marul ve zel (@marulzell)

Çorak Gözlerinde Yağmur Gelmişi ve gelecekleri Yüreğimle saydım Her gece sana doğru akarken Pusulamdı toprakların Uğrunda ölen ruhlar Katili kim saydıklarımın Ne işi var yağmurun çorak gözlerinde Hani yangındı senin tüm bakışların Yoksul kalmış gecelerin Hani yangındı Sarıl kimsesiz inatçılığıma…devamı

marulzell 2 months ago

Microhabitat

Go-Woon Jeon

7 Gönderi

Spoiler içeriyor Microhabitat / Film Üzerine Notlar "Hayattaki amacım borçsuz yaşamak." "Benim için ; sigara, viski ve sen. Bütün rahatlığım bunlardan ibaret. Ve şimdi sen beni bırakıp gidiyorsun. Ben nasıl sensiz yaşayacağım?" Merhaba, şubat tatilimin ortalarındayım ve güzel gidiyor izlediğim filmler. Bu…devamıMicrohabitat / Film Üzerine Notlar "Hayattaki amacım borçsuz yaşamak." "Benim için ; sigara, viski ve sen. Bütün rahatlığım bunlardan ibaret. Ve şimdi sen beni bırakıp gidiyorsun. Ben nasıl sensiz yaşayacağım?" Merhaba, şubat tatilimin ortalarındayım ve güzel gidiyor izlediğim filmler. Bu filmi de iyiki izlemişim, diyorum şuan. İlk başlarda filme biraz soğuktum çünkü sahnelerdeki dekorlar, oyuncuların verdiği duygular vs bana çok yüzeysel gelmişti. Ama film gittikçe içime işlemeye başladı ve sonunda "Evet, harikaydı gerçekten." dedim. Sanki elimde çok tutsam kırılacakmış gibi hissettiğim bir film. Belki tekrar izlerim, normal de tekrar tekrar izlemek bana on bin film de bir olur ama bunu izleyeceğim galiba. Yularıda yaptığım ikinci alıntı tamamen aslında filmin baş kahramanı Mi-so nun bütün hayatının teması ya da ana fikri mi demeliyim? Film başladığında maddiyat olarak çok zorlu koşullarda yaşamaya çalışan, kirasını ödemeye çalışırken sigaraya zam gelmesi ile viskisini bırakmak zorunda kalan ama viskisini de bırakmayacağı için sürekli açığa çıkan hesabını tamamlamaya çalışan ve aslında pek de hesabındaki açıklar tamamlanmayan ; evlere gidip temizlik yapan bir kızın hatta 30 yaşındaki bir kadının hikayesini izliyoruz. Bu arada ben Mi-so nun 30 yaşında olduğunu başka bir yerden okudum yoksa bana göre 20 li yaşlarında, çok tatlı.. Aynı son sahnelerde ona yapılan benzetmeler gibi "şık ve sevimli" "gülümsemesi oldukça özel olan" ve denildiği gibi gerçekten Mi-so yu hatırlayınca yüzünüzde tatlı bir tebessüm oluşuyor. Anne babasını kaybetmiş, kirası arttığı için evinden taşınıyor ve bütün eşyalarını sığdırdığı bavulu ile bir yolculuğa çıkıyor. Yolculuk da teyzesini, arkadaşlarını ziyaret ediyor ve onların evine gidip kalıyor. Tabi bu bavuluyla onların evine gitmesi ani olduğu için her avde farklı bir sorunla karşılaşıyor. Arkadaşları ona tuhaf şeyler teklif ediyor ya da arkadaşlarının ailesi bazen problemlere yol açıyor. Eskiden çok iyi anlaştığı arkadaşlarına birden gece kalmak için ziyaretler yaptığında arkadaşları ona bambaşka bir insanmış gibi davranabiliyor. Farklı sorunlarla karşılaşıyor vs. Ve biz de tüm film boyunca Mi-so nun bu yalnız ; viski, sigaradan ve yüzündeki o tatlı tebessümünden ibaret olan hayatını izliyoruz. Bar da kaldığı geceler, içmeyince saçının beyazlaşmaya başladığı o garip ilacı, kim ona ne yaparsa yapsın nazikce hayata tutunuşu.. Sanırım o harika bir insan. Eğer onu bugün görsem evime gelip bir süre kalmasına izin verirdim ve onunla yaşardım. Ve aslında Mi-so nun mesela hepimiz gibi endişeleri yok. Yani biz olsak birine iki saat oturmaya bile gittiğimizde rahatsızlık olur mu diye vs düşünebiliriz. Hatta bir sahne de Mi-so nun bir arkadaşı ona nasıl böyle utanmadan beş parasız kalmasına rağmen sigara ve viskiye devam ettiğini, üstüne onları sevdiğini söyleyebildiğini, insanların evine gidip özel aile hayatlarını umursamadan kalmayı teklif ettiğini soruyordu. Onları hiç rahatsız ettiğini düşünmediğini soruyordu. Mi-so da aynı şunları söylemişti. "Seni bu kadar üzdüğümü bilmiyordum. Özür dilerim. Benim için bunlar sorun değil çünkü arkadaşlarım