sj (@diovoid)

============================================== @ Tutunamayanlar @ Oğuz Atay ============================================== Hayat, düşünceleri tutan bir hapishanedir. İnsan, can sıkıcı bir saç demetidir, ben de akılsız bir robotum. # syf: 32 ×××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××× Kendini çözemeyen kişi, kendi dışında hiçbir sorunu çözemez. # syf: 94 ×××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××× Kelime…devamı

diovoid 2 years ago

============================================== @ İtiraflarım @ Lev Tolstoy ============================================== Ortodoks inancının beyanı, itirafları, eskiden de olduğu gibi kendini beğenmişliklerinden gözleri dönmüş, bağnaz, zalim, ahlaksız insanların arasında gerçekleşiyordu. Diğer yandan zeka, onur, dürüstlük, iyi huyluluk, ahlak genellikle inançsız olduklarını söyleyen insanlarda görülüyor. #…devamı

diovoid 2 years ago

============================================== @ 1984 @ George Orwell ============================================== Neden gerçekten önemli sorunlar söz konusu olduğunda böyle haykıramıyorlardı? # syf: 81 ×××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××× Parti'nin dünya görüşü, onu hiç anlayamayan insanlara çok daha kolay dayatılıyordu. [...] Her şeyi yutuyorlar ve hiçbir zarar görmüyorlardı çünkü…devamı============================================== @ 1984 @ George Orwell ============================================== Neden gerçekten önemli sorunlar söz konusu olduğunda böyle haykıramıyorlardı? # syf: 81 ×××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××× Parti'nin dünya görüşü, onu hiç anlayamayan insanlara çok daha kolay dayatılıyordu. [...] Her şeyi yutuyorlar ve hiçbir zarar görmüyorlardı çünkü tıpkı bir mısır tanesinin bir kuşun bedeninden sindirilmeden geçip gitmesi gibi, yuttuklarından geriye bir şey kalmıyordu. # syf: ? ×××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××× Özgürlük iki kere iki dört eder diyebilmektir. Buna izin verilirse, arkası gelir. # syf: 92 ×××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××× "Güncene 'Özgürlük, iki kere iki dört eder diyebilmektir' diye yazdığını anımsıyor musun?" diye sordu. "Evet", dedi Winston. O'Brien, başparmağını kapatarak sol elini tersinden Winston'a gösterdi. "Kaç parmağımı görüyorsun, Winston?" "Dört." "Peki, Parti dört değil de beş diyorsa, o zaman kaç?" "Dört." # syf: 269-270 ×××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××× "... Kimsenin iktidarı sonradan bırakmak amacıyla ele geçirmediğini biliyoruz. İktidar bir araç değil, bir amaçtır. Kimse devrimi korumak için diktatörlük kurmaz; diktatörlük kurmak için devrim yapar. Zulmün amacı zulümdür. İşkencenin amacı işkencedir. İktidarın amacı iktidardır. Şimdi anlamaya başladın mı beni?" # syf: 284 ×××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××× "... İlk kavraman gereken de, iktidarın ortaklaşa bir şey olduğu. Birey ancak birey olmaktan çıktığı ölçüde iktidar sahibi olabilir. ... Kavraman gereken ikinci şey de, iktidarın insanlara hükmetmek olduğu. Bedenlere hükmetmek, ama en çok da zihinlere hükmetmek." # syf: 285

