(@) - Raf

İntihar Dükkanı kitabını okuduktan sonra animasyon uyarlamasını da izleyeyim dedim, ama maalesef yine hayal kırıklığı oldu. Uyarlamalarda sıkça karşılaştığım bir durum: Hikâye kitap kadar güçlü aktarılamıyor. Bu filmde de aynısı olmuş. Kitaptaki vurucu kısımların çoğu çıkarılmış, yerine çokça müzikal sahneler…devamı

crowthera 2 months ago

Şeytanın Avukatı

Taylor Hackford

150 Gönderi

Filme başlarken biraz zorlandım çünkü gerçekten uzun bir film ve artık uzun uzun bir şey izleyemez olmuşum onu anladım 🥹 sosyal medya sagolsun artık her şeyi 2 3 dk da izleyip geçiyorum. Uzun bir şeyler izlemeye sabrım kalmamis. Ama filmimiz…devamı

crowthera 2 months ago

The Trauma Code: Heroes on Call

Tae-Kang Choi

34 Gönderi

The Trauma Code: Heroes on Call dizisine tek kelimeyle bayıldım. ✨️ Özellikle karakterler o kadar güzel işlenmiş ki, her biri hikâyeye ayrı bir hava katmış. Dr. Baek Kang-hyuk ve Yang Jae-won mükemmel bir ikili olmuş, aralarındaki dinamikler hem eğlenceli hem…devamıThe Trauma Code: Heroes on Call dizisine tek kelimeyle bayıldım. ✨️ Özellikle karakterler o kadar güzel işlenmiş ki, her biri hikâyeye ayrı bir hava katmış. Dr. Baek Kang-hyuk ve Yang Jae-won mükemmel bir ikili olmuş, aralarındaki dinamikler hem eğlenceli hem de güçlüydü. Travma ekibinin zamanla oluşması ve birbirlerine alışma süreci de çok hoşuma gitti, her bir karakterin uyumu çok doğal ve izleyiciye geçiyor. Her biri, hastanenin kaotik ortamında kendine özgü bir yer edinirken, onların arasındaki bağların güçlenmesini izlemek de keyifliydi. Hemşire Cha Eun-seo da hikâyeye bambaşka bir hava katmış. Karakteri, travma ekibinin sadece doktorlardan ibaret olmadığını gösteren önemli bir detaydı. Dr. Baek’in yetenekleri biraz gerçeküstü olsa da, dizi olduğu için çok da takılmadım. Üstelik hikâye içinde o kadar iyi dengelenmiş ki, izlerken hiç rahatsız etmedi.Genelde doktor dizileri fazla dramatik ya da klişelerle dolu olur ama The Trauma Code su gibi aktı gitti. Sahneler akıcı, tıbbi müdahaleler heyecan verici ve karakter gelişimi de oldukça tatmin ediciydi. Ayrıca oyunculuklar da gerçekten efsaneydi, yapay duran hiçbir sahne yoktu. Özellikle Ju Ji-hoon... Adam zaten karizmasıyla göz dolduruyor ama oyunculuk olarak da her türlü role girebilen biri. 🫶🏻 Daha önce "Hyena" dizisinde izleyip hayran kalmıştım, burada da yine harika bir performans sergilemiş. Baek Kang-hyuk’un sert ama umursamaz havasını o kadar doğal yansıtmış ki, karakter gerçek bir doktormuş gibi hissettirdi. 🤓 Cho Young-woo ise Yang Jae-won karakteriyle tam uyum sağlamış, bu rol için biçilmiş kaftan diyebilirim. İkilinin arasındaki diyaloglara bayıldım; ciddiyet ve mizah dengesi o kadar iyi kurulmuştu ki sahneleri izlemek büyük keyif verdi. Beklentisiz başlamıştım ama çok beğendiğim bir dizi oldu. Uzun zamandır dizi izlememiştim, gerçekten iyi geldi. Genel olarak herkesin sevebileceği, temposu yüksek, akıcı bir dizi. Eğer kaliteli oyunculuk, güçlü karakterler ve sürükleyici bir hikâye arıyorsanız, mutlaka izleyin.

