Raf Yorumu: Mehmet (@memoliiy)

Öncelikle nasılsınız Raf'ın sessiz, sakin, efendi ve güzel insanları. Cidden özledim buraları. Uzun süredir buralarda yoktum. Uygulama içinde de büyük bir şeyin olduğunu düşünmüyorum benim olmadığım zamanlarda. Olduysa da anlatırsınız artık :) 2 aydır herhangi bir şekilde aktif olarak ne…devamıÖncelikle nasılsınız Raf'ın sessiz, sakin, efendi ve güzel insanları. Cidden özledim buraları. Uzun süredir buralarda yoktum. Uygulama içinde de büyük bir şeyin olduğunu düşünmüyorum benim olmadığım zamanlarda. Olduysa da anlatırsınız artık :) 2 aydır herhangi bir şekilde aktif olarak ne dizi izleyebiliyordum, ne de film. Yakın zamanda bu durumu aşmayı planlıyorum ve olabildiğince gönderi atmak şu an ki ilk hedefim. Burayı pek fazla kullanmıyorum, girip neler olduğuna da bakmıyordum pek ama yine ve yine, günde ayrı ayrı bir ton gönderi atan arkadaşlarımız hala bitmemiş. Cidden takdir ediyorum sizleri yiğitlerim. Böyle devam :D Neyse, filme geçelim efenim.... Bergman ile bilinmeyen bir hiçliğe doğru yolculuk.... İnsanlar, herhangi bir amaç olmadan, yüce, kutsal bir varlığa inanmadan hayatlarını sürdürebilir ve intihar psikolojisinden kurtulabilir mi? Tanrı bunca felaketin ve iyiliğin karışımı olarak birer canavar mıdır? Tanrı'ya olan inanç, günden güne toplumsal olarak azalıyor. İntiharlar artıyor, yaşama hevesi, neşe, huzur ve bir çok şey yavaş yavaş sömürülüyor. Bunun sebebi kim? Tanrı mı? Hayatımıza yön veren kendimiz mi? Yoksa bize bu hayatı yaşama mecburiyetinde bırakan yaratan mı? Aslında her şeye rağmen inanç, çok farklı bir şeydir. Bunu biliyorum. Körü körüne bağlanmak ve sorgulamak arasında ki ince çizgi, Tanrı'yı reddetme ve arama yolunda ki ilişkiye bağlantılı bir durum. Bu iki çelişki arasında insan ne yapmalı, doğru yolu nasıl bulabilmeli.... Filmi izlerken bunlara benzer bir çok soru ve düşünce, zihnimde dolanıp duruyordu. Açıkcası izlediğim her dakika, ayrı bir güzellikti benim için. Diyaloglar, karakterlerin psikolojik ve ruhsal durumu, tek taraflı aşkın acımasız yönü, vermek istedikleri "Tanrı'nın sessizliği" havasını ve dahasını çok mükemmel bir şekilde yansıtarak keyifli saatler yaşattı bana. Mutlaka izlenmesi gereken kült filmlerin en başında gelen bu şaheseri "klasikleri veya eski yapımları seviyorum" diyen herkesin en az bir kere izlemesi gerekiyor bence :)