benim evime gelip kalsa ben hiç bunu sorun etmem." Kendisinden yola çıkarak böyle düşünüyordu ve arkadaşı da ona "çünkü senin bir ailen yok." demişti. Aslında burada onun canını acıtmaktan çok gerçek bir noktaya parmak basmıştı. Mi-so nun devam eden düzenli bir aile ortamı olmadığı için bir arkadaşı onun evine gelse düzenin bozulacağı bir durum yoktu. Ama arkadaşları için durum böyle değildi hepsinin farklı önceden kurulmuş düzenleri vardı. Ama şimdi düşünüyorum da Mi-so nun ailesi olsa bile yine de arkadaşlarını kabul ederdi. Çünkü dediğim gibi çok benzersiz bir kız. Mesela bir sahne de, "nasıl yaşayacağımı bende bilmiyorum. Sadece şuanlık bu bana yeter. " demişti. Yani sürekli bir hırs, yükselme kaygısı, geçmişi bırakıp yeni ve harika sayfalar açma türünden hayalleri hedefleri yoktu hayat hakkında. Sadece ona yetecek kadar bir şeyler istiyor. Yatacak bir yer, viski, sigara, tabi eski erkek arkadaşı da vardı ve insanlarla muhabbet sohbet. Hayatı bunlardan ibaret aslında. Evet belki daha fazlası olsa hayır demez ama daha fazlası için şundan kısayım bundan kısayım biriktireyim gibi falan düşünmüyor. Çok böyle içinden gelerek yaşıyor sanki. Koşmuyor, hıza sahil olarak sevdiği şeyleri unutmuyor. O paltosu, kırmızı eldivenleri, ağzındaki sigarasıyla hüzünlü ama hayatından memnun bir kadın gibi. Ona bayılıyorum gerçekten. Bizlerin hayatı 2x hızında ve her şeyi görüp hiçbir şeyi tam yaşayamayarak geçerken onun hayatı 0.5x hızında ve her anını yaşıyormuş gibi, hayatı en derin yerinden keşfetmiş gibi kaygısız. "Neyi kaçırdım, en iyisine mi sahibim, en iyisi bu değilse ne yapacağım, nasıl idare edeceğim, kaçırdıkları telafi edebilir miyim, hayatım neden en iyisi değil..." Vs vs türündeki sorularımızın tam tersinde bir dinginliği var. Düşünsene 30 yaşındasın, temizlik yaparak hayatını kazanıyorsun, elinde koca bir bavul kalacak yerin yok, her şeye rağmen insanlara gülümsüyor ve onları anlamaya çalışıyorsun, hayattaki amacın borçsuz yaşamak. Ve filmin son sahnesinde işte normal olarak artık Mi-so nun hayatının daha da iyiye gideceğini falan düşünüyordum. Ama o aradan yıllar geçmesine rağmen yine aynıydı sadece saçları daha çok beyazlaşmıştı. Yine aynı bar da viskisini içti, sigarasını yaktı ve kurduğu kamp gibi bir çadıra gitti. Yani yine evi yoktu. Güzeldi ya. Son sahneler, arkadaşları ile olan geçmiş fotoğrafları ve hepsinin Mi-so hakkında bir şeyler demesi... Ben sıcacık oldum. Ha bir de son sahneler de arkadaşları Mi-so hakkında konuşurken, onun hayatı acaba nasıl gidiyor diye merak ediyorlardı ve arkadaşlarından biri "Zaman her şeyi iyileştirir" dedi mi - so için. Ama zaten Mi-so hasta değildi. Onun hayatı bizim gözümüzde ona taktığımız yaralı, hüzünlü, kötü ve iyileşmesi gereken bir hayat değildi. O zaten zamanın kendisini kullanıyordu. O yüzden aynı kaldı filmin sonunda da. İyileşecek bir Mi-so hiç olmadı çünkü. Son olarak daha önce yazdığım ama film ile ilişkili olan şiirimi buraya bırakıyorum. Okuyabilirsiniz. Yalnızdım Ben hep yalnızdım Hiç kalabalık olmadım ki Hiç kalabalıklara sığamadım ki Sana tüm yüreğimi ortaya koyup gülerken bile Gözlerimle hüzünlerini fethettiğimde bile Ben hep yalnızdım Arkada başka şarkılar çalıyordu Birbirine karışan duygularım seni özlerken bile Ben hep yalnızdım Üst üste binmiş gökler Bize sevdiklerini anlatırken bile Ruhun avuçlarıma dolup taştığında bile Ben hep yalnızdım İki kişilik ölüm varmış dedi öğretmenim Bizi yan yana toprağa gömerlerken bile Ben ölüm günü de yalnızdım Elif

marulzell 3 months ago

Gözlerine Bakan Kadın Anlatmaya çalışıyorum Dilimdeki yanıklar konuşmama engel değil Ama şu ilgisiz bakışların Kalkıp giden dikkatin Suskunluğu mühürlüyor dudaklarıma Can çekişmeden anlatsam keşke Yüzün gülerek baksa Ve görsem sözlerimin yüzündeki çizgilerini Gözlerindeki yasak elmalar Uzanmasa ellerime Viran kentler sana…devamı