crowthera 2 months ago

Ölmek İstiyorum Ama Tteokbokki de Yemek İstiyorum

Baek Sehee

4 Gönderi

Ölmek İstiyorum Ama Tteokbokki de Yemek İstiyorum" adıyla bile merak uyandıran bir kitap. Depresyonu, yalnızlığı, hayata tutunma çabalarını anlatıyor ama bunu ağır bir dille değil, samimi ve içten bir şekilde yapıyor. Yazarın hislerini okurken kendi düşüncelerimle çakışan, bazen de tamamen…devamı

crowthera 2 months ago

On Küçük Zenci

Agatha Christie

47 Gönderi

Agatha Christie’nin en ünlü ve en çarpıcı eserlerinden biri olan On Küçük Zenci, baştan sona mükemmel kurgulanmış, soluksuz okunan bir kitaptı kesinlikle. Yazar, bu kitabında tek bir mekânda geçen olayları öyle ustalıkla işliyor ki, okur olarak sürekli bir gerilim içinde…devamıAgatha Christie’nin en ünlü ve en çarpıcı eserlerinden biri olan On Küçük Zenci, baştan sona mükemmel kurgulanmış, soluksuz okunan bir kitaptı kesinlikle. Yazar, bu kitabında tek bir mekânda geçen olayları öyle ustalıkla işliyor ki, okur olarak sürekli bir gerilim içinde kalıyorsunuz. Kitap, on farklı kişinin davet edildiği ıssız bir adada geçiyor. Karakterler, kendilerini bir süre sonra ürkütücü bir bilmece içinde buluyor. Evde sergilenen bir şiir ise olayların adeta habercisi gibi: On küçük zenci yemeğe gitti, birinin lokması boğazına dizildi, kaldı dokuz. Dokuz küçük zenci çok geç uyudu, biri sabah uyanmadı, kaldı sekiz. Sekiz küçük zenci Devon’u gezdi, biri geride kaldı, kaldı yedi. Yedi küçük zenci odun kırdı, biri baltayı kendine vurdu, kaldı altı. Altı küçük zenci kovanla oynadı, birini arı soktu, kaldı beş. Beş küçük zenci mahkemeye gitti, biri idam oldu, kaldı dört. Dört küçük zenci yüzmeye gitti, biri boğuldu, kaldı üç. Üç küçük zenci ormanda gezdi, birini ayı kaptı, kaldı iki. İki küçük zenci güneşte oturdu, biri kavruldu, kaldı bir. Bir küçük zenci yapayalnız kaldı, gitti kendini astı ve kimse kalmadı. Bu şiir, kitabın merkezinde yer alan cinayetlerle doğrudan bağlantılı ve her yeni ölümde gerilimi daha da artırdı. Sıraya göre ölümler gerçekleştiği için her ölümden sonra şiiri okumamaya çalıştım gizemi kaybetmemek için. İşe de yaradı böylelikle sonuna kadar katilin kim olduğuna dair düşünüp durdum. 😂 Kitabın en etkileyici yanlarından biri de tam anlamıyla kusursuz bir akışa sahip olması. Olayların tek bir mekânda geçmesine rağmen hiç sıkıcı bir an yaşatmaması, üstelik her karakterin birbirinden şüphelenmesi, gerilimi adeta katladı. Bir noktadan sonra kim yalnız kalsa kesin ölecek diye düşündüğümden, her yeni sayfayı büyük bir tedirginlikle çevirdim. Daha önce Cinayet Alfabesi’ni okumuş biri olarak söyleyebilirim ki, On Küçük Zenci çok daha sürükleyici ve şaşırtıcıydı. 📖🤍 Katilin kim olduğunu tahmin etmeye çalışırken sürekli fikrim değişti, her karakterden şüphe duydum. Tabii ki her şeyiyle mükemmel miydi? Neredeyse 👀 Ama bir noktada küçük bir mantık hatası yakaladım ve tam da o an, katilin kim olduğunu tahmin ettim. 😂 Yine de katilin kendini açıkladığı sahne oldukça etkileyiciydi. Cinayetleri işleme sebebi belki aşırı şaşırtıcı değildi ama insanların ne kadar ilginç psikolojilere ve farklı zevklere sahip olabileceğini görmek çarpıcıydı. Spoiler vermeden söylemem gerekirse, eğer polisiye seviyorsanız, hatta bu türle yeni tanışıyorsanız bile On Küçük Zenci kesinlikle okumanız gereken bir kitap. Baştan sona gizem, gerilim ve sürprizlerle dolu. Polisiye edebiyatının en büyük klasiklerinden biri olmayı sonuna kadar hak ediyor.