diovoid 4 years ago

Boş Koltuk

J. K. Rowling

2 Gönderi

Vaov. Tek kelimeyle, vaov. J.K. Rowling'in bir kasaba hakkında olan, yetişkinlere yönelik kara mizah romanı. Tanımını kısaca bu şekilde yapabiliriz sanırım. Peki, bu kitap gerçekten bu kadar mı? Cevap kimilerine göre "Evet." olabilir çünkü tahmin ettiğimden daha ağır bir kitap.…devamıVaov. Tek kelimeyle, vaov. J.K. Rowling'in bir kasaba hakkında olan, yetişkinlere yönelik kara mizah romanı. Tanımını kısaca bu şekilde yapabiliriz sanırım. Peki, bu kitap gerçekten bu kadar mı? Cevap kimilerine göre "Evet." olabilir çünkü tahmin ettiğimden daha ağır bir kitap. Kesinlikle herkesin severek okuyabileceği, zevk alabileceği ya da akan bir kitap değil. Olay örgüsü son derece yavaş ilerliyor ve konusu son derece sıkıcı: Bir kasabanın belediye başkanı ölür ve kasaba halkı boşalan koltuğa geçmek için birbirleriyle yarışır. Bakın, ne kadar sıkıcı; insan yazarken sıkılıyor... Şimdi yukarıda sorduğum sorunun cevabına geri dönelim, benim için bu kitap bir şaheser sayılabilir. Böylesine sıradan, günlük bir konu bu kadar sıradan ve günlük işlenebilir gerçekten. Bütün roman resmen gerçek hayatın bir yansıması gibi. Karakterler gerçek hayatta tıpatıp bulabileceğiniz insanlar, olaylar aynı şekilde... Peki, o zaman bu kitabı bu kadar sıradışı kılan ne? Bence kesinlikle sıradanlığı. Rowling karakterleri ve olayları o kadar güzel planlamış ve bizlere aktarmış ki okurken resmen her bir karakterin yerine geçtim ve bizzat ben yaşadım. Kitapta zerre kadar yapmacıklık yok ve hatta kurgusal bir ürün olmasına rağmen kurgudan da eser yok. Diyaloglar, karakterler, tiplemeler ve olaylar gerçek hayatın mükemmel bir kopyası. Bence Rowling bayağı zor bir şeyi başarmış. Büyük bir çoğunluğumuz kendisini Harry Potter serisiyle ve kurduğu o fantastik dünyayla tanıyoruz ama Rowling'in bu eserinde yaptığı o dünyanın her şeyiyle ve tamamen zıttı. Sadece gerçek dünyada olabilecek bir konuyu işlemiş ve sadece gerçek dünyanın bir yerlerinde gerçekten var olan insanları anlatmış. Okurken dikkatimi cezbeden şeylerden bir tanesi diyaloglardı. Bir diyaloğu okuduktan sonra durdum ve düşündüm; bu insanlar şu an burada olsalardı birbirleriyle nasıl konuşurlardı, birbirleri hakkında ne düşünürlerdi? Kısacası Rowling'in yazdığından farklı bir şey tasarlamaya çalıştım çünkü sonuçta bu bir roman, bir kurgu; bir yerden gerçekliğin dışına çıkması lazım ama hayır, o diyalog tam olarak şu an karşımda olsalardı kuracakları cümleleri içeriyordu ve birbirleri hakkındaki düşünceleri de tıpatıp aynı olurdu. Bu muazzam bir şey. Okurken bunun farkına varınca kitaba eski düşüncelerimle bakamadım, her bir olayı/diyaloğu/kişiyi daha çok içselleştirdim ve gitgide, ayrı ayrı her birine daha çok bağlandım. Başta insan şöyle düşünüyor: "Yani ne olurdu şunu da yazmasan, ölür müydün? Ne kadar gereksiz bir detay..." ve evet, bu şekilde çok fazla detay var ama sonradan anladım ki karakterlerin sağlıklı gelişimi için bütün o detaylar gerekliymiş, aslında hiçbirisi boşu boşuna orada değilmiş. Romandaki bütün kahramanların ayrı ayrı hikayeleri var ve hepsinin gelişimi teker teker incelenmiş ve işi eğlenceli kılan tarafı, hepsinin gelişimi birbirine bağlı. Biri var olmadan diğeri de tam olarak var olamıyor. Bunun muhteşemliğini ilk üç yüz sayfada anlamıyorsunuz ama eğer sıkılmadan ve bıkmadan okursanız son üç yüz sayfa su gibi akıyor ve kendinizi hiç anlamadığınız, bilmediğiniz bir durumda bulacak olmanız kuvvetle muhtemel. Son olarak bu kitabın hak ettiği ilgiyi görmediğini düşünüyorum çünkü -bence- Harry Potter serisinin gölgesinde kalıyor. Böyle olmamalı, bu gidişat bir yerden değişmeli ve eğer sevgili dostlarım buraya kadar okuduysanız sıkılmadan emin olun bu kitabı da okuyabilirsiniz zira benim yazımdan daha sıkıcı değil.d O yüzden lütfen en kısa zamanda kendinize bu kitaptan bir tane edinin ve okumaya, anlamaya çalışın; sonra bana teşekkür edersiniz;) Teşekkürler arkadaşlar, bir başka yazıda görüşmek üzere, kendinize iyi bakın...

