(@) - Raf

Uzun zamandır izlediğim en güzel, kendimi en çok bulabildiğim filmlerden biri. 21 yaşımda, orta yaşlı bi karakterle kendimi bu kadar özdeşleştirmek istemezdim sanırım; o açıdan biraz vurucu oldu. Film varoluş sancılarıyla dolu ve izlerken bu filme bu isimden başka hiçbir…devamıUzun zamandır izlediğim en güzel, kendimi en çok bulabildiğim filmlerden biri. 21 yaşımda, orta yaşlı bi karakterle kendimi bu kadar özdeşleştirmek istemezdim sanırım; o açıdan biraz vurucu oldu. Film varoluş sancılarıyla dolu ve izlerken bu filme bu isimden başka hiçbir şey bu kadar yakışmazdı diye düşündüm: acı ve zafer. Kaybetmeden kazanılmıyor. Ne acı ne de zafer neredeyse hiçbir zaman baskın gelmiyor. Bir yerlerden kaybediyoruz, kaybettiğimiz şeylerin boşluğunu doldurmaya çalışırken fark etmeden kazandığımız şeyler bizi biz yapmaya başlıyor. İnsan bazen kaybettikleriyle kazandıkları eşdeğer olmayınca kendine yabancılaşıyor. Ve tüm bu çetrefilli arayışlar içinde yaş alıyoruz. Bir noktada insan büyüdükçe kendine benziyor. İçimizi gıcıklandıran tüm bu pürüzler azar azar işlenmiş ve hepsinin birlikte üstümüzde ne kadar büyük bir yük haline geldiğini buram buram anlatmayı başarabilmiş. Tüm duygular, bakışlarla beraber su gibi akıyor. Bu noktada Banderas’a hayran olmamak elde değil. Bir süredir bu kadar iyi bir oyunculuk izlememiştim. Yaşlanmaktan çok korkuyorum, büyüdükçe kaygıların geçeceğini düşünürken aslında tam tersi olduğunu fark ediyorum. Neredeyse hiçbir derdin, sancının bir yaşı yok. Zamanla anlıyor insan; her şey sadece şekil değiştiriyor ve alındığı için sorgulanan kararların sayısı artıyor istikrarla. Bir noktadan sonra insan hata yapmamak için en basit görünen kararlarda bile daha çok kafa patlatıyor. Kayıplar ve kazançlar fazlalaştıkça anlam bulma arayışı, çemberi büyütüyor. Film ise tüm bunların 2 saatlik bir anlatımı ve özeti. Replikler ve olaylardan ziyade her şeyi de Banderas’ın bakışları özetlemiş diyebilirim, vurucu noktası da burası. Çok güzel bi film bana kalırsa. Uzun zaman sonra ilk defa bi filmle arkadaş olabilmişim gibi hissettim. Bi süredir doğru dürüst bağlanabildiğim bi karakter olmamıştı, sinemadan uzaklaştırıyordu beni bu. Güzel bi rastlantı oldu. Doğru zaman, doğru film bingosu.. Kesinlikle izleyin derim. 9/10 NOT: Ayrıca galiba Almodóvar’ın en sevdiğim filmi oldu.

gamzek 2 years ago

Umut Işığım

David O. Russell

46 Gönderi

İnsan büyüdükçe filmlerde romantize edilen çoğu tavır ve davranışın aslında ne kadar toksik olduğunu fark ediyor. (Toksik ilişkiler vardır elbette.. ve çoğu zaman sağlıklı ilişkilerden daha çok satar. Ama filmlerde bunun ne kadar fazla işlendiğini fark ettikçe kafa yapımızın da…devamı

gamzek 3 years ago

Sinir Krizinin Eşiğindeki Kadınlar

Pedro Almodóvar

6 Gönderi

Almodovar’ın izlediğim ilk filmi ve inanılmaz beğendim. Mizahı çok yerinde olan, izlemesi keyifli, oyunculukları başarılı, renklerini çok sevdiğim bi film. Bana kendini en çok sevdiren yanı oyunculuklarla mizahın harmanlanışı. Bir yandan absürt komedi ama bir yandan kafaya sokulmaya çalışılan, abartı…devamı

gamzek 3 years ago

Mutlu Beraberlik

Kar-Wai Wong

8 Gönderi

#tatil6 Wong-Kar Wai’nin aşkı anlatışı o kadar güzel ve gerçek ki izlerken sevgilimi özledim. Her şeyi çok nahif, çok abartısız ve içten işliyor. Bu filmde de öyle olmuş. Çok keyifli, su gibi akan, çekimlerini, kurgusunu acayip sevdiğim bi film oldu.…devamı

gamzek 3 years ago

Euphoria

Sam Levinson

97 Gönderi

Spoiler içeriyor Ya bu ikinci sezonda Rue, Jules ve Elliot üçlü ilişki mi yaşıyor; yoksa Jules, Rue’yu Elliot’la aldatıyor ve gerçekten hiçbir sorun yokmuş gibi mi davranıyor sıfır vicdan azabıyla? Bu ne biçim ilişki hiçbir şey anlamadım.