marulzell 5 months ago

Zamana Gönül Verdim Zevk alabileceğim her şeyi öldürdüm Yasaklanmış bir geceydi Yaşayarak çiğnedim kurallarını Tarih boyu öldürdüler Beni de öldürmek istiyorlar mı Yoksa sadece izleyecek miyim kanlı gösteriyi Yardımına ihtiyacım var Bağırsakları dökülmüş ağaçlar Hala en güzel resmi sunuyorlar bana…devamıZamana Gönül Verdim Zevk alabileceğim her şeyi öldürdüm Yasaklanmış bir geceydi Yaşayarak çiğnedim kurallarını Tarih boyu öldürdüler Beni de öldürmek istiyorlar mı Yoksa sadece izleyecek miyim kanlı gösteriyi Yardımına ihtiyacım var Bağırsakları dökülmüş ağaçlar Hala en güzel resmi sunuyorlar bana Ağlamaklı ama umutla bakan gözlerin gibi İçini boşaltmaya çalışmışlar Ama en asil tavrınla duruyorsun karşımda Kaç yıl geçti ki yaşamaya alıştın Çok derinlerden geliyor hissizlik Sabahımı güllere boğdum Güneşi bile gizleyecek kırmızı yapraklar Tek benim gerçeğim kalacak geceye Hani şu yasaklanmış, köşeye atılmış gerçeğim Suçumu kazıyın en ürkek halinizle Altından korkunç yaralar çıkacak Ve cesur davranın sürgün yıllarıma Dar etmeyin bana şu ölümün güzünü Miskin bir çocuk doğurdum Babasız kalacaktı yarın belki de Çünkü kutlamıştım artık doğumunu Şimdi biri sırf buna inat giderse Ellerim yorgun argın bakar sadece Çaysız ekmeksiz günler gördüm Benim de babam gitmişti Bir kutlamaya inat Şu yaşama sevinçleri dolanıyor ayaklarımıza Hep bunlar yüzünden gidiyorlar Beni tanımadığını söyleme Soylu sayılırım ben sevgi duvarlarında Belki biraz küfür doludur yazılar Ama ihanet ederek severler beni O sokaktan geçerken görmüş olmalısın Zamana gönül verdim Zaman beni bak sana anlatmamış En ürkek halinle arıyorsun suçsuzluğumu Belki de hayalden ibarettim Uğrunda savaştığım bütün yollar da yoktu Duvarlar da benden başka bir şey yazıyordu Nüshasızdı yaşamımın delilleri Her şey coşkun bir öfkeden çıkmıştı Ve kahrolası bir adamın hayalinden ibarettim Kendi için beni yazmıştı Kendi kahraman olamadığı için Ben seçilmiştim onun eksiklerine. Belki ile uyandığım bir sabah da Güllerin gerçeği ortaya çıkaramadığı Süslerin tek tek arındığı bir sabah da Yitip gidecek kalabalık ruhum Ardından bakan o zavallı gözler olacağım Yaralı, öfkeli ve inatçı gözler Sana rağmen yaşayacağım. ... Yalnızlığımdan besleniyorum, soyutluğumda kayboluyorum ve tekrar yolumu bulmak için de zaten yardım istemiyorum, 19. Yaşımı hayatımda sadece bir defa yaşayacağım için sanki üzerimde büyük bir sorumluluk var. Yaşım geçecek ve onu büyütemeden uğurlayacağım diye bir endişe. Ki zaten ben hep endişeli bir insanımdır aslında. Dışarıdan, tabi dışarı derken neyi kast ettiğimi anlatmam lazım, mesela sıra arkadaşımsan eğer bir gün seninle ilk konuşmayı başlatan ve o girişken, kendine güvenen kızı oynarım daha doğrusu içimden öyle gelir. Ve yarın beni görürsün gülümsersin çünkü dün iyi bir iz bırakmışımdır ama bu sefer de ciddi bir depresyon üzerimde vardır ve dünkü kızla aynı olup olmadığımı sorgularsın. Nevrotiklik beni intihara kadar bile götürebilir, gerçekten o derece bir derinlik var. Ama aynı zamanda diğer gün hiçbir şey olmamış gibi bir yaşama dürtüsü var. Aslında gerçekten dün de hiçbir şey olmamıştı, sadece dünkü ben ve bugünkü ben çok farklıyız. Dünkü soğuk, bunalımlı, ölüme meyilli bir şey... Ve bugünkü canlı, hareketli, güler yüzlü ve enerjili bir yaratık. İşte içimde birbiriyle dövüşen bu iki kişi var. İkisi de uçlarda yaşıyor tabi bunu genç yaşlarımın siyah ya da beyaz olmasına veriyorum ama bu ilerler ve karakterim olursa, dengelerim alt üst olur. Aynen, bazen bunu düşünüyorum. Alt üst olmak kötü mü ki? Kötü olduğu için mi ondan korkuyorum yoksa alışılmışın dışında olduğu için, Konfor alanımın bozulmasından mı korkuyorum? Her neyse, böyle saçma meseleler ile kendinizi sevindirmeyin. Her şey gelip geçicidir, yaşamak bile gelip geçebilir, mutluluk sizi yanıltmasın yarın çok üzüleceğiniz anlar da olacak. Yani çok umutlu olmayın geçecek bitecek, daha kötüsü gelecek. Bak bu konuşan nevrotik tarafımdandı. Abartmıyorum, böyle konuşuyor. O yüzden her zaman umutlu olun, dünyanın bir yerinde bombalar çocukların üzerine yağsa ve elinizden gelen tek şey ders çalışmak ya da ingilizce öğrenmek olsa da devam edin, yolun ortasında dursanız daha mı iyi olacak? Bu da kimdi bilmiyorum, öyle konuşası gelmiş. Hayırlı sabahlar, geceler, ne yaşıyorsanız o kısımdan iyili şeyler ya da neyse. Elif sundu. Bu arada ismimi babam koymuş. Ananesinin ismi diye ama ben hiç ananesini görmedim. O da herkes gibi ölmüş. 18 Kasım 2023 / 04.19

