(@) - Raf

drkran 7 months ago

Selamlar... Tanzimattan bir eser daha. Edebiyat dünyasına yeni yeni adımlar atıldığı daha doğru bir tabirle edebiyatımızın emekleme döneminden merhabalar... Okuması ve şairane üslubü ile beğendiğim bir yazardan ortalama bir eser diyeyim kısaca. Çünkü yine dram var. Toplum olarak çok seviyoruz…devamı

drkran 7 months ago

Kapıların Dışında

Wolfgang Borchert

11 Gönderi

Selamlar... Uzun zaman sonra çok güzel diyebildiğim bir eserle daha burdayım... Yalnızca 2 yıllık bir yazım serüveninin meyvesi olan bu kitap yazarın yaşamından da kesitler barındırmakta. Savaşın ne denli yıkımlara neden olduğunu gözler önüne seriyor ve bunu yazan kişi daha…devamıSelamlar... Uzun zaman sonra çok güzel diyebildiğim bir eserle daha burdayım... Yalnızca 2 yıllık bir yazım serüveninin meyvesi olan bu kitap yazarın yaşamından da kesitler barındırmakta. Savaşın ne denli yıkımlara neden olduğunu gözler önüne seriyor ve bunu yazan kişi daha 26 yaşında falan... İşin acı kısmı ise eseri ölümünden bir gün sonra sahnelenmesi... Bu noktalar dahi eserin kalitesini haykırıyor bizlere. Son zamanlarda okuduğum en anlamlı şavaş karşıtı eserdi... Kitabımızda ikinci dünya savaşının acı gerçeklerini gün yüzüne çıkarıyor. 3 yıllık Sibirya esaretinin sonunda ülkesine toprağına dönmesi ile başlıyor. Ama gelip gördüğü şey bıraktığı dünya asla değil... Artık ne evi kendisine ait ne ailesi ne de karısı... O ki büyük adamların! iki dudağı arasında ailesinden kopup hiç bilmediği diyarlara hiç aklında olmayan ülküler ile yola çıkan bir genç. Ne bir ihtirası var ne de hırsı yalnızca gitmek zorunda kalan bir yurttaş. Giderken onu alkışlayan gözleri ışıldayan halk döndüğü zaman en acımasız yüzünü göstermekten geri durmuyor... Evet savaş kötüdür. Ölümler, yaralananlar, kaybolanlar, yitip giden ömürler ve dönüşünde kapıların dışında kalan bir sürü insan... Büyüklerimden dinlediğim hikayelerde bizim de böyle acı tecrübelerimiz mevcut. 5 yıllık seferberlik dönüşü köyüne gelen bir büyüğümüzün karısını başka bir adamın evinde görmesi ve köyü terketmesi anlatılır daima aile meclisinde. Ona verilen tek bir cevap vardır "Biz seni öldü zannettik" oysa asıl öldüren bu cümledir onu. Köyüne toprağına küstüren ve o diyarları terkettiren asıl bu kötülüktür... Kitapta aynen böyle oluyor. Yardım çabaları yeniden hayata başlama çabaları her adımda ölüme kapı aralıyor. Onu bu harbe sürükleyenler umursamaz, iş verenler korkak, insanlar acımasız bu topraklarda hatta dünyada... Bu kitabı da en çok her fırsatta savaş çığırtkanlığı yapan insanlar okusun. İnsanlara toz kondurmayan polyannalacılar okusun. Okusun ki bu dünyanın kirli ve acımasız olduğunu görsünler... Kitabımızda diyaloglar harika çok fazla karakter de yok kafa karıştıracak. Okuması gayet akıcı. Tanrı eleştirileri toplum eleştirileri çok güzel işlenmiş. Ve en önemlisi de o savaşların yıkımları çok güzel anlatılmış... Kitaplarla kalın. Bol okumalı günler dilerim

