Ben idim galiba dinlemesi gereken küçük adam. Dinlemeliydim tabiki de...
Sorun var ama ucunda kalan uzun bir diyalogda, kimi veya neden dinlemem gerektiği hakkında kimsenin bir fikri yok. Dinlemem gerek ben küçük ve dinlemesi gereken bir adamım ya hani...
Özür…devamıBen idim galiba dinlemesi gereken küçük adam. Dinlemeliydim tabiki de...
Sorun var ama ucunda kalan uzun bir diyalogda, kimi veya neden dinlemem gerektiği hakkında kimsenin bir fikri yok. Dinlemem gerek ben küçük ve dinlemesi gereken bir adamım ya hani...
Özür diliyorum son kez yaşayan her varlıktan, her dilde yaşamış kelimelerde ve anlamlarda. Küçük ve umursanmaz olduğum için.
Yalnız başıma mutlu olabiliyorum...
Bana nedense çok önemli bir cümle gibi geliyor. Sessiz sedasız mutlu olabilmek, insanlara ait olmadan, onları dinlemeden, konuşmadan; uzaktan severek, hayal kurarak,müzik dinleyerek, uyuyarak ben daha mutlu isem ne yapayım ki dünyada birileri kalbimi kırıyor ise. Ben yalnızken çok mutluysam onları beni yalnızlığa ittiği için neden kızayım ki?
Yeryüzüne haber gönderin gökyüzü selam söyledi.Yüzyıllardır ben ölürken sen dalga geçer gibi güzelliğinle etrafı aydınlatıyordun, şimdi ikimiz de ölüyoruz.Binlerce yıl önce senin kabul ettiğin benim reddettiğim insan ırkı varya herşey onların yüzünden oldu.Savaşlarında ilk başta sadece sen zarar görüyordun.Sonra beni…devamıYeryüzüne haber gönderin gökyüzü selam söyledi.Yüzyıllardır ben ölürken sen dalga geçer gibi güzelliğinle etrafı aydınlatıyordun, şimdi ikimiz de ölüyoruz.Binlerce yıl önce senin kabul ettiğin benim reddettiğim insan ırkı varya herşey onların yüzünden oldu.Savaşlarında ilk başta sadece sen zarar görüyordun.Sonra beni de zehirlemeye başladılar.Gelişim dedikleri şey sayesinde yüzyıllarca geriye ilkel atalarının beyinlerine hapsoldular.Hırs, kin, öfke yoldaşları oldu.Sadece kendilerini değil kendilerinden sonra gelicek nesilleride zehirliyorlar kirli ruhlarıyla haberleri yok.Sen onlara hep sahip çıktın onlar seni yaraladı.Sen onlara meyve verdin senin ağaçlarını kestiler.Evet her biri aynı değil haklısın.Bazıları seni hep koruyor, kendilerinden bile sakınıyor ama onlarda diğerlerine uymak zorunda.Sonuçta insan ırkının becerebildiği tek şey de bu değil mi? ZEKALARI ONLARIN EN BÜYÜK OYUNCAKLARI.Onlar asla kaybetmezler.Onlar asla yenilemezler.Çünki onları en zor şartlarda bile korudun baktın.Yaralarını sardın.Ama o evrene sığmayan egoları kendilerinin ne kadar yüce varlıklar olduğunu söyledi.Şimdi sen ölüyorsun ve o korkunç egoları bile korkmaya başladı.Üzgünüm kardeşim ben seni uyarmıştım.Evrenlere sığmayan egolarını görecek kadar akıllısın ama yine de en derinlerinde saklı olan tek praça ışığa yöneldin.Sonumuz hayrola.
Gökyüzü insanlığa seslendi:
Ölüyorsunuz küçük mahlukatlar.Yok olacaksınız evimden.Ben ölsem bile sizin de ölceğinizi bilerek öleceğim.Kardeşimin intikamını alacağım her birinizden.Içine çekmenize izin verdiğim oksijenim gün gelicek akciğerlerinizi parçalayacak.Bütün vücudunuzla bütünleştiğiniz egolarınız sizi terk edip gidecekler.O güne kadar sizi öldürecek oksijenimi daha derine çekmeiz dileğiyle.
Kuyruğunu takip eden köpek misali yaşadığım bu hayatta beynimin bazı şeyler için yeterli olmayacağına kanaat getirmiştim.Sonra çok büyük bir cevabı bildiğimi farkettim.Evet kafamda şeklini bilmediğim ve parçaları devamlı birleşen bir puzzle var.Evet adım adım yaklaşıyorum bir şeye ama bulduğum sonuç…devamıKuyruğunu takip eden köpek misali yaşadığım bu hayatta beynimin bazı şeyler için yeterli olmayacağına kanaat getirmiştim.Sonra çok büyük bir cevabı bildiğimi farkettim.Evet kafamda şeklini bilmediğim ve parçaları devamlı birleşen bir puzzle var.Evet adım adım yaklaşıyorum bir şeye ama bulduğum sonuç kaçınılmazdı.
Evet bir şeye yaklaşıyorum.Buluyorum nereye gittiğimi yavaş yavaş ama nereye gidiyorum?Ne yapıyorum?Ya da nelerden hangi özelliklerden mahrum bırakıyorum kendimi, yapboza benzeyen ama şeklini kendim oluşturduğum karakter ve genom haritam nereye kadar ve nasıl oluşacak?