gamzek 3 years ago

Yarasa Adam

Matt Reeves

171 Gönderi

#tatil5 Depresif, dark, arkada Nirvana çalan süper kahraman filmi. Yorumum bu kadar. Çok iyi, gidin.

gamzek 3 years ago

Bergen

Caner Alper

135 Gönderi

#tatil4 Bana kalırsa standart bol acılı Türk filmi. Sevgili “Ayla ve Müslüm’ün yapımcısı” bey uzun süredir ortalarda yok ama başlattığı acıklı, dramatik biyografi filmi furyası süratle devam ediyor. Bana kalırsa bu filmi de onlardan ayıran pek bir özellik yok. Kadına…devamı#tatil4 Bana kalırsa standart bol acılı Türk filmi. Sevgili “Ayla ve Müslüm’ün yapımcısı” bey uzun süredir ortalarda yok ama başlattığı acıklı, dramatik biyografi filmi furyası süratle devam ediyor. Bana kalırsa bu filmi de onlardan ayıran pek bir özellik yok. Kadına şiddete ve kadın ölümlerine değinmesi açısından önem arz ettiği söylenebilir yalnızca belki. Görüntü yönetmenliği güzel ancak kurgusu çok kötü bence, çoğu geçiş çok ani ve sahneler kopuk olmuş bu yüzden. Senaryoda gereksiz detaylara sırf filmi daha dramatik kılmak için yer verilirken belli başlı şeyler çok göz ardı edilerek işlenmiş. Bu açılardan tam bir gişe filmi. Farah Zeynep Abdullah bence bu role pek yakışmamış. Fazla kibar ve elit bir yanı var Farah Zeynep’in. Konuşma tarzı, tavırları bence pek uymuyor Bergen’i anlatan bir filme. Ama ondan önce oynayacak isim Serenay Sarıkaya’ymış sanırım; Serenay Sarıkaya daha da bahsettiğim gibi durur ve role hiç gitmezdi bence. O yüzden belki de Farah Zeynep daha iyi olmuş ama yine de bu rolde daha farklı birilerini görmek isterdim. Bu tarz filmlerde hep tanınan oyuncuların oynatılması filmlerin ne kadar gişe kaygısı taşıdığını da gösteriyor bence bir yandan ve bu da ayrı bir tartışma konusu. Beni pek mutlu etmiyor açıkçası, daha uygun olabilecek yeni nesil veya tam olarak keşfedilmemiş oyuncular yerine sırf ekonomik kaygı sebebiyle aynı popüler oyuncuların tercih edilmesi. Erdal Beşikçioğlu çok yakışmış ama role. Bu adamı saç sakal imajı çat diye değiştiriyor gerçekten. Sakallarını kesip bıyıklarını bu şekilde bıraktığında tam bir karısını döven erkek tipi oluyor. Bergen’in hayatı konusunda pek bir yorum yapamayacağım. Çünkü birçok şey tartışılır ve benim de kafam karıştı, kime ne hissedeceğimi şaşırdım.. hdjdj Bergen’i anlayabiliyorum bazı konularda ve o açıdan filmden çıkarılabilecek en mantıklı sonuç gerçekten insanların psikolojik destek almaya teşvik edilmesi gerektiği. Çocukluk travmalarımız hayatımıza, gençliğimize mal olabiliyor çünkü. Ve elbette failin bu kadarcık cezayla ortalıkta elini kolunu sallayarak dolaşabilmesi eleştirilmeyecek gibi değil. Umarım yeterince acı çekiyordur, en azından vicdanen. Bergen’in hayatını merak ediyorsanız izleyebileceğiniz bir film. Zaten sıkıcı değil, kendini izletiyor. (Ancak oldukça iç karartıcı…) 6/10 Spoiler’lı Not: Ya bir de annesinin daha okuyor diye kızı o kadar sevdiği adamdan ayırıp; kız okulu bırakıp pavyonda şarkı söylemeye başlayınca hiç sesini çıkarmamasını asla anlamadım. Senaryoda mı kopukluk var yoksa harbiden annesi de mi bi garip bilmiyorum artık. Hikaye komple tuhaf.