drkran 8 months ago

Tatar Çölü

Dino Buzzati

22 Gönderi

Selamlar... Sorgulamaya var mısınız? Belki de insanın en başta düzeltmesi gereken kendisidir. Gerçekten yaşıyor muyuz bu hayatı yoksa belirli bir düzen kurulmuş biz de bu çarkın parçası mı olmuşuz...? Bastiani kalesine yeni atanmış bir teğmenin gözünden bu uzak ıssız ve…devamıSelamlar... Sorgulamaya var mısınız? Belki de insanın en başta düzeltmesi gereken kendisidir. Gerçekten yaşıyor muyuz bu hayatı yoksa belirli bir düzen kurulmuş biz de bu çarkın parçası mı olmuşuz...? Bastiani kalesine yeni atanmış bir teğmenin gözünden bu uzak ıssız ve Tatar çölü manzaralı kalede insanın nasıl da dünyadan koptuğunu daha doğrusu koparıldığını okuyoruz. Ülkemizde de her memurun askerin başına gelebilecek hatta öğrencileri de buna katmak lazım kendini farklı bir coğrafyada bulmak alışılmadık bir durum değil... Ama burada kale de subaylar da işin görünen yüzü. Arka planda ise günlük rutinlerinde kaybolan insanları görmemizi istemiş yazar. Hergün aynı günü yaşayan insanların bir ömrü nasıl heba ettiklerimi görmemizi istemiş. Oysa oradaki kale bizim elimizi kolumuzu bağlayan düzenin ta kendisi. Diğer insanlar ile ilişkilerimiz sosyal fobilerimiz... İsyan etmeyişler, baş kaldıramama ve risk almaktan korkma gibi konfor alanını bozmamak adına boyun eğmelerin sonucu geçen koca bir ömür tasvir edilmiş kısacası. İçten içe herkes bir aksiyon istese de aynı zamanda o aksiyondan korku da mevcut yüreklerinde.... Günümüzde dünü ile yarını arasında fark olmayan insanların sayısı artıyor. Her geçen gün bu kapitalist düzenin köleleri olan bizler "uyan çalış karnını doyur telefona bak uyu" rutinini ister istemez çekmek zorunda kalıyoruz. Her isyanımızda ya köleler bize laf ediyor ya da yukarılardan demir yumruk kafamıza iniyor. Yüzlerde gerginlik bakışlarda umutsuzluk gözlerde yorgunluk. Hep bir yarış var etrafta sürekli bir yere yetişme telaşı. Tadını almadan dünyanın tüm büyük makamlar sende olsa ne çıkar. Teğmen olarak başlayan kahramanımız da sürekli rütbe atladı ama sonuç elde var sıfır... Kitap vermek istediği mesaj gibi duragandı. Birşeyler oluyordu ama hiçbir şeyin değiştiği de yoktu. Bunun böyle olması beni sıksa da mesajı ve eleştirileri nedeniyle kendini sevdirdi bana. İnsanı düşünmeye sevk eden kitaplar bir sorgulama yaptıran kitaplar zordur çoğu zaman. Bu da öyleydi. Kitabı bitirince insan çaresiz bir şekilde şapkayı önüne koyup düşünüyor. Umarım uyuyanları uyandırır ve umutsuzları da yeni isyanlara yeni risklere teşvik eder... Bol kitaplı günler dilerim

drkran 8 months ago

Öteki

Dostoyevski

31 Gönderi

Selamlar... Uzun bir süre seni okumayacağımı söylemek isterim Dostoyevski. Yoksa kafayı yiyeceğim... Daha iyi bir anlatım olabilirdi belki de. Dün okusam başka yarın okusam başka bir hikaye kurabilirim kafamda. Bu kitabı da ancak Dostoyevski yazabilirdi zaten. Hikayemiz sıradan silik bir…devamı

