Raf Yorumu: Nhlyrtsvn (@nhlyrtsvn)

Dostoyevski, Sibirya sürgününden sonra, 1861-62 yıllarında Vremya dergisinde yazdığı "Ölüler Evinden Anılar" adlı eserinde, sürgün hayatı boyunca hapishanede yaşadığı deneyimlerini ve gözlemlerini bir kurgu üzerinden okuyucuya aktarmıştır. Kitabın baş kahramanı ve aynı zamanda kürek mahkumu olan Aleksandr Petroviç Goryançikov'un hapishanede…devamıDostoyevski, Sibirya sürgününden sonra, 1861-62 yıllarında Vremya dergisinde yazdığı "Ölüler Evinden Anılar" adlı eserinde, sürgün hayatı boyunca hapishanede yaşadığı deneyimlerini ve gözlemlerini bir kurgu üzerinden okuyucuya aktarmıştır. Kitabın baş kahramanı ve aynı zamanda kürek mahkumu olan Aleksandr Petroviç Goryançikov'un hapishanede geçirdiği 10 yıllık mahkum hayatını yazdığı günlükten oluşan eserde, aslında kendi sürgün hayatından da kesitler sunan Dostoyevski, hapishanedeki soylu ve köle mahkûmların yaşamlarını, her birinin hikayesini, birbirleriyle olan ilişkilerini, gardiyanları, hapishaneye kısa süreliğine gelen hayvanları bile detaylarıyla birlikte başarılı bir şekilde işlemiştir. Ranzalarla dolu, tuvalet havalandırması gibi küçük tek bir penceresi olan, aydınlatma için hayvan yağından mumların kullanıldığı (ki kokusu da cabası), sigara (çubuk) dumanıyla kaplanmış, kavga, gürültü ve bağırışmanın eksik olmadığı otuz metrekare bir odada geçen sürgünlerin hayatını, içinde bulunduğu şartları ve koşulları okurken, insan gerçekten de o anları yaşıyor hissine kapılıyor. Müslüman, Hristiyan, Yahudi, Tatar, Kazak, Slav, Dağıstanlı her millet ve dinden mahpusların bulunduğu romanda, "namus için katil olan ile zevk için katil olan aynı cezayı mı çekmeli?" sorgulamasıyla mahpusların adil bir şekilde infaz edilip edilmediğini de sorgulayan Dostoyevski, alışık olmadığımız bir dünyanın içine dahil ediyor bizleri. Binbaşı karakteriyle direk devletin/çarın temsil edildiği eserde, mahkûmlar arasında sınıf farkının olmadığını, hapishanedeki herkesin eşit şartlarda olduğunu gösteren Dostoyevski, emekli olduktan sonra şehirde sıradan bir hayat yaşayan Goryançikov ile yıkılan çarlık Rusya'sına da bir selam göndermeyi unutmuyor. Kendine bir kere daha hayran bırakan yazarın, betimlemeleri öyle güzel ve gerçekçi ki mekanlar ve olaylar adeta gözünüzde canlanıyor. Ayrıca Goryançikov'un hapishanede duyup anlattığı hikayeler de oldukça sürükleyici ve güzel olmasının yanı sıra romana farklı bir tat da katmış. Karakterleri adeta bir oya gibi işleyen yazar, mahkumların iç dünyasındaki gözlemlerini ve analiz yeteneğini de gözler önüne sermiştir. Rus Edebiyatı'nda, romanlarda, şiirlerde, oyunlarda sürekli karşımıza çıkan sürgünlere ve yaşadıklarına daha yakından tanık olmak için kesinlikle tavsiye edeceğim bir eserdir. Kitapla kalın... Notum : 8/10