(@) - Raf

Çocuklar, bu dünyanın karasinekleridir. Ne kafasından geçeni anlarsın ne haraketlerine anlam verebilirsin. Kendince bir neden ve sonuç bulur ona göre davranırsın ama aslında olan onun aklındakinden çok farklı olur. İyiliğini istersin düşman sanar, sinir olursun aşık atamazsın. Küçüklerdir, ufaklık dersin…devamıÇocuklar, bu dünyanın karasinekleridir. Ne kafasından geçeni anlarsın ne haraketlerine anlam verebilirsin. Kendince bir neden ve sonuç bulur ona göre davranırsın ama aslında olan onun aklındakinden çok farklı olur. İyiliğini istersin düşman sanar, sinir olursun aşık atamazsın. Küçüklerdir, ufaklık dersin halbuki hastalıklı ve çaresi sadece zaman olan sancılı varlıklardır. Hem kendilerine hem dünyaya zarardırlar. Sağlıklı bir şekilde büyüyene kadar ellerine hiçbir güç verilmemelidir. Küçük olduğu sık sık hatırlatılmalıdır çocuk ferdine, ama büyüyeceği de bir tehdit gibi yüzüne savrulmalıdır. Kitapta bir denizci var, denizin hayatında ona verilmiş en büyük mükafat olduğunu unutan bir denizci. Hani Tarkovskiden bir alıntı var ya, insan 25inde ölür 75inde gömülür diye. O sözün öncesinde der ki 'İnsan 16 yaşındayken dünyayı değiştireceğini düşünür. 18 olduğunda düşünceleri sert bir kayaya çarpar. 20 yaşına geldiğinde hiçbir şey değiştiremeyeceğini anlar. ....' Belki yönetmen başka bir şey anlatmak istemiştir ama benim bu söze bugünki atadığım anlam; insan bunca yıl inandığı yürüdüğü yoldan döndüğünde yaşadığı savrulmuşluktan ötürü ölür. Umutsuzluktan ve hayalsizlikten ötürü ölür. Bocalar, yürüdüğü yeni yolu bilmez, zaman zaman sürüklenir, pişman olur, belki de pes etmeseydi yolundan dönmeseydi hedefini gerçekleştirirmiş gibi gelir. Bu da öyle bir denizci. Kitaptaki akış da gerçekten böyle olur. Bir gün denizden vazgeçer, kendine heralde ben o yüceliğe ulaşamayacağım der, her şey bi rüya büyü artık der. Denizdeki yalnızlığını bırakır karaya döner, insanlığa. Döndükten bir süre sonra pişmanlıkla dönüp ardına baktığında her şey için çok geç olduğunu görür, veda ettiği şeylerin artık kendisini reddettiği sanrısına kapılır. Artık o da soysuz umutsuz bir ölüme mahkumdur. Biz denizcinin ölümünü ancak deniz ile vedasını kabullendiği an anlarız. 'Ilık, buruk bir çayı' bir kabulleniş içerisinde kafasına diktiğinde anlarız. Şimdi kafamın içinde tek bir şarkı, bu sefer Teomandan; Romantikmiş yıldızlara bakarmış Romantikmiş istemeden vedalaşmış Romantikmiş rüyalarda yaşarmış Romantikmiş her filmde ağlarmış Kitabın kitaplığımdaki yeri çavdar tarlasında çocuklar kitabının yanı.