drkran 8 months ago

Feniçka

Lou Andreas-Salome

12 Gönderi

Selamlar... Yeniden merhabalar... Daha önceden bir kitabını okuduğum ve tarzını beğendiğim bir yazardan başka bir eserle ve bana kalırsa kendi yaşamını içselleştirdiği eserle döndüm.. Erkek egemen toplumların kanayan yarası olan kadınların, geçmişte çekmiş oldukları sıkıntılar yadsınamaz. Ve ne yazık ki…devamıSelamlar... Yeniden merhabalar... Daha önceden bir kitabını okuduğum ve tarzını beğendiğim bir yazardan başka bir eserle ve bana kalırsa kendi yaşamını içselleştirdiği eserle döndüm.. Erkek egemen toplumların kanayan yarası olan kadınların, geçmişte çekmiş oldukları sıkıntılar yadsınamaz. Ve ne yazık ki günümüzde de o günlerden daha ileri değiliz. Bir toplumu kurtaracak olan güçlü kadınlar ve anlayış sahibi erkeklerdir... Kitabımızda özgürlüğüne düşkün ve sosyal baskının tüm tacizlerine direnen fikri hür bir Feniçka var. Güçlü, farklı ama ne olursa olsun dayanmak zor bazı şeylere. Yine de o bildiğini okumaktan geri durmayan biri. Diğer karakterimiz ise kadınları bir tık dahi olsa erkeklerden aşağı gören bir erkek. Feniçka ile felsefi sohbetlerinde ona tezler sunsa da Feniçka anında kendi yorumları ile antitezlerini çekinmeden yüzüne vuruyor. Bu muhabbetler oldukça kaliteli bir kitap okuduğunuzu hissettiriyor... Kitap bir roman ya da hikayeden çok psikoloji ve felsefi bir kitap bana kalırsa. Yeri geldiğinde bazı cümleler üzerinde düşünmeye sevk eden, ayrıntılı değerlendirme isteyen sözler mevcut. Aşk sevgi bağlılık ve evlilik konusunda savunmuş olduğu fikirler dikkate değer. Özgürlüğüne kavuşmuş insanların sırf toplum baskısı nedeniyle evlilik kurumuna hapsedilmesi mutsuz yuvalara ve gergin sahnelere gebe olmakta... Kadınların kimsenin korumasına gerek duymaması gereken toplumlar oluşturmak yerine onu koruyacak erkekler ile evlendirilmesi inanın bu coğrafyanın en talihsiz taraflarından biri bana kalırsa. Bir erkeğin yaptığı her işi yapabilecek nitelikte olsalar dahi bir erkeğin özgürlüğü onlara çok görülüyor. Bunu yapan yine aynı toplum. Bunu yapan erkekler değil yalnızca, hemcinsleri de aynı şekilde bunu sürdüren güruhtalar... Sonunda ise her türlü bağımlılıklarından uzak yalnız kalması sanırım arzu edilen bir durum oldu Feniçka için... Okuması her ne kadar akıcı da olsa bazı cümleler ve diyaloglar üzerinde düşünmek gerekiyor. Bir fikir sunuyor bir cevap alıyor ve senden sorgulamanı istiyor yazar... Herkese keyifli okumalar... Bol kitaplı günler...

drkran 8 months ago

Monte Cristo Kontu (2 Kitap)

Alexandre Dumas

18 Gönderi

Selamlar... Muazzam bir eserden müthiş bir kurgudan herkese merhabalar... Normalde kalın kitaplara başlarken ister istemez gerilirim ama Dumas olunca hiç çekinmeden başladım. Nitekim aktı gitti kitap elimden. Bir yandan sonunu merak ederken diğer yandan hiç bitmesin istediğim bir kitap oldu...…devamıSelamlar... Muazzam bir eserden müthiş bir kurgudan herkese merhabalar... Normalde kalın kitaplara başlarken ister istemez gerilirim ama Dumas olunca hiç çekinmeden başladım. Nitekim aktı gitti kitap elimden. Bir yandan sonunu merak ederken diğer yandan hiç bitmesin istediğim bir kitap oldu... Öncelikle nereden nereye geldik diyebilirim. Başlarda genç bir denizci olan Edmond Dantes'in başından geçenlere yıllar boyunca şahit oluyoruz. Her sayfa da yeni bir merak alıyor bizleri. Neler olacak diye diye sonuna geliyoruz bir çırpıda kitabın... Kitapta her duygu mevcut. Aşk entrika açgözlülük hırs ve dahası. Karakterler çok olsa dahi pek de birbirine karıştırılacak durumları yok. O nedenle okuması gayet akıcı yer yer duygulandıran yer yer mutlu eden yerleri ile tüm hazları yaşatan bir eser. Daha doğrusu başyapıt... Kurgu konusunda başta bir düğüm atıyor yazar ilerleyen bölümlerde karşına çıkarıp şaşırtıyor insanı. Bu yönü açıkçası sevdiğim yanlardan biri. Kısa kısa bölümler ile her karaktere ayrıntılı değinmesi onun gözünden de değişen durumların değerlendirilmesi de gayet iyi oluyor. Her karakterin bir sonu olması boşta bir olay bırakmaması diğer bir sevdiğim yanı... Baş kahramanımıza gelirsek ne mükemmel bir adamsın diyebilirim kendisine. Bunca acıya dayanıp sonrasında böyle düzgün karakterde kalabilmek ve hatta yaşayabilmek büyük cesaret ister ve de saygıyı hak eder. Kusursuz planlar ve korkusuzca mücadele ile okuma listemdeki baş karakterler arasında en önlerde yerini aldı... Keşke dediğim yerler de oldu aslında ama kitabın güzelliğinden o konulara değinmek gereksiz olacak... Fransız edebiyatı işte her ülkeden her edebiyattan güzel bana kalırsa. Tüm duyguları diyaloglar arasında yansıtıyorlar... İçeriği hakkında detay vermek istemem çünkü bu büyük ve de güzel maceranın tadını kaçırmak istemem ama herkese tavsiye ederim. Kısaltılmış özet metinlerden ziyade tam metni okuyun derim... Herkese keyifli okumalar. Bol kitaplı günler dilerim...

