(@) - Raf

10/10 Bir insan sırf önceki hayatını unutturmamak,çöküşünü belli etmemek için ölüme gitmek ister mi? Normal şartlar altında buna hepinizin hayır diyeceğinden eminim ancak Madame de Pride tam da buna evet diyecek biri. Madame de Pride davetlerden davete koşan, çoğu kadının…devamı10/10 Bir insan sırf önceki hayatını unutturmamak,çöküşünü belli etmemek için ölüme gitmek ister mi? Normal şartlar altında buna hepinizin hayır diyeceğinden eminim ancak Madame de Pride tam da buna evet diyecek biri. Madame de Pride davetlerden davete koşan, çoğu kadının imrenerek baktığı saygı değer bir hanımefendiydi. Bu özelliklere nazar değmiş(!) olmasından dolayı bir anda sarayı terk etmesi gerekir ve asıl çatışma buradan sonra başlar. Madame de Pride bir zamanlar şehrin güzide prenseslerinden biriyken sabah masasına bırakılan bir mektup ile sarayı terk edip kendi mülkü olan Courbepine Malikanesine gitmesi emredilir. Aslında bulunduğu konumu bırakmak istemez ama gitmek zorunda olduğunun farkındadır zira birileri bunu öğrenirse insanların nezdinde itibarının düşeceğini düşünmektedir. Bu sebeple Cauebepine'e yani kendi arazisine gider ve orada yaşamaya başlar, başlarda düşündüğü kadar kötü olmadığını fark eder ve eğlenmeye başlar ancak eskiden yaşadığı saraydan şimdi buraya gelmesi, attan inip eşeğe binmekten farksızdır. Sarayın dinamikliğini, kargaşasını özlediğini fark eder ve halihazırda yaşanmakta olanları öğrenmek için bir mektup yazar ancak bu mektuba itibar edilmez hatta bir yanıt bile verilmez. Daha sonrasında artık yalnız olduğunun farkına varır ancak bunu kabullenemez çünkü o ki Madame de Pride'dir ve yaşamakta olduğu bu hayata mahkum olup böylesine hazin bir sonu istemez. O bedbaht durumdan, o yalnız malikaneden kaçmak için ölümü kurtuluş olarak görmeye başlar ve bunu fark etmesi ile çöküşü başlamıştır ancak hala bunu kabul edemez çünkü kibirli aynı zamanda pimpirikli bir insandı. Ne olursa olsun eski hayatına geri dönmek ister ve bunun için onlarca davet düzenler. Bu davete dünyanın bir çok noktasından katılımcı gelir ve bununla beraber Madame de Pride'nin eski hâline döneceğine dair umutları artar. Ancak tabii ki düşündüğü gibi olmaz çünkü ne o eski alımlı kadındı ne de etrafındaki insanlar ona hayrandı. Yalnızlık buhranına girmesi de kolay olmuştu hâliyle. Fark etmişti ki eskiden yalnız hissetse bile etrafında onu seven, en azından gururunu okşayan insanlar vardı. Şimdi ise kalabalığın içindeki yalnızlığı simgeler hâle gelmişti. Öylesine bir değişim geçirmişti ki artık aşık olmayı bırak, aşkı satın bile alamayacak hale gelmişti. Hayat tam bu noktada gerçekleri yüzüne vurmuştu. Dediğim gibi oldukça kibirli biri olan Madame de Pride hâlâ bu olanları gururuna yedirememiştir ve son olarak insanlara bir oyun oynamaya karar verir. Bu oyun için gecelerini gündüzlere katar ve oyunu hazırlar. Oyunu sunduğunda insanlardan aldığı o tepkiler bile bu oyunu gerçeğe dökmesi için bir sebepti. Oyunu gerçekleştirirken onca çaba ile hazırladığı o muntazam,minik tebessüm insanlar onu bulduğunda korkutucu bir şekle bürünür çünkü Madame de Pride ölmüştür. Ancak seyirciler bu olaydan ziyade sihirbazın yeni numarasıyla daha çok ilgilenmiştir. İşte böyle hazin bir sona, böylesine acı bir ölüme sahip olur Madame de Pride. Kitabı özetlediğime göre kendi düşüncelerimi anlatmaya geçebilirim. Klasik Zweig ve her zamanki gibi mükemmel bir eser. Okurken insana 'ben neden yaşıyorum?' sorusunu sordurtan, kendi hayatını sorgulamasını sağlayan bir şaheser. Bu eseri okurken anladığım şey hayatta önceliği kendimize vermemiz zira insanlar için bir süre konuşulup daha sonrasında önemini yitirecek birkaç konuşma konusundan ibaretiz. Kitabı defalarca okuduğumdan dolayı okumanızı kesinlikle öneriyorum(ki okumayan kaldı mı?)benden bu kadar şimdi beğendiğim alıntıları yazayım. 🎭 “Gerçekleşmesini dilediği şan, ölümüyle zorla elde etmek istediği ölümsüzlük adının yanından geçip gitmişti.” 🎭”Halihazırda hayatta olan ve insan isteyen sadece bir geceliğine çevresinde insan isteyen kadına, ölüler çoktan el uzatmıştı.” 🎭 “Aslında sırf insanların yokluğunu çektiği için kendisini ölümün kollarına atmıştı, küçücük bir komediyle kolaylıkla kandırılabilen bu aklı noksan insanların...”

