mr.nobody (@mr.nobody)

mr.nobody 4 months ago

Harikalı bir şeyler olsun şu hayatta sessiz sedasız geçip giden zamanın bir anında en azından...

mr.nobody 4 months ago

Huzursuzluğun Kitabı

Fernando Pessoa

16 Gönderi

Boşluk kadar edebi ve ebedi olmak içindi bu diyarda yapılan her soytarılık... Eğer o boşluğu bir şekilde doldurmaya başlarsa kişi yanacağı boşluktaki ateşten anlam aramaya başlar ki bunun tarifi için dünyayı yaksan oluşan ateşin gücü bile yetmez o boşluğu söndürmeye.

mr.nobody 9 months ago

Huzursuzluğun Kitabı

Fernando Pessoa

6 Gönderi

Formül mutluluk değil mutsuzluk, yaşamak incelik değil kabalık, görünmek varlığını değil yokluğunu fark ettirmek ve en sonunda anlaşılan şu oldu ki şu upuzun hayatta öğrenilen en mantıklı şey zıttı ne kadar daim kudrette ise insanoğlu o denli güçlü ve hazırdır…devamı

mr.nobody 9 months ago

Paramparça bir çocuktum baktım parçalandıkça daha çok şey görülüyo daha çok şey görmek için daha da parçaladım kendimi

mr.nobody 1 year ago

Dorian Gray'in Portresi

Oscar Wilde

26 Gönderi

-Gece günlüğüme yazacağım. -Neyi? -Ateşten eli yanan çocuğun, ateşi istemesini.

mr.nobody 1 year ago

Her umut bir kaçış, her kaçış bir sona yaklaşmakmış. Bunu görememek de fazlaca bitmesini istemekmiş her haltın.

mr.nobody 1 year ago

Aynalar

Eduardo Galeano

5 Gönderi

Yani kısacası insanlar aptal, yaşananlarsa yaşanan her şeyin tekerrüründen ibaretdir.

mr.nobody 1 year ago

Düşünce kalkmak gerekirmiş. Anlamak gerekiyormuş doğruları. Dinlemek, kulak vermek gerekliymiş. Doğru yolu bulmak lazımmış. En son zamana kadar kendine bir şeyler katmalıymışım. Ter içinde kalsan bile başarman lazımmış. Asla vazgeçmemek lazımmış. Dinlemek, anlamak, sorgulamak, algılamak gerekliymiş. Değer verdiğini, sevdiğini söylemen…devamı

mr.nobody 1 year ago

Gülüşün ve Unutuşun Kitabı

Milan Kundera

1 Gönderi

(Bu arada yazıyla kitabın bir alakası yok sadece kitabın adını beğendiğim için öyle.) Ne olmak istediğimi sormaya başladıklarında çok küçüktüm. Sormakta haklıydılar çünkü herkesin kendine yeten kendince koca koca dünyaları vardı. Çok akıllıydılar. Çok kararlı davranabiliyolardı. Ben anlayamıyordum. Sanki bana…devamı(Bu arada yazıyla kitabın bir alakası yok sadece kitabın adını beğendiğim için öyle.) Ne olmak istediğimi sormaya başladıklarında çok küçüktüm. Sormakta haklıydılar çünkü herkesin kendine yeten kendince koca koca dünyaları vardı. Çok akıllıydılar. Çok kararlı davranabiliyolardı. Ben anlayamıyordum. Sanki bana her şeyi yanlış öğretmiş gibilerdi. Sessiz sakin büyüdüm. Fikirlerimi kimseye anlatmadan. Yazdıklarımı bile kendimce sansürledim. Düşüncelerim ham kaldı hiçbir zaman yazıya geçirmedim. Kendimden bile utanıyordum. İnsanlar ne hissettiklerini saklayacak kadar iradeye sahipler sanırım. Düzgünce kendinlerini anlatabiliyorlardı. Bense dünyada bulunan en anlamsız en mantıksız şekilde kendimi soyutladım. Hissettiklerimi kapattım. Hissetmediklerimi bile kapattım. Ne anlatacağımı anlamayacağım bir hale geldim en sonunda. Mantıksızlık içinde yaşamak zorunda kaldım. Mantıksız, mal, haysiyetsiz, değersiz, yaşamaması gereken bir mahlukat olmam gerektiğini anlamam çok uzun sürdü. Bu dünya için algı düzeyim biraz fazla garip. Fazla falan değil garip. Değişik yerlerden anlıyorum yaşananları. Uzun zaman daha yaşamak gibi dertlerim olsun istemiyorum. Kırılmadan incitmeden yaşayamıyorum. Daha fazla kendimde kırılıyorum. Uzun zaman kendimi insanlara kapatayım bari napayım. Uzun uzun yaşamak için yeterince mantıksız bir yer olduğunu düşünmeye başladım buranın. Hissettiklerimi, düşündüklerimi, yaşayacaklarımı söylemeden yapmadan yaşadım. Gidemiyorum buralardan. Hayallerimdeki kadar zengin, varlıklı, yetkin biri değilim. O zaman kendimi yaşamdan soyutlasam. Ergen gibi olmayan türünden ama. Şöyle olabilir insanlarla iletişimi kesmeden kendini sınırlandır. Daha az ilgilen daha az konu aç daha az soru sor ve faha fazla kibar ol. Hakkını da yedirme. Böyle yaşamak kolay sanırım. İncelemek de istemiyorum. Mantık çerçevesine oturtamıyorum çünkü yaşayan hiç kimseyi. Öncelikle kendim olmak üzere. Ne yazık ki bu yaşayanlardan ben de bir tanesini oluşturuyorum. Başlayalım o halde en sessiz sırları, en anlamsız şarkıları rafa kaldırıp yeryüzünde bulunan herkese veda ediyorum. Hoşçakalın sizi tanımak garip ama güzeldi. Daha az tepki daha az konuşmatla aranızdan ayrılmak onuruna erişmek istiyorum. Hislerimi kimseden gizleyemiyorum zaten herkes anlıyor istemese bile dopal olarak uzaklaşıyorlar. Yalnız kalmak zor olmuyor o yüzden. Uzak durayım en azından. Her insan ilişkimdeki hataları kabul ediyorum ve özür diliyorum daha fazla hata veya yanlış yapmadan uzak durucam her birinizden. Bilmeden de olsa yardımcı olduğunuz için her birinize içtenlikten çok teşekkür ederim.

mr.nobody 1 year ago

Derin düşlerim vardı dallarını kestim. Uzun yollarım vardı bisikletimi sattım. Büyük hayallerim vardı tek bir kişiye odakladım. Uzun uykularım vardı yüzeysel düşüncelerle kısalttım uykularımı. Sağlığım yerindeydi kafasına göre bozuldu. Eee ne alaka bunlar? Bi alakası olmak zorunda değil yazıyor işte…devamı