marulzell 5 months ago

Gazze de katliam var! 🇵🇸 🇹🇷 Haydi sende ateşkes olması için sesini çıkar ve hastanelerin, okulların, kampların, evlerin...bebeklerin bombalandığı bu katliama karşı sessiz kalmayarak, masum çocuklar için ateşkes sağlanması haykır. Suskunluk, nice ağır darbeden daha keskindir ve kanın akmasına izin…devamıGazze de katliam var! 🇵🇸 🇹🇷 Haydi sende ateşkes olması için sesini çıkar ve hastanelerin, okulların, kampların, evlerin...bebeklerin bombalandığı bu katliama karşı sessiz kalmayarak, masum çocuklar için ateşkes sağlanması haykır. Suskunluk, nice ağır darbeden daha keskindir ve kanın akmasına izin verir çünkü. Neden Filistin hakkında sürekli sayılacak derecede (bir ay da 4 gönderi gibi) paylaşım yapıyorum? Kafayı Arap bebekler ile bozmuş bir kaçık mıyım? Neden senin ortalama sayılabilecek hayatının yine ortalama sayılabilecek kitap, film, dizi uygulamasında kafayı yemiş gibi sürekli (4 gönderi ama göze batıyor) Gazze de katliam olduğunu ve ateşkes için ses çıkarman gerektiğini ya da dua etmeni, boykot etmeni, paylaşım yapmanı söylüyorum? Sen, ben ve şu yorumu okuyacak on on beş kişi diplomasi de bir gram bile önemli değilken neden boşuna klavye tuşlarında laflarım dans ediyor? Bu bilgiyi neden senin sessiz sakin film yorum uygulamana atıyorum? Senin şu zaten çok da harika olmayan hayatından ne istiyorum? Ses çıkarmanı. Müslüman olduğun için değil, çünkü sokaklara çıkan londra, new york Müslüman değil. Bunu Müslüman kardeşlerimiz ölüyor diye yapmıyorum çünkü sen bu anlayış da olmayabilirsin, ama bebeklerin öldürüldüğü çocukların anne babasız kaldığı şu günler de insan olarak ses çıkarmanı istiyorum. Çok büyük bir insan olmana gerek yok, paylaşımlarını milyonların görmesine gerek yok, sesini on binlerce insanın duymasına gerek yok, duanın anında etki bulmasına gerek yok, boykotunun küçük bir çikolata parasıyla milyar dolarlar kaybettirmesine gerek yok, yaptığın paylaşımlar vicdanını rahatlatacak diye korkmana gerek yok, küçük çocukların tam bir aydan fazla süredir bombalandığı kanlı günleri haykırman için "ama israilli siviller de öldürülüyor.." "ama haması savunuyorsun, o terörist.." "ama sen taraflı vicdan yapıyorsun, doğu Türkistan ve öldürülen israilliler için de konuş.." "ama bu karışık ve seni aşan bir konu, evinde duanı sessizce edebilirsin..." "ama bu boykotun daha elinde iPhone ve kafanda Adidas şapkası varken hiçbir işe yaramayacak..." "ama sen şuan bir ideolojik saplantını dile getiriyorsun.." "ama sen bana zamanında şunu şunu yapan arapları savunuyorsun." "ama sen yine mülteci ve Arap sevici bir hainsin.." "ama bu dediğin çok tartışmalı bir konu ve teröristleri savunmuş oluyorsun, olaya tek taraflı bakmamalısın.." "ama bunun yeri burası değil, daha uygun bir ortam da paylaşabilirsin.." "ama herkes senin düşünceni benimsemek zorunda değil, o yüzden ateşkes fikrini kendine sakla." "ama eğer bu kadar istekliysen savaşmaya gidebilirsin, seni çok acıdığın o gazze sokaklarında da görmek isteriz." "ama bu benim umrumda değil ve ben dünyanın bir yerinde masum çocukların ölmesini umursamıyorum, tabi bu çok da iyi bir olay değil ama ortamlar da Filistin hakkında konuşarak başka bir terör örgütünü desteklemiş duruma düşmek istemiyorum.."... AMA AMA AMA AMA AMA AMA AMA... Bak bunlar bitmez, bunlardan korkma ve bunlardan olma da. Filistini konuşmamak ve oradaki bebeklerin öldürüldüğünden bahsetmemek için yüzlerce sebep bulabilirler. Ama onların hakkında konuşmak, ateşkes için sokaklara çıkmak, boykot etmek ve gerçekten orada haksız yere yapılan bir zulüm olduğunu dürüstçe ifade etmek için tek bir sebepleri yok. Çünkü canları istemiyor, bu kadar basit aslında. İlla devletimizin bu savaşı durdurabilecek bir gücünün olmasına gerek yok, hepimiz zaten türkiyenin böyle bir savaşa girerse sağ çıkmayacağını biliyoruz, ama senin görevin bu üst düzey bahaneleri öne sürmek değil. Filistindeki katliam hakkında kendi tarafını belli ederek ses çıkarmak ve konuşmak. Çünkü öyle bir çağ da yaşıyoruz ki, sanki yaptığımız her şeyin reel de mutlaka bir karşılığı ve etki ettiği bir şey olmalı. Halbuki sen diye bir mesele var. Sadece kendinle baş başa kaldığın ve gün geldiğinde "Evet, o soykırım yaşandığında tüm içtenliğimle ateşkes olması için haykırmıştım ve onların yanında olduğumu söylemiştim." demendir. Çünkü bunca menfaat ve karşılık dolu bir dünya da dışarıdaki kötülüğe rağmen içimizdeki direnişi ve insanlığı korumak için bunu yapmalıyız. Bu, kendinle kaldığın bir an. O yüzden şuna gazze de hala bombalama olduğunu, küçük çocukların ve bebeklerin terörist olmayacağını bütün AMA lara rağmen tek bir öldürülen masum can için bile ses çıkarmanızı, ses çıkarmamızı istiyorum. Ben Elif ; 15 Kasım 2023 de şahit olduğum bir aydırlı süren bu iğrenç katliama karşı, Filistin halkına, ölenlere ve onların yakınlarına yanlarında olduğumu, boykotumu yaşayabildiğim sürece devam ettireceğimi, eğer bir gün tarihi yazarsam onları anlatacağımı ve israilin adil savaşmayan bir çocuk katili olduğunu söylüyorum. Yorumlarda ses çıkartabilirsiniz, dünyanın bizi duymasına gerek yok. Biz kendimize şahitlik ediyoruz ve yorumlarda AMA lardan biri de olabilirsiniz, gözlerimiz size de şahitlik ediyor.

