nın Hinduizm inancını gönülden, hatta körü körüne desteklemesi ve onun en yakın arkadaşı olan diğer gencin çok daha farklı karakter yapısıyla okura renkli bir hayat karşılaştırma imkanı vermesi kurguya sürükleyici bir hikaye sağlamış. Bu iki arkadaşın karakteri arasındaki zıtlık oldukça eğlenceli yazılmış. Şahsi olarak, kitaba ismini veren karakterden ziyade hakikati arayan insanlarda göreceğiniz, kendini sorgulama ve şüphecilik niteliklerini barındıran Binoy karakterini daha çok severek okudum. Kitap, içerdiği konular nedeniyle oldukça zengin bir kaynak oluşturuyor. Hindistan toplumundaki kadının yerinden, inancın ve geleneklerin kimi zamanlarda nasıl birbirine üstün geldiğinden ve aynı toplumun insanların inanç farklılıkları dolayısıyla nasıl birbirlerine yabancılaştıklarından bahsediyor. Ayrıca alıntı olarak ekleyeceğim cümlenin anlamının aslında putları savunmak amacıyla söylendiği çıkarımını yapabiliriz. Sonsuzluğun biçimlendirilmesi sonsuz güç sahibi tanrıların, bir biçime bürünmesi manasına geliyor. Bu düşünceyi ancak cümleyi okuduktan birkaç sayfa sonra anlayabildim çünkü Hinduizm'de yer alan putlara dair pek bir bilgim yoktu. Bu konuda bildiğim tek şey çok tanrılı ve toplum yapısında kast sistemini savunan bir din olduğuydu. Ayrıca ilginç başka bir konu daha okuru sıkmayacak şekilde verilmiş. İnsanların mezheplere ayrıldığını görüyoruz. Daha liberal olan bir mezhepteki insanlar kast sistemine inanmıyorlar, putlara tapmıyorlar ve kadınlarını hareme kapatmıyorlar. Yine de kendi içlerinde başka şekilde bağnazlıklar olduğunu görebilirsiniz. Ek olarak, Hinduizm dinindeki insanlar liberal düşünce ile kendi cemaatlerinden ayrılan bu mezhebi Hristiyan olarak görüyorlar. Bu yazarı keşfettiğim için ne kadar mutlu olduğumu anlatamam. Okuma konusunda bile bir süre sonra size yeni duygular yaşatacak, farklı bir perspektifi gözlemlemenizi sağlayacak kısacası size taze bir motivasyon kaynağı olacak kitaplara ihtiyaç duyuyorsunuz. Bana bu yenilik ve tazelik duygusunu bu kitap tekrardan hatırlattı. Aksi halde kitap okumak yeknesak ve yavan bir eylem haline geliyor ve herhangi bir tat almadan yapılan bir rutine dönüşüyor. Konusu için her bölüme özel eleştiri yazılabilir ama çok fazla uzatmak istemiyorum. Kitaba şans verirseniz sosyolojik ve felsefik konuları okuma fırsatı bulabilirsiniz. ♤ (Not aldığım bazı alıntılar) "Eğer kadınla erkek arasındaki temiz ilişkiyi bozan tutkuysa, bunun için yalnızca yabancıları suçlamak haksızlık olmaz mı? Ahlakçılarımızı şiddetle, kadının uzak durulması gereken bir bela olduğunu savunmaya iten yine bu tutku değil mi? Bunların ikisi de aynı güçlü duygunun birbirine zıt, farklı biçimlerde dışa vurumudur. Eğer bunlardan birini eleştirirsen, diğerini de eleştirmen gerekir." "Ulusunuzun hiçbir şey başaramayacağını söylemek kolay, değil mi? Nasıl oluyor da, bunu söylerken ekmeğiniz boğazınıza dizilmiyor." "Sınırları olmayan bir şey açıkça görülemez. Sonsuzluk bize kendisini göstermek için biçimlenmek zorundaydı, yoksa onu nasıl görebilirdik? Biçimlenmeyen bir şey kusursuzluğa erişemez. Nasıl düşünce sözcüklerle kusursuzlaşırsa, sonsuzluk da biçimle öyle kusursuzlaşır." "Her şeyden önce, kadını evinin dışında görmekten büyük bir rahatsızlık duyuyoruz, çünkü buna alışkın değiliz. Sonra da kendimizi haklı çıkarmak için bunun ahlak kurallarına aykırı, uygunsuz bir şey olduğunu söylüyoruz. Her şeyin temelinde gelenekler vardır, savunulan düşünceler yalnızca bahanedir." "Tanrı, insanın düşlerinde bile katlanamadığı büyük acılara katlanabildiğini kanıtlamak için benim canımı almamıştı."

