(@) - Raf

Oldukça kötüydü. Yani ne diyebilirim ki. Filmi açıp izlemektense duvarıma bakıp eski ve hüzünlü anılarımı hatırlarım daha iyi. Oyunculukların çoğu bir yerden sonra aynı döngüyü yaşatmaya çalışıyor. Burada sorun oyuncularda da değil. Artık Türkiye’de tüm dram filmlerinin ortak olarak teması…devamıOldukça kötüydü. Yani ne diyebilirim ki. Filmi açıp izlemektense duvarıma bakıp eski ve hüzünlü anılarımı hatırlarım daha iyi. Oyunculukların çoğu bir yerden sonra aynı döngüyü yaşatmaya çalışıyor. Burada sorun oyuncularda da değil. Artık Türkiye’de tüm dram filmlerinin ortak olarak teması annem, babam, amcam dayım, halam vs. olduğu için filmlerin kendisi genel tekrara düşüyor. Dram filmlerini seven biri olarak ilk defa bir dram yapımını ciddiyetle izlediğim için güldüm. Herkes filmin ne kadar duygusal olduğundan ya da konunun çok güzel olduğundan bahsetmiş. Şunu açıklığa kavuşturmak istiyorum. İlk olarak filmin konusunda ilgi çekici bir olay yok, ikinci olarak konusu ilgi çekici olan bir film güzel olacak diye bir şey de yok. Bunun en basit örneği Hush yapımı. Filmin konusu güzel, işleniş ve çekimler de iyi, fakat oyunculuklar filmi bozmakla kalmayıp seyir zevkini de düşürüyor. Filmin konusunu biraz açarsam, Nazlı adında bir kız var. İyi bir üniversite kazanmak ve gelecekte ailesinden uzaklaşmak istiyor. Fakat annesi onun için her şeyi yapmaya razı. Evet. Konu sadece bu ve bunu film yapmışlar. Arada filmde yeni bir olay oluyor, diyorsun ki aha kesin bir şey olacak hah şu an oldu ulan bak şu an oluyor! Yok. Hiçbir şey olmuyor ve film öylece bitiyor. Ergenlikte her Türk genci “Abi ailede kimse beni anlamıyor, büyüsem de kurtulsam.” demiştir. İşte film bu. Ana karakter bunu sadece ergenliğinde değil ergenlikten sonraki birkaç yılda daha yaşıyor o kadar. Son beş dakika hariç tamamen bu kurguyu izliyoruz. Son beş dakika da zaten cast. Filmin iyi yönleri yoktu demiyorum. Sumru Yavrucuk iyiydi. Filmlerini yakından takip ettiğim biri olmamasına nazaran beğendim. Onun dışında seçilen köy sempatikti, esnaf iyi yansıtılmıştı. Bazen sokakta halk arasından adam çevirip mi oynatmışlar diye düşünmedim değil. Bunu kötü anlamda da söylemiyorum bu arada. Başka iyi yön hatırlarsam gönderiyi düzenleyebilirim. Çünkü şu anlık aklıma gelen bir şey yoktu. Son olarak, sayın yönetmenim, bana iki saat boyunca bir dram filmi izletebilmek için önüme bir Mahsun Kırmızıgül ya da Nuri Bilge Ceylan yapımı koymana gerek yok. İşleniş güzel olsun, oyunculuklar ortalama ya da üstü olsun yeterli. Çekimleri saymıyorum. Çok kötü bir konu da göremiyorum ben. Evet kurgu yetersiz. Fakat bu konuyla güzel bir “ailecek patlamış mısırla izleme” filmi çıkarabilirsin. Mesela aynı yöntemi uygulayan ama bunu bir tık daha iyi yapan "Bizi Hatırla" filmi gibi. En azından filmin adı “Babam” değil. Kim bilir belki isim haklarını alamamışlardır. O ayrı bir komedi olurdu.

