Raf Yorumu: uzaydabiri (@uzaydabiri)

Her kitabın farklı bir etkisi vardır. Kimisi hikayesiyle sarıp sarmalar, kimisi karakterlerle, kimisi üslup, kimisi anlatımıyla. Bazı kitaplarsa, içindeki bütün ayrıntılardan sıyrılıp ayrı bir benlik oluşturur. Her şey öyle bir uyum içindedir ki, kitabı artık ne yazarla, ne hikâyesiyle, ne…devamıHer kitabın farklı bir etkisi vardır. Kimisi hikayesiyle sarıp sarmalar, kimisi karakterlerle, kimisi üslup, kimisi anlatımıyla. Bazı kitaplarsa, içindeki bütün ayrıntılardan sıyrılıp ayrı bir benlik oluşturur. Her şey öyle bir uyum içindedir ki, kitabı artık ne yazarla, ne hikâyesiyle, ne karakterleriyle düşünebilirsiniz. Benim için bu kategoride olan birkaç kitap vardır, ve İstanbul İstanbul'u da bu listeye ekliyorum. Bu kitabın bir hikayesi yok, bu kitabın bir anlatıcısı yok, bu kitabın yalnızca acısı var. Son sayfaya kadar soluk soluğa okuduğum satırlar, kitabı kapattığımdan beri göğsümde öylece duruyor. Okuduğum gerçek miydi, hayal miydi, bir başı bir sonu var mıydı, aklım düğümlendi. Bir kitabı okurkenki zamanla, kapağını kapattığımızdaki zaman nasıl birbirinden ayrı ve farklı akabilirdi? İki günde okuduğum bu hikâye-ler, üzerime çullanmayıp başka ne yapacaktı? Ben böyle hissediyorum da, kim bilir Burhan Sönmez ne hissetti yazarken diyorum. Acaba o da böyle bir son bekliyor muydu? Her şeyi planlamış mıydı? Yazarken onun da zamanı farklı akmış mıydı? Bir kentin, insanın, acının, insanın insana muhtaçlığının hikayesi İstanbul İstanbul. İstanbul'un gerçek yüzü, insanlığın sefil yanı, sarı hayallerin acılığı. Hepsini bir arada okuyabileceğimiz çok az kitap yazıldı. İşte bu yüzden bu kitabın bir benliği var. İnce şeyleri, farklı hikayeleri çok sevdiğimi defalarca kez yazdım, önceki postlar şahit. Bu kitap da işte öyle bir incelikle dokunmuş, 4 farklı acının bir oluşunun hikayesi. Berber Kamo, Öğrenci Demirtay, Doktor ve Küheylan Dayının hikayeleri nasıl olup da bir araya geliyor, bir de üzerine İstanbul'un hikayesi ekleniyor, merak edenleri kitaba doğru alalım. Kent-insan-zaman-gerceklik-varlık-iyilik-kötülük-ahlak-ölüm sorgulamalarına hazır olun diyorum şimdiden. Belki ben de Berber Kamo'nun dükkanının önünden geçmiş, yıldızlara bakarken zamanı durdurmuş, hızla ve hazla akan hayatın içinde bir şiir bulmuşumdur. Şehrin acılarını fark etmeden, İstanbul sokaklarında kaybolmuşumdur.