drkran 8 months ago

Ermiş

Halil Cibran

114 Gönderi

Selamlar... Gelelim okuması yorucu anlattıkları kişiden kişiye farklı algılanan şair ressam filozof bu toprakların evladı olan Halil Cibran'a Evet okuması beni ne kadar yorsa da severim bu adamı okumayı. Ki bu kitabı yıllar öncesinde okumuş ve muhteşem bir yapıt diye…devamıSelamlar... Gelelim okuması yorucu anlattıkları kişiden kişiye farklı algılanan şair ressam filozof bu toprakların evladı olan Halil Cibran'a Evet okuması beni ne kadar yorsa da severim bu adamı okumayı. Ki bu kitabı yıllar öncesinde okumuş ve muhteşem bir yapıt diye düşünmekteydim. Ta ki yıllar sonra yeniden okuyunca birşeylerin değiştiğini söyleyebilirim... Değişen kitap değil elbet benim. O zamandan bu zamana kitapta aradığım esintiler ve de benim buna bakış açılarım yıllar içinde çok değişmiş. Mesela eskiden böyle şairane uslüba bayılırdım. Şu an bakıyorum da daha realist natüralist olmuşum. Romantizm kırıntıları beni yoruyor artık... Kitaba gelirsek baş karakterimizin, daha doğrusu tek karakterimiz desek yeridir, artık bulunduğu coğrafyadan ayrılması gerektiği için o toplum ile vedalaşması üzerine kurulu. Tabi toplum içinde çok sevilen bir kişi olduğu için de bu kolay olmuyor. Herkes bir konuda son defa da olsa ondan fikirlerini soruyor o da hepsini sabırla dinleyerek yol gösterici bir eda ile aşktan evliliğe çalışmaktan tembelliğe çok fazla konuda bildiklerini anlatıyor. Son derslerini veriyor... Ama ben işte bunu sevmiyorum. Hopp nerden çıktı ya bu demeyin gerçekten bu bana demagoji geliyor artık. Çünkü şöyle okuyunca anladım ki bir sürü şeyin altını çizmişim. Hepsi çok güzel ve de çok derin anlamlar barındıran cümleler mevcut. Sayısız alıntı yapılabilir ki ben de yapmışım zamanında. Bir insana faydalı olmak amacıyla bir bilgi verme hadisesi üzerine yapılan konuşmalarda açıklayıcı ve net olunmalı bana göre. Dinlerde de bunu savunuyorum. Bir kainat kanunu niteliğinde bir kitap varsa bunu her düzeyden insanın anlayabilmesi ve rahat bir şekilde farklı anlamlara yormayacak şekilde idrak edebilmesi gerektiğini düşünüyorum. Bazı cümleleri okudum şiirsel ve de duygu dolu ama dışı güzel jelatinle paketlenmiş basit ürünler gibiydi. Bazı cümlelerine diyecek birşey yok ama ben okudum anladım başkası anlayabilecek mi ya da tam tersi onun gerçek manasını kavradığı bir şeyi ben yanlış anlayabilir miyim. İşte sorun da burda başlıyor... Belki de yazar buna bir eleştiri de sunmuş olabilir ama şair milleti pek sanmıyorum illa süsleyecek... Neyse devam edelim. Öğütler nasihatler net olmalı bana kalırsa. İnsanı düşündürüp kendi doğruyu bulması da denenebilir bir yöntem olmasına rağmen burda ya da kutsal kitaplarda bu bana kalırsa olmamalı... Bunun bana kalırsa en güzel örneği Veda hutbesi'dir. Çünkü nettir çoğu yerinde. İnsanlara birşeyler verirken en kalifiye olana göre vermek diğerlerine haksızlık ama tam tersi durumda en zayıfına göre vermek aklı selim insanlar için pek kayıp sayılmaz bu durumda. Çünkü yaşamak için nasihatler insanların birbirine karşı tutum ve davranışlarını düzenleyen kurallar olarak geliyor günümüze. O nedenle basit ve anlaşılır olması şart... Burda eleştirim kitaba ya da yazara değil. Kendi beklentim bu olması nedeniyle bir serzeniş benimkisi. Yoksa şaire kalemi ver dünyayı yerinden oynatır. Sanatını konuşturur. Kitap akıcı olmasına rağmen her cümlede düşündürücü olması nedeniyle ağır bir kitap. Cümlelerin güzel olması altını çizmeyi seven arkadaşlar için bulunmaz bir fırsat. Kitabın hepsini çizmek zorunda kalabilirler hatta... Kitaba ve yazara diyecek sözüm yok. Kalite konu muhteşem ama yöntemi sevmediğim için benden geçer not alamıyor. Meczup kitabında okuduğum kısa hikayelerden bir mesaj çıkarmak güzeldi. Ama burda bir nasihatler kitabında da mesajı benim çıkarmaya çalışmam yöntem itibariyle saçma geliyor bana... Neyse daha da söylenecek şey kalmadı sanırım. Herkese keyifli okumalar. Kitaplarla kalın...