hanistoteles 4 years ago

Güzelliğin Portresi

Umur Turagay

90 Gönderi

Spoiler içeriyor "Elimde iyi sayılabilecek bir senaryo var, bunu nasıl bok ederim?" düşüncesiyle yazılıp, oldukça kötü oyunculuklarla taçlandırılmış bir başyapıt. Nihayet dabbe-ül cin, sikkin, el-çükkün isminde cin çarpması anlatan korku filmi çekmemişler diyerek, müstakil evde geçen korku filmlerine özel ilgim olduğu için…devamı"Elimde iyi sayılabilecek bir senaryo var, bunu nasıl bok ederim?" düşüncesiyle yazılıp, oldukça kötü oyunculuklarla taçlandırılmış bir başyapıt. Nihayet dabbe-ül cin, sikkin, el-çükkün isminde cin çarpması anlatan korku filmi çekmemişler diyerek, müstakil evde geçen korku filmlerine özel ilgim olduğu için büyük umutlarla açtım, Burçin Terzioğlu'nun emeğine yazık olmuş. Polis "Vuslat 20 sene önce öldü" derken Nisan'a otopsi raporunu uzatıyor. Vuslat'ın doğum tarihi 1990, ölüm tarihi 2019. Olay 2050'de geçmiyorsa -İPhone 8 kullanıldığı için hiç sanmıyorum- bir kimse de çıkıp, kıçı kırık bir sahte rapor bile düzenleyememişiz dememiş. Nisan'ın filmin sonunda şok geçiren küçük kız ve iki yerinden baltalanmış polisi bahçede bırakıp "cnm bi sn son bi işim kaldı" diyerek, 1 saattir kan kaybettiği, dayak yediği, ciğeri ağzından geldiği halde dönüp evi yakmasına ve hürmette kusur etmeyip "önden sen buyur abla" diyerek onu takip eden alevlerin içinden Kütahyalı Khalee'si gibi çıkışına hayran kaldım. Birkan Sokullu çok yakışıklısın, çekicisin de o oyunculuk Rise of Emripes'da da aynı burada da aynı. Karakter de bir felaket. Hadi kadından nefret ettiğin halde evlendin, öldürmek istedin hep anlıyorum da seni babası bellemiş küçük kızdan nefret etmek, çocuk öldürme motivasyonu nedir? Sokaktaki kedi 3 gün peşinden gelse 4. gün pıst demeye kıyamazsın. Can düşmanının çocuğu olsa da seni baba diye seven çocuktan nefret etmek eşyanın ve doğadaki her şeyin tabiatına aykırı. Bu derece hasta bir adam iyi koca/baba rolünü bunca sene falso vermeden oynayamaz. Burçin Terzioğlu'nunki hariç tüm oyuncular çok kötü. Feridun Düzağaç galiba sarhoş skeçinde oynuyor, göründüğü her sahnede öpüceemmm demesini bekledim. Küçük kız oynamıyor bön bön bakıyor arada çığlık atıyor. Küçük kızın oyunculuğu temsili. Melisa Şenolsun eh fena değil ama onun karakteri de bokum gibi. Kardeşim siz yetimhanelerde süründük diye ağlarken bu kadar detaylı bir planı yapacak, ressamlık eğitimi alacak, yurt dışına çıkıp kadını tavlayacak parayı ve motivasyonu nasıl buldunuz ki? Ressam sapıksa evladının günahı ne, sanki modellik yapan kadınlara arkadan gizlice yaklaşıp ısırmış. Adam şey diyor "resim çizmekten nefret ederim ama ressam oldum" ahahahah nasıl yaptın onu resim sevinci izleyerek mi? İnanır mısın ben de 50 yaşından sonra intikam için balerin oldum. Hilal denen kız her şeyi "belki seyirci o kadar embesildir ki bu kör göze parmak senaryoyu bile anlamaz." diye detaylı anlatırken, Nisan'ın ilk kocasını da kendilerinin öldürdüğünü, portreyi satın alan adamla karısını da ortadan kaldırdıklarını söyleseydi bir nebze olabilirdi. Oakin olmadı. "Güzelliğin Portresi" diye şişirdikleri eser İç Anadolulu yerel türkücü kader Zeyno'nun albüm kapağı adeta. O kadar baktım, bir güzellik göremedim. Nisan Özgür'ü iyice tahrik etmek için "anan da vasatın tekiymiş lan ahaha asıl güzellik benim" dese şahane olurdu. Modellerine işkence eden ressam gibi bir konu varken elinizde, anca bu kadar bok edilebilirdi. Filmin sonunda Oktay ve Nisan'ı mutlu bir aile kurmuş göstermemeleri bu klişeler geçidine yakışmamış.

