🌬 (@midge)

midge 5 months ago

🎼 aklımda çalan şarkı, okuyan kimse kitapla bağdaşmadığını söyleyemez: "sessiz bir köşede her şeyden uzak meçhul yarınlara terk edilmişim dostluklar yalanmış sevgiler tuzakmış tuzak hayret yanılmışım yalnızım şimdi oysa mutluluğu hayal etmiştim gidenler unutmuş aşkları yalanmış yalan güneşin doğuşu batışı…devamı🎼 aklımda çalan şarkı, okuyan kimse kitapla bağdaşmadığını söyleyemez: "sessiz bir köşede her şeyden uzak meçhul yarınlara terk edilmişim dostluklar yalanmış sevgiler tuzakmış tuzak hayret yanılmışım yalnızım şimdi oysa mutluluğu hayal etmiştim gidenler unutmuş aşkları yalanmış yalan güneşin doğuşu batışı farksız nasıl yaşanırsa yaşadım ben aşksız demir attım yalnızlığa bir hasret çölüüünde ve şimdi hayallerim o günlerin izinde yüreğimde duygular ümitlerim nerede şöyle bir düşünüp her şeyi birden neden anıları bitirmeyişim yalanmış sevgiler kalbimden uzakmış uzak boşa beklemişim yollara bakıp kurak topraklara umutlar ekmişim🥀 arzular avuttu gördüğüm hayalmiş hayal" bu kadar uzun yazmaya gerek yoktu, içimdeki insan ortaya çıkıyor. tıpkı yazarın birdenbire geniş zamana geçmesine gerek olmadığı gibi. yazarlar ve onların dördüncü duvarı yıkma hakkındaki ufak tatsız girişimleri. • • • kitabı bitirdim. sonra gelip kitabı burada anlatmak istedim. düşündüm, nasıl anlatabilirim diye. bekleyişin kitabı desem... ardından umudun lafı geliyor sanki. "bekleyişin ve umudun" kitabı. tekrar düşündüm, bu sefer umut ettiklerimi. sonra fark ettim ki ben hiçbir zaman bu kadar uçsuz bucaksız bir şeyi umut etmemişim. imkan sınırları içinde hayal kurmak gibi delilikten yoksun umutlarım olmuş, aklı başında. olması uzak tarihte ancak çabalarla muhtemel. bilemiyorum, umudun doğasına aykırı mı bu? • • • oldukça durağan bir eser, sıkıcı. seveni sever/ sevmeyeni sevmez. ben sevmeyenlerdenim. fakat biliyorum ki, beş on ay sonra dönüp baktığımda unutamadığım bir kitap olacak. bu güzel bir güç. ayrıca kitabı yorumlayanlar ve kendi örnekleriyle anlatanlar beni çok etkiledi. üzüldüm. bu da ikinci bir güç. ve zannettiğimizden daha fazlası :') "...ve akşamları sürekli drogo'nun gürültülü zaferiyle son bulan sabırlı satranç partileri. ama yüzbaşı ortiz demişti ki: "başlangıçta hep böyledir. yeni gelenler kazanır. herkes için durum aynıdır, insan gerçekten güçlü olduğunu zanneder ama bu yalnızca yeni gelmiş olmanın yarattığı bir durumdur, sonunda diğerleri de sisteminizi öğrenir ve günün birinde bakarsınız hiçbir şey yapamıyorsunuz." diğer alıntıları bizzat fotoğrafladım.