efulim 9 months ago

İvan İlyiç'in Ölümü

Lev Nikolayeviç Tolstoy

69 Gönderi

10/10 Bir insanın ölüm ile yüzleşmesini sağlayan bu eser, Tolstoy’un yaşamının son döneminde ortaya koyduğu yeni ahlak anlayışının da ilk örneklerinden biridir. Ivan İlyiç’in Ölümü Tolstoy’un bir mektubunda belirttiği gibi sıradan bir adamın, sıradan ölümünün kendi gözünden tasviridir. Aslında kitabın…devamı10/10 Bir insanın ölüm ile yüzleşmesini sağlayan bu eser, Tolstoy’un yaşamının son döneminde ortaya koyduğu yeni ahlak anlayışının da ilk örneklerinden biridir. Ivan İlyiç’in Ölümü Tolstoy’un bir mektubunda belirttiği gibi sıradan bir adamın, sıradan ölümünün kendi gözünden tasviridir. Aslında kitabın adından da anlaşılacağı üzere, kitap ilk olarak Ivan İlyiç’in cenaze haberinin dostlarına ulaşmasından ve cenazenin gerçekleştirilmesinden başlamaktadır. Cenazesinde gözyaşı döken tek kişi küçük oğludur. Karısı dul maaşını öğrenmeye çalışıyor,arkadaşları ölüm gibi talihsiz bir olayın yalnızca Ivan İlyiç'e özgü bir olgu olduğunu düşünerek kendilerini ilgilendirmiyormuş gibi davranıyorlardı. Hayata dair düşüncelerini derinleştiren şey küçük bir kaza sonucu oluşup gittikçe artan ağrılarıdır. Ivan her ne kadar olumlu düşünmeye çalışsa da çevresindeki insanların ona olan davranışları buna engel oluyordu. Ayrıca durumu da kimsenin umurunda değildi. 🕰️“Durumu kötüydü ve onun durumunun kötü olması doktorun da, başka herhangi birinin de umurunda değildi çünkü durumu kötü olan oydu.” Yatağa mahkum hâle gelen, ağrıları ile başa çıkamayan İvan İlyiç; içinde bulunduğu ve her şeyi yapması gerektiği gibi yaptığına inandığı yalan dolu yaşamının son saatlerinde ‘ölüm düşüncesini’ aklından çıkaramıyordu. Aslında bu eserde İvan İlyiç’in hayatını ve ölüme dair olan düşüncelerini okuyoruz diyebiliriz. Maddi durumu çok iyi olmasına rağmen sadece çocukluk anılarında gerçekten mutlu olduğunu fark eden İvan İlyiç hayatında yalnız olduğunun ve gerçekten yaşamak istediği hayatın bu olup olmadığı sorgulaması üzerisine hayatını düşünmeye başlaması, bizi de kendi dünyamızda, hayata yönelik sorgulamalar yapmamıza neden oluyor.Okudukça karakterin düşüncelerinden insanın hayata bakış açısını değiştiren, insanı kendi içinde sorgulamaya iten ve en önemlisi ölüm gibi bir sonun aslında beklenmedik bir şekilde kapıda durabileceği ile yüzleşiyor insan. Defalarca kez bu kitabı okuyan biri olarak hiç düşünmeden en az bir defa okumanız gerektiğini düşünüyorum.