crowthera 2 months ago

Bir Dinozorun Gezileri

Mina Urgan

2 Gönderi

Spoiler içeriyor Kitabı instagramda görüp yorumlardan da kaynaklı büyük beklentiyle başlamıştım. Fakat umduğunu bulamadım ne yazık ki. Kitap, başta keyifli bir şekilde ilerliyordu. Ama bir süre sonra yazarın kendi kafasındaki gerçeklikle yaşadığı hayatın çelişmesi okuma keyfimi bozdu. Mina Urgan’ın aslında sürekli eleştirdiği…devamıKitabı instagramda görüp yorumlardan da kaynaklı büyük beklentiyle başlamıştım. Fakat umduğunu bulamadım ne yazık ki. Kitap, başta keyifli bir şekilde ilerliyordu. Ama bir süre sonra yazarın kendi kafasındaki gerçeklikle yaşadığı hayatın çelişmesi okuma keyfimi bozdu. Mina Urgan’ın aslında sürekli eleştirdiği burjuva sınıfından pek de uzak olmadığını görmesini ve bununla ilgili dürüst bir özeleştiri yapmasını bekledim. Fakat aksine, “solcu ve fakir olduğum için” şeklindeki söylemlerini inatla sürdürdü. Fransa, İtalya, Amerika gibi ülkelerde gezip gördüğü yerleri, Bodrum’daki evini, mavi yolculuklarını, yediği içtiği her şeyi iştahla anlatıp ardından “Ama fakir olduğum için şunu alamadım,” demesi beni fazlasıyla rahatsız etti. Bu kadar keyif aldığı şeylerin ardından sürekli fakirlik vurgusu yapması samimiyetsiz geldi. Çevresindeki arkadaşlarım dediği kişiler bile ünlü simalardan oluşuyordu. Gezilerinin çoğunda sadece ulaşım için para vermesi, ev konusunda çoğunlukla arkadaşlarının her ülkede evi olması dolayısıyla rahat güzel bir deneyim sağlamasından sonra bile fakirim demesi hiç geçmedi açıkçası. Asıl can sıkıcı olan, başkalarının yaşam tarzını bu kadar rahat yargılamasıydı. Üstelik bunu “Ben solcu bir öğretmenim,” diyerek açıklaması, eleştirilerini daha da dayanılmaz kıldı. Bodrum’a gelen turistlerden, onların eğlenmesinden şikayet etmesi ya da Araplara karşı açık bir antipati göstermesi, sürekli savunduğu halkçı duruşuyla büyük bir tezat oluşturuyordu. Diğer yandan, başi kapali kadınlarla ilgili “sıkmabaş” gibi ifadeler kullanması ve fes takan bir imamı tokatlama isteğinden bahsetmesi, ne kadar önyargılı ve hoşgörüsüz olduğunu gözler önüne serdi. İşin ilginç yanı, başka ülkelerin en saçma hallerine bile hoşgörülü davranırken, kendi halkına karşı bu kadar tahammülsüz olmasıydı. Bu çelişki, hayal kırıklığı yaşamama neden oldu. Yine de Paris, İngiltere, İtalya, Fransa, New York ve San Francisco’daki gözlemleri ve şehirlerin o dönemki ruhunu yansıtan anlatımları açısından beni etkiledi. Bu kitabı çok yüksek bir beklentiyle elime almıştım. Mina Urgan’ın entelektüel birikimine hayranlık duyacağımı, açık ve samimi anlatımıyla keyifli bir okuma yapacağımı düşünmüştüm. Ama ne yazık ki, aşırı dogmatik, önyargılı ve çelişkili bir tavırla karşılaştım. Gezdiği yerleri ve şehirleri anlattığı kısımlar güzeldi ama halkına ve insanlara karşı bu kadar önyargılı bir dil kullanması, kitabın değerini gözümde epey düşürdü.