midge 2 years ago

Okuyucu

Bernhard Schlink

3 Gönderi

4. Yazarla tanışmak için büyük bir beklentiyle okuduğum Okuyucu kitabı, ele aldığı asıl konuyu sansasyonel bir durumun içine saklayarak sunuyor okurlarına. Kitap, ilk bölümde edebiyat metinlerinde ilişkiler üzerinden kendine sıkça yer bulan konusunu zaman zaman sınırlarda gezinerek, zaman zaman da…devamı4. Yazarla tanışmak için büyük bir beklentiyle okuduğum Okuyucu kitabı, ele aldığı asıl konuyu sansasyonel bir durumun içine saklayarak sunuyor okurlarına. Kitap, ilk bölümde edebiyat metinlerinde ilişkiler üzerinden kendine sıkça yer bulan konusunu zaman zaman sınırlarda gezinerek, zaman zaman da sınırları geçmekten hiç kaçınmayarak ele alıyor. Romanın ikinci kısmında ise, olay bir "aşk" hikayesi örgüsünden çıkıyor ve her şey bir mahkeme orijininde şekilleniyor. Kitabın ismi, başta fark edilmese de romanın en önemli detayı haline geliyor birdenbire.* Birinci kısımda okuduğumuz her satır, ikinci kısımda vicdâni bir soruya bağlanıyor. Bu soru ile kitap suç ve ahlak gibi toplumsal kavramları da bünyesine almış oluyor, o zaman anlıyoruz ki başrolün suç kavramı üzerinden yaşadığı bunalımlı haller ve boğuştuğu iç hesaplaşmalar, kitabın asıl konusunu oluşturuyor. Kısaca; hızlı okunan, ön planda tuttuğu konusuyla ilk bakışta bazı okurları tereddütte bırakacağını düşündüğüm bir kitaptı, başrolünde Kate Winslet'in olduğu filmi de varmış. 6/10 >>>"Neden? Geçmişte güzel olan bir şey, geriye bakarken çirkin gerçekleri gizlemiş olduğu için neden böyle dağılıp parçalanıyor? Evlilikteki mutlu yılların anısı, ötekinin tüm o yıllar boyunca bir âşığı olduğu anlaşılınca neden zehir oluyor? Öyle bir durumda mutlu olunamayacağı için mi? Ama mutlu olunmuş ya! Bazen sonu acı verdiği için bile mutluluğa sadık kalmaz bellek. Gerçek mutluluğun yalnızca sonsuza kadar sürmesi beklendiği için mi? Bilincine ve farkına varılmamış bile olsa, ancak daima acı vermiş bir şeyin acıyla sona erebileceğine inanıldığı için mi? Ama bilincine ve farkına varılmamış acı nedir ki?" (Etkileyici) >>>"Bana kötü davranmış, ben de ondan hesap sormak istemiştim. Ama ona yaklaşamamıştım bile. Tersine o bana saldırmıştı. Ve güvenimi kaybetmeye başladım. Nesnel olarak değil, ama kendi açısından haklı olabilir miydi acaba? Beni yanlış anlamış olabilir miydi? İstemeden de olsa, isteğim hilafına da olsa, sonuçta onu kırmış olabilir miydim?" (Bu monologdaki duygu değişiminin gerçekliği üzdü) >>>"Biz, seminere katılan öğrenciler, kendimizi hesaplaşmanın öncüleri olarak görüyorduk. Pencereleri biz açıyorduk; içeriyi havalandırıyor, toplumun, geçmişteki dehşetin üzerine çökmesine izin verdiği tozu dağıtan rüzgârlar estiriyorduk. İnsanların nefes alabilmelerini, görebilmelerini sağlıyorduk." (Bahsettiği öncü olma hâlini pencere açma ve tozu dağıtma metaforuyla ilişkilendirmesi hoşuma gitti) >>>"O sıralarda, ilk kez lisedeyken okuduğum ve aklımda bir geriye dönüş öyküsü olarak kalan Odysseia'yı yeniden okudum. Ama bu bir geriye dönüş öyküsü değildi. Bir ırmakta iki kez yıkanılamayacağını bilen Yunanlıların, bir dönüş fikrine inanmaları mümkün olabilir miydi zaten? Odysseus, kalmak üzere değil, yeniden yollara koyulmak üzere döner geriye." (Sadece alıntı çok güzel ve Odysseus okuduğumda geri döneceğim) *Spoilerlı dipnot: "...gözünde sadece okuyucusu muydum?" **Spoilerlı dipnot: Michael'ın ilişkisini açık etmekten utandığı için mahkemede Hanna'nın okuma yazma bilmediğini söyleyip söylememeyi düşündüğü zaman, bu konuda pek görüşmediği felsefe profesörü babasına danışması detayını beğendim; ama aralarında geçen diyalogları çok beğendim. Ayrıca sonunu aniden okumak şaşırttı. Hanna'nın okumayı Michael'ın gönderdiği ses kayıtlarından öğrenmesi detayı da güzeldi.

midge 2 years ago

Bir Katilin İtirafları

Joseph Roth

1 Gönderi

1. Kitabı okurken birden fazla Rus klasiğinden derleme yapılmış bir eseri okuyor gibi hissettim. Çirkin şeyler yapmasının kaderin gerekliliği olduğuna ve bunun onu kötü bir insan yapmayacağına kendisini inandıran Golubçin'de toplumu zararlı bir bitten kurtardığını söyleyen Raskolnikov'u okudum sanki. Yine…devamı