Raf Yorumu: Ahmet DAĞ (@asosyalsosyolog)

Türk sinemasının 1960'lı yıllardaki filmlerinin çoğu, sosyo-kültürel değişimin toplum bünyesinde meydana getirdiği toplumun yozlaştığını, dejenere olduğunu ve bunun ortaya çıkardığı sonuçları realist bir minvalde ortaya koyan filmlerden oluşuyor. 1950’lerde ortaya çıkan ve 60’larda kendini iyice belli eden toplumsal değişme başki…devamıTürk sinemasının 1960'lı yıllardaki filmlerinin çoğu, sosyo-kültürel değişimin toplum bünyesinde meydana getirdiği toplumun yozlaştığını, dejenere olduğunu ve bunun ortaya çıkardığı sonuçları realist bir minvalde ortaya koyan filmlerden oluşuyor. 1950’lerde ortaya çıkan ve 60’larda kendini iyice belli eden toplumsal değişme başki bir deyişle yanlış batılılaşma sinemaya da yansımış, bu bağlamda önemli ve başarılı filmler yapılmıştır. "Ah Güzel İstanbul (!)" filminin ise bu filmlerden ayrı ve özel bir konumu vardır. Toplumsal ve kültürel yozlaşmanın en sade görüntülerle anlatıldığı, sanattaki yozlaşmanın da belirtilerini içeren, Türk Sineması'nda belki de en yaratıcı fakat bir o kadar da değeri pek bilinmeyen Atıf Yılmaz'ın yönetmen koltuğunda oturduğu "Ah Güzel İstanbul (!)" filmi 1960’lardaki sosyolojik değişmeye ve bu değişime karşı muhafazakâr bir konumda yer almak gerektiğine vurgu yapmaktadır. Yer yer komik ve dramatik diyalogları ve iç monologuyla müthiş oyunculuğunu ortaya koyan ve şapka çıkarmak deyiminne şayan olan usta oyuncu Sadri Alışık'ın, ağzından hiç düşürmediği sigarası ile seyyar fotoğrafçılık yapan Haşmet İbriktaroğlu karakteri, bu değişen toplum içerisinde değişmeyen ve değişmek istemeyen, bu yüzden de düşmeyi göze almış bir İstanbul Beyefendisidir. Taşradan İstanbul'a şöhret olma ümidiyle göç eden genç bir kızla yolları kesişen Haşmet, genç kızı yolundan döndürmek ve bu işlerin sandığı kadar kolay olmadığına ikna etmek için çabalamaktadır. Filmin, Türk sanat musikisi, alafranga ve alaturka çatışması, medeniyete ilişkin muazzam yorumları ve dönemin eşsiz İstanbul boğaz görüntüleri ile arşivlik bir film haline gelmesi kaçınılmaz oluyor. Kusursuz yönetmenlik, kusursuz senaryo, kusursuz kurgu ve işlenişi ile gönülleri fetheden bir yapım. Filmin tek kusuru Ayla Algan'ın oyunculuğu olsa gerek. Yer yer oyunculuğunu iyi bulduğum lakin yer yer de pek yapmacık bulduğum sahneler oldu. Sadri Alışık ise dillere destan bir oyunculuk sergilemiş adeta filmi tek başına yürütmüş. Sadri Alışık Ülkemizin yetiştirdiği ender oyunculardandır ve kuşkusuz filmografisinin en kayda değer filmlerinden biridir. İzlemediyseniz şiddetle tavsiyemdir. Mutlak surette izlenmesi gereken kitap gibi bir film... ⭐9/10