Raf Yorumu: marulzel (@marulzell)

Spoiler içeriyor Herkese selamlar. Şimdi şöyle ki jokerin hep afişlerine, tumblr sayfalarında çok denk geliyordum. Özellikle şu hani Joaquin'in meşhur palyaço maskeli haliyle baya karşılaşmıştım. Ama şuan izlemek nasip oldu. Filmi izlemeden önce açıkcası kötü geçmişi yüzünden, insanları öldüren bir adamın hayat…devamıHerkese selamlar. Şimdi şöyle ki jokerin hep afişlerine, tumblr sayfalarında çok denk geliyordum. Özellikle şu hani Joaquin'in meşhur palyaço maskeli haliyle baya karşılaşmıştım. Ama şuan izlemek nasip oldu. Filmi izlemeden önce açıkcası kötü geçmişi yüzünden, insanları öldüren bir adamın hayat hikayesini falan izleyeceğimi düşünmüştüm. Ama hem biraz beklediğim gibi hem de tamamen beklediğime zıt düşen sahneler oldu. Film asla aynı tempoda gitmedi. Sürekli iniş çıkışlar, depresyon halleri arada bir gelen ani delirmeler, bazı duygusal sahneler... Hepsiyle ortaya güzel bir film çıkmış. Bu filmi serinin diğer batman ve joker filmlerinden ayrı bir şekilde inceleyeceğim. İlk önce film boyunca Arthurun davranışlarına anlam vermeye çalıştım. Ama ruh hali sürekli değiştiğinden biraz da filmin ne demek istediğini anlamaya çalıştım. Genel olarak zaten kötü bir geçmişi olan Adamın nasıl "Kötülük Makinesine " dönüştüğünün hikayesini izleyeceğimi tahmin ediyordum. Ama özellikle Jokeri oynuyan Joaquin gerçekten harika oynadı. Yer yer adam deli gibi güldüğünde hem sinirlerim bozuluyordu hem de onu anlıyormuş gibi bir ifade takınıyordum. Arthurun çoğu davranışını kendi hayatımla bağdaştırınca film benim için daha ilgi çekici oldu. Yani mesela Arthur iyi ve kötünün ne olduğunu ayırt edecek kadar, kendisine yapılan haksızlıkları fark edecek kadar aklı yerinde birisiydi. Sadece bu haksızlıklara verdiği tepkiler normal değildi. Şimdi diyebilirsiniz ki, "kim kendine yapılan haksızlığın farkında olmaz? " arkadaşlar koyun gibi büyütüldüyseniz size haksızlık yapılsa bile kabul edersiniz. Çünkü daha önce ki deneyimlerinizde kendinizi savunmaya çalıştığınızda işlerin daha kötüye gittiğini görmüşsünüzdür. Bu yüzden yavaş yavaş öz değerinizi, kendinize olan saygınızı ; kafanız rahat etsin diye bir süreliğine rafa kaldırırsınız. Tabi mücadele etmeyi bıraktığınız anda ise bana göre asıl delilik orada başlıyor. Çünkü hissettiğiniz duyguları yok sayıyorsunuz. Çok bariz bir şekilde günümüz iş yerlerinde yapılan mobbinglerden haberimiz var. Ama çoğunlukla başka bir çareleri olmadığından insanlar buna maruz kalıyor. İşte ben de bu duruma duygularını ve hissettiklerinin üstünü örtmek zorunda kaldıkları için, delilik diyorum. Şimdi gelelelim, kötü olaylara olan tepkimize ve arthurun tepkisine : yaşadıklarımıza vereceğimiz tepkiler de yine normal olmalı. Yani Arthurun kendine kötü gelen insanları, ortadan kaldırmasını aslında psikolojik problemleri ile ilişkilendirebilirim. Çünkü Annesi olacak insanı bile yıllarca yaşanmış anılara rağmen çok büyük bir soğuk kanlılıkla öldürdü. İşte tam orada "bu adam anormal " diyebildim. Çünkü sonrasında hiçbir pişmanlık duygusu da çekmedi. Aksine metrodaki öldürdüğü 3 gençten sonra, insanlar onu sonunda fark etti diye biraz bu durumdan hoşlandığını bile belirtmişti. Yani tam anlamıyla artık sağ duyulu olma kısmını ortadan kaldırmıştı. Tabi ki de film de çok güzel yerlere de değinilmişti. Mesela Joker, talk Show'a çıktığında "ben kaldırım kenarında ölmüş olsam, üstüme basıp geçerdiniz. " demişti. Gerçekten de öyle. Bilmiyorum film çekildiği sıralarda ABD nin siyasi konumu ve ortamı nasıldı ama, halkın da zenginlerin aşırı zengin olup alt sınıfı ezmesinden şikayetçi olduğu gayet açıktı. Hatta sanki tek eksikleri bir kurtarıcıymış da, Jokeri görünce hemen sahiplenmiş gibilerdi. Zaten film Batman deki kötü karakter Jokerin "nasıl Joker "olduğunu anlatıyor. Yani tabiki çoğumuz ne kadar kötü bir geçmişimiz olsa bile seçimlerimizden kendimiz sorumluyızdur. Hatta ben kötülüğe karşı en iyi intikamin, onlardan daha iyi birine dönüşmek olduğu taraftarıyım. Yani mesela baban pislik herifin tekidir ama sen daha iyi bir baba olarak ondan ve yaşadığın tüm acılardan intikamını alırsın. Bana göre intikam ancak bu şekilde yerine doğru ulaşır. Diğer türlü başka bir kötü adam olmaktan öteye gidemezsin. Ama tabi bu filmde sanki çoğu kitlesi ergenler olan Jokeri aklamaya çalışıyor gibilerdi. Ki bu çok normal çünkü insanların kötü olanları sevmesinin yasak olduğunu ve mental açıdan doğru olmadığını düşündükleri için, "aslında iyi biriydi, yaşadıkları yüzünden kötü oldu " imajıni azar azar yedirdiler. Tabi ki de basit bir hikayeyle değil, gerçekten harika bir oyuncu ve iyi bir senaryo ile yapmışlardı. Ama tabi aklıma takılan yerler var. Örneğin son sahnede Arthur, psikiyatris ile konuşuyordu. Yani çoğu şey, (İnsanların sokağa çıkıp Arthuru polis arabasından alması gibi) Arthurun hayal ürünü de olabilir. Olayın ve durumunun vahimliğini göstermek için yaptığı oyunlar da olabilir. (Bu konu hakkında ilgisi olanlar yazabilir.) Ama sonuçta neler hissettiğini ve hislerine nasıl karşılık verdiğini görmüş olduk. Genel olarak toparlayacak olursam İzledikten sonra tavana bakıp düşündürecek ama neden düşündüğünüzü de pek bilemeyeceğiniz, diğer süper kahraman filmlerinin aksine somut bir savaştan ziyade ruhsal kavgaları olan bir kahramanı izledik. Ek olarak filmi +18 yapmalarının sebebi bence DC evreniyle kafayı bozmuş, fanatik, aksiyon seven, ergen kitleyi uzak tutmak için olabilir. Çünkü Joker diğer DC filmlerine nazaran daha sosyo - psikolojik. Bu nedenle de aşırı aksiyon seven kitlenin beklentilerini karşılayamayacaklarını bildikleri için, ergen tayfayı uzak tutmak istemiş olabilirler. ✌🏻10 üzerinden 9 verdim. ~1 puanı, izlerken diğer süper kahraman filmleri gibi çok aksiyon beklememe rağmen muradıma ermediğim için kırıyorum.