Raf Yorumu: Nisa (@justnisa)

Spoiler içeriyor Sırf yaptığı sistem ve toplum eleştirilerine bile 9/10 verilecek film. Çok nefisti. Küçük eleştirilerle başlayıp daha sonra büyük övmeyi deneyelim bu sefer. İlk olarak filmin genel akışı tutuktu ve bir bütün olarak değil de sahne sahne kurgulanmıştı. Oyunculukları da çok…devamıSırf yaptığı sistem ve toplum eleştirilerine bile 9/10 verilecek film. Çok nefisti. Küçük eleştirilerle başlayıp daha sonra büyük övmeyi deneyelim bu sefer. İlk olarak filmin genel akışı tutuktu ve bir bütün olarak değil de sahne sahne kurgulanmıştı. Oyunculukları da çok abartıydı hele dövüş sahneleri berbattı. Birbirlerine vurmuyorlardı bile dmdmdk. Bir sinema filminden çok tiyatroya benziyordu. Ancak o yıllardaki filmlere göre normal sanırım. Kubrick arka planları tek tek kendisi ayarladığı için mi bilmiyorum ama arka planlar çok yapaydı bu da tiyatro hissini arttırıyordu. Bu yüzden filmi sanki bir ödevi izlermiş gibi izledim yani filme kapılıp gidemedim daha çok bu sahnede ne anlatmak istemiş diye düşündüm.(Belki de bir Kubrick filmi olduğundandır.) Ancak tüm bunlara rağmen mükemmel bir konusu ve harika bir alt metni vardı. Başlangıçta: ailesi sıkıntılı, ergen bir çete üyesi olarak bile çok çirkin şeyler yapan baş karakterimizin (evde yılan?? besliyor ve uyuşturucu bağımlısı.) tetiklenmesiyle iyice berbat bir kişiliğe dönüşmesi anlatılmış. Daha sonra bu genç, birini öldürüp hapse giriyor ve özgür kalmak uğruna bir deneye gönüllü oluyor.(Deneyin yapılışı ve nedenleri bariz sistem eleştirisi zaten.) Deney sonucunda ise tercih hakkı elinden alınan Alex'in iyileşip iyileşmediği (?) konusu, yaptığı kötülüklerle yüzleşmesiyle harmanlanarak anlatılmış. Hala nasıl bir işin içinde olduğunu bilmeden kendi egosu ve rahat düşkünlüğü ile (bkz küvette şarkı söylemesi, ropörtajdaki ukalalığı) asla sorgulamadan girdiği büyük siyasi olayların baş kahramanı ilan edilip iki zıt fikir tarafından da kullanılması ise çok net ve çarpıcı bir şekilde aktarılmış. (Günümüzü bile açıklayacak bir argüman. 50 yıl kadar önce ne kadar güzel bir gözlemle yazılıp çekilmiş yarabbimm.) Bakanın Alex'e yemek yedirme sahnesi ise bence bu filmdeki en çarpıcı, en akılda kalıcı sahneydi. (İçinde bulunduğu durumdan haberi bile olmayan "ki umrunda da değil" bir gencin sadece yediğine dikkat etmesi ve özgürleştiğini düşünerek dürtülerinin hayalini kurması da çok haklı bir toplum eleştirisi sanki.)