Özdemir Asaf’ın daha önce Lavinia Aşk şiirleri kitabını okumuştum ve çok hoşuma gitmişti şiirleri.O yüzden bu kitaba da bir şans vermek istedim ve şaşırtmadı beklediğim gibi çok güzeldi tüm şiirler. EGO Son kadeh içilmiş, Son söz edilmişti. Bir düşünce sardı…devamıÖzdemir Asaf’ın daha önce Lavinia Aşk şiirleri kitabını okumuştum ve çok hoşuma gitmişti şiirleri.O yüzden bu kitaba da bir şans vermek istedim ve şaşırtmadı beklediğim gibi çok güzeldi tüm şiirler.
EGO
Son kadeh içilmiş,
Son söz edilmişti.
Bir düşünce sardı hepsini..
Bir hatıra,
Bir hırs,
Bir kıskançlık,
Bir yanıltı,
Bir kardeşlik,
Bir yanlışlık,
Bir kin,
Bir ümid,
Bir şey..
İnsana ait.
DEVLET VE BEN
Bir devlete benzetiyorum kendimi.
İşim gücüm bitmeyor.
Bir türlü yerleşemiyorum odamda.
Her istediğim kitabı alamıyorum.
Plânlar içinde geçiyor ömrüm,
Başlayıp tamamlayamıyorum.
Bir devlete benzetiyorum kendimi.
İçimdeki hükûmetin gidişini anlamıyorum. Yıllar ötesini düşünür düşünmez
Hemen mesud ve zengin oluyorum.
Nedense geçmiş günler unutuluyor.
Tarih kitabı gibi hatıra defterlerimi okuyorum.
2=1
Kim o, deme boşuna..
Benim, ben.
Öyle bir ben ki gelen kapına;
Başdan - başa sen.
DUVARA ASTIĞIM
Ölünceye kadar seni bekleyecekmiş, Sersem.
Ben seni beklerken ölmem ki..
Beklersem.
KALA
Savaş onu okulun kapısında yakaladı,
Bir adım kala insanları görmeye.
Elinden kalemini aldılar,
İttiler ölmeye, öldürmeye.
Tam düşünürken vurdular.
SAATİNİZ
Bir bakıyorsunuz üç.
Bir bakacaksınız hiç.
DOKUZA KADAR ON
Önce hepsini yazdım,
sonra hepsini çizdim.
Yazıp çizdiklerimden çıktı kara bir resim. Baktım, orada, bir-bir duruyor sevdiklerim.
Bakıyorlar ardından,
yazıp çizdiklerimin,
O, yazarken ya da çizerken bilmediğim.. Bilmeden yazdıklarım, bilmeden çizdiklerim.
Beni çizdi sonunda,
yazıp da çizdiklerim.
Bana gülüyor şimdi,
yitip-yitirdiklerim..
Çizilmemiş olanlar,
yazmayıp bildiklerim.
Ah “bilip ettiklerim, bilmeyip ettiklerim.”
ÖLÜMÜN YÜKSELİŞİ VE ÇÖKÜŞÜ
Ne zaman bir yakını ölse birinin,
Onu ilk-ölüm sanır kalır o.
Ne zaman bir sevdiği ölse birinin,
Onu en-ölüm alır kalır o.
Ne zaman bir saydığı ölse birinin,
Onu hep-ölüm bulur kalır o.
Ne zaman bir-bildiği ölse birinin,
Onu son ölüm sayar kalır o.
Ne zaman bir umduğu ölse birinin,
Onu yok-ölüm duyar kalır o.
Ne zaman bir her şeyi ölse birinin,
Kendini ölümlerde yaşar kalır o.
Ne zaman bir kendisi ölse birinin Ölümlerde kendini yaşar kalır o.
YALIN
Her seven
Sevilenin boy aynasıdır.
Sevmek
Sevilenin o aynaya bakmasıdır.
BİLSEYDİ EĞER
Bir şiir bir geceye değer,
Bir şiir bir uykuya değer,
Bir şiir bir uyanmaya değer,
Bir şiir bir sigaraya değer,
Bir şiir bir rakıya değer,
Bir şiir bir şarkıya değer,
Bir şiir bir türküye değer,
Bir şiir bir ağrıya değer,
Diye-diye..
Meğer.