Raf Yorumu: Yavuz Ve Kenan (@yavuzkenan)

Aman Allahım bu film ne böyle! 1957'de çıkmış ve Ölümle satranç oynayan bir şövalyeyi anlatıyor. Şimdi önce filmi izlemeden önceki fikirlerimi sunayım. Film boyunca sadece şövalyeyle Ölümün satranç oynarken diyaloglarını izleyeceğimi düşünmüştüm ama bu sırada altı anlamlarla dolu diyaloglar olacağını…devamıAman Allahım bu film ne böyle! 1957'de çıkmış ve Ölümle satranç oynayan bir şövalyeyi anlatıyor. Şimdi önce filmi izlemeden önceki fikirlerimi sunayım. Film boyunca sadece şövalyeyle Ölümün satranç oynarken diyaloglarını izleyeceğimi düşünmüştüm ama bu sırada altı anlamlarla dolu diyaloglar olacağını düşünüp izlemeye değer olduğunu düşünmüştüm. Ve gelelim izleyince ne gördüğüme. Mükemmel cidden Mükemmel ya. Bence "Mm 1957de mi çekilmiş? Ben izleyemem. Görsel efektler olmadan yapamam mmm" demesin kimse. (Ya da bazıları desin ya ne yapalım) Filmde komedi var, kara mizah var, ölüm üzerinde derin konuşmalar var, felsefe var, geçim kaygısı var, suç var, arkadaşlık dostluk var. Var oğlu var ya!! Silahtarın olduğu komedi sahneleri o kadar hoşuma gitti ki bitsin istemedim adama bayıldım. Sert görünüşlü kaba bir adam gibi dursa da kadınları çok iyi tanıyor ehehehh. Hem dürüst namuslu hem de her ortama uyum sağlayabiliyor. Adam gibi adam! Şövalye ise duygusal biraz daha makul ve sakin biri. Ama birader Ölümle karşılaştığında da bu kadar soğuk kanlı olmazsın be helal olsun. Gerçi sonradan ortaya çıkıyor neden bu kadar soğuk kanlı olduğu. Kısacası Silahtar eğlenilecek Şövalye evlenilecek bir adam. Gelelim diğer karakterlere "oyunculara" . O çift ne öyle ya! Adamın eğlenceli, duygusal ve hassas biri olması karısının da onu çok sevdiğinden ötürü ona anlayışlı davranışları ve o tatlı bebeğin halleri "gugugu" demesi... İzlerken ağzınızda şerbet tadı bırakıyor. Toparlayacak olursak evet eski bir film evet görsel eksiklikler çok ama diyalogları karakterleri oyunculukları ve alt metniyle mükemmel bir film. Üzücü olan 1957de çıkmış bu filme yerli olarak hala bir filmin yaklaşamaması... İçindeki tiyatral havalar bazılarının hoşuna gitmeyebilir şahsen benim hoşuma gitti. Ve biliyorum hepiniz dublaj seyretmiyorsunuz ama bu filmde de yine orijinal dilinden izleyin gerçekten kulağa hoş gelen bir dil İsveççe. İngmar Bergman'a bu eserinden dolayı teşekkür ediyorum. Filme Puanım : Hiç çalışmadığın sınavın dersinden "Aa" ile geçmek. (Bak işte buna kimse hayır demez😉) Esenlik içinde kalın 🖐️