crowthera 2 months ago

Leyleklerin Uçuşu

Jean-Christophe Grange

10 Gönderi

Spoiler içeriyor Leyleklerin Uçuşu - Jean-Christophe Grangé Roman, bir ornitologun leyleklerin göç yollarını araştırırken ölümüyle başlıyor ve bu gizemin peşinden sürükleyici bir macera sunuyor. SPOİLER!! Jean-Christophe Grangé'ın "Leyleklerin Uçuşu"nu okurken, kitabı elime alır almaz kendimi tamamen içinde buldum. Başlangıçta sakin gibi görünen,…devamıLeyleklerin Uçuşu - Jean-Christophe Grangé Roman, bir ornitologun leyleklerin göç yollarını araştırırken ölümüyle başlıyor ve bu gizemin peşinden sürükleyici bir macera sunuyor. SPOİLER!! Jean-Christophe Grangé'ın "Leyleklerin Uçuşu"nu okurken, kitabı elime alır almaz kendimi tamamen içinde buldum. Başlangıçta sakin gibi görünen, ancak bir anda karmaşıklaşan olay örgüsüyle tam anlamıyla içine çeken bir hikaye vardı. Kurgudan kesinlikle fazlalık diyebileceğim bir şey yoktu. Ancak bazı bölümlerde betimlemelerin yoğunluğu nedeniyle tempo biraz düşüyordu ve bu da kitaptan uzaklaşmama neden oldu. Yine de, betimlemelerin fazla olması dışında, genel akış ve olay örgüsünün ne kadar ilginç bir şekilde aktarıldığı gerçekten etkileyiciydi. Kitap, katmanlı ve sürükleyici bir polisiye havası taşıyor. Benim için 9/10’du. Bu, Jean-Christophe Grangé'den okuduğum 3. kitaptı ve her seferinde bir adım daha ileriye giderek beni etkilemeyi başardı. İlk iki kitabında olduğu gibi, yine harika bir kurgusal yapı ve şaşırtıcı olaylarla dolu bir hikaye vardı. Kitap, çok gerçekçi ve rahatsız edici birçok olayla heyecanı hep dorukta tutuyor. Özellikle elmasları leyleklerin ayaklarına bağlama fikri gerçekten çok yaratıcıydı. Gümrük yok, pasaport yok, bu fikir gerçekten akıllıca ve yapılabilir mi diye düşündürdü bana. 🤓 O kadar dahice bir çözüm bulmuştu Grangé. Artık leyleklere bambaşka bir gözle bakıyorum.😂 Ve kalpleri alınan tüm insanların, hatta Louis’in bile mağdur olması, hepsi babasının zalimliğini gözler önüne sermiş. Babasının işlediği suçların ne kadar korkunç olduğunu, insanların hayatlarını sömürürken, bir başkasının hayatını kurtarmak için onları nasıl birer araç gibi kullandığını görmek çok üzücüydü. Abisinin kalp nakli için yapılan o korkunç şeyler de ayrı bir üzüntü kaynağıydı. Bir insan, kendi kanından olan birini bu kadar acımasızca kullanarak nasıl bir insanlık dışı hale gelebilir. Abisi de burada mağdur olanlardan biriydi. Onun için yapılan bu işlemler sadece bir bedenden alınan organın ötesinde, bir insanın ruhunun ne kadar kararmış olduğunu gözler önüne seriyordu. Bir insanın ne kadar kötüleşebileceğini görmek gerçekten rahatsız ediciydi. En çok şaşırdığım kısım ise, babasının çocuğunu arayıp bulamasın diye, annesinin oğlunun parmak izlerini yok etmek için elini yakmasıydı. Bu, gerçekten çok üzücüydü. Ayrıca sonunu biraz daha babası ile daha ayrıntılı bir şekilde konuşarak bitmesini isterdim. Biraz daha duygusal bir kapanışla daha etkileyici bir hale gelebilirdi bence. Sonuç olarak eğer Grangé’ın tarzını seviyorsanız ya da gerilim dolu kitaplar arıyorsanız, kesinlikle tavsiye ederim. Okuyup pişman olmayacağınız bir kitap.🌍📖

