Raf Yorumu: Yavuz Ve Kenan (@yavuzkenan)

Je sens le cinéma devant mes oreilles Öncelikle şunu söyleyeyim, neyse ki Fransız değilim. Aksi halde Fransızca'nın bu kadar kulağa hoş geldiğini farkedemezdim. Tatlılığın ve naifliğin doruklarındaki sıcaklığa, sım sıkı sarılmamı sağlayan bir film. Nostaljik duyguların sıvı yağ fiyatı kadar…devamıJe sens le cinéma devant mes oreilles Öncelikle şunu söyleyeyim, neyse ki Fransız değilim. Aksi halde Fransızca'nın bu kadar kulağa hoş geldiğini farkedemezdim. Tatlılığın ve naifliğin doruklarındaki sıcaklığa, sım sıkı sarılmamı sağlayan bir film. Nostaljik duyguların sıvı yağ fiyatı kadar tavan yaptığı, biteceğini bile bile sonu olduğunu unutturan güzel bir histi bu filmi izlemek. Filmde, tarihteki bir anı yaşamak veya kendini bir tarihi karakterin yerine koymak isteyenler için bir tür simülasyon yapan bir şirket var. Ama bu sanal bir simülasyon değil. Setiyle , oyuncularıyla resmen bir film çeker gibi ortam kuruluyor en ince ayrıntısına kadar. Yani kısaca -Napolyon mu olmak istiyorsun ver kardeşim 20bin Euro artık Napolyon'sun + Ya ben sana 10Bin Euro vereyim ayağımız alışsın. - Ayak mı alışsın? Neyse. 10Bin Euro'ya anca Vahdettin olabilirsin. İşte tam burda geçmişte yaşayan, günümüz şartlarına teknolojilerine uyum sağlayamamış, naif, sevecen ve tatlı amcamız hayatındaki en sevdiği anı yaşamak istiyor ve bu şirketle görüşüyor. Böylece sahteliğe olan aşkının serüveni de başlamış oluyor. Bir kere filmin kurgusunu çok beğendim. Anlatması gereken teferruatları patır patır jump cut'la anlatıp esas olan masalsı olayı ise yavaş yavaş sakince anlatıyor. Bu sayede siz de amcamızın 1974'deki anının içine gizlice dalıp en az amcamız kadar o günlerin tadını çıkarıyorsunuz. ( En azından ben çıkardım) Peki unuttuğumuz duyguları illa birinin hatırlatması veya bir olayın yüzümüze mi vurması gerekiyor? Hm? Cevap ver! Ama şimdi eğri oturalım doğru konuşalım. ( Eğri oturmam için bana bir saniye verin. Hah! teşekkürler) Her ne kadar başrolünde amcamızın hikayesine bayılsam da yan rollerin olayları biraz yapay olmuş. Full amcaya odaklı bir film olmazdı tabi ki de ama yan rollere biraz daha özenli bir anlatım olsaymış, unutulmaz klasikler bölümünde kendine deniz manzaralı bir yer ayırtırmış bu film. Sonuç olarak fikrini, tarzını ve atmosferini çok sevdiğim bir film oldu LA BELLE EPOQUE Ve uzun zaman sonra film orucumu bu filmle bozmamı sağlayan film gurmesine de teşekkür ediyorum. Filme Puanım : Ampulün hiç icat edilmediği başka bir simülasyonda yaşamak. Esenlikle Kalın 🖐🏻