gamzek 3 years ago

Mutluluk

Agnes Varda

11 Gönderi

#tatil3 Agnes Varda’nın izlediğim ilk filmi. Bu açıdan benim için yeri önemli şu an. Daha önce hiç Agnes Varda izlemediğim için midir bilmiyorum, internette film sitelerindeki yorumlarını okuduğumda beni şaşırtan bi film oldu. Öncelikle Varda’ya dair bildiğim tek bir şey…devamı#tatil3 Agnes Varda’nın izlediğim ilk filmi. Bu açıdan benim için yeri önemli şu an. Daha önce hiç Agnes Varda izlemediğim için midir bilmiyorum, internette film sitelerindeki yorumlarını okuduğumda beni şaşırtan bi film oldu. Öncelikle Varda’ya dair bildiğim tek bir şey var o da feminist bir yönetmen olduğu. Bu filmin bir çok eşlilik filmi olduğunu söylemişler. Ancak ben bunun göründüğü kadar basit olduğunu düşünmemiştim izlerken. Bence de çok eşlilik/tek eşlilik sorgulanıyor filmde bir noktada, evet ama daha fazlasına çıkıyor benim vardığım sonuçlar. Çok eşlilik kavramından önce mutluluk ve bencillik arasındaki ilişki sorgulanıyor bence. (Şimdi buradan sonra spoiler’a kaçacak şeyler söyleyebilirim, o yüzden en ufak bir spoiler bile istemeyenlerin okumaması daha iyi olur.) Ortada karısını aldatan ve bunu aldatma olarak görmeyen bir adam var. Eşiyle de çok mutlu, yeni tanıştığı kişiyle de çok mutlu ve bunu o kadar normal karşılıyor ki bir seçim yapma gereği duymuyor. Bunu aldatma olarak da görmüyor. Film bu noktaya kadar tek eşliliği sorgulatıyor, evet. Ama olaylar çözülmeye başladıkça mutlu olmak için bu kadar bencil olmak gerekiyor mu gerçekten, ilişkiler bu kadar da basit düzeye indirgenebilir mi diye sorguluyor insan. Repliklere de yansımış bence bu. Mesela ikinci kadınımız, adam her ikisine de farklı açılardan ama totalde eşit sevgi duyduğunu açıklarken “Her ikimizle de evli olmak isterdin sanırım.” gibi bir şey diyor. Agnes Varda gibi feminist bir yönetmenin, bu repliği sırf çok eşliliği işlemek için söyleteceğini sanmıyorum. Ya da filmin ikinci yarısında, adamın tüm olanlara rağmen gamsız bir şekilde mutlu mesut tekrardan normal bir aileymişçesine takılması bilerek absürt bir şekilde verilmiş bence. “Her şeye rağmen hayat devam ediyor, mutlu ol. Yeni insanlar da sevebilirsin.” gibi basit bir mesaj vermeye çalışmayacak kadar absürt bir gidişat. Bana kalırsa o noktada aldatma olgusu da işleniyor. Eşit sevilen iki insandan biri kaybedildiğinde mutluluğun hatrı sayılır düzeyde azalması gerekir çünkü. Ama böyle bir ayrım yok. Adam hiçbir şey olmamış gibi davranabiliyor. İlişkilerdeki doyumsuzluk ve bu doyumsuzluğu beslemeye çalışırkenki yapaylık esas taşlanan şey bence filmde. Çünkü tamamen bencilce ve yalnızca birinden beklenecek mutluluk öteki kişiye de o kişi hiç önemsenmeden servis ediliyor. “Birbirimizi seviyoruz, birlikte mutlu olalım.” gibi bir düşünceden ziyade “Beni seviyorsan beni mutlu edersin.” düşüncesi ağır basıyor. Ataerkil topluma yönelik bir eleştiri de var bana kalırsa. “Erkeğini mutlu et.” mesajıyla büyümüş kadınların bu durumu nasıl da sindirmiş oldukları da bir gerçek çünkü. İlişkilere yönelik çokça sorgulama ve alttan alttan da biraz eleştiri var filmde bence. Gerçekten üstüne düşünüp konuşmalık bir film o açıdan. Görüntü yönetmenliğini acayip beğendim filmin. Gerçekten “mutluluk” temalı bir renk paleti oluşturulmuş ve çekilen tüm mekanlar çok güzel. Karaktere sinirinizden yastıkları kemirmeye başlamadığınız sürece huzur içinde izleyeceğiniz bir film. Bence sinemayla ilgilenen biriyseniz izlemelisiniz. 8/10

gamzek 3 years ago

Kız

Lukas Dhont

7 Gönderi

#tatil2 Bu filme dair en muhteşem şey bence kesinlikle oyunculuk. Victor Polster oynamamış; yaşamış. Film, ergenlik dönemindeki bir trans bireyin cinsel kimliğini ve yönelimini bulma sürecini işliyor. Bu süreçte tüm o sancılar o kadar iyi işlenmiş ki… Bana kalırsa gerçekten…devamı

gamzek 3 years ago

Selamlar, burada daha önce hiç bu şekilde gönderi atmamıştım biraz heyecanlandım.. shdjfn Alman sinemasına giriş yapıp biraz genel bilgi sahibi olmak istiyorum. Film önerileriniz varsa, yorum olarak atabilirseniz çok mutlu olurum.