crowthera 3 months ago

Mahkum

Freida Mcfadden

5 Gönderi

Spoiler içeriyor Freida McFadden’ın kitapları çok popüler, ben de bu yüzden Mahkûm kitabına başlamak istedim. Daha önce Hizmetçi kitabını okumuştum ve yanlışlıkla aldığım spoiler yüzünden o kadar heyecan alamadım ama yine de yazarı beğenmiştim, çünkü akıcı ve gizemli bir anlatımı vardı. Bu…devamıFreida McFadden’ın kitapları çok popüler, ben de bu yüzden Mahkûm kitabına başlamak istedim. Daha önce Hizmetçi kitabını okumuştum ve yanlışlıkla aldığım spoiler yüzünden o kadar heyecan alamadım ama yine de yazarı beğenmiştim, çünkü akıcı ve gizemli bir anlatımı vardı. Bu yüzden Mahkûm'la devam etmeye karar verdim. Ancak maalesef beklediğimi bulamadım. Kitap bence gerçekten ilgi çekici bir şekilde başlıyor. Brooke'un cezaevinde çalışmaya başlaması, geçmişteki travmalarını geride bırakmaya çalışması, Shane’le olan geçmiş ilişkisi… Hepsi başlangıçta sizi içine çekiyor. Ama sonlara yaklaştıkça işler biraz sıkıcılaşıyor. O kadar çok şey tahmin etmeye başlıyorsunuz ki, gerilim kayboluyor. Konusu hep merak uyandırıcı olmasına rağmen, ilerledikçe bazı şeyler çok tahmin edilebilir hale geliyor. Kitabın en çok rahatsız edici kısmı bence karakterler. Özellikle Brooke’un saflığı... Gerçekten bazı şeylere bu kadar kolay inanması ve mantıksız hareket etmesi beni çok zorladı. Mesela, geçmişinde ona büyük bir travma yaşatan Shane’in kaldığı hapishanede çalışmaya başlaması... Bu kadar ironik bir durum olamaz. Bu da yetmezmiş gibi, birine kişisel bilgilerini vermemesi gerektiği söyleniyor ama o, mahkûmlarla rahatça sohbet edebiliyor. Hani biraz dikkatli olsan, bu kadar kolay inanmazsın. Bütün o "Bunlar da insan," "Onların da bir hikâyesi var," gibi cümleler, bir süre sonra gerçeklikten uzaklaşıyor ve karakteri bana daha inandırıcı kılmıyor. Bir de, Shane’le ilgili olan kısımda, sürekli dayak yediğini söyleyen ama kimden yediğini açıklamayan, ya da başkalarının adını anarak şüphe uyandıran bir şeyler olduğu halde, Brooke’un buna hiç dikkat etmiyor olması çok garip. Bu kadar basit şeyleri anlamaması, olayların seyrini gereksiz yere karmaşık hale getiriyor. Bazen, birine inanmak için çok aceleci davranıyor ve sonra her şeyin yanlış olduğunu söylüyor, bu da biraz zorlayıcı. Kitabın sonu da hayal kırıklığına uğrattı. Yazar, sonu büyük bir ters köşe yaparak bitiririm diye düşünüp yanlış bir seçim yapmış bence. Shane ve Tim’in beraber çalışması, bence çok daha etkileyici olurdu. Ama sonu, ne yazık ki zorla ve sırf bir şeyler olsun diye yazılmış gibi hissettirdi. En sonunda annesinin işin içine girmesi falan, her şey o kadar basit oldu ki… Bütün bu cinayetler, aslında o kadar da büyük bir şey değilmiş gibi geldi. Bir tık daha şok edici bir olay bekliyordum ama kitap bittiğinde, "Bitti mi? Bu kadar mı?" diye kaldım. Sonuç olarak, Mahkûm kitabı benim için pek tatmin edici olmadı. Gizem var, sürükleyici bir dil var ama karakterlerin saflığı, mantık hataları ve biraz yapay gelen olaylar yüzünden kendini kaybetmiş. Kitap başta merak uyandırsa da, sonlara doğru beni sıkmaya başladı. Bence Freida McFadden’ın kitapları bazen fazla basit ve derinlikten yoksul kalabiliyor. Bu kadar popüler olmasına rağmen, maalesef ben yazarın tarzına bir türlü ısınamadım. Eğer siz de benim gibi biraz daha derinlik arayan biriyseniz, bu kitap beklentinizi karşılamayabilir.