Neyse ne zaten herşey boşuna ve beyhude bir amaç olarak kalıcak.Eğer bunları düşünmeye devam edersem yapboz bozulacak, düşünür ama fazla kafa yormassam olması gerektiği gibi ve doğru olucak.Tezatlığın bu kadar net olduğu konudur felsefe sanırım.Biraz da bu yönden bilim olamıyor zannımca ne dersiniz, bilimin tezatlık olduğunu anlayabilir miyiz doğrunun bu kadar rağbet gördüğü bu yüzyılda?
Spoiler içeriyor
Neden karmaşa çıkar ki dünyada?Neden kapitalizm ya da güç dengesi var?Neden otorite lazım bazılarına?
Bilinmiyor sanırım.Ama bu kitapta sonuçları var sanırım.
Bu Post sadece şuan ne hissettiğimle ilgili yani hiç önemli değil.Çünkü 1 saat sonra dünyanın en mutlu insanı olabilirim.Bu poyansiyel var bende.Bu yüzden pek ciddiye almayın okursanız.
Yine cehaletimde boğulduğum bir seneydi.Insanlardan uzak bir yıldı benim için.Yorgun boğucu her zaman…devamıBu Post sadece şuan ne hissettiğimle ilgili yani hiç önemli değil.Çünkü 1 saat sonra dünyanın en mutlu insanı olabilirim.Bu poyansiyel var bende.Bu yüzden pek ciddiye almayın okursanız.
Yine cehaletimde boğulduğum bir seneydi.Insanlardan uzak bir yıldı benim için.Yorgun boğucu her zaman ki gibi saçma sapan hissettim çoğu zaman.Oysa yılın başında herşey iyiydi hatta kendi normallerimin bile üstüne çıkmıştım.Demek ki fazla gelmiş ki herşey bir anda gitti.Zaten alışık olduğum bir hayata döndüm.Kimsenin umursamadığı, kimseyle konuşmadığım.Konuştuklarım bile anlamsız olduğumu düşünür ki haklılar.Nefret ediyorum insan olmaktan, bu şekilde yaşamaktan, yeryüzünün içindeki bu düzenden ve anlaşılmamaktan.Daha doğrusu anlaşılmak istenmemekten.
Çok zorlanıyorum bu gezegenin her karışında.Sanki başka gezegenden gelmişim yada sanki beynimde bazı şeyler çalışmıyormuş gibi geliyor.
Ben neden bu kadar derin bir hiçlikteyim.Bunu çok samimi söylüyorum.Herkes bir yere ait ben boşluktan çıkmışım gibi yerim yurdum yok.
Neyse çok uzun yaşayamam zaten.Vücudum bile beni kaldırmak isteyecek kadar dayanamıyor.
Spoiler içeriyor
Valla hatırladığım tek efsanevi sahne Walter'ın deneyleri yüzünden insanlardan uzaklaşan biri vardı.Herkes gibi çalışıyor yaşıyor ama kimse onu görmüyordu.Asansörde onu farkeden ilk ve tek kadınla konuştuktan sonra ölmüştü.
Hatırlamak bile efsanevi bir şekilde korkunç.
Hiçbir yeteneğinin olmaması hiçbir özellik taşımamak ne demek acaba ben bilmiyorum.Çünkü bu duyguları yaşama ihtimali vermedim kendime.Uzak durdum gerçeklerden, uzak durdum herkesten kimsenin duramayacağı kadar.
Kurduğum eşsiz dünyadaydım yıllardır.Ben oranın kahramanı ve Kralıydım.Bu aptal ve yanlış gerçeklerden oldukça uzakta yaşıyordum.Hangi…devamıHiçbir yeteneğinin olmaması hiçbir özellik taşımamak ne demek acaba ben bilmiyorum.Çünkü bu duyguları yaşama ihtimali vermedim kendime.Uzak durdum gerçeklerden, uzak durdum herkesten kimsenin duramayacağı kadar.
Kurduğum eşsiz dünyadaydım yıllardır.Ben oranın kahramanı ve Kralıydım.Bu aptal ve yanlış gerçeklerden oldukça uzakta yaşıyordum.Hangi kendini bilmez bu hale getirdi burayı acaba?
Bir düşünün ya neden para denen şeyi kullanıyorsunuz?Neden herkes eşitlik denen kelimeden bi haber yaşıyor?Buraya geldim ve bana şey dediler para kazanmalısın.
Neden?Ne diye bu saçmalığa uymalıyım?Buna karşı koymak isteyecek insanlar çoğunluktayken neden yüzyıllardır bu sistem var?Neden kimse para denen şeyin metaryelizm değilde bir metaforun gerçekleşmesi olarak algılayamıyor?
Ve en önemlisi neden hala paranın bir işe yaramadığını anlamadınız?Ölüyoruz.Ve hiçkimsenin umrunda değil.Herkes bu gerçeği bilip gömdü.Toprak yok olduktan sonra açığa çıkıcak sanırım.O güne kadar ben de saklıyım bakalım acaba suçlu kim çıkıcak.Merakla bekliyorum günah keçiniz bu sefer hangi günahsız olucak.