İnsan çalışıyorsa her zaman birileri için çalışır, köledir o, başka bir şey değil, ama ben daima, daima kendim olmak istedim, hepinizin ağzına, can sıkıntınıza, kederinize tükürebileyim diye...
Sevmek uyuşturucu almak gibidir. Başlangıçta kendini iyi hissedersin, bütünüyle verirsin. Ertesi gün, daha fazlasını istersin. Henüz zehirlenmemiş, o duygudan hoşlanmışsındır ve onun üzerindeki egemenliğini sürdürebileceğini sanırsın. Sevdiğin kişiyi iki dakika düşünür, sonraki üç saat boyunca unutursun. Ama yavaş yavaş onun…devamıSevmek uyuşturucu almak gibidir. Başlangıçta kendini iyi hissedersin, bütünüyle verirsin. Ertesi gün, daha fazlasını istersin. Henüz zehirlenmemiş, o duygudan hoşlanmışsındır ve onun üzerindeki egemenliğini sürdürebileceğini sanırsın. Sevdiğin kişiyi iki dakika düşünür, sonraki üç saat boyunca unutursun.
Ama yavaş yavaş onun varlığına alışır, ona bütünüyle bağımlı hale gelirsin. Böylece, onu üç saat düşünüp iki dakika unutmaya başlarsın. Yakınında değilse, bağımlıların uyuşturucu bulamadıkları zaman hissettikleri şeyi hissedersin. Uyuşturucu bağımlılarının, gerek duydukları şeyi bulamadıkları zaman hırsızlık yaptıkları, kendilerini aşağıladıkları gibi, aşk için her şeyi yapmaya sen de hazırsındır.
"Sence, şiir nedir?" Giancarlo yanıt vermeden önce ona uzun uzun bakmış, elini eline almış ve şöyle fısıldamıştı: "Benimkilerin içinde yansıyan senin gözlerin. Ve seninkilerin içinde yansıyan benim gözlerim."
Bekliyorum. Hayatım bir şeyleri beklemekle geçiyor. İnsanları, aşkları, gelişmeleri, okşayışları bekliyorum. "Bir şeyler olacak" beklentisi mutlu etmeye yetiyor beni, hatta günlük hayatımdan daha fazla heyecan veriyor. Çünkü beklerken hayal kuruyorum, düşlüyorum, seziyorum, tahminler yürütüyorum.
Seni yaşayacağım, anlatılmaz, Yaşayacağım gözlerimde; Gözlerimde saklayacağım. Bir gün, tam anlatmaya… Bakacaksın, Gözlerimi kapayacağım… Anlayacaksın.