Raf Yorumu: Nhlyrtsvn (@nhlyrtsvn)

1920 yılı Nobel Edebiyat Ödülü sahibi olan Knut Hamsun (Knud Pedersen), 1859 yılında Norveç'te altı çocuklu dar gelirli ve kalabalık bir ailede dünyaya gelmiştir. Delikanlılık çağlarından itibaren çeşitli işlerde çalışan yazar, bu arada yazmaya da devam etmiş ve yazdığı iki…devamı1920 yılı Nobel Edebiyat Ödülü sahibi olan Knut Hamsun (Knud Pedersen), 1859 yılında Norveç'te altı çocuklu dar gelirli ve kalabalık bir ailede dünyaya gelmiştir. Delikanlılık çağlarından itibaren çeşitli işlerde çalışan yazar, bu arada yazmaya da devam etmiş ve yazdığı iki kitabını iki farklı kitapçıya yayımlamıştır. Yayımlanan kitaplarının da etkisiyle bir kitap daha yazan Hamsun, kitabını yayımlayacak bir yayıncı bulamayınca bir tüccara başvurup maddi destek isteyerek, yazdıklarını Norveçli bir şaire göstermek için Kopenhag'a gitmiş ancak büyük bir hayal kırıklığıyla geri dönmüştür. Parası tükenen yazar, tekrar tüccardan yardım istemiş ve bu parayla bir oda tutarak daha önce yazdıklarının hepsini yakmıştır. Makale ve hikaye yazıp satarak geçinmeye çalışan yazar parası tükenince aç kalmış, bu durumunu roman olarak yazmış ve böylece "Açlık" romanı şöhretinin ilk basamağı olmuştur. Parasızlık sorunuyla uğraştığı dönemlerde verem gibi önemli bir hastalığın da üstesinden gelen yazar, 1952 yılında, 92 yaşındayken vefat etmiştir. 1890 yılında ilk baskısı yapılan psikolojik ve aynı zamanda otobiyografik roman, 20. yüzyılın edebi açılışı olarak görülmekle beraber, modern ve psikolojik sürükleyici edebiyatının en önemli örneklerinden biri olarak kabul edilmektedir. Roman, ölmek pahasına olsa bile alın teri dökmediği parayı asla kabul etmeyen bir gencin hikâyesini anlatmaktadır. Açlığın da etkisiyle yoğun bir karmaşa hâlindeki insan zihninin mantıksızlığını, kimi zaman duygusal kimi zamansa esprili bir dille yansıtmaktadır. Psikolojik ve dramatik bir havada ilerleyen romanı yazar o kadar gerçekçi anlatmış ki okurken açlığı iliklerinize kadar hissettiriyor adeta. Kimi zaman kızdığım kimi zaman üzüldüğüm ve bazen de empati kurmaya çalıştığım kahramanın gereksiz gururu canımı çok sıktı açıkçası. Bu durum günümüz insanlarının fazla yüzsüz olmasına alışık olmamızdan kaynaklı da olabilir, yazıldığı yılları düşündüğümüzde bu gurur belki de olması gereken bir erdemdir diye de düşünmeden edemiyorum. Kitapla kalın... Notum : 9/10