marulzell 5 months ago

Buz Devri 4 : Kıtalar Ayrılıyor

Steve Martino

16 Gönderi

A: ya ben size bir şey sorucam. Siz nasıl bu kadar mutlusunuz? Kıyamet koptu, umurunuzda değil be! B : ona sırrımızı söyleyebilir miyim? C : (kafasıyla onaylar) B : buraya gel, söyleyeceğim. A : (yaklaşır) B : ÇÜNKÜ BİZ ÇOK…devamıA: ya ben size bir şey sorucam. Siz nasıl bu kadar mutlusunuz? Kıyamet koptu, umurunuzda değil be! B : ona sırrımızı söyleyebilir miyim? C : (kafasıyla onaylar) B : buraya gel, söyleyeceğim. A : (yaklaşır) B : ÇÜNKÜ BİZ ÇOK AMA ÇOK APTALIZ. ... Şunların cinsini hep unutuyorum ama sincapla sıçan arasında ki bu varlıklar heralde, (bilen yazsın :'') şuan tam gündemin üzerine konuşuyor. Hani soykırım oluyor dünyanın bir yerinde, insanlar vahşice katlediliyor, öldürülüyor, ekmekleri yok, su yok, elektirik yok, ülkeye çıkış ve giriş yok...kullanımı yasak fosfor bombası kullanılıyor ve hala bu kıyamete duyarsız şekilde yaşayanlar var. Starbacks mekanlarını dolduranlar, hiç mi vicdanınız sızlamıyor, senin ekmeğin için gluten yok, onun ölüsü için kefeni yok. İsraildeki bazı yahudi kesimler bile bu soykırıma karşı çıkmak için sokaklara dökülmüşken dünyanın onlarca yerinde boykotlar ve yürüyüşler düzenlenirken, hala o aptal kitle var malesef. Benden ne olur ki deme, 8 milyar insan aynısını demezse koca bir ordu oluruz. Boykot et, orada insanların her gün öldürüldüğünü haykır, sessiz kalma bu vahşete, sokaklara çık ve bağır herkes uyansın diye, aptal rolü oynayıp kıyamete sessiz kalma. "Benden olmaz, benden olmaz.." dite diye zaten bir arpa boyu yol katedilmez. Müslümansan eğer dua et onlar için, "Eğer inanmışsanız üstün gelecek olan sizsiniz. O halde gevşemeyin ve üzülmeyin." Ali İmran / 139 Ve Müslüman değilsen bile zaten bu vahşeti senin görebildiğini ve karşı çıkacağını biliyorum. Tıpkı şuan dünyanın her yerinde aynı dine mensup olmammaıza rağmen zulme karşı çıkanlar gibi. Ama biz zaten böyle olaylar da hep kendi içimizdeki pisliklerden darbe yiyoruz. Müslümandır ama kuran okumayı, boykot etmeyi, ses çıkarmayı, Mazlumun hakkını savunmayı boş ve gereksiz bulur. Ona göre dünyanın merkezi kendisidir ve kıyamet kopsa da umrumda olmaz. Yarın ki kıyamet dünyanın merkezinde kopacak ama. Çıkarmadığınız her ses için bedelini ödeyeceksiniz. Bu soykırım da tarafsız olmazsın. Aptal olma ve karşı çık. +"konuyla ilgili bilgim yok" / ARAŞTIRMALSIN +"Her iki taraf da hatalı" / ARAŞTIRMALSIN +"benimle bir ilgisi yok" / ARAŞTIRMALSIN +"politika umrumda değil "/ ARAŞTIRMALSIN Bu konu POLİTİK değil Bu konu ANLAŞMAZLIK değil Bu konu YENİ değil 🇵🇸🇵🇸NEHİRDEN DENİZE ÖZGÜR FİLİSTİN 🇵🇸🇵🇸