hanistoteles 4 years ago

Korkusuz Korkak

Natuk Baytan

17 Gönderi

Çok iyi hatırlarım bu filmi bir CD dükkanından flash belleğe 12₺'ye yüklettirip küçük bir televizyondan seyretmiştim. Aynı dükkan hâlâ Çorum'da işletiliyor. Ama filmlerin bu kadar ucuz ve kaliteli olacağını sanmam. En son bir ziyaret için Çorum'a gittiğmde 27₺'ye Recep İvedik…devamı

hanistoteles 4 years ago

Moby Dick

Herman Melville

2 Gönderi

Öncelikle kendi okuma deneyimimle ilgili bir not düşeceğim. Böyle hacimli metinleri okurken zaman mefhumu da metni değerlendirmede yeni bir parametre olarak devreye giriyor. Bu kitabın ilk 400 sayfasını hızla okudum, sonrasında iki haftada ancak 150 sayfa okuyabildim, bunun ardından tekrar…devamıÖncelikle kendi okuma deneyimimle ilgili bir not düşeceğim. Böyle hacimli metinleri okurken zaman mefhumu da metni değerlendirmede yeni bir parametre olarak devreye giriyor. Bu kitabın ilk 400 sayfasını hızla okudum, sonrasında iki haftada ancak 150 sayfa okuyabildim, bunun ardından tekrar kitaba döndükten sonra da son 150 sayfayı iki-üç gün içinde okuyup bitirdim. (atd: Yanlış yayınevine yorum yapmışım, beni mazur görün.) Kitabı okuma sürecim olması gereken zamanlamasından esnediği için belki metin kafamda olduğundan daha hacimli bir eser olarak kaldı, bilemiyorum. ama buna rağmen Moby Dick'in hacminin hakkını veremeyen bir metin olduğunu düşünüyorum. Her zaman edebiyatın fonksiyonel tarafına, okuru değiştirici-dönüştürücü etkisine inandım. Moby Dicm bu açıdan nasibini alamamış, birazcık "beyhude" bir kitap. Öykünün temel motivasyonu olan kaptan Ahab'ın kör inadı bile doğru düzgün tahlil edilmiyor, derinlemesine incelenmiyor, bunun nedenleri, kökleri üzerine durulmuyor. Balinaların ebesinin nikahındaki kıla tüye kadar pek çok bilgi veriliyor da yazar bu öyküyü niçin anlatıyor, bu yedi yüz kusur sayfanın motivasyonu nedir, bunun üzerine doğru düzgün bir işaret bile yok kitapta. İyi edebiyat eserleri satırı satırına değil belki ama bir bütün olarak, okura verdiği his açısından taklit edilemezdir. Moby Dick bir okur olarak bana pek bir his verdi diyemem ama bu kitabın özgünlük, yani taklit edilemezlik anlamında da hiçbir yetkinliğinin olmadığını düşünüyorum. Pek çok