Raf Yorumu: WHL0137-LS (@mrsscamander)

Tezer Özlü 'yü ilk defa 1k uygulamasındaki incelemeler sayesinde tanıdım. Daha önce adını hiç duymamıştım. Bir kullanıcının "Yaşamın Ucuna Yolculuk "kitap incelemesi beni çok etkilemişti ve yazarı hemen alınacaklar listesine eklemiştim. İnceleme beni etkilediği kadar ablamda etkilemişti anlaşılan çünkü kitapları…devamıTezer Özlü 'yü ilk defa 1k uygulamasındaki incelemeler sayesinde tanıdım. Daha önce adını hiç duymamıştım. Bir kullanıcının "Yaşamın Ucuna Yolculuk "kitap incelemesi beni çok etkilemişti ve yazarı hemen alınacaklar listesine eklemiştim. İnceleme beni etkilediği kadar ablamda etkilemişti anlaşılan çünkü kitapları benden önce almıştı. Yazarın ilk okuduğum kitabı" Çocukluğun Soğuk Geceleri"oldu. Bir anı kitabı olduğu için nasıl yorumlamam gerektiğini bilemedim," Yaşamın Ucuna Yolculuk kitabını yorumlamak bir nebze de olsa daha kolay, çünkü yazar bu kitabında içinde biriktirdilerini kendi cümleleriyle haykırıyor. Sevdiği yazarların mezarını, evlerini, kitaplarını ziyaret ediyor. Bunları yaparken de durmadan yazıyor. Kitap da melonkonik bir hava hakim. Okuyucuyu derin bir buhran'a sokuyor ki bu iyi bir şey. Düşüncelerini o kadar güzel haykırmış ki insanın bütün kitabı alıntılayası geliyor. Aslında tüm serzenişini ve yaşama amacını birkaç cümlede açıklıyor yazar; Sayfa 57: " Sizin düzeninizle, akıl anlayışınızla, namus anlayışınızla, başarı anlayışınızla hiç bağdaşan yönüm yok. Aranızda dolaşmak için giyiniyorum. Hem de iyi giyiniyorum. İyi giyinene iyi yer verdiğiniz için. Aranızda dolaşmak için çalışıyorum. İstediğimi çalışmama izin vermediğiniz için. İçgüdülerimi hiçbir işte uygulamama izin vermediğiniz için. Hiçbir çaba harcamadan bunları yapabiliyorum, bir şey yapıldı sanıyorsunuz. Yaşamım boyunca içimi kemirttiniz. Evlerinizle. Okullarınızla. İş yerleri izle. Özel ya da resmi kuruluşlarınızla içimi kemirttiniz. Ölmek istedim, dirilttiniz. Yazı yazmak istedim, aç kalırsın, dediniz. Aç kalmayı denedim, serum verdiniz. Delirdim, kafama elektrik verdiniz... " " Bütün yaşama cesaretimi ölülerden alıyorum. Anlatılarında yaşadığım ölülerden. Bu kahrolası dünyayı, yaşanılır bir dünyaya dönüştürebilmeyi başarmış ölülerden. Dünyanın ihyacı olan, her olguyu vermiş, söylemiş, yazmış ölülerden. "( Sayfa 80) Bizler de hayatın monotonluğundan kaçmak için kitaplara, sevdiğimiz yazarlara sığınıyoruz. Gerçekten kitaplar olmasaydı dünya yaşanılır bir yer olmaktan çıkardı. Kitap okuyabildiğimiz için ne kadar şanslı olduğumuzu umarım fark etmişsinizdir. Bu kitap da hayatımın enlerinden biri oldu. Tavsiye ediyorum. Puanım: 9/10 Kitaplarla kalın...