drkran 8 months ago

Çingene

Ahmet Mithat Efendi

4 Gönderi

Selamlar... Yine ortadan kaybolduğum bir dönemin sonunda Türk edebiyatının yazı makinesinden bir eserle merhabalar... Ne zormuş dünyanın gürültüsüne dalıp bir yandan da kitap okuyup bu çirkin dünyadan kurtulmak. İzin vermiyorlar bir an olsun dahi kurtulmaya... Bir yandan da gecenin bir…devamıSelamlar... Yine ortadan kaybolduğum bir dönemin sonunda Türk edebiyatının yazı makinesinden bir eserle merhabalar... Ne zormuş dünyanın gürültüsüne dalıp bir yandan da kitap okuyup bu çirkin dünyadan kurtulmak. İzin vermiyorlar bir an olsun dahi kurtulmaya... Bir yandan da gecenin bir yarısında hayatında medeniyet görmemiş insanların eğlencesine maruz kalmak. Herşeyinle soğutuyorsun be Türkiyem... Neyse kitaba gelelim. Gelmesine gelelim ama değişmeyen şeyleri gördükçe canım da sıkılıyor. Bu tür osmanlı son dönemini okurken o zamanların sosyolojik olayları ilgimi daima çeker. Neydik ne olduk demek isterim ama değişmeyen toplumu gördükçe her zerresinde kırılır ümitlerim... Zenginliği ve kendi dünyasıyla yaşayan bir grup var ki bunlar cahil bırakılan toplumdan ayrı, bilgi düzeyleri yüksek, hayat kaygıları olmayan, günleri zevk sefa ile geçen bir topluluk. Diğer yanda ise bir Çingene kız... Çingeneler bu güne kadar araştırdığım bir topluluk değildi. Hatırlarım çocukluğumda çalışmak, birşeyler satmak için gelirlerdi ve onlara karşı bende daimi bir korku vardı. Ya da toplum olarak çocuklara bu şekilde yansıtılmıştı. Hindistandan dünyaya yayılan bir topluluk olduğunu da şimdi öğrendim. Enteresan bir kültür ile topraklarımızda harmanlanmış bu topluluk bana bizden gelirdi hep. Hiç uzak diyarların evlatları olduğunu düşünmemiştim. Öğrendik işte yeni birşey... Hayatımıza müdahil olmayı seven, annesinden atasına, dostundan toplumuna herkesin bir yargısı var insan hayatı üzerine. Kimse de bunlara sanane diyemiyor. O zaman da aynı şimdi de aynı. Toplumumuzda ve de dünyada illaki ön yargılar mevcut. İllaki bir kulp bulunur bir çamur atmak için. Zaten tanışırken dahi ilk nerelisin diye sormaya alışmış toplumuz. Haa oranın insanı şöyle olur diye hemen yapıştırırız yargımızı... Değişir mi bilmem. Ama değişmeyeceğini söylemek zor değil. Kitabımız da böyle bir hikaye ile devam ediyor. Bir yanda bir beyzade diğer yanda bir Çingene kız. Beyzade önce alıyor kızı oturmasını kalkmasını öğretmek ile başlayıp bir elit kadın yaratıyor. Ama gel gör ki aslı çingene olunca isterse pür i pak olsun yapıştılan etiket her zaman karşısına çıkıyor... Kitabın anlatış akış tarzı klasik Ahmet mithat eserlerinde olduğu gibi. Yeni yeni adım atmaya başlayan edebiyatımızın ilk ürünleri olduğunu belli ediyor. Konu itibariyle bu şekilde devam eden kitabın klasik bir sonu da gelecekte yeşilçam eserleri olarak devam edecek klasik anlatımızı şekillendiriyor... Ama bizi bize anlatan bir eser. Okuma konusunda zorlandığım bir dönemde kitap bitirmenin okumaya destek sunacağını düşünerek elime alıp iki saatte bitirmek güzeldi. Beklentimi tamamiyle karşılayan hatta beklentimin dışına bir an olsun çıkmayan bir kısacık eserdi. Güzel de bir eserdi... Herkese keyifli okumalar. Kitapla dolu günler dilerim...

