Raf Yorumu: Nhlyrtsvn (@nhlyrtsvn)

İş Bankası Yayınları'ndan Tansu Akgün'ün Rusça aslından çevirisiyle okuduğum ve Ev Sahibesi ismini taşıyan eserde, aslında Dostoyevski'nin biri novella, üçü öykü olmak üzere toplam dört eseri yer almaktadır. EV SAHİBESİ Dostoyevski'nin 1847 yılında yazdığı, eserin de ismi olan ve ilk…devamıİş Bankası Yayınları'ndan Tansu Akgün'ün Rusça aslından çevirisiyle okuduğum ve Ev Sahibesi ismini taşıyan eserde, aslında Dostoyevski'nin biri novella, üçü öykü olmak üzere toplam dört eseri yer almaktadır. EV SAHİBESİ Dostoyevski'nin 1847 yılında yazdığı, eserin de ismi olan ve ilk bölümde yer alan Ev Sahibesi adlı novellasının ilk kısmı Ekim 1847'de, ikinci kısmıysa aynı yılın Kasım ayında Rus edebiyat dergisi Otechestvennye Zapiski'de yayımlanmıştır. Yayımlandığı dönemde olumlu ve olumsuz tepkiler alan eser, günümüzde Dostoyevski'nin külliyatındaki eşsiz yerini de almıştır. Sant Petersburg'da geçen novellada, herkesten ve herşeyden soyutlanarak kendi dünyasında yaşayan ve genç bir adam olan Vasiliy Mihayloviç Ordinov'un, ev sahibesinin evi satması üzerine taşınmak zorunda kalması, ev aramaya çıktığı sırada da gördüğü ve aşık olduğu Katerina'nın peşine takılarak onun evinde kiracı olmasıyla birlikte gelişen olaylar anlatılmaktadır. Profesör S. Gibian'a göre eser, "bir halk hikâyesinin söyleyişi ile imgesi"dir ve "erkek-kadın hakimiyeti, ensest baba-kız ilişkisi ve Volga haydut hikayeleri olmak üzere üç folklor motifine dayanmaktadır." Alfred Bem ise, Ev Sahibesi'nin otobiyografik unsurlar içerdiğini düşünmüştür. Freud'un psikanalizinden etkilenerek Ordinov'un Katerina ve Murin'le olan ailesel ilişkisinin Dostoyevski'nin kendi yaşadıklarına benzediğini ve yazarın Avdotya Panayeva ile olan ilişkisinden yansımalar bulduğunu iddia etmiştir. Yine Alfred Bem, Nikolay Nekrasov ile Ivan Turgenyev arasında yaşanan çekişmelerin, Dostoyevski'nin sağlığını kötüleştirdiğini ve Ev Sahibesi'ne başlamadan önce yazarın stres problemleri olduğunu belirtmiştir. Hikâyenin karanlık atmosferi ile Katerina ve Ordinov arasındaki ilişkinin tuhaf karakteri içinde Gotik edebiyatın unsurları da tespit edilmiştir. BAY PROHARÇİN Dostoyevski'nin 1846 yılında yazdığı ve ilk olarak Annals of the Anavatan'da yayımlanan bir kısa öyküsüdür. Gerçek bir hikayeden esinlenerek yazılan öyküde, ana karakter Bay Proharçin'in cimri hayatı anlatılmaktadır. DOKUZ MEKTUPLUK ROMAN 1847 yılında yazılan ve 9 adet mektuptan oluşan kurgu kısa öyküde, İvan Petroviç ile Petro İvanoviç arasındaki karşılıklı mektuplaşmalarla sorunlarını çözme çabalarını anlatılmaktadır. Sonu ters köşe ile biten öykü oldukça sürükleyici ve keyifliydi. POLZUNKOV 1848 yılında yazılan kısa öyküde ise, Polzunkov adındaki bir gencin, bir yolsuzluğa şahit olarak şantaj yapmaya çalışmasıyla birlikte gelişen olaylar anlatılmaktadır. Okuduğum dört öyküde de ana karakterler hep silik, pasif, kendi dünyasında yaşayan, belli bir hedefi olmayan, varlığını ispatlamaya çalışan erkeklerden oluşuyor. Dostoyevski, ana kahramanlarının karakter tahlilerini ve psikolojilerini okuyucuya oldukça başarılı bir şekilde aktarıyor ki karakter daha okurken gözünüzde canlanıyor. Öykülerin hepsini büyük bir ilgi ve keyifle okudum. Eğer Dostoyevski okumak gözünüzü korkutuyorsa bu tarz kısa ve sürükleyici öyküleriyle başlayabilirsiniz. Kitapla kalın... Notum : 7/10