mazot 1 year ago

Bihter

Caner Alper

61 Gönderi

Yok, olmamış. Bu kadar coşkulu bir Bihter ile bu kadar sönük bir film ortaya çıkartmak baya göz göre göre yapılan bi hata gibi olmuş. Süresini asla dolduramamış, 113dk daha güzel kullanılabilirdi. Daha detaylı işlenebilirdi, varsın 2,5 saat olsundu. Ki böyle…devamı

mazot 1 year ago

Cehennem Çiçeği

Alper Canıgüz

8 Gönderi

Syf. 214 için; 15 dk kadar önce sayfanın ortasında durdum/durduruldum. Önceki sayfalarda çakmam gereken bütün veriler karşımdaki bakakaldığım ekru duvara çatır çatır çarpıyordu. Ben de dışarıdan boş gözüken ama beynimin içinde 'uvaaaaa' şeklinde yankılar oluşturan yine aynı duvarla gözgöze bir…devamı

mazot 1 year ago

Doğu'nun Limanları

Amin Maalouf

29 Gönderi

Kitaplığıma her baktığımda bu kitabı es geçiyordum zaten daha önce de iki sayfasına göz gezdirip bırakmıştım. Sıkılacağımı sanıyordum meğer çok büyük bi haksızlık etmişim. Kitap akıp giden, dili güzel, okuyucuyu kapan bi kitap. Tabi zaman zaman okuyucunun da desteğini bekliyor…devamı

mazot 2 years ago

Chuggington

N/A

1 Gönderi

ÇUUF ÇUFLAR, ÇU ÇU ÇU ÇU ÇU ÇU ÇU ÇU ÇUFÇUFLAR!

mazot 2 years ago

Güneş Sonrası

Charlotte Wells

71 Gönderi

Ey hıyanetten daha zalim olan merhamet' zulmün de yetemedi şu boşlukta sallanan bedeni tutmaya. Çünkü gitmek isteyeni gerçekten hiçbir şey tutamıyor

mazot 2 years ago

Bugün aklıma bir sahne geldi her ayrıntısını hatırlıyordum karakterleri olayları falan ama bir türlü nerden bir sahne olduğunu anımsayamadım. Film miydi dizi miydi acaba izlemediğim bilmediğim bir yapımın kesiti miydi ya da rüyamda mı gördüm bilemedim. Meğer Alper Canıgüzün mükemmel…devamı

mazot 3 years ago

Asghar Farhadi senaryoda intihalden suçlu bulunmuş. Ben bu adam için kurşun atıp kurşun yerdim be