drkran 9 months ago

Pinokyo

Carlo Collodi

13 Gönderi

Selamlar... Çocukluğumuza dönelim biraz da. Eskiden yalan söyleyince burnu uzayan Pinokyo vardı. Şimdi ise yalan söyleyince yüzü dahi kızarmayan insanlar var her yerde... Belki de Pinokyo denince aklıma gelen tek şey uzayan burnuydu. Oysa o daha fazlasıymış. Afacanlığına diyecek laf…devamı

drkran 9 months ago

Dorian Gray'in Portresi

Oscar Wilde

27 Gönderi

Selamlar... Nasıl başlanır ki bu kitaba. Şey pardon kitap mı dedim. Kitap olarak tanımlamak biraz hafif kalıyor bu eseri... Bu kitap içerisinden her okuyanın farklı bir şey çıkarabileceği derecede yoğun bir eser. Güzel cümleleri seven okuyucuların çok sayıda cümlenin altını…devamıSelamlar... Nasıl başlanır ki bu kitaba. Şey pardon kitap mı dedim. Kitap olarak tanımlamak biraz hafif kalıyor bu eseri... Bu kitap içerisinden her okuyanın farklı bir şey çıkarabileceği derecede yoğun bir eser. Güzel cümleleri seven okuyucuların çok sayıda cümlenin altını çizebileceği cümleler ile dolu. Fikir arayan sorgulayan filozof beyinlilerin sorgulamalarını zirveye çıkaracak bir eser... Çok övdüm sanırım kitabı. Ama ne yapayım bu kadarını ben de beklemiyordum. Çok kişiden duydum okumalısın diye. Bekledim bekledim ve ilk denemem de üç beş sayfa ilerleyince sıkıldım. Aslına bakarsak olay örgüsü oturana kadar sabırsızlandığım için başlarda her kitapta sıkılırım. İlk denemem de zamanı değil dedim bıraktım. İyi ki o kafayla okumamışım. Neyse yeniden deneme zamanı diyerek beynimin en sakin zamanını bu kitaba ayırdım. Ve en doğru işi yaptığımı söyleyebilirim... Neden mi? Her yaşanmışlık, iyisiyle kötüsüyle, bize benliğimize bir işaret bırakır. Tecrübe diye geçeriz belki ama daha fazlasıdır. Biri çıkar gelir gülüşümüzü soldurur. Başkası artık daha sinirli biri yapar bizi. Gözler bakışlar saçlar ifade her şey değişir. Kalbi yüzüne vurmuş denir ya hani onun gibi... Aşk ne garip öyle değil mi. Kimisine aşkı uğruna dünyanın en harikulade portresini yaptırır. Kimisi ise aşkı bulunca eli ayağı dolaşır. Her zaman yaptığı şeyleri aşktan sonra yapamaz olur. Nitekim ikisini de çürütür o ayrı... Ve her zaman bir akıl hocası vardır etrafta. Daha sen tavsiye istemeden bilmişlikle konuşur. İki dakika dinlesen sana yanlış olduğunu bildiğin şeyleri doğru diye yutturur. Öyle de zekidirler. Süslü cümleler ile manipülasyon yapmak onların sanatı olmuştur bu dünyada... Bazen düşünüyorum da ben