teknik bilgiyle doldurulmuş, tüm bunları sadece bir arada tutabilmek için uydurulmuş gibi görünen zayıf motivasyonlu bir öyküyle bağlanmış, dev cüsseli bir bebek gibi bir şey bu kitap. bu yorumumu yaparken kitabın tarihsel önemini göz önünde bulundurmuyorum, kaldı ki bunu değerlendirecek yetkinliğe de sahip değilim. Ne var ki kitabın yazıldığı dönemdeki diğer romanlara bakıyorum ve bu kitabın onlara göre çok daha zayıf bir metin olduğunu düşünüyorum. Zaten genel olarak Amerikan ve İngiliz edebiyatının bu dönemde verdiği eserlerin yetkinliklerinin Rus ve fransız Romanının çok gerisinde kaldığı görüşündeyim. Belki de bu yüzden, tarihi bir vesika olarak, bir dönemi daha da anlamlandırabilmek adına sonradan parlatılmıştır Moby Dick, belki de alelade bir okur olarak haddimi aşıp terbiyesizlik ediyorumdur, netice olarak samimi görüşüm bu yöndedir. Tolstoy'un, Dostoyevski'nin ve Balzac'ın karakterlerinin konuşmalarını okuyun, bir de bu kitaptaki karakter tasvirlerine, abartılı ve teatral diyaloglara, her şeyi abartıp köpürten bol ünlemli, bu hezeyanlı üsluba bir bakın. Ben arada derin farklar görüyorum. Acımasızca eleştiriyor olabilirim, edebiyat tarihinden bihaber bir cahil olabilirim, beni aydınlatacaklara kapım her zaman açıktır. Ne var ki önümdeki metni okuduktan sonra aklımda kendiliğinden bu fikirler oluştu ve bunları değiştirebilmem için geçerli bir sebep de göremiyorum. Aynı çağda, hatta bu çağın da öncesinde avrupa romanında çok büyük, çok iyi verimler olmasa "dönemin şartları, edebi kalitesi vs" diyerek değerlendirip daha hoşgörülü olayım ama sözgelimi günümüzde ihsan oktay anar gibi bir yazar varken, modern türkçe anlatımın çıtası buraya taşınmışken, bu güncel dil yerine Recaizade Mahmud Ekrem taklidi bir dille bir şeyler geveleyenlerin edebi bir değeri yoktur benim gözümde. Nazım'ın şiirini gördükten sonra Fuzuli taklidi yapanlara gerek yoktur. 1850 yılında karakterlerini bir shakespeare oyunu karakteri gibi konuşturmanın da bir esprisi yoktur kanımca. Yine de tüm bunları affettirecek olan romanın içsel gücü, motivasyonu tüm bunlardan daha zayıf ise de yapacak bir şey yoktur. Hayat zaten ölü birisini ikinci kere öldürmek için uğraşacabileceğiniz kadar uzun değildir.