mazot 3 years ago

Girl With No Mouth

Can Evrenol

4 Gönderi

Hangi seyirci kitlesini hedef alacağını şaşırmış bir film 4/10

mazot 3 years ago

Birleşik Güvenlik Bölgesi

Chan-wook Park

1 Gönderi

Sondaki fotoğraf acı bir tebessüm taşımıştı... Ufacık konusunu aktarıp düşüncelerime geçeyim; Güney ve kuzey Kore arasında sular durgundur. Bir gece kuzey tarafındaki nöbet kulübesinden silah sesleri gelir. Sesin duyulmasıyla tetikte olan kuzey ve güney tarafları birbirleriyle çatışmaya girer gün aydınlandığında…devamıSondaki fotoğraf acı bir tebessüm taşımıştı... Ufacık konusunu aktarıp düşüncelerime geçeyim; Güney ve kuzey Kore arasında sular durgundur. Bir gece kuzey tarafındaki nöbet kulübesinden silah sesleri gelir. Sesin duyulmasıyla tetikte olan kuzey ve güney tarafları birbirleriyle çatışmaya girer gün aydınlandığında anlaşılır ki silah sesleri güneyli bir askerden gelmiştir, asker kuzey sınırına geçip nöbetteki iki askeri öldürmüştür. Kuzey tarafına kendi iradesi ile mi geçmiştir yoksa birileri tarafından mı götürülmüştür? Suçlu bellidir ama suçu neden işlemiştir? Song Kang ha ve Lee Byung Hunun başrollerini paylaştığı mükemmel film. Tabi Byung Hun bir hayli genç, ama o zamanlardan belliymiş nasıl iyi bir oyuncu olacağı. Kendisi güneyden bir askeri canlandırıyor bu filmde, evet evet malum asker o. Song kang ha ise kuzeyli askerlerden biri, olaydaki yeri ise görgü şahidi olması. Her iki oyuncuyu da çok çok severim. Ya filmi neresinden tutup da övsem bilemiyorum, sanki diyeceğim her şey spoilermış gibi. Çok güzel bir filmdi, ters köşe filmi değil sonu için izletmiyor, her dakikası değerli, süpriz yok haliyle çok da spoi barındırmıyor ama işte... İşler 40lı dakikalarda aydınlanıyor. O 40lı dakikalarda başlayan huzuru hiçbir cümlemle bozmak istemiyorum. Siz de 40lı dakikalarda sessizce hissetmeye başlayın istiyorum. Birbirleri arasına serpilmiş giriş gelişme sonuç bölümleri var, çok iyi sıraya dizilmiş olay örgüsü fazlasıyla dizi havası veriyor filme. Tekrar ediyorum Değerli bir sona sahip ama sonu için yazılmış bir film değil. Başta acaba sonra mı izlesem, 2000in koresinde çekilmiş çok da iyi olmayabilir, Byung Hun da toymuş belki değmez diyerek başlamıştım. Ne ara kendimi kaptırdım bilmiyorum. Bitince tekrar tekrar izledim, tekrar tekrar izledim. Nasıl desem, filmin sonunda hissettirdiği şey 'bilinçsiz bir yenilgiydi' sanırım ya. Beklenmedik bir anda baştaki taşın devrilmesi ile durdurulamayan domino taşları gibiydi. O askerlerle birlikte ben de bir anda sürüklendim o sona. Hele bir sahne vardı, camdan ışık yansıyordu da asker gözleri kamaşınca gözlerini yumuyordu, biz seyirciler de yumuyorduk. Ne güzel bir sahneydi o. Karda kışta geçen sahneler vardı, baharda yabani otların arasında geçen sahneler.. hepsi çok güzeldi. Bittikten sonra yaşadığım boşluk.. Çok güzeldi ya, çok iyiydi. Bağırmak istemiştim film bitince, fırıl fırıl etrafa bakmıştım, bir şey yapmam gerekiyormuş gibi bir his yayılmıştı tüm bedenime. Ay şuan bile bağırmak istiyorum. Hani bir de trajik filmler sizi film boyunca bir şekil de eğlendirir ama film bitince her nasıl oluyorsa elinizden bütün kahkahaları alır ya. İşte o filmlerdeki eğlendiğimiz sahneler daha bir değerli olur, buruk bir gülümseme ile anımsarsınız güzel sahneleri. Bir de değinmeden edemeyeceğim, o çatışma sahnesinde çalan mükemmel şarkıya diyecek laflarım var. Sözlerinin ne olduğuna dair en ufak bir fikrim yok ama harika bir düşüş şarkısıydı. Şuana kadar izlediğim hiçbir filmden bunun kadar güzel bir şarkı kapmamıştım. Giriş bir mızıka eşliğindeydi, o yukarıda bahsettiğim 'sürükleniş'i dibime kadar hissettiriyordu. Kim Kwang Seok- Unsent Letter şarkının adı. Sanatçıyı biraz araştırınca 1996 yılında 31 yaşında şüpheli bir ölümle yaşamını yitirdiğini öğrendim, üzüldüm. Döneminin popüler rockçılarındanmış, anadolu rock gibi bir tarzı var. Yönetmeni ise Chan Wook Park, ben o olduğunu bilmeden izlemiştim ama izlerken gerçekten de çekimlerini Old Boya benzetmiştim. Kuş bakışı bir şekilde sekizgen siyah şemsiyeden sekizgen siyah bir binaya keskin bir şekilde geçiyordu sahne. 'Bu koreliler de bunu ne kadar çok yapıyor' demiştim, meğer hep yapan chan wook parkmış Kusurları vardı filmin, fazlaca gözüme batan birkaç kusur. ama bu kısmı izleyenlerle konuşmak daha iyi .d Şuan filmi bulabilir misiniz bilmiyorum, ben son baktığımda bulamamıştım.