berrybutcher 11 months ago

Büyük Umutlar

Charles Dickens

1 Gönderi

Spoiler içeriyor "Çocukların kendilerini yetiştirenlerle var olduğu küçük dünyalarında hiçbir şey adaletsizlik kadar çok hissedilmez. Çocuğun maruz kaldığı ufak bir adaletsizliktir belki ama çocuk küçüktür; dünyası da öyle." Pip'in Büyük Umutları da olabilirdi kitap ismi. Vurgulanmak istenen de Pip karakterinin umutları ancak…devamı

berrybutcher 11 months ago

Tembellik Hakkı

Paul Lafargue

12 Gönderi

Spoiler içeriyor "Makinenin insanlığın kurtarıcısı olduğunu, insanı sordidae artes'ten ve ücretli işten kurtaracak, ona boş vakit ve özgürlük verecek Tanrı olduğunu hâlâ anlamıyorlar." 42 Yazar, insanların fazla çalıştığı için yorgunluk, yeterince dinlenememek ve hayattan keyif alamadıkları için yaratıcılıklarını ve zekalarını körelttiklerini öne…devamı"Makinenin insanlığın kurtarıcısı olduğunu, insanı sordidae artes'ten ve ücretli işten kurtaracak, ona boş vakit ve özgürlük verecek Tanrı olduğunu hâlâ anlamıyorlar." 42 Yazar, insanların fazla çalıştığı için yorgunluk, yeterince dinlenememek ve hayattan keyif alamadıkları için yaratıcılıklarını ve zekalarını körelttiklerini öne süren bir iddiayı savunmuş. Ütopya kitabındaki üretkenliğe tamamen zıt bir düşünce okuyacaksınız. Işçi sınıfının kendi isteğiyle aşırı çalıştığını ve bu sebeple sermayecilerin de onlara yetiştirmek için ham madde arayışına girdiğini öne sürmüş. Ancak bu gerçekten doğru mu? Sanırım Demir Ökçe kitabında işçilerin zorla çalıştırıldığını, üretilen ürünler için alt sınır koyulduğunu okumuştum. Iki kitap arasındaki zaman farkından dolayı kesin bir kıyaslama yapamasak da işçilerin kendi istekleriyle bitkinlik derecesine ulaşana kadar çalışacaklarını zannetmiyorum. Aydınlatıcı başka bir nokta daha vardı bana kalırsa. Üretim fazlası malların ihtiyaç sahiplerine dağıtılması yerine yok edilmesi düşündürücü bir durum. Bu kadarını da yapmazlar diyesim geliyor ancak ihtiyaç fazlasının dağıtılması, marka fiyatını ve talebi düşürürdü. Bu noktada sermaye sahipleri için en iyi seçenek bugünkü kampanya, indirim tuzaklarıyla hem zarar etmemeye çalışmak hem de tüketiciye uygun satıcı reklamı yapmak. Tembellik fikrine gelirsek ben de tembel insanlardan biriyim. Ancak tembelliği bu kitap kadar övmezdim. Bu kitabın da agresif bir dilde yazılmasını dönemin şartlarına, proletarya sınıfının sömürülmesine tepki olarak görüyorum. Günde en fazla üç saat çalışmak bize gerçekten boş zaman sağlardı ama yazarın dediği gibi kalan zamanda suyu hayvanlara verip kendimiz şarap içerek mi sağlıklı ve mutlu olacağız, pek emin değilim. Kişisel tembelliğim beni hiç de yaratıcılığa, üretkenliğe ve soylu erdemlere ulaştırmıyor. Kitaptan cesaret alıp tembelliğimi artırırsam muhtemelen muhteşem korkunç bir hayatım olurdu. İnsanın kendisine bakması, geliştirmesi için çalışması gerekir. Elbette bir noktada hepimiz aynı fikirdeyizdir. Insan emeğinin sömürülmesi savunulamayacak bir bencilliktir. Yazarla ortak görüşü paylaştığım noktalardan biri, insanlara kendi mutluluklarını keşfetmeleri için boş zaman sağlamak gerektiğidir. Tam da kitabın seslendiği kitleye özel kısa ve öz yazılmış. Sıkılmaya fırsat bulamadan bitirebilirsiniz. "Tembellik, bu uzun sefaletimizi gör, merhamet et bize! Ey Tembellik, sanatların ve soylu erdemlerin anası, insanın ıstıraplarına merhem ol!"