marulzell 6 months ago

Filistinle ilgili ne yapabilirsin? 📢📢📢🇵🇸✌🏻 1-)Kuran oku / mealini anlarsan daha iyi 💔 2-)Namaz kıldıktan sonra bol bol dua et ve günde 5 vakit sık sık onları hatırlayarak dua et, dualarını sık sık yapmaya çalış. 🗯️ 3-)Sosyal medya hesaplarından son…devamı

marulzell 6 months ago

İSRAİL* ASKERİ, BİNLERCE FİLİSTİNLİ ÇOCUĞU, AİLEYİ VE İNSANI KATLEDİYOR. HİÇBİR AYRIM GÖZETMEDEN HEPSİNİ BOMBALIYOR VE UZUVLARI KOPAN FİLİSTİNLİLERİ VAHŞİCE KATLEDİYOR. İSRAİL* ASKERİ, KENDİSİNE AİT OLMAYAN TOPRAKLARI İŞGAL EDİYOR VE BAŞKALARININ HAKLARINA TECAVÜZDE BULUNUYOR. ORTADA ÇOK BÜYÜK BİR KATLİAM VAR VE…devamı

marulzell 6 months ago

Sömürüldüm İyi Taraflarımdan Çarpıştı arzularımız Korkunç sulardı boğulduğumuz yer Bağlanmak en basit olanıydı Bağlanmadan sevmeye devam etmek Hala yaşam ortasından kesilmemişcesine Uhde bir isteğin kıvılcımıyla Sarararak dönüşmek sonbahar elçilerine Sana iyi haberler getirdim Volta atan kibirler üzerimde Yıkılmana şahit lazım…devamı