hanistoteles 4 years ago

The Platform

Galder Gaztelu-Urrutia

456 Gönderi

Spoiler içeriyor Kafka’nın Dönüşüm’ü gibi bir sabah kendimizi platform’da uyanmış bulsak bugün yaşadığımız hayatı nasıl anardık? Küfrettiğimiz düzen, siyasi hesaplar yüzünden ezilen çimenler; Afrika’da su içemediği için can çekişen çocuğun ağzına su damlatan ve onu hayata döndüren doktorun kalbi gibi atmaya mahir…devamıKafka’nın Dönüşüm’ü gibi bir sabah kendimizi platform’da uyanmış bulsak bugün yaşadığımız hayatı nasıl anardık? Küfrettiğimiz düzen, siyasi hesaplar yüzünden ezilen çimenler; Afrika’da su içemediği için can çekişen çocuğun ağzına su damlatan ve onu hayata döndüren doktorun kalbi gibi atmaya mahir kalpler. Sigarayı bırakan ve kitap okuyan Don Kişot, yani kendine yönelen insan, çile çekmelidir ki bağımlılıktan kurtulsun. Bağımlılıktan kurtulan mesih mevkisine yakışır, yani kelime manasıyla mesh edilmiş, kutsanmış. Düşünün saf özgürlükten bahsediyoruz. Yeme içmeye ihtiyaç duymadığınız bir oruç dönemi size bunu sağlayabilir mi? Aralıklı oruç yapanlar hem bedenen hem ruhen farklılaştığını düşünür. Oruçla insan dönüşür. Kafka’nın Dönüşüm’üne benzetebiliriz. yabancılaştığın şey çevren olur. Yemeleri içmeleri, harcamaları boş gelmeye başlar. Tepkisizleşmeye başlarsın damarına basılıncaya dek. Ölmediğin ama süründüğün bir hayat. etini kopartıp yiyorlar. Elin kolun bağlı, suçlayacak birini arıyorsun. Bir dost. Sana yasak elmayı fısıldayan. Sahi sen söylemediysen salyangoz sevdiğini nerden bilecekti şeytan? Akıl. Kestikçe bileylenen bıçak nedir? Bir bilmece bu. Çektikçe kısalan şey sigara. Hepsi bunun için miydi Don Kişot? Suçla ve ağla. Sana bir yardımcı gerekti mesih. Belki de gelen kadın kutsal kaseydi. Şeytanın silahıyla şeytanı yendi. Ne için? Çünkü Don Kişot’un merhametini görmüştü kadın. sonra gitti. Çünkü anneydi. Sonraki katta eski bir tanıdığa rastlar. insanlar için iyilik yaptığını düşünen ve sisteme dahil olan. Sistemin çarkına çomak sokmak tek kişilik mesele değildir der iyiliğin sesi. İyilik için hayatta kalmanın veya ölümün önemi kalmamıştır çünkü kanserdir. İyilik hepimizin içindeki bir kanser midir? Bazen iyi bazen kötü huylu bir tümör. Don Kişot’a uygun bir tanıdıktır çünkü içindeki kötülükle savaşını bitirmiş sayar kendini ve şimdi halka hizmet zamanıdır. Ne olur? Kutsal kase gelir ve iyiliğin kadim dostunu öldürür. İyilik çöker. Düşüş başlar yeniden. Umutsuzluk iyiliği öldürür. İyilik, bedenini bağışlayan bir donördür. Don Kişot artık iyilikle beslenir. Yeniden uyandığında artık başkadır. Rüyası bile çıkar. 6. kattaki ‘baharat’ güçtür. Don Kişot’un sahip olmadığı bir güç. Halatı ile yükseklere çıkma umudu taşır. Umudu kırıldığında öfkelenir. Sonra alışır. Don Kişot bir devrim önerir. Merhamet, akıl, iyilik ve güç birleşir ve adalete yolculuk başlar. Burada duralım ve düşünelim. O platformda olsak biz hangisi olurduk? Yolculukta yani hedefe giden yolda her şey mübahtır düsturunu izleriz. Önemli olan hayata bir mesaj bırakabilmektir der filmimiz. Bunun için önce yemek düşünülür fakat bilgelik işin içine girince mesaj çocuk olur. Çocuk umuttur, mesajdır, gelecektir. Her şey pisliğe bulansa bile, çektiğimiz acıları çekeceğini bilsek bile, yüz güldüren şey soyun devamıdır. Sonuç olarak, her platformda bir hayat vardır. Hayatın olduğu yerde umut vardır.

hanistoteles 4 years ago

Taksi Şoförü

Martin Scorsese

128 Gönderi

Değiştirmeye çalışmak, değiştirmek ve değişmek. Nerden başlasam bilemiyorum, her bakımdan kaliteli bir yapım. Kısaca özet geçeyim, yapım 70'li yıllarda Manhattan'da taksicilik yapan Vietnam gazisi Travis'i anlatıyor. Travis şehrin pisliğine katlanamayarak zamanla psikolojik sorunlar yaşıyor. Ardından da hikaye başlıyor. Vietnam sonrası…devamı