de mi böyleyim diye. Artık kimseye tavsiye vermeyeceğim... Dorian gray gelelim sana. Yaşamak için bu kadar heves ve de güzellik sende olsa da olgunlaşmadan hayat insanı istemediği yere sürükler. Her ne kadar yüreğin o denli acımasız olmasa da başlarda. İçinde ki narsist ruhu ve de kibrini yüzünden okuyoruz. Pardon portenin yüzünden. İşin ilginç yanı sen de okuyorsun. Görüyorsun ama mücadele etmek yerine daha da batıyorsun. Oysa bu ne büyük bir şans olabilirdi. O portre yaşlanmıyordu. O senin ruhunun karanlığını yüzüne haykırıyordu... Okurken öyle ters köşeler oldum ki. Bazen inanamadım. Kitabı kapatıp yok ya yapmaz bunu dedim. Ne olursa olsun ben de toplum gibi aldandım... Çok dersler çıkar bu kitaptan çok. İşte en basiti yukarıda da söyledim. Tavsiye vermeyeceğim mesela. Başka bir insanın hayatını yaşamasında etkim olmasın. Başkasının hayatına müdahale bu. Bana kalırsa insan kendi kendine yetmeli. Kendini bilip kendi ile barışıp mücadeleyi verebilmeli. Belki garip gelecek. Ama Lord Henry bazı cümlelerinde haklıydı. Benim verdiğim tavsiye kişinin hayatında yeni bir yol yaratırsa kendi benliğinden kopup benim doğru ya da yanlışım ile ilerler. Bu bir insan için çok fazla ve bu hak kimseye ait olmamalı... Lord Henry... Ne diyeyim ki süslü cümleler arasında haklı bulduğum o kadar çok cümle vardı ki. Evlilik yaşama gençlik erkekler kadınlar üzerine sözlerinde haklılık payı var. Kitabı okurken onlu bölümler gelse de yine neler söyleyecek ve beni düşündürecek diye bekleyip durdum. Çünkü öyle bir cümle söylüyordu okurken durup düşünüp doğru ya da yanlış diye fikir süzgecimden geçiriyordum. İnanılmaz keyifli bir serüvendi onu okumak... Basil'den bahsetmedim çünkü bu saflığa diyecek söz bulamıyorum. Bir aşk bu. Her daim onun iyiliğini düşünmek başka söz ile ifade edilemez... Ve en muhteşem kısmı ise kitabın başında geçen bir cümleyi kitabın sonunda çok iyi bir şekilde kullan. Bazı kitapların başında ilk cümlesi güzeldir ya. Bu kitap için de sonu en güzel şekilde bitirmiş yazar... Neyse işte son zamanlarda okuduğum en en en etkileyici kitaplardan biriydi diyebilirim kısaca. Okuyacak olanlara bol düşünceli sorgulamalı okumalar dilerim... Korkmayın yaşamaktan. Gençlik bunun için var. Ve de korkmayın büyümekten tek bir şartla. Arada durup yüzünüze bakın. İnanın çok şey anlatır. Dünü, bugünü anın çekinmeden çünkü yarın için umutlar ordan yükselir... Bol okumalı günler dilerim