marulzell 7 months ago

Columbus

Kogonada

7 Gönderi

Spoiler içeriyor Selamun aleyküm. Allahın rahmeti, bereketi, yüreğinize işleyecek sanatı ve yarattıklarından göreceğiniz güzel hakikatleri hepinizin üzerine olsun. Allahı seviyorum ya, hele şöyle şeyler izleyip gördüğüm sahnelerden aklıma onlarca fikir gelince daha da çok onun sanatına aşık oluyorum. Şimdi şöyle ki Sayın…devamıSelamun aleyküm. Allahın rahmeti, bereketi, yüreğinize işleyecek sanatı ve yarattıklarından göreceğiniz güzel hakikatleri hepinizin üzerine olsun. Allahı seviyorum ya, hele şöyle şeyler izleyip gördüğüm sahnelerden aklıma onlarca fikir gelince daha da çok onun sanatına aşık oluyorum. Şimdi şöyle ki Sayın raflılar, filmi ben beğendim. On üzerinden yedi hatta bazen sekiz de verebilirim. Film, genellikle diyaloglar ve mimari yapıların gösterimleri üzerinden ilerliyor. Yani filmde büyük olaylar ve bir kurgu yok. Daha çok diyaloglar, konuşmalar ve çekimler üzerinden gidilmiş ama tabiki de bu filmin konusunu ve gidişatını havada bırakmıyor. Aksine bazı sahneleri tekrar izleyebilirim. Huzur veren bir sakinliği var filmin. Sanki her şey her an patlasa bile öylece hepimiz sakin kalabilirmişiz gibi bir hava yaratıyor. Neden biliyor musunuz? Çünkü insanlar arasındaki muhabbet arttıkça ve o iletişim kuvvetkendikçe ne yaşanırsa yaşansın hayat kolaylaşmaya başlıyor. Hatta çok basit bir hayatınız olsa bile eğer hayatınızda iletişim ve insanlarla olan gerçekçi muhabbetleriniz (bundan kastım sırf popüler olmak için ya da önemli gözükmek için yapılan konuşmalar dışında kalan konuşmalardır, yani gerçekten samimi olarak sohbet etmek. Varını yoğunu gönlünü açarak ortaya koymak gibi.) yoksa o zaman hayat size daha zor geliyor. Çünkü denizin içindeyken denizi farkedemeyip gece gündüz denizi arıyorsunuz. Halbuki bütün bedeninizi şuan kaplayan şey, deniz. İşte iletişimsiz geçen hayatlar da böyle. Yaşamanın içindesin ama insanlarla muhabbetin, sorunları konuşarak çözme becerin olmadığı için yaşamadığını zannediyorsun, yani denizi arıyorsun hala. Ve film belki de benim için bu kadardan da fazla özel, çünkü başroldeki kızı aşırı derecede kendime benzettim ve ondan yer yer çok ders çıkardım. Ana fikrimi size verdiğime göre, yavaş yavaş film hakkında üzerinde durmak istediğim sahneler, diyaloglar kısmına geçebiliriz. 1-) Şu ünlü profesörün babası ölüm döşeğindeyken, oğlu babası için izin alıyor ama iş yeri hala onu arayıp "şu çeviriyi de halletmeniz gerekiyor." diyebiliyor. Ve adam o sahnede diyor ki, "Aslında demek istedikleri şey şu, Aile bizim için önemlidir ama işiniz her şeyden daha önemlidir." ne kadar acı öyle değil mi? Ama biliyor musunuz büyük ihtimalle dünyadaki çoğu insan bunu yaşıyor. Ailesine bakmak ve onları daha iyi bir hale getirmek için çalışıyor, çabalıyor ama gün geliyor o kadar o işin içine batıyor ki başlangıçta ailesi amacı uğruna girdiği işler, şimdi ailesinin ölümüne bile gitmesine izin vermiyor. Yani elini nereye batırdığın ve oradan nasıl çıkaracağın oluyor artık mesele. Neden elini oraya batırdın sorusu ise artık çok geride kaldı. Ve umarım bizler de iş hayatlarımız da başlangıçta ettiğimiz sözler ile hala son güne kadar elimizi o yapışkan şeyden zamanında ailemiz, sevdiklerimiz için çıkarabiliriz. Ya da bilmiyorum. Belki de hemen elimizi çıkarabilirsek o zaman gerçekten işimize de dönüşemeyebiliriz. Yani bu bir seçim de olabilir ama sonuç olarak, neye daha çok önem veriyorsan seçimin o taraftan olur. Sabahtan akşama kadar ailene para getirmek için mi çalışıyorsun? Yani onlara daha iyi bakmak için çalışıyorsun? Ama aslında eve geldiğinde çok yorgun oluyorsun, hafta sonların da aynı. Ve böylece aslında ailene maddiyat dışında pek bir yardımın, ilgin, alakan, özel yarattığın bir zamanın yok. Öyleyse üzgünüm ama sen galiba çoktan elini o yapışkan sıvıya batırdın ve çoktan unuttum neden o sıvıya elini batırdığını. Tabi mesela günümüz çalışma şartlarının çoğu böyle yorucu ama biz artık biliyoruz. Eğer sevdiklerine zaman ayıramazsan, onları sevdiğini unutmuş ve artık sen sadece işini ve elini nasıl kırtaracağını düşünüyorsundur. O yüzden lütfen sevdiğiniz, yolun başında birlikte olduğunuz insanlara gerçekten zaman ayırın ve onların ilgiyle Büyüdüğünü unutmayın. 2-) Film de şöyle bir şey geçiyor. "Aslında ilgimizin çok olduğu şeylere daha çok dikkat verebiliyoruz ve bir şeye karşı ilgimiz yoksa da ona dikkat veremiyoruz. " yani aslında eğer kitap okurken hep dikkatinin dağışdığından şikayet ediyorsan, üzgünüm ama senin kitaplara ve onları okumaya dair ilgin azalmış olabilir. Çünkü aynı şekilde bir filmi saatlerce oturup izleuebiliyorsun. Ha bu sadece sende dopamin salgılatıp, ödül mekanizmanı diri tuttuğu için mi yani? Hayır. Öyle değil. Aslında senin ilgini çekiyor ve senin ilgini çektikçe daha da dopamin salgılayıp ona baplanabiliyorsun. Mesela günde 18 saat çalışan insanlar var. Bunlar, artık ilgisini tamamen çalışmaya yönlendirip dopaminlerini de oradan sağlıyorlar. O yüzden eğer şuanki hayatında bir şeye sürekli dikkatini verememekten yakınıyorsan, ona olan ilgini ve senin için önemini sorgulamalısın artık. Ve aynı şekilde neye çok dikkat verebiliyorsan saatlerce ona neden ilgi duyduğunu da sorgulamalısın. 