diovoid 5 years ago

Beyaz Zambaklar Ülkesi

Grigory Petrov

63 Gönderi

Evet, ilk defa bir eleştiri/inceleme yazısı yazarken kalbim heyecandan çarpıyor. Doğrusu söze nereden başlamam gerektiğinden emin değilim. "Beyaz Zambaklar Ülkesinde", Grigoriy Petrov'un Finlandiya'nın kurtuluşunun ardından ülkede yapılan reformları anlatan eseri. Dikkat edin, ülkenin kurtuluşundan bahsetmiyor; ülke bağımsızlığını kazandıktan sonra ülkede…devamıEvet, ilk defa bir eleştiri/inceleme yazısı yazarken kalbim heyecandan çarpıyor. Doğrusu söze nereden başlamam gerektiğinden emin değilim. "Beyaz Zambaklar Ülkesinde", Grigoriy Petrov'un Finlandiya'nın kurtuluşunun ardından ülkede yapılan reformları anlatan eseri. Dikkat edin, ülkenin kurtuluşundan bahsetmiyor; ülke bağımsızlığını kazandıktan sonra ülkede yapılan yenilikler, düzenlemelerden bahsediyor. Bence bu önemli bir nokta. Çünkü her ülkenin kurtuluşunu anlatan en az bir eseri vardır ancak bağımsızlık kazanıldıktan sonra ne yapıldığından, ne yapılması gerektiğinden bahseden çok eser yoktur. İşte bu yüzden bu kitap bir ders kitabı niteliği kazanıyor. Yani öylesine okunacak bir roman değil, her bir paragrafının üstüne oturup düşünmeli, not tutmalı ve kendimize pay çıkartmalıyız. Kitaba başlamadan önce özellikle Finlandiya'dan bahsettiğini bilmek biraz ön yargı oluşturmuştu bende. Ama okurken bütün ön yargılarım yok oldu. Evet, yalnızca bir ülkenin adı geçiyor: Finlandiya'nın ama Petrov bütün dünyaya sesleniyor. Finlandiya yalnızca bir örnek, model. Petrov'un anlatmak istediği ise bambaşka. Zaten kitaptaki olay ve kahramanların bazıları da kitabın hem ön hem son sözünde bahsedildiği gibi pek objektif değil, aslını yansıtıp yansıtmadığı kuşkulu. Ancak bunların hiçbirisinin bir önemi yok ve dediğim gibi Finlandiya yalnızca bir örnek. Petrov'un asıl amacı milletleri uyandırmak, onun deyişiyle bizleri "hayat mimarları" haline getirmek. Kitap bölümlere ayrılmış; yönetim, kışla, din adamları, köylüler, eğitim gibi. Yani önemli olan bütün konu başlıkları tek tek ele alınıp incelenmiş. Bu durum karmaşıklığı önlüyor ve değinilmemiş bir nokta bırakmıyor. Her bölümde Petrov'un son derece açık, duru, akıcı ve coşkulu olan üslubunu görebiliyoruz. Petrov, bu üslubuyla gerçekten insanı ele geçiriyor. Ayrıca herkesin anlayabileceği çok sade bir dil kullanması da anlaşılmamayı engelliyor. Her bölümde konu ile ilgili örnekler, hikayeler vs. olması anlatılanı desteklemiş ve bu sayede okurun üstündeki etkisini de güçlendirmiş. ### Kitaptan bir alıntı paylaşmak istiyorum: " ... 'Ben kitabımı savunmuyorum. Fakat neden böyle bir kitap yazdığımı ve yeni baskıları sırasında neden düzeltmeler yapmadığımı ortaya koymak için kitabın tarzı ve amacına dair bilgi vermek istiyorum. Ben romancı değilim, yazdığım kitap da sizlerin boş zamanlarınızda zevkle okuyacağınız türden bir kitap değil. Aslına bakarsanız, kendimi halkın veya toplumun öğretmeni olarak da görmüyorum. Ben bir haberciyim, halk kitlelerinin yetkili temsilcisiyim. Ödemediğiniz yüzlerce faturayla birlikte hayat tarafından size gönderilen biriyim.' ..." Bu paragrafı alıntılama sebebim hem yazarın üslubunu hem de amacını daha iyi anlatabilmek için. Kitabın tamamında aynı sade akış ve coşkulu sesleniş hakim ve amaç hiç değişmiyor: Halkı yüzlerce yıllık uykusundan uyandırmak. Bir alıntı daha paylaşmak istiyorum, beni en çok etkileyenlerden birini: "Fikir ve düşünce emekçilerinin toplum tarafından anlayış görmesi bugün de nadir rastlanan bir durumdur. Hiçbir yeteneği olmayan sahtekarlar, kendini beğenmiş basit tipler, halk ve toplum için faydalı olan her türlü büyük girişime-politikaya, basına ve toplumsal faaliyetlere utanmadan, vicdansızca ve çekinmeden sızmak, bu çalışmalarda yer almak isterler. Onlar politikayı ve halkın hayatının iyileştirilmesi için yapılan çalışmaları vurgun, haksız zenginleşme ve kişisel yükselme aracı olarak kullanırlar. ...Bulundukları yerlerde hayatın mimarları ve halkın hizmetkarı olmak yerine, zamanlarını tembellik yaparak geçiriyorlar. ...En kötüsü ise halkın bekası için çalışmak isteyenlerin tekerine çomak sokarlar. ..." Evet, Atatürk neden bu kitabın okul müfredatına konulmasını istemiş net bir şekilde görebiliyoruz. Herkesin okuması gereken, evrenselliğini hiçbir zaman yitirmeyecek ölümsüz bir eser. Henüz okumadıysanız bir an önce okuyun. Okuduğunuz için teşekkürler.