Raf Yorumu: ahmetraf17 (@ahmetraf17)

'Çizgili Pijamalı Çocuk' kitabının yayımlandıktan iki yıl sonra sinemaya uyarlanmış bu filmin, kitaba güzel bi şekilde bağlı kaldığını görüyoruz. Oyuncuların rolleri , oyuncu seçimleri çok güzeldi. Kitabı okurken aklımda hayal ettiğim kişileri filmde görmek çok güzel bi duyguydu. Bruno, Shmuel…devamı'Çizgili Pijamalı Çocuk' kitabının yayımlandıktan iki yıl sonra sinemaya uyarlanmış bu filmin, kitaba güzel bi şekilde bağlı kaldığını görüyoruz. Oyuncuların rolleri , oyuncu seçimleri çok güzeldi. Kitabı okurken aklımda hayal ettiğim kişileri filmde görmek çok güzel bi duyguydu. Bruno, Shmuel rollerindeki çocuklar da çok başarılıydı. Shmuel'in zayıf bedeni, gri tonlarındaki suratı çok gerçekçiydi. Bruno'nun rolü de çok başarılıydı. Belki Bruno'nun film için biraz kilo alması sağlanılabilirdi. Düşündüğümden biraz zayıftı çünki. İki çocuk arasındaki etkileyici, sağlam, güçlü bağ seyirciye güzel bir şekilde aktarılmıştı. İzlerken sıkılmadım diyebilirim. Kitabı daha güzeldi. İlk önce kitabın okunmasının daha doğru olacağını düşünüyorum. Kitabı okuyanların izlemesini öneririm. 7.4/10 Spoiler❕ Kitapta olup filmde olmayan bazı bölümler olduğu gibi ( Paveli'n Bruno'yu iyileştirdiğini gören annenin, komutan sorarsa , iyileştirenin kendisi olduğunu Pavel'e tembih ettiğini söylediği yer gibi. Bruno'nun çizgili pijamayı giyerken kıyafetin pis kokmasıyla ilgili söylediği komik, bir o kadar da acı cümleler gibi. Gretel'in bitlendiği için Bruno'nun saçlarının kazınması gibi. Ki bu olay olduğu için Bruno tel örgünün diğer tarafında hiç dikkat çekmemişti. Filmde çizgili takke takarak saçlarını gizliyordu. Ayrıca kitapta tel örgüyü kaldırıp altından geçerken, filmde toprağı kazıp diğer tarafa geçiyordu.) filmde olup kitapta olmayan bölümlerde vardı.( Teğmen Kotler'in babasının, hükümetin politikasına tepki gösterip başka ülkeye gittiğini duyan komutanın, Kotler'i evden gönderip sınıra sürdürmesi gibi. Bu bilgiyi filmde vermeleri güzeldi. Komutanın, Führer ve askerlerle birlikte Yahudilerin yaşadıkları kampları güzel gösteren yalan bir gösterimi izledikleri sırada Bruno'nun da o görüntüyü görüp arkadaşı Shmuel'in güzel bir yaşam sürdüğünü düşünmesi gibi. Kitapta Bruno'nun gizli yerden geçtiğini bilmiyolardi. Sadece son sayfada Bruno'nun giysilerinin bulunduğu yere giden baba tel örgüyü geçtiğini anlıyordu. Filmde ise gizli yerden geçtiğini anlayan tüm ailesi ve askerler arama yapıp tel örgünün diğer tarafına geçtiğini öğreniyolardı. Böyle olması hem daha güzeldi hem de daha dramatikti. O son sahnede bacalardan tüten dumanı keşke Bruno'nun babasının , annesinin, kız kardeşinin ve askerlerin gördüğünü biz de görebilseydik. Eminim ki o dumanın çocuklarının yanan bedeni olduğunu anlayıp bu yaptıkları işten nefret edip pişmanlık duymalarını görebilseydik izleyen herkes daha çok, etkilenir ve duygulanırdı. Filmin son sahnesi güzeldi ama çok daha güzel ve duygusal olabilirdi.)