3-)"Bir şeyin içinde yetişirsin ama senin için bir anlamı olmaz." Derya içindeyken deryayı bilmemek gibi. Örneğin anne baban aslında senin için çok önemlilerdir ama onlara öyle alışmışsın ki, varlıklarının senin için ne derece önemli olduklarını bilemezsin. Ama bir gün gelir günde defalarca baktığın şey, aniden o gün sana gerçekten çok anlamlı ve özel gelir. O yüzden aslında farkına varmadan önceki bütün bakışların da aslında bu an için yaşanmıştır. Çünkü hepsi bu an ile ne kadar kıymetli olduklarını anladılar. Umarım siz de hayatınızda her gün bakıp da göremediğiniz deryayı bir gün fark edersiniz ve işte o gün artık bütün günler anlamlı olur. 4-) Bu Başrollerden biri olan Jin, yani şu ünlü profesörün oğlu diyor ki "Babamın tek önemsediği şeyler, öğrencileriydi. Asla ben olamadım." ve aslında bu proföser gerçekten işte çok iyi bir hoca, öğrencilerle arası çok iyi, iyi bir araştırmacı.. Falan fistan. Ama oğluyla arası yok denecek kadar kötü ve az. İşte burada aklıma J. J rousseu geldi. O da çocuk gelişimleri hakkında falan çok bilgili hatta devrimler yapıyor ama ailesi ve çocuklarıyla arası yok. Yani absürtlüğü görebiliyor musunuz? İşte burada şunu bence biraz anlamalıyız. İnsan ne tarafına yatırım yaparsa orası güçleniyor ve malesef bizler hep bu yatırım yapılan kısımları karıştırıyoruz. Mesela evleneceğin insan da ev, para, iyi bir üniversite okumuş olmasını, çok kitap okumuş olmasını, çok şiir bilmesini, çok film izlemiş olmasını, bütün dünya tarihi hakkında bilgisi olmasını, çok komik ve mizahşör olmasını, ortam insanı olmasını isteyebilirsin. Ya da bunlar varsa eğer o kişi sana göreymiş diye düşünebilirsin ama bir insanla evleneceksen eğer yani onunla çift olarak bir ilişki yaşayacaksan eğer yanlış yatırım yerlerine bakıyorsun. Çünkü o sana ve ilişkinize olan sevgisine değer verirken okuduğu üniversite ya da kitaplar önemli olmayacak. Evi ya da arabası da önemli olmayacak. Senin bakacağın yatırım, sana değer veriyor mu, seni önemsiyor mu, merhametli bir insan mı, sana karşı sabırlı davranıyor mu, seninle bir ilişkisi olursa sana zaman yaratabilir mi, ona derdini anlatabiliyor musun, seni gerçekten değer vererek dinliyor ve anlamaya çalışıyor mu, sana yardımcı olmaya çalışıyor mu hayatın hakkında ve en önemlisi senin yanında olup her olay da sana destek olabiliyor mu, yoksa umrunda bile değil misin? Veya senin sevdiğin şeylerle normalde alakası olmasa bile senin için bakabiliyor mu, seni sürekli kontroller ve ilişki kuralları içinde sıkmak yerine sana o rahatlığı ve güveni verebiliyor mu? Yanında evindeymişsin gibi hissedebiliyor musun ya işte, yoksa gergin ve başka biri gibi mi görünmek zorundasın? Yoksa seni sen olduğun halinle mi kabul ediyor?... İşte bakacağın yatırım hisseleri bunlardır ama günümüzde çoğu insan yanlış yatırım yerlerine baktığı için sonuç olarak aldıkları faiz onların işine yaramıyor ve birden hisseler tamamen düşüp hepsi değerini kaybediyor. O yüzden bir insanı seviyorsanız ya da sevmek istiyorsanız doğru hisseler üzerinden gidin. Sonra çok üzülebilirsiniz çünkü. Abla tavsiyesi gibi alın bunu cebinizde kalsın. Çünkü benim kardeşlerim böyle tavsiyelerimi dinlemiyor eşşek sıpaları. Dinleseler ikisi de mükemmel adamlar olacak ama nerdeee. Neyse bizim eve tek mükemmel olarak ben yeterim. 5-) ve son olarak film ucu açıkta bırakıldı. Kız, yeni okula gitmek için yola çıktı ve annesi bir madde bağımlısı olarak evde kaldı. Jin 'in babası hala yoğun bakımda kaldı ve film, sanki sonunu bizim tamamlamamızı istedi. Ben açıkcası başroldeki kızın (ismini valla unuttum. İsim hafızam iyi değil. Ya da buna ilgi duymadığım için dikkatimi vermiyorum baylar ve baymayanlar.) okula gidip yeteneği ve zekasından dolayı daha da başarılı ama kısmen başarısız olacağını düşünüyorum. Annesinin madde kullanmaya devam edeceğini ve daha kötü olacağını düşünüyorum. Jin ve babası hakkında da, babasının ölmeyeceğini ve sonra jinin hatta babasıyla arasının daha iyi olacağını düşündüm. Çünkü filmin sonunda ikisi de birer seçim yaptı ve Jin babasının yanında kalırken, o kız gitti. Yani seçimleri aslında vazgeçtileri şeyleri gösteriyor. Ama tabi umarım benim bu kötü senaryom gerçekleşmemiştir am öyle olacağını sanmıyorum, biliyorum! Ve ve ve sayın seyirciler, tahlilimizin sonuna geldik. Okuduğunuz için teşekkür ediyorum. Umarım bir şeyler katmışımdır size. Filmi de izleyin. Ekleyin listenize. Son olarak bir şiirimi de şuraya yorumlara bırakıyorum. (sınırı aştık) Umarım yüreğinize dokunur satırlar.