crowthera 3 months ago

İnsanlığımı Yitirirken

Osamu Dazai

139 Gönderi

Osamu Dazai'nin "İnsanlığımı Yitirirken" kitabını yeni bitirdim ve gerçekten unutulmaz bir okuma deneyimi oldu. ⭐️ Kitap, insan ruhunun derinliklerine inen, kendini kaybolmuş hisseden birinin içsel yolculuğunu çok etkileyici bir şekilde anlatıyor. Ana karakterin içsel çatışmaları, toplumla olan ilişkisi ve kimlik…devamıOsamu Dazai'nin "İnsanlığımı Yitirirken" kitabını yeni bitirdim ve gerçekten unutulmaz bir okuma deneyimi oldu. ⭐️ Kitap, insan ruhunun derinliklerine inen, kendini kaybolmuş hisseden birinin içsel yolculuğunu çok etkileyici bir şekilde anlatıyor. Ana karakterin içsel çatışmaları, toplumla olan ilişkisi ve kimlik arayışı o kadar güçlü ki, her sayfada bir şekilde kendimi buldum. Kitap boyunca ana karakterin topluma uyum sağlama çabası ve bunun ne kadar zorlayıcı olduğunu net bir şekilde hissediyorsunuz. "Mutluluk fikrimin diğer herkesin mutluluk fikriyle tamamen çelişmesinden korkuyorum." diyerek, toplumun beklentileriyle kendi iç dünyasının ne kadar zıt olduğunu anlatıyor. Bu cümle, gerçekten de insanın topluma ait hissetme çabasının ne kadar ağır olabileceğini çok güzel özetliyor. Bir de sürekli olarak maske takarak yaşama durumu var. "Görünürde her zaman gülümsüyor olsam da içeride çaresiz bir mücadeleyle debeleniyordum." Bunu okurken, dışarıda her şeyin yolunda görünse de içerideki boşluk ve yalnızlıkla ne kadar mücadele ettiğini düşündüm. Hepimiz bazen bu maskeleri takıyoruz, ama kitabı okurken o maskenin ardındaki gerçek duyguların ne kadar ağır olduğunu bir kez daha fark ettim. Ana karakterin ilişkilerdeki yabancılaşması da çok çarpıcı. Sevgiye bile yabancılaşıyor sanki: "Başkaları tarafından çok sevildim ama görünüşe göre onları sevme yeteneği bende yoktu." Bu cümle, insana gerçekten çok şey düşündürüyor. Sevgi, bağlılık gibi hisler bizde genelde var ama bir yandan da kendimizi o duygulardan uzaklaştıran bir şeyler oluyor. Karakterin yaşadığı bu içsel boşluk, aslında hepimizin zaman zaman hissettiği bir şey olabilir. Dazai’nin dili sade ama bir o kadar da derin. O kadar çok etkilendim ki, "Ne istediğim sorulduğu anda hiçbir şey istemez olurdum. Ne olursa fark etmez, nasıl olsa beni mutlu edecek bir şey yok düşüncesi hasıl olurdu." Bu cümle, umutsuzluğu ve insanın her şeyden vazgeçme halini o kadar doğru bir şekilde anlatıyor ki... Bir şekilde hepimiz zaman zaman bu boşlukla karşılaşıyoruz. Kısacası, "İnsanlığımı Yitirirken", sadece bir insanın kaybolmuşluğunun değil, aynı zamanda toplumla olan ilişkinin, kimlik arayışının ve duygusal boşluğun müthiş bir betimlemesi. Bunu okurken birçok kez durup kendi içimi sorguladım. Herkesin mutlaka okuması gereken bir kitap olduğunu düşünüyorum. İnsanlık, kimlik ve içsel çatışmalar üzerine derin bir düşünceye dalmak isteyenler için harika bir eser.✨️

crowthera 3 months ago

İntihar Dükkanı

Jean Teule

6 Gönderi

Spoiler içeriyor "Bir dükkan düşün… İçeri girdiğinizde, mutsuzluğunuzun bir bedeli olduğunu anlatan bir yer. Ama asıl soru şu: Kapanmadan önce neyi değiştirebilirsiniz? Bu kitap o kadar çok önerildi ki, beklentim yüksekti. Açıkçası başta biraz tuhaf geldi; sürekli ölümden bahseden, hayatı karamsarlıkla sarmış…devamı